Lokalne władze i społeczeństwo obywatelskie: zaangażowanie Europy we wspieranie zrównoważonego rozwoju (2012/2288(INI)).

Lokalne władze i społeczeństwo obywatelskie

P7_TA(2013)0432

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 22 października 2013 r. w sprawie lokalnych władz i społeczeństwa obywatelskiego: zaangażowanie Europy we wspieranie zrównoważonego rozwoju (2012/2288(INI))

(2016/C 208/02)

(Dz.U.UE C z dnia 10 czerwca 2016 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając tytuł V Traktatu o Unii Europejskiej, a w szczególności jego art. 21 ust. 2, ustanawiający zasady i cele UE w stosunkach międzynarodowych, a także art. 208 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
-
uwzględniając art. 16, 18 i 87 wspólnego oświadczenia Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w ramach Rady, Parlamentu i Komisji w sprawie polityki rozwoju UE: "Konsensus europejski" 1 ,
-
uwzględniając Europejski konsensus w sprawie pomocy humanitarnej,
-
uwzględniając Deklarację ONZ o prawie do rozwoju (41/128),
-
uwzględniając deklarację milenijną ONZ, ustanawiającą milenijne cele rozwoju,
-
uwzględniając umowę o partnerstwie AKP - WE (umowę z Kotonu),
-
uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Instrument Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju (SEC(2011)1469 i SEC(2011)1470),
-
uwzględniając Europejską kartę współpracy rozwojowej na rzecz sprawowania władzy na szczeblu lokalnym, która została ogłoszona podczas Europejskich Dni Rozwoju w dniu 16 listopada 2008 r.,
-
uwzględniając komunikat Komisji pt. "Zwiększanie wpływu unijnej polityki rozwoju - Program działań na rzecz zmian" (COM(2011)0637),
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 lipca 2011 r. w sprawie zwiększenia skuteczności polityki rozwojowej UE 2 ,
-
uwzględniając komunikat Komisji pt. "Przyszłe podejście do wsparcia budżetowego UE na rzecz państw trzecich" (COM (2011)0638),
-
uwzględniając komunikat Komisji pt. "Korzenie demokracji i zrównoważonego rozwoju: Współpraca Europy ze społeczeństwem obywatelskim w dziedzinie stosunków zewnętrznych" (COM(2012)0492),
-
uwzględniając konkluzje Rady z dnia 15 października 2012 r. w sprawie korzeni demokracji i zrównoważonego rozwoju: współpraca Europy ze społeczeństwem obywatelskim w dziedzinie stosunków zewnętrznych (dok. 14535/ 12),
-
uwzględniając konkluzje Rady w sprawie wsparcia UE na rzecz zrównoważonych przemian w społeczeństwach w okresie transformacji, przyjęte na 3218. posiedzeniu Rady do Spraw Zagranicznych w dniu 31 stycznia 2013 r.,
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 15 maja 2013 r. pt. "Wzmocnienie pozycji samorządów lokalnych w krajach partnerskich w celu poprawy zarządzania i zwiększenia skuteczności w dziedzinie rozwoju" (COM(2013)0280),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 lutego 2013 r. zatytułowany "Godne życie dla wszystkich: eliminacja ubóstwa i zapewnienie światu zrównoważonej przyszłości" (COM(2013)0092),
-
uwzględniając międzynarodowe zobowiązania wynikające z zawartego w 2011 r. partnerstwa z Pusan w sprawie skutecznej współpracy na rzecz rozwoju,
-
uwzględniając konkluzje Rady z 22 lipca 2013 r. w sprawie roli władz lokalnych we współpracy na rzecz rozwoju (dok. 12584/13),
-
uwzględniając opinię Komitetu Regionów w sprawie "Wzmocnienia pozycji samorządów lokalnych w krajach partnerskich w celu poprawy zarządzania i zwiększenia skuteczności w dziedzinie rozwoju" (CdR 2010/2013),
-
uwzględniając swoje oświadczenie z dnia 5 lipca 2012 r. w sprawie edukacji dla rozwoju oraz czynnej postawy obywatelskiej w kwestiach globalnych 3 ,
-
uwzględniając dokument roboczy służb Komisji pt. "Edukacja dla rozwoju i podnoszenie świadomości (DEAR) w Europie" (SWD(2012)0457),
-
uwzględniając studium z listopada 2010 r. w sprawie doświadczeń i działań głównych podmiotów europejskich aktywnych na polu edukacji dla rozwoju i podnoszenia świadomości 4 ,
-
uwzględniając dokument końcowy Inicjatywy na rzecz usystematyzowanego dialogu z maja 2011 r. 5 ,
-
uwzględniając "Oświadczenie z Lizbony w sprawie poprawy i rozszerzenia globalnej edukacji w Europie do roku 2015" 6 ,
-
uwzględniając konsultacje dotyczące roli organizacji społeczeństwa obywatelskiego w kontekście współpracy na rzecz rozwoju oraz konsultacje dotyczące lokalnych władz w procesie rozwoju,
-
uwzględniając przeprowadzoną przez DAC/OECD wzajemną ocenę Unii Europejskiej w 2012 r.,
-
uwzględniając "Tematyczną ocenę globalną wsparcia Komisji w odniesieniu do procesów decentralizacji" 7 z lutego 2012 r.,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 marca 2007 r. w sprawie samorządów lokalnych i współpracy na rzecz rozwoju 8 ,
-
uwzględniając art. 48 Regulaminu,
-
uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju (A7-0296/2013),
A.
mając na uwadze, że art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) mówi o zmniejszeniu, a w dłuższej perspektywie czasowej o likwidacji ubóstwa, zgodnie z definicją zawartą w konsensusie europejskim w sprawie rozwoju, jako o głównym celu polityki rozwoju UE;
B.
mając na uwadze, że konsensus europejski w sprawie rozwoju stanowi ramy doktrynalne polityki rozwoju UE;
C.
mając na uwadze, że UE jest w sposób silny zaangażowana politycznie w popieranie warunków sprzyjających prowadzeniu działań przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego (OSO) na szczeblu krajowym, a także regionalnym i międzynarodowym, oraz mając na uwadze, że UE uznaje, iż społeczeństwo obywatelskie o mocnej pozycji, w całym swoim zróżnicowaniu, jest istotne samo w sobie oraz stanowi ważny i integralny komponent każdej demokracji;
D.
mając na uwadze, że UE kieruje się wyraźnym politycznym zobowiązaniem do wdrażania podejścia opartego na prawach człowieka w obszarze rozwoju oraz że w oświadczeniu ONZ na temat wspólnego porozumienia w sprawie podejścia opartego na prawach człowieka w obszarze współpracy na rzecz rozwoju stwierdzono, iż "wszystkie programy współpracy na rzecz rozwoju, obszary polityki i pomoc techniczna powinny gwarantować postępy we wdrażaniu praw człowieka ustanowionych w Powszechnej deklaracji praw człowieka i innych międzynarodowych instrumentach dotyczących praw człowieka";
E.
mając na uwadze, że odpowiedzialność demokratyczna spoczywa nie tylko na rządach, ale także na OSO, lokalnych władzach (LW) oraz parlamentach narodowych, które odgrywają kluczową rolę w łączeniu obywateli z rządem oraz w zapewnianiu szerokiej i demokratycznej odpowiedzialności za krajowe programy w dziedzinie rozwoju;
F.
mając na uwadze, że odpowiedzialność na szczeblu krajowym obejmuje kontrolę sprawowaną przez OSO, które odgrywają kluczową rolę w zwalczaniu korupcji i popieraniu przejrzystości;
G.
mając na uwadze, że w sprawozdaniu DAC/OECD zalecono, aby "instytucje i organy UE podejmowały wysiłki zmierzające do zaangażowania w strategiczny, usystematyzowany dialog jeszcze większej liczby podmiotów społeczeństwa obywatelskiego. Powinny one stać się bardziej skuteczne w kwestii rozwoju zdolności społeczeństwa obywatelskiego w krajach partnerskich; do realizacji tego celu konieczne będzie dokonanie przeglądu wykorzystywanych narzędzi.";
H.
mając na uwadze, że uzasadnione ramy na okres po 2015 r. zawierają wymóg zdolności do pełnego uczestnictwa w procesach podejmowania decyzji oraz w monitorowaniu postępów i ich raportowaniu przez społeczeństwo obywatelskie i jednostki, zwłaszcza najbardziej marginalizowane;
I.
mając na uwadze, że we wnioskach z konsultacji publicznych dotyczących lokalnych władz w procesie rozwoju wskazuje się na związek pomiędzy demokratycznym sprawowaniem władzy na szczeblu lokalnym, decentralizacją a rozwojem terytorialnym;
J.
mając na uwadze, że za rozwój terytorialny (RT) uznawane są interakcje w obrębie szerokiego grona zainteresowanych stron oraz wielopoziomowe sprawowanie władzy, w ramach których zmierza się do dokonywania inwestycji w lokalne zasoby terytorialne (ludzkie, finansowe, materialne i naturalne), co ma doprowadzić do wzrostu przewagi konkurencyjnej danego terytorium i poprawy warunków życia;
K.
mając na uwadze, że silne, przejrzyste i ukierunkowane na potrzeby OSO i LW oraz otwarte działania związane ze sprawowaniem władzy na poziomie lokalnym stanowią fundamentalne elementy demokracji i procesu budowy pokoju;
L.
mając na uwadze, że LW z nowych państw członkowskich muszą wymieniać się wiedzą ze starymi państwami członkowskimi w ramach współpracy na rzecz rozwoju w celu zlikwidowania luki w zakresie wiedzy fachowej, a także w celu wykorzystania w starych państwach członkowskich doświadczenia nowych państw członkowskich zdobytego w okresie przejściowym oraz w procesie transformacji strukturalnej, co stanowi wartościowe narzędzie ram globalnego rozwoju;
M.
mając na uwadze, że OSO i LW odgrywają zasadniczą rolę w zapewnianiu trwałego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, zrównoważenia środowiskowego, praw człowieka i dobrego sprawowania władzy w programie rozwoju na okres po 2015 r.;
N.
mając na uwadze, że sprawiedliwe i długoterminowe partnerstwa między unijnymi OSO a ich odpowiednikami w krajach rozwijających się okazały się ważnym narzędziem rozwoju silnych, niezależnych i zróżnicowanych OSO oraz inicjatyw społeczeństwa obywatelskiego o różnej skali i na różnych szczeblach, od lokalnego po międzynarodowy;

Warunki sprzyjające prowadzeniu działań przez OSO i LW

1.
przyjmuje z zadowoleniem założone niedawno kierunki rozwoju strategii politycznych na szczeblu unijnym i międzynarodowym, które koncentrują się wokół kwestii bardziej ambitnego partnerstwa z OSO i LW i które wspierają się na podejściu do rozwoju opartym na prawach człowieka, włącznie z prawami gospodarczymi, społecznymi i kulturowymi, a także traktatami międzynarodowymi dotyczącymi ochrony środowiska i różnorodności biologicznej, oraz na jednoznacznym zobowiązaniu do pogłębiania procesu demokratycznego i odpowiedzialności;
2.
podkreśla, że nawiązanie odpowiedzialnych, opartych na prawach człowieka i otwartych stosunków pomiędzy rządami, LW, OSO, sektorem prywatnym i obywatelami stanowi dla UE, w tym jej obywateli, lokalnych władz i sektora prywatnego, wyjątkową szansę na ustanowienie trwałego partnerstwa z krajami rozwijającymi się;
3.
wzywa Komisję Europejską oraz Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ) do opracowania wytycznych i wdrożenia planów dotyczących podejścia opartego na prawach człowieka w obszarze unijnej współpracy na rzecz rozwoju w porozumieniu z OSO oraz do zagwarantowania dalszych postępów we wdrażaniu wytycznych Unii Europejskiej w sprawie obrońców praw człowieka;
4.
wzywa Komisję i ESDZ do uwzględnienia kwestii związanych z popieraniem warunków sprzyjających prowadzeniu działań przez OSO i LW oraz do nadania im priorytetu w ramach stanowiska UE w toczących się negocjacjach dotyczących ram rozwoju po roku 2015; podkreśla znaczenie zdefiniowania systemu monitorowania umożliwiającego ocenę postępów w tworzeniu sprzyjających warunków na poziomie krajowym zarówno w odniesieniu do zapisów strategii politycznych oraz przepisów prawa, zgodnie z międzynarodowymi normami w obszarze praw człowieka, jak i dialogu obejmującego szerokie grono zainteresowanych stron oraz wiele różnych szczebli; wzywa Komisję do zbadania sprzyjających warunków w celu wychwycenia ich kompleksowości i cech podmiotów społeczeństwa obywatelskiego;
5.
wyraża ogromną obawę o sankcje dla OSO współpracujących z partnerami unijnymi w wielu krajach oraz wzywa Komisję i ESDZ do opracowania strategii, które pozwolą pokonać te trudności i kontynuować niezbędne wsparcie dla OSO;
6.
zachęca UE do popierania w programach godnej pracy zinstytucjonalizowanych mechanizmów dialogu pomiędzy OSO, LW, sektorem prywatnym i rządami partnerskimi, który to dialog obejmuje wiele różnych szczebli oraz szerokie grono zainteresowanych stron, a także do promowania trwałego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu przy redystrybucji dochodów za pośrednictwem budżetu państwa oraz kwestii warunków sprzyjających prowadzeniu działań przez OSO i LW; zaleca, aby UE stosowała dla każdego kraju partnerskiego przepisy dotyczące konsultacji z LW zgodnie z postanowieniami umowy z Kotonu w odniesieniu do państw AKP;
7.
zachęca UE do systematycznego włączania organizacji i sieci kobiecych w przygotowywanie i ewentualne prowadzenie dialogu politycznego, zgodnie z zobowiązaniami podjętymi w unijnym planie działania na rzecz rozwoju w perspektywie płci;
8.
wyraża aprobatę dla forum dotyczącego polityki rozwoju, którego celem jest stworzenie przestrzeni dla dialogu z OSO i LW w ramach rozmów dotyczących strategii politycznych, a także zachęca wszystkie zaangażowane zainteresowane strony do uczynienia z niego strategicznej przestrzeni do ukierunkowywania działań politycznych na szczeblu unijnym i międzynarodowym w sprawach rozwoju, włącznie ze spójnością polityki na rzecz rozwoju (SPR), a także do wywierania wpływu na takie działania;

Efektywność rozwoju

9.
6. wzywa Komisję oraz ESDZ do przeznaczenia w przyszłym okresie programowania wystarczających środków umożliwiających OSO i LW z krajów partnerskich monitorowanie oraz analizowanie postępów zmierzających ku urzeczywistnieniu spójności polityki na rzecz rozwoju na szczeblu lokalnym, krajowym i międzynarodowym;
10.
wzywa Komisję i ESDZ do popierania "partnerstwa na rzecz odpowiedzialności" służącego strategicznej współpracy pomiędzy wybranymi członkami władz krajowych i lokalnych oraz OSO, która opiera się na przejrzystości w zakresie oficjalnych i nieoficjalnych przepływów środków pomocowych, a także do promowania partycypacyjnego podejścia do rozwoju i odpowiedzialności, włącznie z krajową kontrolą i odpowiedzialnością społeczną, w celu badania skutków strategii politycznych;
11.
podkreśla istotną rolę, jaką mogą odgrywać lokalne władze i organizacje społeczeństwa obywatelskiego w zwalczaniu korupcji na wszystkich szczeblach, włącznie z oszustwami podatkowymi i nielegalnymi przepływami finansowymi z krajów rozwijających się;
12.
wzywa Komisję do wspierania włączenia przedstawicieli LW do Komitetu Sterującego ds. Partnerstwa z Pusan w sprawie Skutecznej Współpracy na rzecz Rozwoju;
13.
wyraża przekonanie, że spójność polityki na rzecz rozwoju musi stanowić czołową zasadę współpracy UE z lokalnymi władzami służącą rozwojowi lokalnej gospodarki w celu zapewnienia godnego życia ludności na szczeblu wspólnoty;
14.
przypomina, że wszystkie podmioty rozwoju powinny być odpowiedzialne za podejmowane przez siebie wysiłki rozwojowe oraz uzyskiwane w tym względzie rezultaty, a także wzajemnie popierać swoją odpowiedzialność;
15.
wzywa Komisję do wspierania zrównoważonego podejścia pomiędzy zasadą harmonizacji a prawem inicjatywy przysługującym OSO i LW; przypomina Komisji, że uproszczenie i harmonizacja procedur administracyjnych dotyczących darczyńców powinny być realizowane we współpracy z OSO i LW;
16.
przyjmuje z zadowoleniem wniosek Komisji o opracowanie planów działania (PD) dotyczących zaangażowania we współpracę z OSO i zmierzających do zidentyfikowania globalnej strategii pozwalającej na włączenie OSO we wszystkie formy współpracy europejskiej; wzywa Komisję do wskazania, w jaki sposób OSO mogą w sposób merytoryczny przyczynić się do wsparcia tego procesu, a także do dopilnowania, że ich udział w fazie planowania jest znaczny i ma miejsce na odpowiednio wczesnym etapie, a ponadto że priorytety określane są wspólnie;
17.
zachęca Komisję do stworzenia krajowych planów działania również dla LW oraz do rozważenia możliwości opracowania wspólnych krajowych planów działania OSO i LW;
18.
wzywa Komisję do uwzględnienia spójności polityki na rzecz rozwoju jako kluczowego elementu przyszłych planów działania;
19.
wzywa Komisję do przyjęcia programu zrównoważonego rozwoju z uwzględnieniem jego trzech podstawowych komponentów (środowiskowego, społecznego i gospodarczego) jako nierozłącznych parametrów o identycznym znaczeniu;
20.
przypomina, że partnerstwo pomiędzy LW z Europy i krajów partnerskich ma istotne znaczenie dla osiągnięcia trwałego rozwoju; w tym kontekście nalega, aby UE skutecznie wykorzystała metody wymiany wiedzy i budowania potencjału, włącznie z wykorzystaniem doświadczeń LW państw członkowskich UE z okresu transformacji;
21.
zachęca UE do przyjęcia szeroko zakrojonego programu mającego na celu proporcjonalne zwiększanie pozytywnych doświadczeń zdobytych w ramach projektów i inicjatyw OSO i LW finansowanych przez UE;

Decentralizacja i terytorialne podejście do kwestii rozwoju (TPR)

22.
wzywa Komisję i ESDZ do nawiązania bardziej ambitnego dialogu politycznego z krajami partnerskimi oraz wewnątrz tych krajów w celu wspierania TPR oraz wszechstronnego podejścia do decentralizacji, a także do nadania w przyszłym okresie programowania priorytetu kwestii zwiększenia zdolności LW i OSO w zakresie monitorowania procesów reform decentralizacyjnych oraz wpływania na te procesy;
23.
przypomina, że skuteczność procesu decentralizacji zależy od reform sektora publicznego, takich jak przeniesienie uprawnień, funkcji i zasobów, a także od aktywnego udziału obywateli, za pośrednictwem ich [przedstawicieli, i OSO w procesach planowania i budżetowania; wzywa Komisję do należytego uwzględnienia decentralizacji oraz TPR w swoim wsparciu dla szerokich reform sektora publicznego oraz do nadania im nadrzędnego priorytetu w ramach wszystkich programów geograficznych;
24.
podkreśla, że podstawą trwałości TPR jest odpowiedzialny, przejrzysty i należycie funkcjonujący proces decentralizacji; zaleca, aby w przyszłych programach w dziedzinie rozwoju, obowiązujących po zrealizowaniu milenijnych celów rozwoju, UE uwzględniła TPR oraz decentralizację jako istotne czynniki pozwalające na likwidację ubóstwa;
25.
przypomina, że TPR przyczynia się do skuteczności rozwojowej dzięki wzmocnieniu rozmów i programów z udziałem szerokiego grona zainteresowanych stron i podmiotów, odpowiedzialności za strategie polityczne oraz ich koordynacji na poziomie niższym niż krajowy; wzywa Komisję do uruchomienia pilotażowych inicjatyw wspierających TPR z wykorzystaniem programów geograficznych i tematycznych;
26.
przypomina o wartości dodanej jaką niesie ze sobą zdecentralizowana współpraca w dziedzinie wspierania TAD i decentralizacji; podkreśla, że LW w Europie mają bardzo dobrą pozycję, aby współpracować ze swoimi odpowiednikami w ramach procesu decentralizacji, w szczególności decentralizacji fiskalnej;
27.
podkreśla znaczenie podnoszenia wśród pracowników UE, szczególnie na poziomie delegatur, poziomu zaangażowania i wiedzy specjalistycznej dotyczącej decentralizacji, a także roli OSO i LW w procesie zrównoważonego rozwoju, w tym na temat sposobów koordynacji działań z OSO, oraz zachęca do udziału organizacje społeczeństwa obywatelskiego, w tym organizacje kobiece, tak aby w procesach tych można było uwzględnić perspektywę płci;

Państwa niestabilne

28.
podkreśla, że UE powinna, w kontekście Nowego ładu na rzecz państw niestabilnych, zaangażować się we współpracę z krajami partnerskimi w celu opracowania - w ramach szerszych strategii rozwoju - krajowych strategii na rzecz wzmocnienia odporności oraz konkretnych programów zmierzających do wyeliminowania zasadniczych przyczyn długotrwałej podatności na zagrożenia, włącznie z partycypacyjną analizą ryzyka opartą na wspólnocie, narzędziami do zarządzania i pogłębionymi badaniami czynników napędzających konflikt lub niestabilność, a także z uwzględnieniem opinii i spostrzeżeń lokalnej ludności, której sytuacje te bezpośrednio dotyczą;
29.
podkreśla, że odporność powinna stanowić także kluczowy element partnerstwa UE z OSO i LW; przypomina, że zwiększenie roli wspólnot, poprzez działania objęte odpowiedzialnością wspólnoty i działania zmierzające do redukcji ryzyka, oraz LW w państwach niestabilnych oraz ścisła współpraca z nimi w sytuacjach kryzysowych oraz pokryzysowych mają szczególne znaczenie; zachęca partnerstwa LW w niestabilnych państwach do udziału w rozwoju, przekazywaniu i wymianie kwalifikacji administracyjnych i technicznych;
30.
wzywa wyłonionych w wyborach przedstawicieli lokalnych do systematycznego występowania w roli mediatorów między stronami konfliktu oraz do pełnienia ważnej funkcji w zapobieganiu konfliktom i ich rozwiązywaniu;
31.
wzywa Komisję Europejską i ESDZ do opracowania wytycznych dla delegatur UE w sprawie postępowania z OSO i LW w sytuacjach kryzysu i niestabilności zgodnie z podejściem opartym na prawach człowieka i uwzględniającym aspekt płci;
32.
podkreśla, że w kontekście, w którym władze publiczne, w tym władze lokalne i regionalne, nie są w stanie zapewnić podstawowych usług, oraz jeżeli okoliczności na to pozwalają, Komisja powinna wspierać partnerstwa obejmujące szerokie grono podmiotów w budowaniu potencjału LW, tak aby władze te mogły świadczyć takie usługi;
33.
wyraża głębokie zaniepokojenie wnioskiem Komisji o ograniczenie wsparcia finansowego w zakresie świadczenia usług wyłącznie do OSO działających w krajach najsłabiej rozwiniętych i państwach niestabilnych; przypomina, że najważniejszą wartością dodaną OSO we wszystkich krajach, bez względu na ich poziom rozwoju, jest ich zdolność do objaśniania potrzeb i praw ubogich i marginalizowanych grup oraz do proponowania innowacyjnych rozwiązań służących zapewnianiu im środków do życia przy jednoczesnym podnoszeniu świadomości i zwiększaniu wsparcia politycznego poprzez działania wymierzone w podstawowe przyczyny ubóstwa, nierówności i wykluczenia;

Edukacja dla rozwoju i podnoszenie świadomości (DEAR)

34.
przypomina, że w oświadczeniu pisemnym Parlamentu w sprawie edukacji dla rozwoju oraz czynnej postawy obywatelskiej w kwestiach globalnych wezwano do opracowania europejskiej strategii w zakresie DEAR, która powinna w większym stopniu koncentrować się na krytycznej refleksji w zakresie polityki rozwoju, w szczególności na spójności polityki na rzecz rozwoju;
35.
wzywa Komisję do opracowania nadrzędnej strategii DEAR, do zwiększenia środków finansowych, które w przyszłym okresie programowania będą przeznaczone na DEAR, oraz do opracowania w ścisłej współpracy z OSO i LW działających aktywnie w obszarze DEAR elastycznych zasad finansowania, które uwzględniają ich prawo do inicjatywy i umożliwiają uczestnictwo szerokiego i zróżnicowanego grona podmiotów;

Dokumentacja programowania i rodzaje pomocy

36.
przyjmuje z zadowoleniem zaangażowanie Komisji w systematyczne wprowadzanie analizy ekonomii politycznej na poziomie krajowym oraz zaleca, aby uwzględniała ona również analizę sytuacji politycznej i prawnej OSO i LW;
37.
jest zdania, że dochody podatkowe mają zasadnicze znaczenie dla lokalnego rozwoju gospodarczego, i uważa, że wprowadzenie skutecznych i spełniających swoją funkcję systemów poboru podatków stanowi priorytet, ponieważ ma na celu zapewnienie trwałego źródła finansowania rozwoju;
38.
wzywa Komisję do usprawnienia koordynacji i komplementarności pomiędzy programami i instrumentami tematycznymi i geograficznymi; przypomina, że OSO i LW powinny być uważane za kluczowych partnerów wykonawczych, w szczególności w ramach programu globalnego dobra publicznego, oraz powinny być konsultowane na wczesnym etapie opracowywania programów geograficznych i tematycznych;
39.
przypomina, że LW kwalifikują się do wszystkich programów instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju, oraz wzywa Komisję i organizacje reprezentujące LW do zachęcania do szerszego udziału LW we wszystkich programach instrumentu;
40.
wzywa Komisję do dalszego wspierania zdecentralizowanej współpracy i partnerstwa pomiędzy LW z UE i krajów partnerskich; partnerstwo takie okazało się być skutecznym narzędziem pozwalającym na wzmocnienie zdolności LW w najważniejszych sektorach przyczyniających się do likwidacji ubóstwa; równocześnie z tego samego powodu wzywa Komisję do dalszego wspierania współpracy między OSO z krajów europejskich i z krajów partnerskich;
41.
wzywa Komisję do ułatwienia wymiany doświadczeń i wiedzy specjalistycznej między LW z UE i krajów partnerskich w celu zapewnienia dostępu do wiedzy w odpowiednich obszarach zrównoważonego rozwoju, a zwłaszcza dobrego sprawowania władzy, poprzez wykorzystanie doświadczenia LW z państw członkowskich UE z okresu transformacji;
42.
wzywa Komisję do zaangażowania się w partnerstwo o bardziej strategicznym charakterze z krajowymi, regionalnymi i międzynarodowymi stowarzyszeniami i sieciami LW;
43.
zachęca Komisję do dalszego rozwoju kombinacji bardziej elastycznych, przejrzystych i przewidywalnych sposobów finansowania, co pozwoli na dotarcie do możliwie jak najszerszej grupy podmiotów społeczeństwa obywatelskiego; zwraca się do Komisji o zidentyfikowanie i opracowanie tych sposobów w drodze otwartego dialogu z OSO i stowarzyszeniami LW w oparciu o usystematyzowany dialog;
44.
wzywa Komisję do wspierania uczestnictwa OSO i LW w trwającej obecnie dyskusji dotyczącej mechanizmów mieszanych w ramach unijnej platformy na rzecz mechanizmów mieszanych we współpracy zewnętrznej; zwraca się do Komisji o opracowanie wiążących wytycznych oraz o stworzenie otwartych mechanizmów oceny skutków i monitorowania w celu zapewnienia konsultacji i udziału ludności, której to dotyczy, na wszystkich etapach cyklu projektu oraz w celu zapewnienia tego, że mechanizmy mieszane przyczynią się do likwidacji ubóstwa;
45.
wzywa również Komisję do umożliwienia uczestnictwa OSO we wszystkich nowych formach współpracy w ramach unijnej platformy na rzecz mechanizmów mieszanych we współpracy zewnętrznej;
46.
zwraca się do Komisji o wzmocnienie krajowych reform decentralizacyjnych przy opracowywaniu i wdrażaniu umów dotyczących dobrego sprawowania władzy i rozwoju, umów dotyczących reform sektorowych i umów na rzecz budowania państwowości;

o

o o

47.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

Zmiany w prawie

Powstańcy nie zapłacą podatku dochodowego od nagród

Minister finansów zaniecha poboru podatku dochodowego od nagród przyznawanych w 2024 roku powstańcom warszawskim oraz ich małżonkom. Zgodnie z przygotowanym przez resort projektem rozporządzenia, zwolnienie będzie dotyczyło nagród przyznawanych przez radę miasta Warszawy od 1 stycznia do końca grudnia tego roku.

Monika Pogroszewska 06.05.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024