Sprawy połączone T-420/11 i T-56/12: Ocean Capital Administration i inni v. Rada Unii Europejskiej.

Wyrok Sądu z dnia 22 stycznia 2015 r. - Ocean Capital Administration i in./Rada

(Sprawy połączone T-420/11 i T-56/12) ¹

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej - Zamrożenie funduszy - Powaga rzeczy osądzonej - Konsekwencje stwierdzenia nieważności środków ograniczających dla podmiotu posiadanego lub kontrolowanego przez podmiot uznany za zaangażowany w rozprzestrzenianie broni jądrowej - Dostosowanie w czasie skutków stwierdzenia nieważności)

Język postępowania: angielski

(2015/C 081/15)

(Dz.U.UE C z dnia 9 marca 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Ocean Capital Administration GmbH (Hamburg, Niemcy) i pozostali skarżący, których nazwy figurują w załączniku do wyroku (sprawa T-420/11); IRISL Maritime Training Institute (Teheran, Iran); Kheibar Co. (Teheran); Kish Shipping Line Manning Co. (Wyspa Kish, Iran); IRISL Multimodal Transport Co. (Teheran) (sprawa T-56/12) (przedstawiciele: F. Randolph, QC, M. Taher, solicitor, i M. Lester, barrister)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bishop i w sprawie T-420/11, P. Plaza García a, w sprawie T-56/ 12, M.-M. Joséphidès, pełnomocnicy)

Przedmiot

W sprawie T-420/11, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady 2011/299/WPZiB z dnia 23 maja 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 136, s. 65), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 503/2011 z dnia 23 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 136, s. 26) oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1) w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżących, a w sprawie T-56/12 żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącej zmiany decyzji 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319, s. 71) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319, s. 11) oraz rozporządzenia nr 267/2012 w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżących.

Sentencja

1) Stwierdza się nieważność w zakresie, w jakim dotyczą Ocean Capital Administration GmbH i pozostałych skarżących, których nazwy figurują w załączniku do niniejszego wyroku:

- decyzji Rady 2011/299/WPZiB z dnia 23 maja 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu;

- rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 503/2011 z dnia 23 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu;

- rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010.

2) Stwierdza się nieważność w zakresie, w jakim dotyczą IRISL Maritime Training Institute, Kheibar Co., Kish Shipping Line Manning Co. i IRISL Multimodal Transport Co.:

- decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącej zmiany decyzji 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu;

- rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu;

- rozporządzenia nr 267/2012.

3) Skutki decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB, zmienionej decyzją 2011/299 i decyzją 2011/783 zostają utrzymane w mocy, gdy chodzi po pierwsze o Ocean Capital Administration i pozostałych skarżących, których nazwy figurują w załączniku do niniejszego wyroku i po drugie IRISL Maritime Training Institute, Kheibar, Kish Shipping Line Manning i IRISL Multimodal Transport, do czasu, gdy skuteczne stanie się stwierdzenie nieważności rozporządzenia nr 267/2012.

4) Rada Unii Europejskiej pokrywa, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez po pierwsze Ocean Capital Administration i 35 pozostałych skarżących, których nazwy figurują w załączniku do niniejszego wyroku i po drugie IRISL Maritime Training Institute, Kheibar, Kish Shipping Line Manning i IRISL Multimodal Transport.

1 Dz.U. C 290 z 1.10.2011.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2015.81.12
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawy połączone T-420/11 i T-56/12: Ocean Capital Administration i inni v. Rada Unii Europejskiej.
• Data aktu: 22/01/2015
• Data ogłoszenia: 09/03/2015
• Data wejścia w życie: 09/03/2015