Język postępowania: angielski(2015/C 389/15)
(Dz.U.UE C z dnia 23 listopada 2015 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Yoshida Metal Industry Co. Ltd (przedstawiciele: J. Cohen, solicitor, G. Hobbs QC, T. St Quintin, barrister)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), Pi-Design AG, Bodum France, Bodum Logistics A/S
Żądania wnoszącej odwołanie
Tytułem żądania głównego wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału Sprawiedliwości o:
Tytułem żądania ewentualnego wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału Sprawiedliwości o:
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi dwa zarzuty:
Na poparcie zarzutu pierwszego wnosząca odwołanie zasadniczo podnosi następujące okoliczności:
W pkt 39 zaskarżonego wyroku Sąd stwierdził, że art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii) rozporządzenia stosuje się w odniesieniu do każdego oznaczenia - bez względu na to, czy jest ono dwuwymiarowe czy też trójwymiarowe - gdy wszystkie istotne cechy oznaczenia spełniają funkcję techniczną. Jednakże przyjmując i stosując powyższe stwierdzenie w odniesieniu do spornych wspólnotowych znaków towarowych, Sąd błędnie odstąpił od zastosowania stwierdzenia (i w konsekwencji nie wywiódł z niego skutków) zawartego w pkt 48 wyroku Trybunału Sprawiedliwości wydanego w sprawie C-48/09 P Lego Juris/ OHIM, EU:C:2010:516, zgodnie z którym, po pierwsze, wspomniany art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii) nie stoi na przeszkodzie rejestracji oznaczenia w charakterze znaku towarowego "tylko z tego względu, że wykazuje cechy użytkowe", oraz po drugie, zawarte w tym art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii) wyrazy "wyłącznie" i "niezbędny" ograniczają jego zakres zastosowania "jedynie [do tych] kształtów towaru, które są wyłącznie wyrazem zastosowanego rozwiązania technicznego".
Zgodnie ze stwierdzeniami zawartymi w wyroku Lego Juris/OHIM, C-48/09 P, EU:C:2010:516, Sąd powinien był stwierdzić, że w art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii) rozporządzenia nie ustanowiono żadnego wymogu prawnego, aby oznaczenia dwuwymiarowe lub trójwymiarowe były pozbawione cech użytkowych, oraz że nie stoi on na przeszkodzie rejestracji "oznaczeń hybrydowych" zawierających istotne z wizualnego punktu widzenia ozdobne elementy rysunkowe, które nie tylko "obejmuj[ą] rozwiązanie techniczne", lecz pełnią także funkcję odróżniającą, której pełnienia oczekuje się od znaków towarowych. Natomiast Sąd błędnie odstąpił od istotnych kryteriów prawnych stosowania art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii) rozporządzenia (i w konsekwencji nie wywiódł z nich skutków), nie uwzględniając zasady, że graficznie przedstawione w spornych znakach towarowych oznaczenia stanowią "oznaczenia hybrydowe" zawierające ozdobne elementy rysunkowe (istotne z wizualnego punktu widzenia dla każdego obserwatora motywy w formie czarnych krążków utworzonych z wklęsłych zabarwionych wydrążeń), które mają charakter odróżniający - jak potwierdzono to w przywołanej w pkt 5 zaskarżonego wyroku decyzji Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 31 października 2001 r.
Gdyby Sąd nie dokonał błędnej wykładni i w konsekwencji nie zastosował błędnie art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii) rozporządzenia poprzez przyjęcie i zastosowanie nieprawidłowego stanowiska dotyczącego zdolności wklęsłych wydrążeń do jednoczesnego pełnienia funkcji użytkowej i odróżniającej w odniesieniu do graficznie przedstawionych w spornych znakach towarowych oznaczeń, to stwierdziłby - i powinien był stwierdzić - że sporne oznaczenia nie są wyłączone z rejestracji na mocy tego przepisu oraz że odmienne decyzje Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM były błędne i należy stwierdzić ich nieważność.
Na poparcie zarzutu drugiego wnosząca odwołanie zasadniczo podnosi następujące okoliczności:
Zgodnie z art. 52 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009 Sąd powinien był rozważyć, czy art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii) skutkuje nieważnością graficznie przedstawionych w spornych znakach towarowych oznaczeń ze względu na to, że stanowią one "jedynie kształty towaru, które są wyłącznie wyrazem zastosowanego rozwiązania technicznego" (pkt 48 wyroku Trybunału w sprawie Lego Juris/OHIM, C-48/09 P, EU:C:2010:516) w wypadku wszystkich towarów, dla których są zarejestrowane, lub tylko niektórych z nich, a jeśli taka sytuacja miałaby miejsce, powinien był rozważyć, dla których kategorii towarów oznaczenia mogą być zarejestrowane. Sąd nie dokonał tego badania, nie spełniając istotnego wymogu, i tym samym nie dokonał ustaleń, od których koniecznie zależała zgodność z prawem stwierdzenia dokonanego przezeń na podstawie art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii) rozporządzenia.
Ponadto i w każdym razie Sąd nie dopełnił istotnego wymogu wynikającego z art. 52 ust. 3, stosując swoje rozumowanie w ramach stwierdzenia dokonanego na podstawie art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii) w odniesieniu do wszystkich towarów bez rączek, dla których zarejestrowano graficznie przedstawione w spornych znakach towarowych oznaczenia. Oznaczenia zarejestrowano w szczególności dla następujących kategorii towarów bez rączek, w odniesieniu do których zgodnie z wymogami art. 52 ust. 3 rozporządzenia nie można było zgodnie z prawem zastosować stwierdzenia Sądu dokonanego na podstawie art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii): w klasie 8 - osełki do ostrzenia kos i uchwyty do osełek; w klasie 21 - pojemniki do użytku domowego lub kuchennego (z wyjątkiem wytworzonych z metali szlachetnych lub pokrytych takimi metalami) i bloki na noże.
