Rezolucja w sprawie priorytetów Europejskiego Komitetu Regionów na szóstą kadencję w latach 2015-2020.

Rezolucja w sprawie priorytetów Europejskiego Komitetu Regionów na szóstą kadencję w latach 2015-2020

(2015/C 260/01)

(Dz.U.UE C z dnia 7 sierpnia 2015 r.)

Europejski Komitet Regionów (KR) skupi się na następujących priorytetach w trakcie swojej bieżącej pięcioletniej kadencji (2015-2020):

I. Nowy początek dla gospodarki europejskiej: tworzenie miejsc pracy i generowanie trwałego wzrostu gospodarczego w miastach i regionach, by zapewnić obywatelom lepszą jakość życia.

Aby ożywić ukierunkowane inwestycje w gospodarkę realną i pobudzić wymianę najlepszych praktyk, potrzebne jest podejście oddolne polegające na włączeniu władz regionalnych i lokalnych w partnerstwa europejskie. Jednocześnie pozwoli to wyjść naprzeciw żądaniom obywateli dotyczącym jakości wydatkowania środków i należytego wdrażania polityk publicznych. Nowy duch przedsiębiorczości, w połączeniu z funkcjonującym jednolitym rynkiem cyfrowym i inteligentną specjalizacją, mógłby przyczynić się do tworzenia nowych umiejętności, wiedzy, innowacji i zatrudnienia.

KR zwraca uwagę na następujące działania mające na celu realizację tego priorytetu:

1) wykorzystanie pozytywnych tendencji gospodarczych i przekształcanie ich w trwałe miejsca pracy, ze szczególnym naciskiem na edukację i dopasowanie umiejętności i szkoleń do potrzeb rynku pracy; zwłaszcza wysokiej jakości kształcenie ogólne i zawodowe, rozbudowa oferty szkoleń oraz poprawa mobilności są niezbędne, aby zmienić na lepsze położenie młodych ludzi dotkniętych wysokim bezrobociem; pomocne mogą tu być pozytywne doświadczenia związane z modelem dualnego systemu kształcenia zawodowego;

2) monitorowanie wdrażania europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych oraz Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych w ramach partnerstwa z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym, przy jednoczesnym zachowaniu solidarności wobec regionów słabiej rozwiniętych;

3) wzmocnienie społecznego wymiaru UE oraz unii gospodarczej i walutowej poprzez mechanizmy zachęt do realizacji reform, które mogą przyspieszyć osiąganie celów socjalnych strategii "Europa 2020", oraz mechanizmów koordynacji automatycznych stabilizatorów na poziomie UGW;

4) udział w śródokresowym przeglądzie wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020 i w kształtowaniu przyszłej polityki spójności; apel o dokonanie przeglądu systemu środków własnych Unii i o poparcie dostosowania budżetów publicznych do określonych na szczeblu terytorialnym celów dotyczących jakości wydatkowania środków i wystarczających poziomów środków na pokrycie płatności;

5) wzmacnianie zdolności inwestycyjnych władz lokalnych i regionalnych poprzez zachęcanie do elastycznego stosowania przepisów dotyczących europejskiego zarządzania gospodarczego, przy jednoczesnym uwzględnieniu potrzeby zdrowych finansów publicznych i przestrzegania postanowień paktu stabilności i wzrostu;

6) propagowanie synergii pomiędzy wszelkimi dostępnymi funduszami unijnymi, wzmocnienie wzajemnych powiązań pomiędzy Europejskim Funduszem na rzecz Inwestycji Strategicznych i istniejącymi funduszami, aby osiągnąć finansowy efekt mnożnikowy; skoncentrowanie się na uproszczeniu instrumentów finansowych UE;

7) wzmacnianie ducha przedsiębiorczości; zwiększanie konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw oraz propagowanie gospodarki społecznej poprzez poprawę dostępu do finansowania, inspirowanie do innowacji i ukierunkowanie na infrastrukturę oraz zmniejszanie biurokracji;

8) uważa język, kulturę i dziedzictwo kulturowe za wartość ogólnoludzką, wyrażającą tożsamość krajową, regionalną i lokalną;

9) tworzenie odpowiednich warunków do rozkwitu cyfrowych sieci i usług; maksymalne zwiększanie potencjału wzrostu gospodarki cyfrowej poprzez inwestowanie w szybką i niezawodną infrastrukturę ICT; badania i innowacje w celu pobudzenia konkurencyjności przemysłu, poprawy usług publicznych, zwiększenia włączenia cyfrowego i podniesienia umiejętności;

10) zwiększanie możliwości regionów w zakresie badań i innowacji oraz niwelowanie przepaści cyfrowej i innowacyjnej między nimi; poprawa konkurencyjności regionalnej poprzez promowanie inteligentnej specjalizacji i dzielenie się najlepszymi praktykami; zachęcanie zatem do tworzenia wiodących sieci międzyregionalnych, takich jak inicjatywa Vanguard, której działania S3 koncentrują się na odrodzeniu przemysłowym, z myślą o propagowaniu wymiany doświadczeń, tworzeniu "schodów ku doskonałości" oraz wspólnym przetwarzaniu wniosków projektowych;

11) jak najlepsze wykorzystanie wspólnot wiedzy i innowacji (KIC) obejmujących łańcuch innowacji oraz kluczowych technologii prorozwojowych (KET) jako metod na znalezienie się w czołówce, jeśli chodzi o zarządzanie transformacją ku gospodarce niskoemisyjnej i gospodarce opartej na wiedzy;

12) wspieranie lepszego dostępu konsumentów i przedsiębiorstw do towarów i usług oferowanych w internecie w całej Europie poprzez zniesienie największych różnic między otoczeniem wirtualnym i rzeczywistym oraz usuwanie barier w transgranicznej działalności internetowej, przy jednoczesnym zagwarantowaniu, że działania regulacyjne w zakresie nowych form wymiany, takich jak współkonsumpcja (ang. sharing economy), są koordynowane na szczeblu europejskim;

13) wspieranie rozwoju innowacyjnych rozwiązań administracji elektronicznej, aby uprościć życie obywatelom i przedsiębiorstwom i aby zmniejszyć ich zależność od biurokratycznych procedur;

14) zapewnienie lepszych warunków regulacyjnych i finansowych, by ułatwić modernizację i rozbudowę obecnej infrastruktury energetycznej zgodnie z nowymi unijnymi celami w zakresie energii i zmiany klimatu na rok 2030, a zwłaszcza utworzenie odpornej na kryzysy i przyjaznej dla klimatu unii energetycznej; jednocześnie dążenie do sprawiedliwych warunków konkurencyjnego działania w sektorze energetycznym;

15) zapewnienie stabilnych przepisów w celu wspierania inwestycji w energię odnawialną, w tym gospodarki o obiegu zamkniętym oraz inicjatyw w zakresie ekoprojektów; zwrócenie uwagi na to, jak ważne jest zapewnienie środków pozwalających regionom i miastom odgrywać wiodącą rolę w realizacji projektów dotyczących zrównoważonej energii;

16) propagowanie budowania odporności na klęski żywiołowe, jako jednej z podstaw zrównoważonego wzrostu gospodarczego i zatrudnienia; podkreślenie kluczowej roli władz lokalnych i regionalnych.

II. Duże znaczenie terytorialnego wymiaru prawdawstwa UE: należy działać w interesie obywateli, niezależnie od tego, gdzie chcą mieszkać i pracować.

Polityka UE powinna niwelować dystans i luki w wiedzy między regionami i miastami, przekształcając charakterystyczne cechy terytorialne, gospodarcze, społeczne, kulturowe, geograficzne i demograficzne w mocne punkty - zarówno w miastach, jak i na obszarach wiejskich.

KR zwraca uwagę na następujące działania mające na celu realizację tego priorytetu:

17) apel o wzmocnienie wymiaru terytorialnego unijnych polityk i projektów w całej Unii Europejskiej, także w ramach przeglądu strategii "Europa 2020";

18) zachęcanie do uznawania wyzwań demograficznych za zagrożenie dla całej Unii Europejskiej oraz opracowanie strategii europejskiej, która pozwoli stawić czoła tym problemom;

19) analiza i ocena oddziaływania terytorialnego przepisów UE związanych z jednolitym rynkiem i inicjatywami mającymi wpływ na politykę terytorialną (tj. unia energetyczna, jednolity rynek cyfrowy, pakiet dotyczący mobilności pracowników, unia rynków kapitałowych i przyszła polityka transportowa), zwrócenie szczególnej uwagi na takie kluczowe obszary, jak pomoc państwa i jej unowocześnienie, polityka przemysłowa, zamówienia publiczne i zapewnianie usług świadczonych w interesie ogólnym;

20) udział w kształtowaniu przyszłej polityki spójności, w tym europejskiego planowania przestrzennego, ze zwróceniem szczególnej uwagi na wzmocnienie agendy miejskiej i równowagę między obszarami miejskimi i wiejskimi oraz dalsze rozwijanie finansowych instrumentów polityki spójności; zachęcanie do debaty w sprawie "wychodzenia poza PKB" i opracowania alternatywnych wskaźników dotyczących dobrostanu i rozwoju zrównoważonego;

21) czujność i wyczulenie na kwestie dotyczące finansowania i pochodzenia środków; z myślą o interesie gmin i regionów oraz zajęcie się z wyprzedzeniem przyszłymi środkami na fundusze regionalne i strukturalne po 2020 r.;

22) apel o skoncentrowanie się na rewitalizacji centrów miast i miejscowości, które to centra zostały zaniedbane wskutek masowego rozwijania przestrzeni handlowych na obrzeżach miast;

23) wkład w debatę na temat przyszłości unijnego rolnictwa, rozwoju obszarów wiejskich i polityki rybołówstwa;

24) wzmacnianie uprawnień władz lokalnych i regionalnych, jeśli chodzi o stałe monitorowanie ich własnych zasobów naturalnych, takich jak woda, oraz zagwarantowanie, że władze te są przygotowane do radzenia sobie z ekstremalnymi warunkami, takimi jak nadmiar lub niedobór, a także dzielenie się najlepszymi praktykami w całej Europie;

25) wsparcie w opracowaniu rozwiązań transgranicznych, rozwijaniu sieci międzyregionalnych i wdrażaniu strategii makroregionalnych poprzez szersze wykorzystanie europejskich ugrupowań współpracy terytorialnej;

26) promowanie szczególnych cech lokalnych i regionalnych podczas wdrażania sieci TEN-T i przyszłej polityki transportowej po roku 2020 oraz wspieranie nowych inicjatyw w zakresie zmniejszania hałasu generowanego przez transport kolejowy i lotniczy.

III. Prostsza, lepiej połączona Europa: przywracanie więzi z obywatelami i przedsiębiorstwami na szczeblu lokalnym i regionalnym.

KR powinien zachęcać do dyskutowania o tym, jak ułatwić Europejczykom czerpanie korzyści z wartości dodanej UE i jak pomóc przedsiębiorstwom prosperować. Te nowe inicjatywy muszą być przejrzyste. Ograniczanie biurokracji, poprawa dostępu MŚP do finansowania oraz promowanie innowacyjnych zamówień publicznych będą nadal priorytetami Komitetu.

KR zwraca uwagę na następujące działania mające na celu realizację tego priorytetu:

27) monitorowanie przestrzegania zasad pomocniczości i proporcjonalności oraz dbanie o podejmowanie działań na właściwym szczeblu; apelowanie o to, by oceny oddziaływania terytorialnego stały się standardową praktyką propagowaną przez Komisję Europejską;

28) większa przejrzystość i więcej współdecydowania dzięki podejściu oddolnemu, aby u samorządów lokalnych i regionalnych zwiększyć możliwości działania i oddziaływania oraz aby pogłębić zaufanie obywateli do Unii Europejskiej i przybliżyć ich do niej;

29) upowszechnianie wielopoziomowego sprawowania rządów w przyszłym prawodawstwie i w dyskusjach na temat ewolucji europejskiego semestru i rozszerzenia europejskiej unii walutowej;

30) wkład w międzyinstytucjonalne porozumienie w sprawie lepszego stanowienia prawa i zaangażowanie w program REFIT, aby wnieść wkład w proces oceny prawodawstwa UE z perspektywy lokalnej i regionalnej, zwiększyć przejrzystość i w razie potrzeby zaproponować prawodawcom unijnym uproszczenie prawodawstwa;

31) zachęcanie do ograniczania biurokracji i obciążeń regulacyjnych na wszystkich szczeblach sprawowania rządów, by przedsiębiorstwa mogły prosperować, a obywatele w pełni korzystać z wartości dodanej UE;

32) wspieranie zasad Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) dotyczących skutecznych inwestycji publicznych;

33) udoskonalenie rejestru służącego przejrzystości poprzez zadbanie o to, by uznano, że władze lokalne i regionalne oraz ich stowarzyszenia przedstawicielskie są zwolnione z wszelkiego wymogu rejestracji, ponieważ stanowią integralną część ram instytucjonalnych UE, a ich przedstawiciele są wybierani demokratycznie przez obywateli.

IV. Stabilność i współpraca w obrębie Unii Europejskiej i poza nią: wspieranie sąsiadów Unii w ich dążeniu do wartości europejskich.

KR powinien zadbać o to, by wysiłki na rzecz współpracy z naszymi sąsiadami oparte były na współdziałaniu władz lokalnych i regionalnych i kontaktach międzyludzkich. Rozwój instytucjonalny i budowanie zdolności, a także solidarność polityczna i dyplomacja miast, były z powodzeniem stosowane w przeszłości, by umocnić europejskie wartości w krajach sąsiadujących - i powinny być najważniejszymi instrumentami w przyszłości.

KR zwraca uwagę na następujące działania mające na celu realizację tego priorytetu:

34) rozszerzanie wymiaru terytorialnego oraz zasady decentralizacji w procesie rozszerzania UE i w polityce sąsiedztwa; rozwijanie partnerstw KR-u z krajami kandydującymi z obszaru objętego zgromadzeniem Unii dla Śródziemnomorza (ARLEM) i Partnerstwa Wschodniego (CORLEAP);

35) wspieranie rozwoju kompleksowej polityki migracyjnej UE i wzmocnienie lokalnych i regionalnych zdolności w zakresie zarządzania kryzysowego; zachęcanie do wymiany najlepszych praktyk i do zacieśnienia współpracy na szczeblu gmin i regionów, niezależnie od ram określonych przez Komisję; udział w debacie na temat przeglądu rozporządzenia Dublin III, by wypracować sprawiedliwy podział obciążeń wewnątrz UE i zająć się podstawowymi przyczynami nielegalnej migracji i handlu ludźmi z uwzględnieniem aspektów pomocy humanitarnej i polityki rozwoju;

36) tworzenie "partnerstw na rzecz migracji i integracji" między miastami i regionami w krajach pochodzenia i przeznaczenia; zwiększy to wzajemne zaufanie i wesprze zdecentralizowaną współpracę, zwłaszcza w takich obszarach, jak koncentracja ludności w miastach, zmiana klimatu i niedobór zasobów;

37) wspieranie strategii politycznych ukierunkowanych na szczeblu lokalnym i regionalnym - także transgranicznie - na wyzwania związane z bezpieczeństwem i stabilnością społeczną; chodzi tu na przykład o radykalizację postaw, ksenofobię, rasizm i przemoc - czy to sporadyczną, czy zorganizowaną jak terroryzm;

38) uwypuklanie wymiaru lokalnego i regionalnego w negocjacjach dotyczących strategicznych partnerstw między UE a kluczowymi podmiotami międzynarodowymi, ze szczególnym uwzględnieniem transatlantyckiego partnerstwa handlowo-inwestycyjnego i porozumienia w sprawie handlu usługami; należy koniecznie zapewnić przestrzeganie europejskich norm społecznych i środowiskowych w porozumieniach końcowych, przykładowo w kwestiach organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) i ochrony usług świadczonych w interesie ogólnym.

V. Europa obywateli jest Europą jutra: wzmacnianie perspektywicznych partnerstw między Unią Europejską a jej obywatelami.

KR musi pomóc w przywróceniu więzi między Europą a jej obywatelami poprzez zachęcanie do dialogu z przedstawicielami władz lokalnych i regionalnych oraz obywatelami w każdym wieku. Musimy również skutecznie nagłaśniać nasze prace i skupić się na demonstrowaniu wartości dodanej UE i osiągnięć w terenie.

KR zwraca uwagę na następujące działania mające na celu realizację tego priorytetu:

39) komunikowanie o Europie i jej wartościach, pobudzanie publicznej debaty z obywatelami i demonstrowanie wpływu Europy na dobrobyt obywateli;

40) usprawnienie przekazu KR-u na temat jego wartości dodanej w obrębie Unii Europejskiej, przy jednoczesnym zacieśnianiu jego relacji z innymi instytucjami; pogłębienie i rozwijanie monitorowania stosowania zasady pomocniczości oraz dalszy rozwój praktyki działań następczych poprzez analizowanie oddziaływania opinii na podstawie obiektywnie mierzalnych kryteriów;

41) wnoszenie wkładu w toczącą się debatę na temat wdrażania traktatu lizbońskiego z myślą o udziale w debatach instytucjonalnych dotyczących ewentualnych przyszłych zmian traktatowych.

KR zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji instytucjom UE i prezydencjom Rady UE w latach 2015-2020.

Bruksela, dnia 4 czerwca 2015 r.

	Przewodniczący
	Europejskiego Komitetu Regionów
	Markku MARKKULA

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2015.260.1
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Rezolucja w sprawie priorytetów Europejskiego Komitetu Regionów na szóstą kadencję w latach 2015-2020.
• Data aktu: 04/06/2015
• Data ogłoszenia: 07/08/2015