Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 26 października 2012 r. do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie [EMIR] w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji (COM(2011)0652 - C7-0359/2011 - 2011/0296(COD)).

Rynki instrumentów finansowych oraz zmiana rozporządzenia [EMIR] w sprawie instrumentów, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji ***I

P7_TA(2012)0407

Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 26 października 2012 r. do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie [EMIR] w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji (COM(2011)0652 - C7-0359/2011 - 2011/0296(COD)) ¹

(2014/C 72 E/23)

(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2014 r.)

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

[Poprawka 1, o ile nie wskazano inaczej]

POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO* ^* do wniosku Komisji

skreślenia▐ .

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (EU) nr 648/2012

w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym,

partnerów centralnych i repozytoriów transakcji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ² ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ³ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Ostatni kryzys finansowy ujawnił niedociągnięcia w zakresie przejrzystości rynków finansowych, które mogą mieć szkodliwe skutki społeczno-gospodarcze. Zwiększenie przejrzystości jest jedną ze wspólnych zasad służących wzmocnieniu systemu finansowego, co zostało potwierdzone w deklaracji G-20 w Londynie dnia 2 kwietnia 2009 r. Aby zwiększyć przejrzystość i udoskonalić funkcjonowanie wewnętrznego rynku instrumentów finansowych, należy stworzyć nowe ramy ustanawiające jednolite wymogi w zakresie przejrzystości transakcji na rynkach instrumentów finansowych. Ramy te powinny zawierać kompleksowe przepisy dla szerokiego zakresu instrumentów finansowych. Powinny one uzupełniać wymogi w zakresie przejrzystości zleceń i transakcji w odniesieniu do akcji ustanowione dyrektywą 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych ⁴ .

(2) Grupa wysokiego szczebla ds. nadzoru finansowego w UE pod przewodnictwem Jacquesa de Larosière'a wezwała Unię do opracowania bardziej zharmonizowanego zbioru regulacji finansowych. W kontekście przyszłego kształtu europejskiego systemu nadzoru na posiedzeniu Rady Europejskiej w dniach 18-19 czerwca 2009 r. również podkreślono potrzebę opracowania jednolitego zbioru przepisów UE obowiązującego wszystkie instytucje finansowe na jednolitym rynku.

(3) Nowe prawodawstwo powinno więc składać się z dwóch różnych instrumentów prawnych: dyrektywy i niniejszego rozporządzenia. Oba instrumenty prawne powinny razem tworzyć ramy prawne regulujące wymogi mające zastosowanie do firm inwestycyjnych, rynków regulowanych oraz dostawców usług polegających na zgłaszaniu danych. Niniejsze rozporządzenie należy więc odczytywać razem z dyrektywą. Potrzeba ustanowienia wspólnego zbioru przepisów dla wszystkich instytucji w zakresie określonych wymogów oraz przeciwdziałania potencjalnemu arbitrażowi regulacyjnemu, jak również zapewnienia większej pewności prawnej i mniejszej złożoności przepisów regulacyjnych dla uczestników rynku uzasadnia zastosowanie podstawy prawnej umożliwiającej stworzenie rozporządzenia. Celem zlikwidowania utrzymujących się barier dla handlu oraz znaczących zakłóceń konkurencji wynikających z różnic między przepisami krajowymi, jak również celem zapobieżenia prawdopodobnym przyszł ym barierom i znaczącym zakłóceniom konkurencji, jakie mogą wyniknąć z takich różnic, konieczne jest przyjęcie rozporządzenia ustanawiającego jednolite przepisy obowiązujące we wszystkich państwach członkowskich. Ten mający bezpośrednie zastosowanie akt prawny powinien przyczynić się w sposób decydujący do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, a tym samym powinien on opierać się na postanowieniach art. 114 TFUE, interpretowanych zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

(4) Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanowiła zasady zapewniania przejrzystości obrotu akcjami dopuszczonymi do obrotu na rynku regulowanym w aspekcie przed- i potransakcyjnym oraz zasady zgłaszania właściwym organom transakcji na instrumentach finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym; przekształcenie dyrektywy staje się konieczne celem należytego uwzględnienia zmian na rynkach finansowych oraz naprawienia niedociągnięć i zamknięcia luk, które między innymi zostały ujawnione w czasie kryzysu na rynkach finansowych.

(5) Przepisy dotyczące wymogów w zakresie przejrzystości obrotu i przejrzystości regulacyjnej muszą przyjąć postać bezpośrednio stosowanego prawa mającego zastosowanie do wszystkich firm inwestycyjnych, które powinny przestrzegać jednolitych zasad na wszystkich rynkach Unii, aby zapewnić jednolite stosowanie wspólnych ram regulacyjnych, wzmocnić zaufanie do przejrzystości rynków w całej Unii, ograniczyć złożoność przepisów regulacyjnych oraz zmniejszyć koszty przestrzegania przepisów ponoszone przez firmy, zwłaszcza w przypadku instytucji finansowych prowadzących działalność transgraniczną, a także przyczynić się do wyeliminowania zakłóceń konkurencji. Przyjęcie rozporządzenia zapewniającego bezpośrednie stosowanie przepisów jest najlepszym sposobem osiągnięcia tych celów regulacyjnych i zapewnienia jednolitych warunków poprzez zapobiegnięcie zróżnicowaniu wymogów krajowych w wyniku transpozycji dyrektywy.

(6) Należy wyraźnie określić definicje rynku regulowanego i MTF oraz utrzymać ich ścisłe powiązanie, aby uwzględnić fakt, że rzeczywiście reprezentują one tę samą funkcjonalność obrotu. Z definicji należy wyłączyć systemy dwustronne, w ramach których firma inwestycyjna zawiera każdą transakcję na własny rachunek, nawet jako nieponoszący ryzyka kontrahent znajdujący się między nabywcą a zbywcą. Termin "system" oznacza wszystkie rynki obejmujące zbiór zasad oraz platformę obrotu, jak również rynki funkcjonujące jedynie na podstawie zbioru zasad. Rynki regulowane i MTF nie mają obowiązku prowadzenia "technicznego" systemu dla kojarzenia zleceń i powinny móc obsługiwać inne protokoły, w tym systemy, za pomocą których użytkownicy mogą kierować do wielu dostawców zapytania o kwotowanie. Rynek składający się jedynie ze zbioru zasad określających aspekty dotyczące członkostwa, dopuszczania instrumentów do obrotu, obrotu między członkami, sprawozdawczości oraz, gdzie jest to stosowne, obowiązków w zakresie przejrzystości, jest rynkiem regulowanym lub MTF w rozumieniu tego rozporządzenia, a transakcje zawierane zgodnie z tymi zasadami są uznawane za zawarte w systemach rynku regulowanego lub MTF. Zgodnie z wymogami definicji, deklaracje gotowości powinny być kojarzone w taki sposób, aby doprowadzić do zawarcia umowy, co dzieje się, kiedy realizacja ma miejsce zgodnie z zasadami działania systemu lub na podstawie protokołów systemu bądź wewnętrznych procedur operacyjnych. Określenie "deklaracje gotowości kupna i sprzedaży" należy rozumieć w szerokim sensie obejmującym zlecenia, kwotowania i deklaracje zainteresowania. Jeden z ważnych wymogów odnosi się do obowiązku kojarzenia w systemie deklaracji gotowości na podstawie nieuznaniowych zasad ustalonych przez podmiot prowadzący dany system, co oznacza, że są one kojarzone zgodnie z zasadami systemu lub na podstawie protokołów systemu bądź wewnętrznych procedur operacyjnych (w tym wbudowanych procedur działających w ramach oprogramowania komputerowego). Określenie "nieuznaniowe zasady" oznacza ▐ zasady, które nie pozostawiają regulowanemu rynkowi lub operatorowi rynku lub firmie inwestycyjnej prowadzącej MTF żadnej swobody w zakresie sposobu wzajemnych interakcji między deklaracjami gotowości. ▐

(7) Celem zapewnienia większej przejrzystości i skuteczności na rynkach europejskich i wyrównania reguł gry dla różnych systemów oferujących wielostronne usługi w zakresie obrotu, konieczne jest wprowadzenie nowej kategorii - zorganizowanej platformy obrotu (OTF) - dla obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych oraz zadbać o to, aby była ona odpowiednio regulowana i aby stosowała niedyskryminacyjne zasady dostępu do platformy. Ta nowa kategoria została zdefiniowana w sposób ogólny, aby mogła objąć - obecnie oraz w przyszłości - wszystkie typy zorganizowanych realizacji zleceń i organizacji obrotu, które nie odpowiadają funkcjonalnościom ani specyfikacjom regulacyjnym istniejących systemów. W związku z tym należy zastosować właściwe wymogi organizacyjne i zasady przejrzystości sprzyjające sprawnemu ujawnianiu cen. Nowa kategoria obejmuje maklerskie systemy łączenia popytu z podażą, które można opisać jako wewnętrzne elektroniczne systemy kojarzenia prowadzone przez firmę inwestycyjną, realizujące zlecenia jednych klientów na podstawie zleceń innych klientów. Ta nowa kategoria obejmuje również te systemy, które powinny umożliwiać obrót instrumentami pochodnymi kwalifikującymi się do rozliczania i posiadającymi dostateczną płynność, lecz które nie posiadają cech charakteryzujących istniejące obecnie kategorie systemu obrotów. Nie obejmuje ona natomiast platform, w ramach których w systemie nie dochodzi do rzeczywistej realizacji obrotu ani organizacji, takich jak tablice ogłoszeń wykorzystywane do ogłaszania chęci zakupu lub sprzedaży, inne podmioty dokonujące agregacji lub zbierające deklaracje chęci zakupu i sprzedaży lub elektroniczne serwisy potwierdzające dokonanie zawartej transakcji.

(8) Ta nowa kategoria zorganizowanej platformy obrotu będzie stanowić uzupełnienie istniejących rodzajów systemów obrotu. Rynki regulowane oraz wielostronne platformy obrotu charakteryzują się nieuznaniową realizacją transakcji, natomiast podmiot prowadzący zorganizowaną platformę obrotu powinien mieć swobodę decydowania o tym, w jaki sposób transakcja ma być realizowana. W związku z tym zasady prowadzenia działalności, obowiązki w zakresie najlepszego realizowania zleceń oraz obsługi zleceń klientów powinny mieć zastosowanie do transakcji zawieranych na OTF prowadzonych przez firmę inwestycyjną lub operatora rynku. Ponieważ jednak OTF stanowi autentyczną platformę obrotu, chociaż jest dostępny wyłącznie dla swoich klientów, podmiot prowadzący taką platformę powinien zachowywać neutralność. Oznacza to, że podmiot prowadzący OTF powinien podlegać wymogom w zakresie prawidłowego zarządzania ewentualnymi konfliktami interesów oraz realizowania transakcji bez jakiejkolwiek dyskryminacji i nie powinien mieć możliwości realizowania w ramach OTF dowolnej transakcji na podstawie deklaracji gotowości zakupu i sprzedaży składanych przez wiele podmiotów, w tym zleceń klientów zbieranych w systemie, w oparciu o swój własny kapitał. Powinno to także wyłączać wspomniane podmioty z możliwości występowania w roli podmiotów systematycznie internalizujących transakcje w ramach prowadzonej przez siebie OTF.

(9) Cały obrót zorganizowany powinien odbywać się w systemach regulowanych z jak największą przejrzystością, zarówno przed, jak i po transakcji. Odpowiednio zróżnicowane wymogi w zakresie przejrzystości powinny więc stosować się do wszystkich rodzajów systemów obrotu oraz do wszystkich instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w tych systemach.

(10) Obrót kwitami depozytowymi, funduszami inwestycyjnymi typu ETF, certyfikatami, podobnymi instrumentami finansowymi i akcjami innymi niż te dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym odbywa się zasadniczo w ten sam sposób i służy prawie identycznemu celowi gospodarczemu jak obrót akcjami dopuszczonymi do obrotu na rynku regulowanym. Należy więc objąć te instrumenty przepisami w zakresie przejrzystości mającymi zastosowanie do akcji dopuszczonych do obrotu na rynkach regulowanych.

(11) Uznając zasadniczo potrzebę istnienia systemu zwolnień z obowiązku przejrzystości przedtransakcyjnej celem wspierania efektywnego funkcjonowania rynków, należy dokonać weryfikacji istniejących w tym zakresie przepisów dla akcji, stosowanych obecnie na podstawie dyrektywy 2004/39/WE i rozporządzenia (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającego środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy ⁵ , pod kątem ich dalszej zasadności pod względem zakresu i stosowanych warunków. Aby zapewnić jednolite stosowanie zwolnień z obowiązku zachowania przejrzystości przedtransakcyjnej dla akcji, a ostatecznie również dla innych podobnych instrumentów i produktów niereprezentujących kapitału własnego, dla szczególnych modeli rynku oraz rodzajów i wielkości zleceń, Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (EUNGiPW) ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 ⁶ powinien oceniać indywidualne wnioski o zastosowanie zwolnienia pod kątem zgodności z niniejszym rozporządzeniem oraz z przyszłymi aktami delegowanymi. Ocena EUNGiPW powinna przyjąć formę opinii zgodnej z art. 29 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. Ponadto EUNGiPW powinien we właściwym czasie przeprowadzić przegląd dotychczasowych zwolnień dla akcji i, postępując zgodnie z tą samą opisaną wyżej procedurą, ocenić, czy są one nadal zgodne z przepisami niniejszego rozporządzenia i przyszłych aktów delegowanych.

(12) Kryzys finansowy ujawnił szczególne słabości w sposobie udostępniania uczestnikom rynku informacji o możliwościach handlowych i cenach instrumentów finansowych innych niż akcje, a mianowicie w zakresie momentu udostępniania informacji, stopnia ich szczegółowości, zasady równego dostępu i rzetelności. Należy w związku z tym wprowadzić we właściwym czasie wymogi przejrzystości przed- i potransakcyjnej uwzględniające różne cechy i strukturę rynku konkretnych typów instrumentów innych niż akcje i dostosować je, jeżeli będzie to konieczne, aby mogły być stosowane do systemów zapytań ofertowych, zarówno zautomatyzowanych, jak i obejmujących obrót internetowy. Aby zapewnić solidne ramy przejrzystości dla wszystkich odnośnych instrumentów, należy zastosować je do obligacji i strukturyzowanych produktów finansowych mających prospekt emisyjny lub dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym bądź będących przedmiotem obrotu na MTF lub na OTF, do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu lub dopuszczonych do obrotu na rynkach regulowanych, MTF i OTF lub zakwalifikowanych do centralnego rozliczania, jak również - w przypadku przejrzystości potransakcyjnej - do instrumentów pochodnych zgłoszonych do repozytoriów transakcji. Obowiązkami w zakresie przejrzystości nie byłyby więc objęte jedynie instrumenty finansowe | o specyficznej konstrukcji lub niewystarczająco płynne.

(13) Konieczne jest wprowadzenie odpowiedniego poziomu przejrzystości obrotu na rynkach obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych i instrumentów pochodnych, aby ułatwić wycenę produktów oraz podnieść efektywność kształtowania cen. Do strukturyzowanych produktów finansowych należy w szczególności zaliczyć papiery wartościowe oparte na aktywach, określone w art. 2 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 809/2004 ⁷ , obejmujące między innymi zobowiązania dłużne zabezpieczone innymi instrumentami.

(13a) W trosce o pewność prawną należy wyjaśnić niektóre odstępstwa od zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia. Chociaż należy uregulować walutowe instrumenty pochodne, w szczególności swapy walutowe, które powodują rozliczenia pieniężne określane w odniesieniu do walut, to aby zapewnić przejrzystość i uczciwość rynku, kasowe transakcje walutowe nie powinny wchodzić w zakres stosowania niniejszego rozporządzenia. Podobnie należy wyjaśnić, że umowy ubezpieczenia zawarte z zakładem ubezpieczeń lub zakładem reasekuracji w Unii lub w państwie trzecim, dotyczące kategorii działalności określonych w załączniku I do dyrektywy 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) ⁸ nie są instrumentami pochodnymi do celów niniejszego rozporządzenia. Ponadto należy uregulować ryzyko związane z obrotem algorytmicznym, lecz wykorzystanie algorytmów w ramach usług ukierunkowanych na ograniczenie ryzyka potransakcyjnego nie jest obrotem algorytmicznym.

(14) Aby zapewnić stosowanie jednolitych warunków dla różnych systemów obrotu, w przypadku systemów różnego typu należy stosować te same wymogi w zakresie przejrzystości przed- i potransakcyjnej. Wymogi w zakresie przejrzystości powinny być proporcjonalne i zróżnicowane w zależności od typów instrumentów, w tym akcji, obligacji oraz instrumentów pochodnych, uwzględniając przy tym interesy inwestorów i emitentów, w szczególności emitentów obligacji rządowych, a także płynność rynku. Wymogi powinny być również zróżnicowane w zależności od rodzajów obrotu, w szczególności systemów sesyjnych prowadzonych w oparciu o arkusze zleceń i systemów kierowanych kwotowaniami cen takich jak zapytania ofertowe, jak również hybrydowych i głosowych systemów maklerskich, a ponadto należy uwzględnić emisje, wielkość transakcji i cechy rynków krajowych.

(15) Aby zagwarantować, że obrót dokonywany na rynku pozagiełdowym nie stwarza zagrożenia dla efektywnego ujawniania cen ani dla przejrzystych, równych reguł gry w przypadku różnych sposobów prowadzenia obrotu, stosowne wymogi przejrzystości przedtransakcyjnej należy stosować do firm inwestycyjnych zawierających na własny rachunek transakcje na instrumentach finansowych na rynku pozagiełdowym w takim stopniu, w jakim prowadzą one obrót w charakterze podmiotu systematycznie internalizującego transakcje w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów lub innych podobnych instrumentów finansowych, a także obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych oraz kwalifikujących się do rozliczania instrumentów pochodnych.

(16) Firmę inwestycyjną realizującą zlecenia klientów w oparciu o własny kapitał należy uznać za podmiot systematycznie internalizujący transakcje, chyba że transakcje realizowane są poza rynkami regulowanymi, MTF i OTF w sposób | doraźny i nieregularny. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje należy zdefiniować jako firmy inwestycyjne, które zawierają transakcje na własny rachunek w sposób zorganizowany, regularny i systematyczny, realizując zlecenia klientów dwustronnie poza rynkiem regulowanym, MTF lub OTF. Dla zapewnienia obiektywnego i skutecznego stosowania tej definicji do firm inwestycyjnych, należy uwzględnić obrót dwustronny prowadzony w celu realizacji zleceń klientów, a kryteria jakościowe określone przez instrument finansowy lub kategorię aktywów można by uzupełnić kryteriami ilościowymi służącymi identyfikacji firm inwestycyjnych objętych wymogiem rejestracji w charakterze podmiotów systematycznie internalizujących transakcje, które to kryteria zostały ustanowione w art. 21 rozporządzenia (WE) nr 1287/2006. O ile OTF jest systemem lub platformą, w ramach której kojarzone są deklaracje chęci zakupu lub sprzedaży wielu osób trzecich, o tyle podmiotowi systematycznie internalizującemu transakcje nie należy zezwalać na kojarzenie deklaracji chęci zakupu lub sprzedaży zgłaszanych przez osoby trzecie. Aby zapewnić wysoką jakość procesu kształtowania cen, należy ograniczyć sytuacje, w których można prowadzić obrót pozagiełdowy nie korzystając z podmiotu systematycznie internalizującego, a właściwe organy powinny zadbać, aby przy realizacji zlecenia żaden uczestnik systemu, w którym firma inwestycyjna realizuje zlecenia klientów wykorzystując do tego własny kapitał, nie znalazł się w uprzywilejowanej sytuacji.

(17) Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą zadecydować o udzieleniu dostępu do swoich kwotowań wyłącznie swoim klientom detalicznym, wyłącznie swoim klientom profesjonalnym lub obu tym grupom. Nie należy umożliwiać tym podmiotom dyskryminowania w obrębie tych kategorii klientów, lecz należy im umożliwić uwzględnianie różnic między klientami, na przykład w zakresie ryzyka kredytowego. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje nie są zobowiązane do publikowania gwarantowanych kwotowań cen w odniesieniu do transakcji na instrumentach udziałowych powyżej standardowej wielkości rynkowej, a na instrumentach nieudziałowych powyżej detalicznej wielkości rynkowej. Standardowa wielkość rynkowa lub detaliczna wielkość rynkowa dla dowolnej klasy instrumentu finansowego nie powinna być znacząco niewspółmierna dla jakiegokolwiek instrumentu finansowego należącego do tej klasy.

(18) Należy dołożyć starań, aby możliwie jak najwięcej transakcji odbywających się poza uregulowanymi systemami realizacji zleceń było realizowanych w zorganizowanych systemach, do których mają zastosowanie odpowiednie wymogi przejrzystości, dbając jednocześnie o to, aby mogły być zawierane transakcje na dużą skalę i transakcje nieregularne. Niniejsze rozporządzenie nie zmierza do ustanowienia wymogu stosowania zasad przejrzystości przedtransakcyjnej dla transakcji pozagiełdowych obejmujących emisję pierwotną, dla których charakterystyczne są cechy takie jak specyficzna konstrukcja instrumentów dostosowana do szczególnych wymogów kontrahentów finansowych lub niefinansowych i które są realizowane w ramach stosunków handlowych obejmujących transakcje powyżej standardowej wielkości rynkowej lub detalicznej wielkości rynkowej, a transakcje są realizowane poza systemami zwyczajowo wykorzystywanymi przez zainteresowaną firmę do swojej działalności w charakterze podmiotu systematycznie internalizującego transakcje.

(19) Dane rynkowe powinny być w łatwy sposób dostępne dla użytkowników w maksymalnie zdezagregowanej postaci, aby umożliwić inwestorom oraz obsługującym ich dostawcom usług w zakresie danych maksymalne zindywidualizowanie rozwiązań w zakresie danych. W związku z tym dane dotyczące przejrzystości przed- i potransakcyjnej należy udostępniać publicznie w postaci "niepogrupowanej", aby obniżyć koszty zakupu danych przez uczestników rynku i należy korzystać z zatwierdzonych podmiotów publikujących, aby zapewnić wysoką jakość takich danych i umożliwić publikację informacji skonsolidowanych w odniesieniu do danych przed- i potransakcyjnych.

(20) W odniesieniu do wymiany, przekazywania i przetwarzania danych osobowych rzez państwa członkowskie i EUNGiPW do celów niniejszego rozporządzenia, w szczególności tytułu IV, pełne zastosowanie powinny mieć przepisy dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych ⁹ oraz rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych ¹⁰ .

(21) Uwzględniając porozumienie osiągnięte przez strony szczytu G-20 w Pittsburghu dnia 25 września 2009 r. dotyczące przeniesienia obrotu standaryzowanymi kontraktami pochodnymi na rynku pozagiełdowym, gdzie jest to stosowne, na giełdy lub elektroniczne platformy obrotu, należy ustanowić formalną procedurę regulacyjną służącą jako podstawa obrotu między kontrahentami finansowymi i dużymi kontrahentami niefinansowymi w zakresie wszystkich instrumentów pochodnych kwalifikujących się do rozliczania i mających dostateczną płynność dla prowadzenia obrotu w ramach różnych systemów obrotu zgodnie z porównywalnymi regulacjami |. Celem niniejszego rozporządzenia nie jest zakazanie lub ograniczenie stosowania dostosowanych kontraktów na instrumenty pochodne ani uczynienie ich zbyt kosztownymi dla instytucji niefinansowych. Oceniając, czy poziom płynności jest dostateczny, należy zatem uwzględniać cechy rynku na szczeblu krajowym, w tym elementy takie jak liczba i typ uczestników na danym rynku, oraz cechy transakcji takie jak wielkość i częstotliwość transakcji na tym rynku. Ponadto celem rozporządzenia nie jest uniemożliwienie korzystania z usług ukierunkowanych na ograniczenie ryzyka potransakcyjnego.

(22) Uwzględniając porozumienie osiągnięte przez strony szczytu G-20 w Pittsburghu dnia 25 września 2009 r. dotyczące z jednej strony, gdzie jest to stosowne, przeniesienia obrotu standaryzowanymi kontraktami pochodnymi na rynku pozagiełdowym na giełdy lub elektroniczne platformy obrotu, a z drugiej strony stosunkowo niską płynność różnych instrumentów pochodnych w obrocie pozagiełdowym, właściwe jest zapewnienie odpowiedniej grupy uprawnionych systemów, w ramach których może odbywać się obrót zgodny z tym zobowiązaniem. Wszystkie uprawnione systemy powinny podlegać ściśle dostosowanym wymogom regulacyjnym pod względem aspektów organizacyjnych i operacyjnych, ustaleń służących ograniczeniu konfliktu interesów, nadzoru nad całością obrotu oraz zasad przejrzystości przed- i potransakcyjnej zróżnicowanych dla poszczególnych instrumentów finansowych i modeli obrotu. Należy jednak dla podmiotów prowadzących systemy przewidzieć, zgodnie z tym zobowiązaniem, możliwość kojarzenia transakcji między ich uczestnikami w sposób uznaniowy, aby poprawić warunki realizacji transakcji oraz stopień płynności.

(23) Obowiązek obrotu ustanowiony dla tych instrumentów pochodnych powinien umożliwiać efektywną konkurencję między uprawionymi systemami obrotu. Tym samym systemy obrotu nie powinny mieć możliwości żądania prawa wyłączności w odniesieniu do instrumentów pochodnych podlegających temu obowiązkowi obrotu, co uniemożliwiałoby innym systemom obrotu oferowanie obrotu tymi instrumentami. Dla zapewnienia skutecznej konkurencji między systemami obrotu instrumentów pochodnych niezbędne jest zapewnienie systemom obrotu niedyskryminacyjnego i przejrzystego dostępu do partnerów centralnych. Niedyskryminacyjny dostęp do partnera centralnego powinien oznaczać, że system obrotu ma prawo do niedyskryminacyjnego traktowania w tym sensie, że kontrakty będące przedmiotem obrotu na jego własnej platformie są traktowane w sposób niedyskryminacyjny pod względem wymogów dotyczących zabezpieczenia, nettingu ekonomicznie równoważnych kontraktów oraz krzyżowego uzupełniania zabezpieczenia i rozliczania skorelowanych kontraktów przez tego samego partnera centralnego, jak również pod względem niedyskryminacyjnych opłat z tytułu rozliczeń.

(24) Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie i uczciwość rynków finansowych, ochronę inwestorów i stabilność finansową, należy wprowadzić mechanizm umożliwiający monitorowanie tworzenia produktów inwestycyjnych oraz upoważnić właściwe organy do wprowadzania zakazu lub ograniczenia marketingu, dystrybucji i sprzedaży wszelkich instrumentów finansowych powodujących poważne zagrożenia dla ochrony inwestorów, dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub stabilności całego systemu finansowego lub części tego systemu, wraz z odpowiednimi uprawnieniami dla EUNGiPW w zakresie koordynacji i podejmowania działań w sytuacjach awaryjnych. Wykonywanie takich uprawnień przez właściwe organy, a w wyjątkowych przypadkach przez EUNGiPW, powinno być uwarunkowane potrzebą spełnienia szeregu szczegółowych warunków. Jeżeli takie warunki są spełnione, właściwy organ lub w wyjątkowych przypadkach EUNGiPW powinnny mieć prawo zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży takich produktów inwestycyjnych lub instrumentów finansowych klientom.

(25) Właściwe organy powinny powiadomić EUNGiPW o szczegółach wszystkich swoich żądań zredukowania pozycji w odniesieniu do kontraktów pochodnych, o wszystkich jednorazowych limitach, jak również o wszystkich limitach pozycji ex-ante, celem lepszej koordynacji i większej jednolitości w stosowaniu tych uprawnień. Podstawowe szczegóły dotyczące limitów pozycji ex-ante stosowanych przez właściwy organ należy podawać do publicznej wiadomości na stronach internetowych EUNGiPW.

(26) EUNGiPW powinien mieć możliwość zwracania się do dowolnej osoby o informacje dotyczące jej pozycji w odniesieniu do kontraktu pochodnego, możliwość zażądania zredukowania tej pozycji, jak również ograniczenia osobom możliwości przystępowania do poszczególnych transakcji obejmujących towarowe instrumenty pochodne. EUNGiPW powinien następnie powiadomić odnośne właściwe organy o proponowanych środkach, a ponadto powinien również podać te środki do publicznej wiadomości.

(27) Szczegóły transakcji na instrumentach finansowych należy zgłaszać właściwym organom za pomocą systemu koordynowanego przez EUNGiPW, aby umożliwić im wykrywanie i badanie potencjalnych przypadków nadużyć na rynku, jak również monitorowanie uczciwego i prawidłowego funkcjonowania rynków oraz działalności firm inwestycyjnych. Zakres tego nadzoru obejmuje wszystkie instrumenty dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub będące przedmiotem obrotu w systemie obrotu, jak również wszystkie instrumenty, których wartość zależy od wartości tych instrumentów lub ma na nią wpływ. Aby uniknąć zbędnego obciążenia administracyjnego firm inwestycyjnych, instrumenty finansowe niebędące przedmiotem obrotu zorganizowanego i niepodatne na nadużycia powinny zostać wyłączone z obowiązku zgłaszania. W zgłoszeniach należy stosować identyfikator podmiotów prawnych zgodnie z zobowiązaniami podjęte przez grupę G-20. Komisja powinna również informować, czy treść i format zgłoszeń są wystarczające, aby wykrywać nadużycia na rynku, co należy monitorować na pierwszym miejscu ze względu na dużą ilość udostępnianych informacji, czy potrzebna jest tożsamość decydenta odpowiedzialnego za wykorzystanie algorytmów i czy potrzebne są szczegółowe ustalenia zapewniające rzetelność zgłoszeń w sprawie pożyczek papierów wartościowych i umów z udzielonym przyrzeczeniem odkupu, aby umożliwić nadzór wszystkim właściwym organom.

(28) Aby zgłoszenia transakcji mogły spełnić swój cel jako narzędzie monitorowania rynku, powinny one zawierać wskazanie osoby, która podjęła decyzję inwestycyjną, jak również tych, którzy są odpowiedzialni za jej wykonanie. Oprócz systemu przejrzystości, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego ¹¹ , oznaczanie krótkiej sprzedaży dostarcza przydatnych dodatkowych informacji umożliwiających właściwym organom monitorowanie poziomu krótkiej sprzedaży. Firmy inwestycyjne są zobowiązane informować, czy sprzedaż akcji lub instrumentów dłużnych wyemitowanych przez emitenta długu państwowego jest krótką sprzedażą. Właściwe organy muszą mieć również pełny dostęp do zapisów na wszystkich etapach procesu realizacji zlecenia, od początkowej decyzji o przystąpieniu do transakcji aż do jej zrealizowania. Firmy inwestycyjne mają więc obowiązek przechowywania zapisów wszystkich swoich transakcji na instrumentach finansowych, a podmioty prowadzące platformy obrotu mają obowiązek przechowywania zapisów wszystkich zleceń złożonych w ich systemach. EUNGiPW powinien koordynować wymianę informacji wśród właściwych organów celem zapewnienia, aby miały one dostęp do wszystkich zapisów transakcji i zleceń, w tym również tych wprowadzonych na platformach działających poza ich terytorium, a dotyczących instrumentów finansowych objętych ich nadzorem.

(29) Należy unikać podwójnej sprawozdawczości obejmującej te same informacje. Sprawozdania składane do repozytoriów transakcji zarejestrowanych lub uznanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 648/2012 dla odnośnych instrumentów, które zawierają wszystkie informacje wymagane do celów zgłaszania transakcji, nie powinny podlegać zgłaszaniu do właściwych organów, lecz powinny być do nich przekazywane przez repozytoria transakcji. W tym zakresie rozporządzenie (UE) nr 648/2012 powinno zostać zmienione.

(30) Każdy przypadek wymiany lub przekazywania informacji przez właściwe organy powinien być zgodny z przepisami dotyczącymi przekazywania danych osobowych ustanowionymi w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych ¹² . Każdy przypadek wymiany lub przekazywania informacji przez EUNGiPW powinien być zgodny z przepisami dotyczącymi przekazywania danych osobowych ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych ¹³ , które powinno być w pełni stosowane do przetwarzania danych osobowych do celów niniejszego rozporządzenia.

(31) Rozporządzenie (UE) nr 648/2012 określa kryteria, zgodnie z którymi klasy instrumentów pochodnych w obrocie pozagiełdowym powinny podlegać obowiązkowi rozliczania. Przeciwdziała ono także zakłóceniom konkurencji dzięki ustanowieniu wymogu zapewnienia niedyskryminacyjnego dostępu do partnerów centralnych oferujących rozliczanie instrumentów pochodnych w obrocie pozagiełdowym dla systemów obrotu oraz niedyskryminacyjny dostęp do strumieni danych o transakcjach wysyłanych przez systemy obrotu do partnerów centralnych oferujących rozliczanie instrumentów pochodnych w obrocie pozagiełdowym. Ponieważ instrumenty pochodne w obrocie pozagiełdowym są określane jako kontrakty na instrumentach pochodnych, których realizacja nie odbywa się na rynku regulowanym, istnieje potrzeba wprowadzenia podobnych wymogów dla rynków regulowanych na mocy niniejszego rozporządzenia. Instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu na rynkach regulowanych powinny | podlegać obowiązkowi rozliczania tak samo jak instrumenty będąće przedmiotem obrotu na innych rynkach.

(32) Oprócz wymogów zawartych w dyrektywie 2004/39/WE, które uniemożliwiają państwom członkowskim bezpodstawne ograniczanie dostępu do infrastruktury potransakcyjnej, jak na przykład ustaleń dotyczących partnera centralnego czy rozrachunków, konieczne jest, aby niniejsze rozporządzenie wyeliminowało różne inne bariery handlowe, które mogą być wykorzystywane do wykluczania konkurencji w zakresie rozliczania zbywalnych papierów wartościowych oraz instrumentów rynku pieniężnego. Celem przeciwdziałania przypadkom dyskryminacji partnerzy centralni powinni przyjmować do rozliczania transakcje zrealizowane w innych systemach obrotu w zakresie, w jakim systemy te spełniają wymogi operacyjne i techniczne ustanowione przez partnera centralnego. Dostępu należy odmawiać wyłącznie w przypadku, gdy udzielenie dostępu wyraźnie zagraża sprawnemu i regularnemu funkcjonowaniu partnera centralnego lub funkcjonowaniu rynków finansowych powodując zagrożenie systemowe.

(33) Należy również ustanowić wymóg, aby systemy obrotu zapewniały dostęp, w tym strumienie danych, na niedyskryminacyjnych i przejrzystych zasadach partnerom centralnym pragnącym rozliczać transakcje zrealizowane w danym systemie obrotu, z wyjątkiem sytuacji, w których udzielenie dostępu zagraża sprawnemu i regularnemu funkcjonowaniu rynków. Prawo dostępu partnerów centralnych do systemu obrotu powinno przewidywać rozwiązania, w których większa liczba partnerów centralnych może korzystać ze strumieni danych pochodzących z jednego systemu obrotu. Nie powinno to jednak prowadzić do interoperacyjności rozliczania instrumentów pochodnych, ani do fragmentacji płynności. Wyeliminowanie barier i praktyk dyskryminacyjnych ma na celu zwiększenie konkurencji w zakresie rozliczania instrumentów finansowych i obrotu instrumentami finansowymi celem obniżenia kosztów inwestycji i finansowania zewnętrznego, wyeliminowania braku wydajności oraz promowania innowacyjności na rynkach Unii. Komisja powinna nadal ściśle monitorować rozwój infrastruktury potransakcyjnej i w razie potrzeby powinna interweniować, aby zapobiec zakłóceniom konkurencji na rynku wewnętrznym.

(34) Świadczenie usług przez firmy z państw trzecich w Unii podlega systemom i wymogom krajowym. Systemy te są bardzo zróżnicowane, a firmy upoważnione do działania zgodnie z nimi nie cieszą się swobodą świadczenia usług i prawem przedsiębiorczości w państwach członkowskich innych niż państwo, na terytorium którego mają swoją siedzibę. Właściwe jest wprowadzenie wspólnych ram regulacyjnych na szczeblu Unii. System powinien zharmonizować istniejące rozproszone ramy, zagwarantować pewność oraz jednakowe traktowanie firm z państw trzecich w zakresie dostępu do rynku Unii, zapewniać przeprowadzenie przez Komisję oceny rzeczywistej równoważności w odniesieniu do ram regulacyjnych i nadzorczych państw trzecich, a także powinien przewidywać porównywalny poziom ochrony dla klientów w UE otrzymujących usługi od firm z państw trzecich oraz wzajemny dostęp do rynków państw trzecich. Przy stosowaniu tego systemu Komisja i państwa członkowskie powinny priorytetowo traktować dziedziny objęte zaangażowaniami podjętymi przez grupę G-20 oraz porozumieniami zawartymi z największymi partnerami handlowymi Unii, uwzględniać główną rolę, jaką odgrywa Unia na światowych rynkach finansowych i dbać o to, aby stosowanie wymogów właściwych państwom trzecim nie uniemożliwiło inwestorom i emitentom unijnym inwestowania w państwach trzecich lub uzyskiwania środków finansowych z tych krajów i odwrotnie, aby nie uniemożliwiało to inwestorom i emitentom z państw trzecich inwestowania, gromadzenia kapitału i uzyskiwania innych usług finansowych na rynkach Unii, chyba że taki środek jest niezbędny z obiektywnych przyczyn ostrożnościowych opartych na dowodach.

(35) W przypadku świadczenia usług na rzecz klientów detalicznych lub klientów detalicznych, którzy wybrali traktowanie jak profesjonalni klienci w obrębie Unii, zawsze należy wymagać utworzenia oddziału w Unii. Utworzenie oddziału w Unii powinno wymagać uzyskania upoważnienia oraz podlega nadzorowi w Unii. Powinny istnieć właściwe ustalenia odnośnie do współpracy między zainteresowanym właściwym organem a właściwym organem w państwie trzecim. Świadczenie usług bez posiadania oddziału należy ograniczyć do uprawnionych kontrahentów i klientów, którzy nie są klientami profesjonalnymi z wyboru. Powinno ono podlegać rejestracji przez EUNGiPW oraz nadzorowi w państwie trzecim. Powinny istnieć właściwe ustalenia odnośnie do współpracy między EUNGiPW a właściwymi organami w państwie trzecim.

(36) Przepisy niniejszego rozporządzenia regulujące świadczenie usług lub prowadzenie działalności w Unii przez firmy mające siedzibę w państwach trzecich nie powinny mieć wpływu na możliwość otrzymywania w Unii usług inwestycyjnych przez osoby mające swoją siedzibę w Unii od firmy z państwa trzeciego, ze swojej wyłącznej inicjatywy Jeżeli firma z państwa trzeciego świadczy usługi wyłącznie z inicjatywy osoby mającej siedzibę w Unii, usługi nie powinny być uznawane za świadczone na obszarze Unii. Jeżeli firma z państwa trzeciego pozyskuje klientów lub potencjalnych klientów w Unii bądź promuje lub reklamuje usługi inwestycyjne albo działalność wraz usługami dodatkowymi w Unii, nie należy uznawać takich przypadków za usługi świadczone z własnej wyłącznej inicjatywy klienta.

(37) Na rynkach wtórnych kasowych prowadzących obrót uprawnieniami do emisji (EUA) miały miejsce przypadki nadużyć, które mogą podważyć zaufanie do systemów handlu emisjami określonych w dyrektywie 2003/87/WE, w związku z czym podejmowane są środki, aby wzmocnić system rejestrów EUA oraz zaostrzyć warunki otwierania rachunku na potrzeby obrotu EUA. Celem wzmocnienia integralności i ochrony sprawnego funkcjonowania tych rynków, w tym kompleksowego nadzoru nad obrotem, właściwe jest uzupełnienie środków podjętych na mocy dyrektywy 2003/87/WE poprzez pełne włączenie uprawnień do emisji do zakresu tej dyrektywy oraz dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku) ¹⁴ |.

(38) Należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE w celu uszczególnienia niektórych definicji; szczegółowych wymogów w zakresie przejrzystości obrotu; szczegółowych warunków udzielania zwolnień z obowiązku przejrzystości przedtransakcyjnej; ustaleń w zakresie odroczonej publikacji danych potransakcyjnych; kryteriów warunkujących nakładanie obowiązku przejrzystości przedtransakcyjnej dla podmiotów systematycznie internalizujących transakcje; szczegółowych przepisów w zakresie kosztów dotyczących dostępności danych rynkowych; kryteriów udzielania i odmowy dostępu między systemami obrotu i partnerami centralnymi; a także dalszego określenia warunków, przy wystąpieniu których zagrożenia dla ochrony inwestorów, prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub stabilności całego systemu finansowego Unii lub części tego systemu mogą uzasadniać podjęcie działań przez EUNGiPW. Szczególnie ważne jest, aby w trakcie prac przygotowawczych Komisja przeprowadziła odpowiednie konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów, a w szczególności z EUNGiPW. Przygotowując i sporządzając akty delegowane, Komisja powinna zadbać o jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(39) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia, należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny dotyczyć przyjmowania decyzji w sprawie równoważności | ram prawnych i ram nadzoru państwa trzeciego w odniesieniu do świadczenia usług przez firmy z państw trzecich oraz powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję ¹⁵ .

(40) Cele tego rozporządzenia, w szczególności określenie jednolitych wymogów dotyczących instrumentów finansowych w zakresie podawania do wiadomości publicznej danych o obrocie, zgłaszania transakcji właściwym organom, obrotu instrumentami pochodnymi w systemach zorganizowanych, niedyskryminacyjnego dostępu do rozliczeń, uprawnień właściwych organów w zakresie interwencji produktowej, zarządzania pozycjami i limitów pozycji, świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej przez firmy z państw trzecich, nie mogą być osiągnięte w wystarczający stopniu przez państwa członkowskie. Aczkolwiek krajowe właściwe organy mają większe możliwości monitorowania zmian na rynku, całościowe skutki problemów związanych z przejrzystością obrotu, zgłaszaniem transakcji, obrotem instrumentami pochodnymi oraz zakazami dotyczącymi produktów i praktyk postępowania można w pełni dostrzec jedynie w kontekście całej Unii. Z tego powodu cele niniejszego rozporządzenia mogą być lepiej realizowane na szczeblu Unii; Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(41) Standardy techniczne usług finansowych powinny zapewnić właściwą ochronę deponentów, inwestorów i konsumentów w całej Unii. Skutecznym i właściwym krokiem jest powierzenie EUNGiPW, będącemu organem dysponującym wysokospecjalistyczną wiedzą, zadania opracowania projektów regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych, które nie przewidują wariantów polityki, celem ich przedłożenia Komisji.

(42) Komisja powinna przyjąć projekt regulacyjnych standardów technicznych opracowanych przez EUNGiPW w zakresie treści i specyfikacji zgłoszeń transakcji, określając rodzaje kontraktów na instrumenty pochodne, które powodują bezpośrednie, istotne i przewidywalne skutki w UE, określając, czy klasa instrumentów pochodnych uznanych za podlegające obowiązkowi rozliczania na mocy rozporządzenia (UE) nr 648/2012 lub jej odpowiedni podzbiór powinny być przedmiotem obrotu jedynie w zorganizowanych systemach obrotu, w zakresie kryteriów płynności dla instrumentów pochodnych, w stosunku do których ogłasza się obowiązek obrotu w zorganizowanych systemach obrotu, a także w zakresie informacji, które firma z państwa trzeciego powinna przekazać do EUNGiPW we wniosku o rejestrację. Komisja powinna przyjąć te projekty regulacyjnych standardów technicznych w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE oraz zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

(44) Stosowanie wymogów zawartych w niniejszym rozporządzeniu należy odroczyć, aby dostosować stosowanie niniejszego rozporządzenia do stosowania przepisów przekształconej dyrektywy po dokonaniu ich transpozycji oraz wprowadzić wszystkie niezbędne środki wykonawcze. Cały pakiet regulacyjny należy następnie stosować od tego samego momentu. Nie należy jedynie odraczać stosowania uprawnień w zakresie środków wykonawczych, aby umożliwić jak najwcześniejsze podjęcie niezbędnych kroków zmierzających do przygotowania projektu i przyjęcia tych środków wykonawczych.

(45) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i respektuje zasady określone w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza prawo do ochrony danych osobowych (art. 8), wolność prowadzenia działalności gospodarczej (art. 16), prawo do ochrony konsumentów (art. 38), prawo do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego (art. 47), a także zakaz ponownego sądzenia lub karania w postępowaniu karnym za ten sam czyn zabroniony pod groźbą kary (art. 50), i powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami,

(45a) Przeprowadzono konsultacje z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ  I

PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł  1

Przedmiot i zakres

1. W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się jednolite wymogi w odniesieniu do:

a) podawania danych o obrocie do wiadomości publicznej;

b) zgłaszania transakcji właściwym organom;

c) obrotu instrumentami pochodnymi w zorganizowanych systemach obrotu;

d) niedyskryminacyjnego dostępu do rozliczeń oraz niedyskryminacyjnego dostępu do obrotu wskaźnikami;

e) uprawnień właściwych organów oraz EUNGiPW w zakresie interwencji produktowej oraz uprawnień EUNGiPW w zakresie zarządzania pozycjami i limitów pozycji;

f) świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej bez oddziału przez firmy z państw trzecich.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do instytucji kredytowych posiadających zezwolenie na działalność na mocy dyrektywy 2006/48/WE i do firm inwestycyjnych posiadających zezwolenie na mocy dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID] w przypadku świadczenia przez instytucję kredytową lub firmę inwestycyjną jednego lub większej liczby rodzajów usług inwestycyjnych i/lub prowadzenia działalności inwestycyjnej i na rzecz rynków regulowanych.

3. Tytuł V niniejszego rozporządzenia stosuje się również do wszystkich kontrahentów finansowych określonych w art. [2 ust.8] rozporządzenia (EU) nr 648/2012 oraz do wszystkich kontrahentów niefinansowych objętych przepisami art. 10 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia.

4. Tytuł VI niniejszego rozporządzenia stosuje się również do partnerów centralnych i osób posiadających prawa własności do wskaźników.

4a. Tytuł VII niniejszego rozporządzenia ma zastosowanie również do wszystkich kontrahentów finansowych określonych w art. 2 ust. 8 rozporządzenia (EU) nr 648/2012.

4b. Tytuł VIII niniejszego rozporządzenia ma zastosowanie do firm z państw trzecich świadczących usługi inwestycyjne lub prowadzących działalność inwestycyjną w państwie członkowskim bez oddziału w tym państwie członkowskim.

Artykuł  2

Definicje

1. Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) "firma inwestycyjna" oznacza każdą osobę prawną, której podstawowe zajęcie lub działalność gospodarcza polega na świadczeniu jednej lub większej liczby usług inwestycyjnych na rzecz osób trzecich i/lub prowadzeniu jednego lub większej liczby rodzajów działalności inwestycyjnej na zasadach profesjonalnych.

Państwa członkowskie mogą włączyć do definicji firmy inwestycyjnej przedsiębiorstwa niebędące osobami prawnymi pod warunkiem, że:

a) ich status prawny zapewnia poziom ochrony interesów osób trzecich równoważny poziomowi zapewnianemu przez osoby prawne, oraz

b) podlegają one równoważnemu nadzorowi ostrożnościowemu odpowiedniemu do swojej formy prawnej.

Jeżeli jednak osoby fizyczne świadczą usługi polegające na przechowywaniu środków pieniężnych lub zbywalnych papierów wartościowych osób trzecich, osoby takie mogą być traktowane jak firmy inwestycyjne do celów niniejszego rozporządzenia oraz dyrektywy [nowa MiFID] wyłącznie wtedy, gdy - bez uszczerbku dla innych wymogów nałożonych przez dyrektywę [nowa MiFID], niniejsze rozporządzenie oraz dyrektywę [nowa CRD] - spełniają one następujące warunki:

a) prawa własności osób trzecich do instrumentów i środków pieniężnych muszą być zabezpieczone, szczególnie w przypadku niewypłacalności firmy lub jej właścicieli, zajęcia majątku, dokonania potrąceń wzajemnych wierzytelności lub podjęcia dowolnych innych działań przez wierzycieli firmy lub jej właścicieli;

b) firma musi podlegać przepisom mającym na celu monitorowanie wypłacalności firmy i jej właścicieli;

c) roczne sprawozdania finansowe firmy muszą być poddawane badaniu przez jedną lub więcej osób uprawnionych na mocy prawa krajowego do badania sprawozdań finansowych;

d) jeżeli firma ma tylko jednego właściciela, musi on zapewnić ochronę inwestorów na wypadek zaprzestania przez firmę prowadzenia działalności po jego śmierci, wskutek utraty zdolności prawnej lub innych zdarzeń o podobnym charakterze;

2) "instytucje kredytowe" oznaczają instytucje kredytowe w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE;

2a) "system wielostronny" oznacza system kojarzący deklaracje gotowości wielokrotnego zakupu i sprzedaży instrumentów finansowych lub ułatwiający ich kojarzenie, bez względu na faktyczną liczbę zleceń realizowanych w wynikających z nich transakcjach;

2b) "system dwustronny" oznacza system kojarzący deklaracje gotowości zakupu i sprzedaży instrumentów finansowych lub ułatwiający ich kojarzenie, w którym firma inwestycyjna prowadząca system działa na własny rachunek poprzez realizację zleceń klientów w systemie;

2c) "obrót pozagiełdowy" oznacza obrót dwustronny prowadzony przez uprawnionych kontrahentów na własny rachunek poza systemem obrotu lub przez podmiot systematycznie internalizujący transakcje okazjonalnie i nieregularnie z uprawnionymi kontrahentami i zawsze w dużych wielkościach;

(3) "podmiot systematycznie internalizujący transakcje" oznacza firmę inwestycyjną, która w sposób zorganizowany, regularny i systematyczny realizuje na własny rachunek zlecenia klientów poza rynkiem regulowanym bądź MTF lub OTF w systemie dwustronnym;

4) "operator rynku" oznacza osobę lub osoby zarządzające działalnością i/lub prowadzące działalność rynku regulowanego. Operatorem rynku może być rynek regulowany;

5) "rynek regulowany" oznacza wielostronny system prowadzony i/lub zarządzany przez operatora rynku, który kojarzy lub ułatwia kojarzenie wielu deklaracji gotowości zakupu i sprzedaży instrumentów finansowych przez osoby trzecie - w systemie i zgodnie ze swoimi regułami niemającymi charakteru uznaniowego - w sposób skutkujący zawarciem kontraktu obejmującego instrumenty finansowe dopuszczone do obrotu zgodnie z jego regułami i/lub systemami oraz który posiada zezwolenie i funkcjonuje w sposób systematyczny, zgodnie z przepisami tytułu III dyrektywy .../.../EU [nowa MiFID];

6) "wielostronna platforma obrotu (MTF)" oznacza system wielostronny prowadzony przez firmę inwestycyjną lub operatora rynku, który kojarzy wiele deklaracji gotowości zakupu i sprzedaży instrumentów finansowych przez osoby trzecie - w systemie i zgodnie ze swoimi regułami niemającymi charakteru uznaniowego - w sposób skutkujący zawarciem kontraktu, zgodnie z przepisami tytułu II dyrektywy .../.../EU [nowa MiFID];

7) "zorganizowana platforma obrotu (OTF)" oznacza wielostronny system lub platformę niebędące rynkiem regulowanym ani MTF, ani partnerem centralnym, prowadzone przez firmę inwestycyjną lub operatora rynku, w ramach których umożliwia się kojarzenie w systemie wielu deklaracji gotowości zakupu i sprzedaży obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji lub instrumentów pochodnych przez osoby trzecie w sposób skutkujący zawarciem kontraktu, zgodnie z przepisami tytułu II dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID];

8) "instrument finansowy" oznacza instrumenty określone w sekcji C załącznika I do dyrektywy .../.../EU [nowa MiFID];

9) "zbywalne papiery wartościowe" oznaczają te rodzaje papierów wartościowych, które są zbywalne na rynku kapitałowym, z wyjątkiem instrumentów płatniczych, takich jak:

a) akcje spółek oraz inne papiery wartościowe równoważne akcjom spółek kapitałowych, spółek osobowych lub innych podmiotów, a także kwity depozytowe dotyczące akcji;

b) obligacje i inne formy sekurytyzowanych wierzytelności, w tym kwity depozytowe dotyczące takich papierów wartościowych;

c) wszelkie inne papiery wartościowe dające prawo nabycia lub zbycia dowolnych zbywalnych papierów wartościowych lub powodujące rozliczenie pieniężne określane w odniesieniu do zbywalnych papierów wartościowych, walut, stóp procentowych lub stóp zwrotu, towarów i innych wskaźników lub mierników;

10) "kwity depozytowe" oznaczają papiery wartościowe zbywalne na rynku kapitałowym i reprezentujące prawo własności papierów wartościowych emitenta mającego siedzibę w innym państwie, które mogą zostać dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym oraz być przedmiotem obrotu niezależnie od papierów wartościowych emitenta mającego siedzibę w innym państwie;

11) "fundusze inwestycyjne typu ETF" oznaczają fundusze, których co najmniej jedna jednostka lub kategoria akcji jest przez cały dzień zbywalna na co najmniej jednym rynku regulowanym, wielostronnej platformie obrotu lub zorganizowanej platformie obrotu z udziałem co najmniej jednego animatora rynku, który podejmuje działania w celu zapewnienia, że wartość jednostek lub akcji rynku nie różni się znacznie od ich wartości aktywów netto, a w odpowiednim przypadku od ich wskaźnikowych wartości aktywów netto;

12) "certyfikaty" oznaczają papiery wartościowe zbywalne na ryku kapitałowym, które - w przypadku spłaty inwestycji przez emitenta - mają pierwszeństwo przed akcjami, ale znajdują się za niezabezpieczonymi instrumentami obligacyjnymi oraz innymi podobnymi instrumentami;

13) "strukturyzowane produkty finansowe" oznaczają papiery wartościowe stworzone do celów sekurytyzacji i przenoszenia ryzyka kredytowego związanego z pulą aktywów finansowych i uprawniające posiadacza papieru wartościowego do otrzymywania regularnych płatności zależnych od przepływów pieniężnych z tytułu aktywów bazowych;

14) "instrumenty pochodne" oznaczają instrumenty finansowe określone w pkt 9 lit. c) dyrektywy .../.../EU [nowa MiFID]i określone w sekcji C pkt 4-10 załącznika I tej dyrektywy;

15) "towarowe instrumenty pochodne" oznaczają instrumenty finansowe określone w pkt 9 lit. c) dyrektywy .../.../EU [nowa MiFID] dotyczące towaru lub instrumentu bazowego określonego w sekcji C pkt 5, 6, 7 i 10 załącznika I do tej dyrektywy;

16) "wykonywalna deklaracja zainteresowania" oznacza wiadomość pochodzącą od jednego uczestnika w systemie obrotu i przeznaczoną dla innego uczestnika, dotyczącą gotowości zawarcia transakcji i zawierającą wszystkie niezbędne informacje dla uzgodnienia transakcji;

17) "właściwy organ" oznacza organ wyznaczony przez każde z państw członkowskich zgodnie z art. 69 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID], o ile dyrektywa ta nie stanowi inaczej;

18) "zatwierdzony podmiot publikujący (APA)" oznacza osobę upoważnioną na mocy przepisów dyrektywy .../.../EU [nowa MiFID] do świadczenia usług polegających na upublicznianiu informacji dotyczących obrotu w imieniu systemów obrotu lub firm inwestycyjnych zgodnie z art. 5, 9, 11 i 12 niniejszego rozporządzenia;

19) "dostawca informacji skonsolidowanych (CTP)" oznacza osobę upoważnioną na mocy przepisów dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID] do świadczenia usług polegających na gromadzeniu informacji dotyczących obrotu dla instrumentów finansowych wymienionych w art. 5, 6, 11 i 12 niniejszego rozporządzenia z rynków regulowanych, wielostronnych platform obrotu, zorganizowanych platform obrotu i zatwierdzonych podmiotów publikujących (APA) i ich konsolidację w ciągły elektroniczny strumień danych bieżących, obejmujący dane o cenie i wolumenie dla poszczególnych instrumentów finansowych w czasie rzeczywistym i opóźnionym, o ile to konieczne na mocy art. 66 ust. 1 i 2 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID];

20) "zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy" oznacza osobę upoważnioną na mocy przepisów dyrektywy .../.../EU [nowa MiFID] do świadczenia usług polegających na zgłaszaniu szczegółów transakcji właściwym organom lub EUNGiPW w imieniu firm inwestycyjnych;

21) "organ zarządzający" oznacza organ kierujący firmy inwestycyjnej, operatora rynku lub dostawcy usług polegających na zgłaszaniu danych, który obejmuje funkcje nadzorcze i zarządcze oraz posiada ostateczne uprawnienia decyzyjne i władzę ustalania strategii danej firmy inwestycyjnej, danego operatora rynku lub dostawcy usług, ich celów i ogólnego kierunku działań, a w szczególności osoby rzeczywiście kierujące działalnością gospodarczą danego podmiotu;

▐

24) "wskaźnik bazowy" oznacza dowolny zbywalny lub szeroko wykorzystywany indeks dotyczący obrotu lub opublikowaną liczbę obliczoną poprzez zastosowanie wzoru do wartości jednego lub większej liczby aktywów bazowych lub cen, w tym do cen szacunkowych, stóp procentowych lub innych wartości albo do danych z badań, stanowiące punkt odniesienia dla określenia kwoty przypadającej do zapłaty z tytułu instrumentu finansowego; wskaźnik ten jest standardowym środkiem pomiaru korzyści uzyskiwanych z właściwych aktywów lub z kategorii lub grupy aktywów;

25) "system obrotu" oznacza każdy rynek regulowany, wielostronną platformę obrotu lub zorganizowaną platforme obrotu;

26) "partner centralny" oznacza partnera centralnego określonego art. 2 pkt 1 rozporządzenia (EU) nr 648/2012.

26a) "uzgodnienia interoperacyjne" oznacza uzgodnienie interoperacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 12 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

27) "usługi inwestycyjne i działalność inwestycyjna" oznaczają usługi i rodzaje działalności w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID];

28) "instytucja finansowa mająca siedzibę w państwie trzecim" oznacza podmiot mający siedzibę w państwie trzecim, posiadający zezwolenie lub licencję, zgodnie z prawem tego państwa trzeciego, na prowadzenie rodzajów działalności wymienionych w dyrektywie 2006/48/WE, dyrektywie .../.../EU [nowa MiFID], dyrektywie 2009/138/WE, dyrektywie 2009/65/WE, dyrektywie 2003/41/WE lub dyrektywie 2011/61/UE;

28a) "firma z państwa trzeciego" oznacza firmę z państwa trzeciego w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 33d dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID];

29) "produkt energetyczny sprzedawany w obrocie hurtowym" oznacza kontrakty i instrumenty pochodne w rozumieniu art. 2 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii (1);

29a) "emisja pierwotna" oznacza transakcję na instrumentach o specyficznym charakterze opracowanych z myślą o spełnieniu określonych wymogów kontrahentów finansowych i niefinansowych, którzy zostaliby sklasyfikowani jako uprawnieni kontrahenci lub profesjonalni klienci zgodnie z art. 30 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID] oraz z załącznikiem II do tej dyrektywy.

2. Definicje zawarte w art. 4 pkt 2 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID] mają zastosowanie również do niniejszego rozporządzenia.

3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, po konsultacji z EUNGiPW, aktów delegowanych, zgodnie z art. 41, określających niektóre elementy techniczne definicji zawartych w ust. 1 pkt 3, 3a, 7, 7a, 10 do 16, 18 do 26a, 28 i 29 tak, aby dostosować je do zmian na rynku.

Artykuł  2a

Obowiązek zawierania transakcji poza rynkiem regulowanym (OTC) za pośrednictwem podmiotów systematycznie internalizujących transakcje

1. Wszystkie transakcje dotyczące akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych, które nie są transakcjami wewnątrzgrupowymi, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, które osiągnęły progi określone w art. 13 tego rozporządzenia i które nie są zawierane na regulowanej platformie obrotu lub na wielostronnej platformie obrotu (MTF), są przeprowadzane za pośrednictwem podmiotu systematycznie internalizującego transakcje, o ile transakcja nie wiąże się z emisją pierwotną instrumentu. Wymóg nie dotyczy transakcji o dużej skali, zgodnie z brzmieniem art. 4.

2. Wszystkie transakcje dotyczące obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub takich, dla których opublikowano prospekt emisyjny, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych kwalifikujących się do rozliczeń lub dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub będących przedmiotem obrotu na MTF lub na OTF oraz nieobjętych obowiązkiem obrotu na mocy art. 26, których nie zawiera się na rynku regulowanym, MTF, OTF lub w systemie obrotu państw trzecich, uznanym za równoważny zgodnie z art. 26 ust. 4, i które osiągnęły progi określone w art. 17, są przeprowadzane za pośrednictwem podmiotu systematycznie internalizujacego transakcje, o ile transakcja nie wiąże się z emisją pierwotną instrumentu. Wymóg nie dotyczy transakcji o dużej skali, zgodnie z brzmieniem art. 8.

(1) Dz.U. L 326 z 8.12.2011, s. 1.

3. Jeżeli instrument finansowy wymieniony w ust. 1 lub 2 jest dopuszczony do obrotu na rynku regulowanym lub jest przedmiotem obrotu na MTF lub na OTF, a żaden podmiot systematycznie internalizujący transakcje nie jest dostępny, transakcje mogą być realizowane w obrocie pozagiełdowym (OTC) innymi kanałami niż przez podmiot systematycznie internalizujący transakcje, które charakteryzują się nieregularnym i ad hoc charakterem transakcji, pod warunkiem że:

a) stronami transakcji są uprawnieni kontrahenci i profesjonalni klienci; i:

b) transakcja jest transakcją o dużej skali; lub

c) nie istnieje płynny rynek obligacji lub kategorii obligacji określonych zgodnie z art. 7, 8, 13 i 17.

TYTUŁ  II

ZASADY PRZEJRZYSTOŚCI DLA WIELOSTRONNYCH SYSTEMÓW OBROTU

ROZDZIAŁ  1

ZASADY PRZEJRZYSTOŚCI DLA INSTRUMENTÓW UDZIAŁOWYCH

Artykuł  3

Wymogi przejrzystości przedtransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych

1. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF podają do publicznej wiadomości bieżące oferty i ceny ofertowe oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, ogłaszanych za pośrednictwem ich systemów dla akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu lub będących przedmiotem obrotu na rynku regulowanym lub na MTF. Wymóg niniejszy stosuje się również do wykonywalnych deklaracji zainteresowania. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF upubliczniają te informacje w sposób ciągły w normalnych godzinach handlu.

2. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF udostępniają, w oparciu o właściwe zasady handlowe i w sposób niedyskryminacyjny, ustalenia stosowane dla upubliczniania informacji określonych w ustępie pierwszym firmom inwestycyjnym mającym obowiązek publikowania swoich kwotowań w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych zgodnie z art. 13.

Artykuł  4

Zwolnienia dla instrumentów udziałowych

1. Właściwe organy mogą zwolnić rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorów rynku prowadzących MTF z obowiązku upubliczniania informacji, o których mowa w art. 3 ust. 1, w oparciu o model rynku lub rodzaj i wielkość zleceń w przypadkach określonych zgodnie z ust. 3. W szczególności właściwe organy mogą znieść ten obowiązek w odniesieniu do: ▐

- zleceń o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynku dla akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego, o którym mowa; lub

- metodologii obrotu, według której określa się cenę zgodnie z ceną referencyjną wygenerowaną przez inny system, jeżeli ta cena referencyjna jest powszechnie znana i ogólnie uznawana przez uczestników rynku za wiarygodną.

2. Przed udzieleniem zwolnienia zgodnie z ust. 1, właściwe organy powiadamiają EUNGiPW oraz inne właściwe organy o zamiarze zastosowania poszczególnych zwolnień oraz przedstawiają wyjaśnienie ich funkcjonowania. Powiadomienie o zamiarze udzielenia zwolnienia przekazywane jest przynajmniej na cztery miesiące przed planowanym wejściem zwolnienia w życie. W terminie dwóch miesięcy od otrzymania powiadomienia EUNGiPW wydaje właściwemu organowi wiążącą opinię oceniającą zgodność każdego zwolnienia z wymogami ustanowionymi w ust. 1 i określonymi w akcie delegowanym przyjętym zgodnie z ust. 3 lit. b) i c). Właściwy organ udziela zwolnienia wyłącznie na podstawie niewiążącej opinii wydanej przez EUNGiPW. Jeżeli właściwy organ udziela zwolnienia, a właściwy organ innego państwa członkowskiego nie zgadza się z tą decyzją, organ ten może ponownie skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodne z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. EUNGiPW monitoruje stosowanie zwolnień i składa Komisji coroczne sprawozdanie o ich stosowaniu w praktyce.

2a. Właściwy organ może wycofać zgodnie z ust. 3 zwolnienie udzielone na mocy ust. 1, jeżeli stwierdzi, że zwolnienie jest wykorzystywane w sposób, który odbiega od pierwotnego celu, lub jeżeli uważa, że zwolnienie jest wykorzystywane do omijania przepisów niniejszego artykułu.

Przed wycofaniem zwolnienia właściwy organ w możliwie najkrótszym terminie powiadamia EUNGiPW i inne właściwe organy o takim zamiarze, w pełni go uzasadnając. W terminie 1 miesiąca od otrzymania powiadomienia EUNGiPW wydaje właściwemu organowi niewiążącą opinię. Po otrzymaniu opinii właściwy wprowadza swoją decyzję w życie.

3. Komisja przyjmuje w drodze aktów delegowanych, zgodnie z art. 41, środki określające:

a) zakres ofert i cen ofertowych lub kwotowań wyznaczonych animatorów rynku, a także poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, upublicznianych dla każdej klasy instrumentu finansowego, o którym mowa;

b) wielkość i rodzaj zleceń, dla których można udzielić zwolnienia z obowiązku podawania informacji przedtransakcyjnych zgodnie z ust. 1 dla każdej klasy instrumentu finansowego, o którym mowa;

c) szczegółowe sposoby stosowania obowiązku podawania informacji przedtransakcyjnych, określonego w art. 3, do metod obrotu stosowanych przez rynki regulowane i MTF, które zawierają transakcje | poprzez okresowe notowanie dla każdej klasy instrumentu finansowego, o którym mowa lub poprzez negocjowane transakcje.

4. Zwolnienia udzielone przez właściwe organy zgodnie z art. 29 ust. 2 i art. 44 ust. 2 dyrektywy 2004/39/WE oraz art. 18, 19 i 20 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 przed dniem ...* ^* poddawane przeglądowi przez EUNGiPW do dnia ...* ^** * EUNGiPW wydaje opinię właściwemu organowi, o którym mowa, oceniając utrzymanie zgodności każdego z tych zwolnień z wymogami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu oraz z dowolnym aktem delegowanym opartym na niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł  5

Wymogi przejrzystości potransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych

1. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF | podają do publicznej wiadomości poprzez zatwierdzony podmiot publikujący (APA) ocenę, wolumen i czas transakcji zrealizowanych w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub będących przedmiotem obrotu na MTF |. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF | podają do publicznej wiadomości szczegóły wszystkich takich transakcji w czasie możliwie najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego.

2. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF ▐ faktycznie udostępniają, w oparciu o właściwe zasady handlowe i w sposób niedyskryminacyjny, ustalenia stosowane dla upubliczniania informacji określonych w ust. 1 firmom inwestycyjnym mającym obowiązek publikowania szczegółów swoich transakcji na akcjach, kwitach depozytowych, funduszach inwestycyjnych typu ETF, certyfikatach i innych podobnych instrumentach finansowych zgodnie z art. 19.

Artykuł  6

Zatwierdzanie odroczenia publikacji

1. Właściwe organy mogą zezwalać rynkom regulowanym na odroczenie publikacji szczegółów transakcji w oparciu o ich typ lub wielkość. W szczególności właściwe organy mogą zatwierdzić odroczenie publikacji w odniesieniu do transakcji o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynku dla danej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego lub danej klasy akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF ▐ uzyskują wcześniejszą zgodę właściwego organu na proponowane warunki odroczenia publikacji informacji handlowych i wyraźnie ujawniają te ustalenia uczestnikom rynku i opinii publicznej. EUNGiPW monitoruje stosowanie tych ustaleń w odniesieniu do odroczonej publikacji informacji handlowych i przedstawia Komisji coroczny raport o ich stosowaniu w praktyce.

Jeżeli właściwy organ zatwierdza odroczoną publikacją, a właściwy organ innego państwa członkowskiego nie zgadza się z tą decyzją lub ze skutecznym stosowaniem udzielonego zatwierdzenia, organ ten może ponownie skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodne z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

2. Komisja przyjmuje w drodze aktów delegowanych, zgodnie z art. 41, środki określające:

a) szczegóły, których podawanie jest obowiązkowe dla rynków regulowanych, firm inwestycyjnych, w tym podmiotów systematycznie internalizujących transakcje, a także firm inwestycyjnych i rynków regulowanych prowadzących MTF ▐ w ramach informacji udostępnianych publicznie dla każdej klasy instrumentów finansowych, o których mowa;

b) warunki upoważnienia rynku regulowanego, firmy inwestycyjnej, w tym podmiotu systematycznie internalizującego transakcje lub firmy inwestycyjnej lub operatora rynku prowadzącego MTF ▐ , do odroczenia publikacji informacji handlowych, a także kryteria stosowane przy podejmowaniu decyzji, dla których akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów lub innych podobnych instrumentów finansowych - ze względu na ich wielkość lub rodzaj, a w szczególności profil płynności - dopuszczalna jest odroczona publikacja dla każdej klasy instrumentów finansowych, o których mowa.

ROZDZIAŁ  2

ZASADY PRZEJRZYSTOŚCI DLA INSTRUMENTÓW NIEUDZIAŁOWYCH

Artykuł  7

Wymogi przejrzystości przedtransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji i instrumentów pochodnych

1. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF lub OTF w oparciu o prowadzony system obrotu podają do publicznej wiadomości ceny i poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach dla zleceń lub kwotowań ogłaszanych za pośrednictwem ich systemów dla obligacji i strukturyzowanych produktów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub takich, dla których opublikowano prospekt emisyjny i które są wystarczająco płynne, dla uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych podlegających obowiązkowi obrotu, o którym mowa w art. 24. Wymóg niniejszy stosuje się również do wykonywalnych deklaracji zainteresowania. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF lub OTF upubliczniają te informacje w sposób ciągły w normalnych godzinach handlu. Ten obowiązek upubliczniania nie ma zastosowania do transakcji na instrumentach realizowanych przez pochodnych kontrahentów niefinansowych, których wpływ ograniczający ryzyko bezpośrednio związane z działalnością handlową lub działalnością samofinansującą kontrahentów niefinansowych lub tej grupy można zmierzyć w obiektywny sposób.

Wymogi określone w ustępie pierwszym są zróżnicowane w zależności od wielkości emisji i wielkości transakcji i uwzględniają one interesy emitentów i inwestorów, a także stabilność finansową. Wymogi określone w niniejszym artykule mają zastosowanie wyłącznie do tych instrumentów finansowych, które oceniono jako wystarczająco płynne lub dla których istnieje płynny rynek. Jeżeli transakcje są negocjowane między uprawnionymi kontrahentami a profesjonalnymi klientami za pośrednictwem negocjacji głosowych, publikowane wskaźnikowe ceny przedtransakcyjne muszą być zbliżone do ceny transakcyjnej w stopniu wykonalnym w praktyce.

2. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF lub OTF skutecznie udostępniają, w oparciu o właściwe zasady handlowe i w sposób niedyskryminacyjny, ustalenia stosowane dla upubliczniania informacji określonych w ustępie pierwszym firmom inwestycyjnym mającym obowiązek publikowania swoich kwotowań dla obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych zgodnie z art. 17.

Artykuł  8

Zwolnienia związane z instrumentami nieudziałowymi

1. Właściwe organy mogą zwolnić rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorów rynku prowadzących MTF lub OTF z obowiązku upubliczniania informacji, o których mowa w art. 7 ust. 1, dla szczególnych grup produktów w oparciu o ▐ płynność i inne kryteria określone zgodnie z ust. 4.

2. Właściwe organy zwolnić rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorów rynku prowadzących MTF lub OTF z obowiązku upubliczniania informacji, o których mowa w art. 7 ust. 1, w oparciu o rodzaj i wielkość zleceń oraz metodę obrotu zgodnie z ust. 4 tego artykułu. W szczególności właściwe organy mogą znieść ten obowiązek w odniesieniu do zleceń o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynku dla obligacji, strukturyzowanego produktu finansowego, uprawnienia do emisji lub instrumentu pochodnego lub typu obligacji, strukturyzowanego produktu finansowego, uprawnienia do emisji lub instrumentu pochodnego, o którym mowa.

3. Przed udzieleniem zwolnienia zgodnie z ust. 1 i 2 właściwe organy powiadamiają EUNGiPW oraz inne właściwe organy o zamiarze zastosowania zwolnień oraz przedstawiają wyjaśnienie ich funkcjonowania. Powiadomienie o zamiarze udzielenia zwolnienia przekazywane jest przynajmniej na cztery miesiące przed planowanym wejściem zwolnienia w życie. W terminie dwóch miesięcy od otrzymania powiadomienia EUNGiPW wydaje właściwemu organowi niewiążącą opinię oceniającą zgodność każdego wniosku o zwolnienie z wymogami ustanowionymi w ust. 1 i 2 i określonymi w akcie delegowanym przyjętym zgodnie z ust. 4 lit. b). Właściwy organ udziela zwolnienia wyłącznie na podstawie niewiążącej opinii wydanej przez EUNGiPW. Jeżeli właściwy organ udziela zwolnienia, a właściwy organ innego państwa członkowskiego nie zgadza się z tą decyzją, organ ten może ponownie skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodne z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. EUNGiPW monitoruje stosowanie zwolnień i składa Komisji coroczne sprawozdanie o ich stosowaniu w praktyce.

3a. Właściwy organ może wycofać zgodnie z ust. 4 zwolnienie udzielone na mocy ust. 1, jeżeli stwierdzi, że zwolnienie jest wykorzystywane w sposób, który odbiega od pierwotnego celu, lub jeżeli uważa, że zwolnienie jest wykorzystywane do omijania przepisów niniejszego artykułu.

Przed wycofaniem zwolnienia właściwy organ w możliwie najkrótszym terminie powiadamia EUNGiPW i inne właściwe organy o takim zamiarze, w pełni go uzasadniając. W terminie 1 miesiąca od otrzymania powiadomienia EUNGiPW wydaje właściwemu organowi niewiążącą opinię. Po otrzymaniu opinii właściwy wprowadza swoją decyzję w życie.

3b. Jeśli płynność danej obligacji lub kategorii obligacji jest poniżej progu określonego zgodnie z ust. 3 lit. b) akapit drugi, obowiązki, o których mowa w art. 7 ust. 1 mogą zostać tymczasowo zawieszone przez właściwe organy, odpowiedzialne za nadzór jednego lub więcej systemów obrotu, w których instrument finansowy jest przedmiotem transakcji. Próg określa się w oparciu o obiektywne kryteria.

Zawieszenie obowiązuje przez początkowy okres, nie dłuższy niż trzy miesiące od daty opublikowania stosownej informacji na stronie internetowej odnośnego właściwego organu. Zawieszenie takie można przedłużyć o kolejne okresy, za każdym razem nie dłuższe niż trzy miesiące, o ile przyczyny zawieszenia są nadal aktualne. Jeżeli po upływie tych trzech miesięcy zawieszenie nie zostaje przedłużone, wygasa on automatycznie.

Przed zawieszeniem lub przedłużeniem zawieszenia na mocy niniejszego ustępu odnośny właściwy organ przekazuje EUNGiPW swoją propozycję wraz z pełnym uzasadnieniem. EUNGiPW w możliwie najkrótszym terminie wydaje właściwemu organowi opinię, w której ocenia, czy spełniły się warunki, o których mowa w niniejszym ustępie.

3c. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia parametrów i metod stosowanych do obliczania progu płynności, o którym mowa w ust. 1.

EUNGiPW przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia ...* ^* .

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Parametry i metody stosowane przez państwa członkowskie do obliczania progu powinny być ustalane w taki sposób, aby w przypadku przekroczenia progu odzwierciedlał on znaczący spadek obrotu w systemach obrotu nadzorowanych przez organ notyfikujący w stosunku do średniego poziomu obrotu w tych systemach, w których instrument finansowy jest przedmiotem transakcji.

4. Komisja przyjmuje w drodze aktów delegowanych, zgodnie z art. 41, środki określające:

a) zakres zleceń lub kwotowań, ceny oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, upubliczniane dla każdej klasy instrumentu finansowego, o którym mowa, zgodnie z art. 7 ust. 1;

aa) zróżnicowanie wymogów określonych w art. 7 ust. 1 i art. 17 ust. 1 dotyczących wielkości emisji, wielkości transakcji oraz publikacji wskaźnikowych cen przedtransakcyjnych w transakcjach negocjowanych; oraz

b) warunki, zgodnie z którymi można znieść obowiązek przedtransakcyjnego ujawniania informacji dla każdej klasy instrumentu finansowego, o którym mowa, zgodnie z ust. 1 i 2, w oparciu o:

(iii) profil płynności, w tym liczbę i typ uczestników rynku na danym rynku oraz inne odnośne kryteria oceny płynności dotyczące konkretnego instrumentu finansowego;

(iv) wielkość i rodzaj zleceń, w szczególności aby umożliwić odpowiednie rozróżnienie między rynkami detalicznymi a innymi rynkami, oraz wielkość i rodzaj emisji instrumentu finansowego.

▐

Artykuł  9

Wymogi przejrzystości potransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji i instrumentów pochodnych

1. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF lub OTF podają do publicznej wiadomości za pośrednictwem APA cenę, wolumen i czas transakcji zrealizowanych w odniesieniu do obligacji i strukturyzowanych produktów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub takich, dla których opublikowano prospekt emisyjny, dla uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub będących przedmiotem obrotu na MTF lub na OTF. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF lub OTF podają do publicznej wiadomości szczegóły wszystkich takich transakcji w czasie możliwie najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego.

2. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF lub OTF udostępniają, w oparciu o właściwe zasady handlowe i w sposób niedyskryminacyjny, ustalenia stosowane dla upubliczniania informacji określonych w ust. 1 firmom inwestycyjnym mającym obowiązek publikowania szczegółów swoich transakcji na obligacjach, strukturyzowanych produktach finansowych, uprawnieniach do emisji oraz instrumentach pochodnych zgodnie z art. 20.

Artykuł  10

Zatwierdzanie odroczenia publikacji

1. Właściwe organy mogą zezwalać rynkom regulowanym oraz firmom inwestycyjnym i operatorom rynku prowadzącym MTF lub OTF na odroczenie publikacji szczegółów transakcji w oparciu o ich typ lub wielkość oraz profil płynności danego instrumentu finansowego. W szczególności właściwe organy mogą zatwierdzić odroczenie publikacji w odniesieniu do transakcji powyżej 100.000 EUR lub innej dużej skali w porównaniu z normalną wielkości rynku dla danej obligacji, strukturyzowanego produktu finansowego, uprawnienia do emisji lub instrumentu pochodnego lub tej klasy obligacji, strukturyzowanego produktu finansowego, uprawnienia do emisji lub instrumentu pochodnego lub jeżeli płynność jest poniżej progu określonego w art. 8 ust. 3 lit. b).

2. Rynki regulowane oraz firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF lub OTF uzyskują wcześniejszą zgodę właściwego organu na proponowane warunki odroczenia publikacji informacji handlowych i wyraźnie ujawniają te ustalenia uczestnikom rynku i ogółowi inwestujących. EUNGiPW monitoruje stosowanie tych ustaleń w odniesieniu do odroczonej publikacji informacji handlowych i przedstawia Komisji coroczny raport o ich stosowaniu w praktyce.

3. Komisja przyjmuje w drodze aktów delegowanych, zgodnie z art. 41, środki określające:

a) szczegóły, których podawanie jest obowiązkowe dla rynków regulowanych, firm inwestycyjnych, w tym podmiotów systematycznie internalizujących transakcje, a także firm inwestycyjnych i rynków regulowanych prowadzących MTF lub OTF w ramach informacji udostępnianych publicznie dla każdej klasy instrumentów finansowych, o których mowa;

b) warunki upoważnienia rynku regulowanego, firmy inwestycyjnej, w tym podmiotu systematycznie internalizującego transakcje lub firmy inwestycyjnej bądź operatora rynku prowadzącego MTF lub OTF, dla każdej klasy instrumentów finansowych, o których mowa, do odroczenia publikacji informacji handlowych, a także kryteria stosowane przy podejmowaniu decyzji o tym, dla których obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji lub instrumentów pochodnych - ze względu na ich wielkość lub rodzaj, a w szczególności profil płynności - dopuszczalna jest odroczona publikacja i/lub pominięcie wolumenu transakcji i/lub kumulacja transakcji.

ROZDZIAŁ  3

OBOWIĄZEK OFEROWANIA DANYCH O OBROCIE PRZY ZACHOWANIU ROZŁĄCZNOŚCI I NA WŁAŚCIWYCH ZASADACH HANDLOWYCH

Artykuł  11

Obowiązek rozłącznego udostępniania danych przed- i potransakcyjnych

1. Rynki regulowane oraz operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące MTF i, w odpowiednich przypadkach, OTF udostępniają informacje podawane do publicznej wiadomości zgodnie z art. 3-10, oferując rozłącznie dane wymagane w ramach obowiązku przejrzystości przed- i potransakcyjnej.

2. Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przyjmuje w drodze aktów delegowanych, zgodnie z art. 41, środki dotyczące oferowania danych wymaganych w ramach obowiązku przejrzystości przed- i potransakcyjnej, w tym poziom zdezagregowania danych, które mają być podawane do wiadomości publicznej zgodnie z ust. 1.

Artykuł  12

Obowiązek udostępniania danych przed- i potransakcyjnych w oparciu o właściwe zasady handlowe

1. Rynki regulowane, MTF i w odpowiednim przypadku OTF podają do publicznej wiadomości informacje zgodnie z art. 3-10 w oparciu o właściwe zasady handlowe i zapewniają rzeczywisty niedyskryminacyjny dostęp do informacji. Informacje udostępniane są bezpłatnie 15 minut po podaniu transakcji do wiadomości publicznej.

2. Komisja może przyjąć w drodze aktów delegowanych, zgodnie z art. 41, środki wyjaśniające, czym są właściwe zasady handlowe publicznego udostępniania informacji, o czym mowa ust. 1.

TYTUŁ  III

ZASADY PRZEJRZYSTOŚCI DLA FIRM INWESTYCYJNYCH PROWADZĄCYCH OBRÓT NA RYNKU POZAGIEŁDOWYM, W TYM PODMIOTÓW SYSTEMATYCZNIE INTERNALIZUJĄCYCH TRANSAKCJE

Artykuł  13

Obowiązek publikowania gwarantowanych kwotowań cen przez firmy inwestycyjne

1. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych publikują gwarantowane kwotowania cen w odniesieniu do tych akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub będących przedmiotem obrotu na MTF, dla których są one podmiotami systematycznie internalizującymi transakcje i dla których istnieje płynny rynek. W przypadku akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych, dla których nie istnieje płynny rynek, podmioty systematycznie internalizujące transakcje ujawniają kwotowania cen swoim klientom na ich wniosek.

2. Niniejszy artykuł oraz art. 14, 15 i 16 stosują się do podmiotów systematycznie internalizujących transakcje w przypadku obrotu wielkościami mniejszymi lub równymi standardowej wielkości rynkowej. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje, które prowadzą obrót wyłącznie wielkościami powyżej standardowej wielkości rynkowej, nie podlegają przepisom niniejszego artykułu.

3. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą zadecydować o wielkości lub wielkościach, dla których będą dokonywać kwotowania. Minimalna wielkość kwotowania jest odpowiednikiem przynajmniej 10 % standardowej wielkości rynkowej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego. Każde kwotowanie dla konkretnej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego obejmuje gwarantowaną ofertę oraz cenę ofertową lub ceny ofertowe dla wielkości, które mogą być mniejsze lub równe standardowej wielkości rynku dla klasy akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych, do której należy dany instrument finansowy. Cena lub ceny odzwierciedlają także istniejące warunki rynkowe dla tej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego.

4. Akcje, kwity depozytowe, fundusze inwestycyjne typu ETF, certyfikaty i inne podobne instrumenty finansowe grupuje się w klasy na podstawie średniej arytmetycznej wartości zleceń zrealizowanych na rynku dla danego instrumentu finansowego. Standardowa wielkość rynku dla każdej klasy akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych to wielkość stanowiąca średnią arytmetyczną wartość zleceń zrealizowanych na rynku dla instrumentów finansowych zaliczonych do danej klasy.

5. Rynek dla każdej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego składa się ze wszystkich zleceń zrealizowanych w Unii Europejskiej w odniesieniu do danego instrumentu finansowego, z wyłączeniem zleceń o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynku.

6. Właściwy organ rynku najbardziej odpowiedniego pod względem płynności, zgodnie z art. 23, dla każdej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego określa przynajmniej raz na rok klasę, do której dany instrument należy, na podstawie arytmetycznej średniej wartości zleceń zrealizowanych na rynku w odniesieniu do danego instrumentu finansowego. Informację tę podaje się do wiadomości publicznej wszystkim uczestnikom rynku i przekazuje EUNGiPW, który publikuje ją na swojej stronie internetowej.

7. W celu zapewnienia skutecznej wyceny akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych oraz w celu maksymalnego wykorzystania możliwości firm inwestycyjnych do zawierania transakcji możliwie najbardziej korzystnych dla klientów, Komisja przyjmuje w drodze aktów delegowanych, zgodnie z art. 41, środki określające elementy dotyczące publikowania gwarantowanych kwotowań cen, o czym mowa w ust.1, oraz dotyczące standardowej wielkości rynkowej, o czym mowa w ust. 2.

Artykuł  14

Wykonywanie zleceń klientów

1. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje podają do publicznej wiadomości swoje kwotowania w sposób regularny i ciągły w normalnych godzinach handlu. Mają one prawo aktualizować swoje kwotowania w dowolnym momencie. Ponadto mogą one, w wyjątkowych warunkach rynkowych, wycofać swoje kwotowania.

Kwotowanie jest podawane do publicznej wiadomości w sposób łatwo dostępny dla innych uczestników rynku w oparciu o właściwe zasady handlowe.

2. Spełniając przepisy określone w art. 27 dyrektywy .../.../EU [nowa MiFID], podmioty systematycznie internalizujące transakcje wykonują zlecenia otrzymywane pod swoich klientów w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów oraz innych podobnych instrumentów finansowych, dla których są podmiotami systematycznie internalizującymi transakcje, po cenach kwotowanych w momencie otrzymania zlecenia.

Mogą one jednak w uzasadnionych przypadkach wykonywać te zlecenia po korzystniejszej cenie pod warunkiem, że cena ta mieści się w zakresie zbliżonym do warunków rynkowych.

3. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą również wykonywać zlecenia otrzymywane od swoich klientów profesjonalnych po cenach innych niż ceny kwotowane bez konieczności spełniania wymogów ustanowionych w ust. 2 w odniesieniu do transakcji, w przypadku których częścią jednej transakcji jest realizacja obejmująca kilka papierów wartościowych, lub w odniesieniu do zleceń podlegających warunkom innym niż bieżąca cena rynkowa.

4. Jeżeli podmiot systematycznie internalizujący transakcje podający tylko jedno kwotowanie lub najwyższe kwotowanie niższe od standardowej wielkości rynku otrzymuje od klienta zlecenie o wielkości przekraczającej wielkość jego kwotowania, ale niższej niż standardowa wielkość rynku, podmiot ten może zadecydować o wykonaniu tej części zlecenia, która przekracza wielkość jego kwotowania, pod warunkiem, że jest ono wykonywane po cenie kwotowanej, z wyjątkiem sytuacji, gdy inne postępowanie jest dopuszczone zgodnie z warunkami poprzednich dwóch ustępów. Jeżeli podmiot systematycznie internalizujący transakcje podaje kwotowanie dla różnych wielkości i otrzymuje zlecenie mieszczące się między tymi wielkościami oraz decyduje się na jego wykonanie, podmiot ten wykonuje zlecenie po jednej z kwotowanych cen zgodnie z przepisami art. 28 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID], z wyjątkiem sytuacji, gdy inne postępowanie jest dopuszczone zgodnie z warunkami ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.

5. W celu zapewnienia skutecznej wyceny akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych oraz w celu maksymalnego wykorzystania możliwości firm inwestycyjnych do zawierania transakcji możliwie najbardziej korzystnych dla klientów, Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 41, ustanawiające kryteria określające, kiedy ceny mieszczą się w zakresie zbliżonym do warunków rynkowych, o czym mowa w ust. 2.

6. Zgodnie z art. 41 Komisja jest uprawniona do przyjmowania, po konsultacji z EUNGiPW, aktów delegowanych wyjaśniających, czym są właściwe zasady handlowe publicznego udostępniania kwotowań,

0 czym mowa w ust. 1.

Artykuł  15

Obowiązki właściwych organów

Właściwe organy weryfikują, czy:

a) firmy inwestycyjne regularnie aktualizują oferty i ceny ofertowe publikowane zgodnie z art. 13 oraz utrzymują ceny odzwierciedlające istniejące warunki rynkowe;

b) firmy inwestycyjne wypełniają warunki dotyczące korzystniejszych cen ustalone w art. 14 ust. 2.

Artykuł  16

Dostęp do kwotowań cen

1. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą decydować, na podstawie zasad własnej polityki handlowej oraz w sposób obiektywny i niedyskryminacyjny, którym inwestorom udostępniają swoje kwotowania cen. W związku z tym ustanawia się przejrzyste normy regulujące dostęp do kwotowań. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą odmówić nawiązania współpracy handlowej lub mogą zakończyć współpracę handlową z inwestorami na podstawie przesłanek handlowych takich jak status kredytowy inwestora, ryzyko kontrahenta oraz ostateczne rozliczenie transakcji.

2. W celu ograniczenia ryzyka narażenia na wiele transakcji pochodzących od tego samego klienta, podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą ograniczać w sposób niedyskryminacyjny liczbę transakcji od tego samego klienta, do których podmioty te przystępują zgodnie z opublikowanymi warunkami. Podmiotom te mogą również ograniczyć, w sposób niedyskryminacyjny i zgodnie z art. 28 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID], ogólną liczbę transakcji uzyskanych od różnych klientów w tym samym czasie, pod warunkiem, że jest to dozwolone wyłącznie wtedy, gdy liczba i/lub wolumen zleceń składanych przez klientów znacząco przekracza ustaloną normę.

3. W celu zapewnienia skutecznej wyceny akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów oraz innych podobnych instrumentów finansowych oraz w celu maksymalnego wykorzystania możliwości firm inwestycyjnych do zawierania transakcji możliwie najbardziej korzystnych dla klientów, Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 41, w których określa:

a) kryteria wskazujące, kiedy kwotowania są publikowane w sposób regularny i ciągły oraz są w łatwy sposób dostępne, a także środki, za pomocą których firmy inwestycyjne mogą dopełnić swojego obowiązku publicznego ogłaszania swoich kwotowań, przy czym obejmują one następujące możliwości:

(i) system dowolnego rynku regulowanego, na którym dany instrument został dopuszczony do obrotu;

(ii) APA;

(iii) własne uzgodnienia;

b) kryteria określające transakcje, w przypadku których częścią jednej transakcji jest realizacja obejmująca kilka papierów wartościowych, lub zlecenia podlegające warunkom innym niż bieżąca cena rynkowa;

c) kryteria określające, co można uznać za wyjątkowe okoliczności rynkowe pozwalające na wycofywanie kwotowań oraz warunki aktualizacji kwotowań;

d) kryteria określające, kiedy liczba i/lub wolumen zleceń składanych przez klientów znacząco przekracza ustaloną normę, o czym mowa w ust. 2;

e) kryteria określające, kiedy ceny mieszczą się w zakresie zbliżonym do warunków rynkowych, o czym mowa w art. 14 ust. 2.

Artykuł  17

Obowiązek publikowania gwarantowanych kwotowań cen obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych

1. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje udostępniają gwarantowane kwotowania cen obligacji i strukturyzowanych produktów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub dla których opublikowany został prospekt emisyjny, cen uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych kwalifikujących się do rozliczeń lub dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub będących przedmiotem obrotu na MTF lub na OTF, dla których są one podmiotami systematycznie internalizującymi transakcje i dla których istnieje płynny rynek zgodnie z warunkami określonymi w art. 7 i 8, gdy spełnione zostały następujące warunki:

a) klient podmiotu systematycznie internalizującego transakcje zwraca się o udostępnienie kwotowania;

b) podmiot ten wyraża zgodę na udostępnienie kwotowania.

1a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 różnicuje się zgodnie z art. 7 ust. 1 oraz z art. 8 ust. 4 lit. aa), a w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 8 ust. 4 lit. b) może on zostać zniesiony.

1b. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą w dowolnym momencie aktualizować swoje kwotowania w celu dostosowania się do warunków rynkowych lub w celu skorygowania błędów. Ponadto mogą one, w wyjątkowych warunkach rynkowych, wycofać swoje kwotowania.

2. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje udostępniają gwarantowane kwotowania cen, o których mowa w ust. 1, innym klientom firmy inwestycyjnej, gdy kwotowana wielkość znajduje się na poziomie charakterystycznym dla danego instrumentu finansowego lub poniżej tego poziomu, w sposób obiektywny i niedyskryminacyjny na podstawie zasad własnej polityki handlowej. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą odmówić wejścia w powiązania handlowe z inwestorami lub zerwania tych powiązań na podstawie przesłanek handlowych takich jak, status kredytowy inwestora, ryzyko kontrahenta oraz ryzyko rozliczenia.

3. Zobowiązują się one do zawarcia transakcji z dowolnym innym klientem, któremu udostępniane jest kwotowanie zgodnie z ich własną polityką handlową, kiedy kwotowana wielkość jest na poziomie lub poniżej poziomu charakterystycznego dla danego instrumentu finansowego.

4. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą ustanawiać niedyskryminacyjne i przejrzyste limity liczby transakcji, które zobowiązują się zawrzeć z klientami zgodnie z danym kwotowaniem.

5. Kwotowania udostępniane zgodnie z ust. 1 znajdujące się na poziomie lub poniżej poziomu, o którym mowa w ust. 2 i 3, są ogłaszane publicznie w sposób łatwo dostępny dla innych uczestników rynku, w oparciu o właściwe zasady handlowe.

6. W stosowanych przypadkach kwotowania zapewniają spełnienie przez firmę jej zobowiązań wynikających z art. 27 dyrektywy .../.../EU [nowa MiFID] i odzwierciedlają istniejące warunki rynkowe w odniesieniu do cen, po których zawierane są transakcje dla tych samych lub podobnych instrumentów na rynkach regulowanych, MTF lub OTF.

Artykuł  18

Monitoring realizowany przez EUNGiPW

1. Właściwe organy oraz EUNGiPW monitorują stosowanie art. 17 w odniesieniu do zakresu kwotowań udostępnianych klientom firmy inwestycyjnej oraz udostępnianych innym uczestnikom rynku w porównaniu z inną działalnością handlową firmy, a także stopień, w jakim kwotowania odzwierciedlają istniejące warunki rynkowe w odniesieniu do transakcji na tych samych lub podobnych instrumentach mających miejsce na rynkach regulowanych, MTF lub OTF. Do dnia ...* ^* EUNGiPW składa Komisji sprawozdanie ze stosowania niniejszego artykułu. W przypadku znaczącego zakresu działalności dotyczącej kwotowania i obrotu, wykraczającej nieznacznie poza próg wskazany w art. 17 ust. 3 lub wykraczającej poza istniejące warunki rynkowe, EUNGiPW przedkłada do tego dnia sprawozdanie Komisji.

2. Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 41, określające wskazane w art. 17 ust. 2 i 3 wielkości charakterystyczne dla instrumentu finansowego, przy których firma udostępnia gwarantowane kwotowania innym klientom i zobowiązuje się zawrzeć transakcje z dowolnym innym klientem, któremu udostępnia się kwotowanie. Do czasu ustalenia wyższego progu dla danego instrumentu finansowego w drodze aktów delegowanych, wielkość charakterystyczny dla instrumentu finansowego wynosi 100.000 EUR.

3. Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 41, wyjaśniające, czym są właściwe zasady handlowe publicznego udostępniania kwotowań, o czym mowa w art. 17 ust. 5

Artykuł  19

Ujawnianie informacji przez firmy inwestycyjne po zawarciu transakcji, w tym przez podmioty systematycznie internalizujące transakcje, w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych

1. Firmy inwestycyjne, które na własny rachunek lub w imieniu klientów zawierają transakcje na akcjach, kwitach depozytowych, funduszach inwestycyjnych typu ETF, certyfikatach lub innych podobnych instrumentach finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub będących przedmiotem obrotu na MTF |, ogłaszają publicznie wolumen i cenę tych transakcji oraz czas ich zawarcia, w czasie jak najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego z zastosowaniem możliwych środków technicznych. Informacje te są ogłaszane publicznie za pośrednictwem APA.

2. Informacje ogłaszane publicznie zgodnie z ust. 1 oraz terminy ich ogłaszania są zgodne z wymogami przyjętymi na mocy art. 6. Jeżeli środki przyjęte na mocy art. 6 przewidują odroczenie zgłaszania dla niektórych kategorii transakcji na akcjach, kwitach depozytowych, funduszach inwestycyjnych typu ETF, certyfikatach lub innych podobnych instrumentach finansowych, możliwość tę stosuje się także do tych transakcji realizowanych poza rynkami regulowanymi lub MTF |.

3. Komisja może przyjąć akty delegowane zgodnie z art. 41, określające:

a) oznaczenia identyfikujące różne rodzaje transakcji publikowanych zgodnie z niniejszym artykułem, odróżniając te, które są określane przez czynniki związane przede wszystkim z wyceną instrumentów, oraz te, które są określane przez inne czynniki;

b) elementy obowiązku wynikającego z ust. 1 w odniesieniu do transakcji obejmujących wykorzystanie tych instrumentów finansowych do celów związanych z zapewnieniem zabezpieczenia, pożyczaniem lub innych celów, jeżeli wymiana instrumentów finansowych podlega czynnikom innym niż bieżąca wycena rynkowa danego instrumentu.

Artykuł  20

Ujawnianie informacji przez firmy inwestycyjne po zawarciu transakcji, w tym przez podmioty systematycznie internalizujące transakcje, w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych

1. Firmy inwestycyjne, które na własny rachunek lub w imieniu klientów zawierają transakcje na obligacjach i strukturyzowanych produktach finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub dla których opublikowany został prospekt emisyjny, na uprawnieniach do emisji i na instrumentach pochodnych kwalifikujących się do rozliczania zgodnie z ▐ art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 lub dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub będących przedmiotem obrotu na MTF lub na OTF, ogłaszają publicznie wolumen i cenę tych transakcji oraz czas ich zawarcia. Informacje te są ogłaszane publicznie za pośrednictwem APA.

2. Informacje ogłaszane publicznie zgodnie z ust. 1 oraz terminy ich ogłaszania są zgodne z wymogami przyjętymi na mocy art. 10. Jeżeli środki przyjęte na mocy art. 10 przewidują odroczenie lub zagregowanie zgłaszania lub pominięcie wolumenu transakcji dla niektórych kategorii transakcji na obligacjach, strukturyzowanych produktach finansowych, uprawnieniach do emisji lub instrumentach pochodnych, możliwość tę stosuje się także do tych transakcji realizowanych poza rynkami regulowanymi, MTF lub OTF.

3. Komisja może przyjąć akty delegowane zgodnie z art. 41, określające:

a) oznaczenia identyfikujące różne rodzaje transakcji publikowanych zgodnie z niniejszym artykułem, odróżniając te, które są określane przez czynniki związane przede wszystkim z wyceną instrumentów, oraz te, które są określane przez inne czynniki;

b) kryteria określające stosowanie obowiązku wynikającego z ust. 1 do transakcji obejmujących wykorzystanie tych instrumentów finansowych do celów związanych z zapewnieniem zabezpieczenia, pożyczaniem lub innych celów, jeżeli wymiana instrumentów finansowych podlega czynnikom innym niż bieżąca wycena rynkowa danego instrumentu.

TYTUŁ  IV

ZGŁASZANIE TRANSAKCJI

Artykuł  21

Obowiązek utrzymywania integralności rynków

Bez uszczerbku dla przydziału obowiązków dotyczących wprowadzenia w życie przepisów rozporządzenia (UE) nr .../... [nowe MAR], właściwe organy koordynowane przez EUNGiPW zgodnie z art. 31 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 monitorują działalność firm inwestycyjnych w celu zapewnienia, że działają one uczciwie, rzetelnie i profesjonalnie oraz w sposób wspierający integralność rynku.

Artykuł  22

Obowiązek przechowywania danych

1. Firmy inwestycyjne przechowują do dyspozycji właściwego organu, przez przynajmniej pięć lat, właściwe dane dotyczące wszystkich transakcji na instrumentach finansowych zrealizowanych na własny rachunek lub w imieniu klienta. W przypadku transakcji zrealizowanych w imieniu klientów zapisy obejmują wszelkie informacje i szczegółowe dane dotyczące tożsamości klienta oraz informacje wymagane zgodnie z dyrektywą 2005/60/WE. EUNGiPW może zwrócić się o dostęp do tych informacji zgodnie z procedurą i warunkami określonymi w art. 35 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

2. Podmiot prowadzący rynek regulowany, MTF lub OTF przechowuje do dyspozycji właściwego organu, przez przynajmniej 5 lat, właściwe dane dotyczące wszystkich zleceń obejmujących instrumenty finansowe ogłaszanych za pośrednictwem jego systemów. Zapisy obejmują wszystkie dane szczegółowe wymagane do celów art. 23 ust. 1 i 3. EUNGiPW odgrywa rolę mediatora i koordynatora w odniesieniu do dostępu właściwych organów do informacji na mocy przepisów niniejszego ustępu.

Artykuł  23

Obowiązek zgłaszania transakcji

1. Firmy inwestycyjne, które realizują transakcje na instrumentach finansowych, zgłaszają szczegóły tych transakcji właściwemu organowi możliwie jak najszybciej, jednak nie później niż na zamknięcie następnego dnia roboczego. Właściwe organy, zgodnie z art. 89 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID], podejmują konieczne ustalenia dla zapewnienia, aby EUNGiPW i właściwy organ rynku najbardziej stosownego pod względem płynności tych instrumentów finansowych również otrzymali te informacje.

2. Ustęp 1 ma zastosowanie jedynie do następujących instrumentów finansowych, gdy są one przedmiotem obrotu poza systemem obrotu:

a) instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu;

b) instrumentów finansowych, których bazą jest instrument finansowy będący przedmiotem obrotu w systemie obrotu; oraz

c) instrumentów finansowych, których bazą jest indeks lub koszyk instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu.

3. Zgłoszenia obejmują w szczególności szczegółowe informacje na temat rodzaju, kategorii aktywów, nazw i numerów instrumentów kupionych lub sprzedanych, ilości, dat i godzin realizacji, cen transakcyjnych, oznaczenia używanego dla identyfikacji klientów, w imieniu których firma inwestycyjna zrealizowała daną transakcję, oznaczenia używanego dla identyfikacji osób i algorytmów komputerowych w ramach firmy inwestycyjnej odpowiedzialnych za decyzję inwestycyjną oraz za realizację transakcji, a także sposobów identyfikacji odnośnych firm inwestycyjnych, a także oznaczenia używanego dla identyfikacji krótkiej sprzedaży akcji lub instrumentu dłużnego wyemitowanego przez emitenta długu państwowego zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 236/2012. W przypadku transakcji niedokonywanych na rynku regulowanym, MTF lub OTF, zgłoszenia uwzględniają także oznaczenie używane dla identyfikacji rodzajów transakcji zgodnie ze środkami, które mają zostać przyjęte na mocy art. 19 ust. 3 lit. a) i art. 20 ust. 3 lit. a).

W przypadku towarowych instrumentów pochodnych zgłoszenia określają również, czy transakcja zmniejsza obiektywnie mierzalne ryzyko zgodnie z art. 59 dyrektywy .../.../WE [nowa MiFID].

4. Firmy inwestycyjne przekazujące zlecenia uwzględniają przy przekazywaniu zlecenia rodzaj, kategorię aktywów i wszystkie szczegóły wymagane do celów ust. 1 i 3. Zamiast uwzględniać oznaczenie używane dla identyfikacji klientów, w imieniu których firma inwestycyjna przekazała dane zlecenie, lub oznaczenie używane dla identyfikacji osób i algorytmów komputerowych w ramach firmy inwestycyjnej odpowiedzialnych za decyzję inwestycyjną oraz za realizację transakcji, firma inwestycyjna może także zdecydować się na zgłoszenie przekazanego zlecenia zgodnie z wymogami ust. 1.

5. Podmiot prowadzący rynek regulowany, MTF lub OTF zgłasza szczegóły transakcji na instrumentach będących przedmiotem obrotu na jego platformie, realizowanych za pośrednictwem jego systemów przez firmę niepodlegającą niniejszemu rozporządzeniu zgodnie z ust. 1 i 3.

5a. W ramach zgłaszania oznaczenia używanego dla identyfikacji klientów, zgodnie z wymogiem wprowadzonym w ust. 3 i 4, firmy inwestycyjne posługują się identyfikatorem podmiotów prawnych ustanowionym dla identyfikacji klientów będących osobami prawnymi. Identyfikator ten ma formę kodu alfanumerycznego składającego się z 20 cyfr.

EUNGiPW opracowuje wytyczne w celu dopilnowania, by stosowanie identyfikatorów podmiotów prawnych w Unii było zgodne z międzynarodowymi standardami, zwłaszcza tymi ustanowionymi przez Radę Stabilności Finansowej.

6. Zgłoszenia składane są do właściwego organu przez samą firmę inwestycyjną, przez zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy (ARM) działający w jej imieniu lub przez rynek regulowany bądź MTF lub OTF, których systemy zostały wykorzystane do wykonania transakcji. Systemy kojarzenia zleceń lub systemy zgłaszania transakcji, w tym repozytoria transakcji zarejestrowane lub uznane zgodnie z tytułem VI rozporządzenia (UE) nr 648/2012, mogą zostać zatwierdzone przez właściwy organ jako ARM. W przypadkach, gdy transakcje zgłaszane są bezpośrednio do właściwego organu przez rynek regulowany, MTF, OTF lub ARM, obowiązek nałożony na firmę inwestycyjną na mocy ust. 1 może zostać zniesiony. W przypadkach, gdy transakcje zostały zgłoszone do repozytorium transakcji zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 zatwierdzonego jako ARM oraz gdy zgłoszenia te zawierają szczegóły wymagane na mocy ust. 1 i 3, w tym regulacyjne standardy techniczne dotyczące formy i treści sprawozdań, i są systematycznie przekazywane odnośnemu właściwemu organowi w terminie określonym w ust. 1, obowiązek nałożony na firmę inwestycyjną na mocy ust. 1 zostaje uznany za dopełniony.

6a. Właściwe organy przekazują wszystkie informacje otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem do pojedynczego systemu, wskazanego przez EUNGiPW, służącego do zgłaszania transakcji na szczeblu Unii. Pojedynczy system zapewnia odnośnym właściwym organom dostęp do wszystkich zgłoszonych informacji zgodnie z niniejszym artykułem.

7. Jeżeli zgodnie z art. 37 ust. 8 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID] zgłoszenia przewidziane w niniejszym artykule są przekazywane do właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego, organ ten przekazuje te informacje właściwym organom państwa członkowskiego pochodzenia firmy inwestycyjnej, chyba że zdecydują one, że nie chcą otrzymywać tych informacji.

8. EUNGiPW opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych, w którym określa:

a) standardy i formaty danych dla informacji publikowanych zgodnie z ust. 1 i 3, w tym metody i ustalenia dotyczące zgłaszania transakcji finansowych oraz formę i treść takich zgłoszeń;

b) kryteria uznawania rynku za rynek właściwy zgodnie z ust. 1;

c) odniesienia do instrumentów kupionych lub sprzedanych, ilości, daty i godziny realizacji, ceny transakcyjne, informacje i szczegóły tożsamości klienta, oznaczenie używane dla identyfikacji klientów, w imieniu których firma inwestycyjna zrealizowała daną transakcję, oznaczenie używane dla identyfikacji osób i algorytmów komputerowych w ramach firmy inwestycyjnej odpowiedzialnych za decyzję inwestycyjną oraz za realizację transakcji, sposoby identyfikacji odnośnych firm inwestycyjnych, sposób zrealizowania transakcji oraz pola danych niezbędnych do przetworzenia i analizy zgłoszeń transakcji zgodnie z ust. 3.

ca) przetwarzanie pojedynczego systemu, o którym mowa w ust. 6a i procedur wymiany informacji pomiędzy tym systemem a właściwymi organami;

cb) warunki, na jakich krajowe numery identyfikacyjne są opracowywane, przypisywane i ewidencjonowane przez państwa członkowskie, oraz warunki, na jakich numery te są wykorzystywane przez firmy inwestycyjne dla określenia, zgodnie z ust. 3-5, oznaczenia używanego dla identyfikacji klientów w sprawozdaniach z transakcji, które mają obowiązek ustanowić zgodnie z ust. 1.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia ...* ^* .

Komisji przyznaje się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

9. Do dnia ...* ^** * EUNGiPW składa Komisji sprawozdanie z funkcjonowania niniejszego artykułu, określając swoje powiązania z odnośnymi obowiązkami sprawozdawczymi zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 648/2012, i stwierdzając również, czy treść i forma zgłoszeń transakcji otrzymywanych i wymienianych między pojedynczym systemem, o którym mowa w ust. 6a i właściwymi organami w kompleksowy sposób umożliwia monitorowanie działalności firm inwestycyjnych zgodnie z art. 21 niniejszego rozporządzenia. Komisja może podjąć kroki w celu zaproponowania zmian, w tym ustalić, aby transakcje były przekazywane jedynie do pojedynczego systemu, o którym mowa w ust. 6a zamiast do właściwych organów |. Komisja przedkłada sprawozdanie sporządzone przez EUNGiPW Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Artykuł  23a

Obowiązek dostarczenia danych referencyjnych dotyczących instrumentu

1. W odniesieniu do instrumentów dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym, lub będących przedmiotem obrotu na MTF lub OTF, omawiane systemy obrotu systematycznie dostarczają EUNGiPW i właściwym organom dane referencyjne dotyczące identyfikacji instrumentu dla celów zgłaszania transakcji zgodnie z art. 21. Dane referencyjne dotyczące danego instrumentu są dostarczane EUNGiPW i właściwym organom przed rozpoczęciem obrotu tym instrumentem. W odniesieniu do innych instrumentów, EUNGiPW i właściwe organy zapewniają, że stowarzyszenia handlowe i inne podobne organy gromadzące i rozpowszechniające dane referencyjne dotyczące instrumentu, dostarczają je wraz z odnośnymi danymi referencyjnymi.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, odnosi się wyłącznie do instrumentów finansowych określonych w art. 23 ust. 2. Nie ma zatem zastosowania do innych instrumentów.

3. Dane referencyjne dotyczące instrumentu, o których mowa w ust. 1, należy, w razie potrzeby, aktualizować w celu zapewnienia ich adekwatności.

4. W celu umożliwienia właściwym organom monitorowania, zgodnie z art. 21, działalności firm inwestycyjnych w celu zapewnienia, że działają one uczciwie, rzetelnie i profesjonalnie oraz w sposób wspierający integralność rynku, EUNGiPW i właściwe organy podejmują niezbędne uzgodnienia w celu dopilnowania, aby:

a) EUNGiPW i właściwe organy w sposób skuteczny gromadziły dane referencyjne dotyczące instrumentu zgodnie z ust. 1;

b) jakość gromadzonych w ten sposób danych była odpowiednia do celów zgłaszania transakcji zgodnie z art. 21;

c) dane referencyjne dotyczące instrumentu, gromadzone zgodnie z ust. 1, były skutecznie udostępniane odnośnym właściwym organom.

5. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia:

a) standardów i formatów dla danych referencyjnych dotyczących instrumentu zgodnie z ust. 1, w tym metod i ustaleń dotyczących dostarczania EUNGiPW i właściwym organom danych i wszelkich ich aktualizacji, oraz formy i treści takich danych;

b) środków i warunków niezbędnych w kontekście ustaleń pomiędzy EUNGiPW i właściwymi organami zgodnie z ust. 4.

EUNGiPW przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia ...* ^* .

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

TYTUŁ  V

INSTRUMENTY POCHODNE

Artykuł  24

Obowiązek obrotu na rynkach regulowanych, MTF lub OTF

1. Kontrahenci finansowi określeni w art. 2 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz kontrahenci niefinansowi spełniający warunki, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. b) wyżej wymienionego rozporządzenia, zawierają transakcje niebędące transakcjami wewnątrzgrupowymi określonymi w art. 3 ani transakcjami objętymi przepisami przejściowymi określonymi w art. 89 tego rozporządzenia z innymi kontrahentami finansowymi lub innymi kontrahentami niefinansowymi spełniającymi warunki, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. b) rozporządzenia [ ] (EMIR) w zakresie instrumentów pochodnych należących do klasy tych instrumentów, w stosunku do której także ogłoszono obowiązek obrotu zgodnie z procedurą określoną w art. 26 i które figurują w rejestrze, o którym mowa w art. 27, wyłącznie:

a) na rynkach regulowanych;

b) na MTF;

c) na ORF, gdy instrumentu pochodnego nie dopuszczono do obrotu na rynku regulowanym lub gdy jest on przedmiotem obrotu na MTF; lub

d) w systemach obrotu państw trzecich, pod warunkiem, że Komisja przyjęła decyzję zgodnie z ust. 4 oraz pod warunkiem, że państwo trzecie zapewnia skuteczny system równoważnego uznania | systemów obrotu zatwierdzonych na mocy dyrektywy .../.../UE [nowa MFID] do dopuszczenia do obrotu lub prowadzenia obrotu instrumentów pochodnych, co do których ogłoszono obowiązek obrotu w tym państwie trzecim na zasadzie braku wyłączności.

2. Obowiązek obrotu stosuje się również do kontrahentów, o których mowa w ust. 1, zawierających transakcje na instrumentach pochodnych, należących do instrumentów podlegających obowiązkowi obrotu, z instytucjami finansowymi mającymi siedzibę w państwach trzecich lub innymi podmiotami mającymi siedzibę w państwach trzecich, które podlegałyby obowiązkowi rozliczania, gdyby miały swoją siedzibę w Unii. Obowiązek obrotu stosuje się także do podmiotów mających siedzibę w państwach trzecich, które podlegałyby obowiązkowi rozliczania, gdyby miały swoją siedzibę w Unii, a które zawierają transakcje na instrumentach pochodnych należących do instrumentów podlegających obowiązkowi obrotu, pod warunkiem, że umowa ma bezpośredni, znaczący i przewidywalny skutek w ramach Unii lub w sytuacji, gdy taki obowiązek jest konieczny lub właściwy w celu uniemożliwienia obchodzenia przepisów niniejszego rozporządzenia.

EUNGiPW regularnie monitoruje działalność w zakresie instrumentów pochodnych, które nie kwalifikują się do obowiązku obrotu opisanego w art. 24 ust. 1, w celu wskazania przypadków, w których określona kategoria kontraktów może powodować ryzyko systemowe i uniknięcia arbitrażu regulacyjnego pomiędzy transakcjami na instrumentach pochodnych podlegających obowiązkowi obrotu oraz transakcjami na instrumentach pochodnych niepodlegających obowiązkowi obrotu.

3. Instrumenty pochodne podlegające obowiązkowi obrotu na mocy art. 24 ust. 1 mogą zostać dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub być przedmiotem obrotu w dowolnym systemie obrotu, o którym mowa w ust. 1, na zasadzie niedyskryminacji i braku wyłączności.

4. Komisja może, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 42 ust. 2, przyjmować decyzje stwierdzające, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego zapewniają zgodność systemu obrotu zatwierdzonego w tym państwie trzecim z obowiązującymi prawnie wymogami, które są równoważne wymogom dla systemów obrotu, o których mowa w ust. 1 lit. a)-c) niniejszego artykułu, wynikającym z niniejszego rozporządzenia, dyrektywy .../.../EU [nowa MiFID] i rozporządzenia (EU) nr .../... [nowe MAR], oraz które podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów w tym państwie trzecim.

Ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego są uznawane za równorzędne, jeżeli spełniają one wszystkie spośród następujących warunków:

a) systemy obrotu w tym państwie trzecim podlegają zatwierdzeniu oraz skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów prowadzonemu na bieżąco;

b) systemy obrotu mają jasne i przejrzyste reguły dotyczące dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu w taki sposób, że takie instrumenty finansowe mogą być przedmiotem obrotu w sposób sprawiedliwy, uporządkowany i efektywny, oraz że są swobodnie zbywalne;

c) emitenci instrumentów finansowych podlegają okresowym i bieżącym wymogom informacyjnym zapewniającym wysoki stopień ochrony inwestorów;

d) zapewniają przejrzystość i integralność rynku, przeciwdziałając nadużyciom na rynku w postaci wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku.

5. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określające rodzaje umów, o których mowa w ust. 2, które mają bezpośredni, znaczący i przewidywalny skutek w ramach Unii, oraz przypadki, w których obowiązek obrotu jest konieczny lub właściwy dla przeciwdziałania obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia ...* ^* .

Komisji przyznaje się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

W miarę możliwości regulacyjne standardy techniczne, o których mowa w niniejszym ustępie są identyczne z tymi, które przyjęto na mocy art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Artykuł  25

Obowiązek rozliczania instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu na rynkach regulowanych

Podmiot prowadzący rynek regulowany zapewnia, aby wszystkie transakcje dotyczące instrumentów pochodnych należących do klasy instrumentów pochodnych ogłoszonej jako podlegająca obowiązkowi rozliczania zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 zawierane na rynku regulowanym były rozliczane przez partnera centralnego.

Artykuł  26

Procedura obowiązku obrotu

1. EUNGiPW opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych, w którym określa:

a) które z klas instrumentów pochodnych uznanych za podlegające obowiązkowi rozliczania zgodnie z art. 5 ust. 2 i 4 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 lub ich odnośne podzbiory powinny być przedmiotem obrotu wyłącznie w systemach, o których mowa w art. 24 ust. 1 niniejszego rozporządzenia;

b) datę lub daty wejścia w życie obowiązku obrotu, w tym stopniowe wprowadzanie w odniesieniu kategorii kontrahentów, do których ma zastosowanie obowiązek rozliczania.

EUNGiPW przedkłada Komisji projekt regulacyjnych standardów technicznych w terminie trzech miesięcy od przyjęcia przez Komisję regulacyjnych standardów technicznych zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Przed złożeniem projektu regulacyjnych standardów technicznych do przyjęcia przez Komisję EUNGiPW przeprowadza konsultacje społeczne oraz, gdzie jest to stosowne, może konsultować się z właściwymi organami państw trzecich.

Komisja jest uprawniona do wdrożenia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

2. Aby obowiązek obrotu wszedł w życie:

a) klasa instrumentów pochodnych zgodnie z ust. 1 lit. a) lub ich odnośny podzbiór muszą zostać dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub być przedmiotem obrotu przynajmniej na jednym rynku regulowanym, MTF lub OTF, o których mowa w art. 24 ust. 1, oraz

b) klasa instrumentów pochodnych zgodnie z ust. 1 lit. a) lub ich odnośny podzbiór zostały uznane za posiadające dostateczną płynność na potrzeby obrotu wyłącznie w systemach, o których mowa w art. 24 ust. 1.

3. Przy opracowywaniu projektu regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w ust. 1, EUNGiPW uznaje, że klasa instrumentów pochodnych lub ich odnośny podzbiór posiadają dostateczną płynność, biorąc pod uwagę przynajmniej następujące kryteria:

a) średnia częstotliwość transakcji;

b) średnia wielkość i rozkład oraz częstotliwość transakcji o dużej skali;

c) liczba i typ aktywnych uczestników rynku.

EUNGiPW określa również, czy klasa instrumentów pochodnych lub ich odnośny podzbiór posiadają jedynie dostateczną płynność w ramach transakcji poniżej konkretnej wielkości.

4. Zgodnie z kryteriami określonymi w ust. 2 i po przeprowadzeniu konsultacji społecznych EUNGiPW z własnej inicjatywy określa klasy instrumentów pochodnych lub poszczególne kontrakty pochodne, które powinny podlegać obowiązkowi obrotu w systemach, o których mowa w art. 24 ust. 1, a dla których żaden partner centralny nie otrzymał jeszcze zatwierdzenia na mocy art. 14 lub art. 15 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, lub które nie zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym i nie są przedmiotem obrotu w systemie, o którym mowa w art. 24 ust. 1, oraz powiadamia o nich Komisję. Po przekazaniu przez EUNGiPW powiadomienia, o którym mowa w pierwszym akapicie, Komisja może opublikować wezwanie do opracowania wniosków dotyczących obrotu tymi instrumentami pochodnymi w systemach, o których mowa w art. 24 ust. 1.

5. EUNGiPW przedkłada Komisji, zgodnie z ust. 1, nowy projekt regulacyjnych standardów technicznych w celu zmiany, zawieszenia lub odwołania dotychczasowych regulacyjnych standardów technicznych zawsze, gdy zachodzi istotna zmiana w zakresie kryteriów określonych w ust. 2. Przed podjęciem tego kroku EUNGiPW może, gdzie jest to stosowne, konsultować się z właściwymi organami państw trzecich. Komisja jest uprawniona do zmiany, zawieszenia lub odwołania dotychczasowych regulacyjnych standardów technicznych zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

6. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria, o których mowa w ust. 2 lit. b).

Do dnia ...* ^* EUNGiPW przedkłada Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych. Komisji przyznaje się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  27

Rejestr instrumentów pochodnych podlegających obowiązkowi obrotu

EUNGiPW publikuje i prowadzi na swoich stronach internetowych rejestr określający, w sposób wyczerpujący i jednoznaczny, instrumenty pochodne podlegające obowiązkowi obrotu w systemach, o których mowa w art. 24 ust. 1, systemy, w ramach których zostały one dopuszczone do obrotu lub są przedmiotem obrotu, a także terminy wejścia w życie obowiązku obrotu.

TYTUŁ  VI

NIEDYSKRYMINACYJNY DOSTĘP DO ROZLICZEŃ DLA INSTRUMENTÓW FINANSOWYCH

Artykuł  28

Niedyskryminacyjny dostęp do partnera centralnego

1. Bez uszczerbku dla art. 7 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, partner centralny przyjmuje zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego do rozliczenia w sposób niedyskryminacyjny i przejrzysty, w tym w zakresie wymogów dotyczących zabezpieczenia oraz opłat związanych z dostępem, bez względu na system obrotu, w którym realizowana jest transakcja, pod warunkiem, że dostęp taki nie zagraża sprawnemu i poprawnemu funkcjonowaniu partnerów centralnych, lub funkcjonowaniu rynków finansowych, powodując negatywne skutki pod względem ryzyka systemowego. Oznacza to w szczególności zapewnienie systemowi obrotu prawa do niedyskryminacyjnego traktowania jeśli chodzi o sposób, w jaki kontrakty będące przedmiotem obrotu na jego platformach są traktowane |. Wymogu tego nie stosuje się do umów obejmujących instrumenty pochodne, które już podlegają obowiązkom w zakresie dostępu zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 648/2012. Dostęp systemu obrotu do partnerów centralnych zgodnie z niniejszym artykułem udzielany jest wyłącznie pod warunkiem, że dostęp taki nie wymaga interoperacyjności ani nie zagraża sprawnemu i poprawnemu funkcjonowaniu rynków, ani nie przyniesie negatywnych skutków pod względem ryzyka systemowego.

2. Wniosek o uzyskanie dostępu partnera centralnego jest składany formalnie przez systemu obrotu do partnera centralnego i jego odnośnego właściwego organu.

3. Partner centralny udziela systemowi obrotu pisemnej odpowiedzi w terminie dwunastu miesięcy, udzielając dostępu, pod warunkiem, że odnośny właściwy organ nie odmówił dostępu zgodnie z ust. 4, lub odmawiając dostępu. Partner centralny może odmówić dostępu wyłącznie w oparciu o kompleksową analizę ryzyka i na podstawie warunków określonych w ust. 6. W przypadku odmowy dostępu partner centralny przedstawia w swojej odpowiedzi wyczerpujące uzasadnienie oraz informuje właściwy organ na piśmie o decyzji. Partner centralny zapewnia dostęp w terminie trzech miesięcy od udzielenia pozytywnej odpowiedzi na wniosek o udzielenie dostępu. Wszelkie powiązane koszty wynikające z ust. 1-3 są ponoszone przez system obrotu ubiegający się o dostęp, jeśli partner centralny i system obrotu ubiegający się o dostęp nie uzgodnili inaczej.

4. Właściwy organ kompetentny w odniesieniu do partnera centralnego może odmówić systemowi obrotu dostępu do partnera centralnego wyłącznie wtedy, gdy dostęp taki stwarzałby zagrożenie dla sprawnego lub prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych. Jeżeli właściwy organ odmawia dostępu na tej podstawie, wydaje swoją decyzję w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, i przedstawia partnerowi centralnemu oraz systemowi obrotu wyczerpujące uzasadnienie, w tym dowody, na których oparta została decyzja.

5. System obrotu mający siedzibę w państwie trzecim może zwrócić się o uzyskanie dostępu do partnera centralnego mającego siedzibę w Unii wyłącznie wtedy, gdy Komisja podjęła w odniesieniu do tego państwa trzeciego decyzję zgodnie z art. 24 ust. 4 oraz pod warunkiem, że ramy prawne tego państwa trzeciego zapewniają skuteczne równoważne uznawanie systemów obrotu zatwierdzonych na mocy dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID] na potrzeby ubiegania się o dostęp do partnerów centralnych mających siedzibę w tym państwie trzecim.

6. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określające:

a) warunki odmowy dostępu przez partnera centralnego w przypadku zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego, w tym warunki sformułowane w oparciu o wolumen transakcji, liczbę i typ użytkowników lub inne czynniki stwarzające nadmierne ryzyko;

b) warunki udzielania dostępu, w tym poufność przekazywanych informacji odnośnie do zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego w fazie rozwoju, niedyskryminacyjne i przejrzyste informacje na temat opłat z tytułu rozliczeń, wymogów w zakresie zabezpieczeń oraz wymogów operacyjnych w zakresie uzupełniania zabezpieczenia.

EUNGiPW przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów do dnia ...* ^* .

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  28a

Obowiązek rozliczania instrumentów kapitałowych i obligacji będących przedmiotem obrotu na rynkach regulowanych, MTF i OTF.

Operator rynku regulowanego, MTF, lub OTF dba o to, aby wszystkie transakcje instrumentami kapitałowymi i obligacjami, zawierane na rynku regulowanym, MTF i OTF były rozliczane przez partnera centralnego pod warunkiem, że partner centralny przyjmuje do rozliczenia dany instrument finansowy.

Artykuł  29

Niedyskryminacyjny dostęp do systemu obrotu

1. Bez uszczerbku dla art. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, system obrotu zapewnia strumienie danych o transakcjach dla zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego na niedyskryminacyjnych i przejrzystych zasadach, w tym w zakresie opłat związanych z dostępem, na wniosek dowolnego partnera centralnego zatwierdzonego lub uznanego na mocy rozporządzenia (UE) nr 648/2012, który pragnie rozliczać transakcje finansowe realizowane w danym systemie obrotu. Wymogu tego nie stosuje się do umów obejmujących instrumenty pochodne, które już podlegają obowiązkom w zakresie dostępu zgodnie z art. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

2. Wniosek o uzyskanie dostępu do systemu obrotu jest składany formalnie przez partnera centralnego do systemu obrotu oraz do jego odnośnego właściwego organu.

3. System obrotu udziela partnerowi centralnemu pisemnej odpowiedzi w terminie trzech miesięcy, udzielając dostępu, pod warunkiem że odnośny właściwy organ nie odmówił dostępu zgodnie z ust. 4, lub odmawiając dostępu. System obrotu może odmówić dostępu wyłącznie w oparciu o kompleksową analizę ryzyka i na podstawie warunków określonych w ust. 4 i 6. W przypadku odmowy dostępu system obrotu przedstawia partnerowi centralnemu w swojej odpowiedzi wyczerpujące uzasadnienie i informuje właściwy organ na piśmie o decyzji. System obrotu zapewnia dostęp w terminie trzech miesięcy od udzielenia pozytywnej odpowiedzi na wniosek o udzielenie dostępu.

4. W przypadku zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego właściwy organ kompetentny w odniesieniu do systemu obrotu może odmówić partnerowi centralnemu dostępu do systemu obrotu wyłącznie wtedy, gdy dostęp taki stwarzałby zagrożenie dla sprawnego lub prawidłowego funkcjonowania rynków. [Popr. 7]

4a. Jeżeli właściwy organ odmawia dostępu na tej podstawie, wydaje swoją decyzję w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, i przedstawia systemowi obrotu oraz partnerowi centralnemu wyczerpujące uzasadnienie, w tym dowody, na których oparta została decyzja.

5. Partner centralny mający siedzibę w państwie trzecim może zwrócić się o uzyskanie dostępu do systemu obrotu w Unii pod warunkiem, że dany partner centralny został uznany na mocy art. 25 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz pod warunkiem, że ramy prawne tego państwa trzeciego zapewniają skuteczne równoważne uznawanie partnerów centralnych zatwierdzonych na mocy rozporządzenia (UE) nr 648/2012 na potrzeby systemów obrotu mających siedzibę w tym państwie trzecim.

6. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określające:

a) warunki odmowy dostępu przez system obrotu w przypadku zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego, w tym warunki sformułowane w oparciu o wolumen transakcji, liczbę użytkowników lub inne czynniki stwarzające nadmierne ryzyko;

b) warunki udzielania dostępu, w tym poufność przekazywanych informacji w odniesieniu do instrumentów finansowych w fazie rozwoju oraz niedyskryminacyjne i przejrzyste informacje na temat opłat z tytułu dostępu;

EUNGiPW przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia ...* ^* .

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [Popr. 8]

TYTUŁ  VII

ŚRODKI NADZORCZE W ZAKRESIE INTERWENCJI PRODUKTOWEJ I POZYCJI

ROZDZIAŁ  1

INTERWENCJA PRODUKTOWA

Artykuł  31

Uprawnienia interwencyjne EUNGiPW |

1. Zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 EUNGiPW monitoruje produkty inwestycyjne, w tym depozyty strukturyzowane i instrumenty finansowe wprowadzane do obrotu, dystrybuowane lub sprzedawane w Unii, oraz może aktywnie sprawdzać nowe produkty inwestycyjne lub instrumenty finansowe, zanim będą wprowadzane do obrotu, dystrybuowane lub sprzedawane w Unii, we współpracy z właściwymi organami.

1. Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, jeżeli EUNGiPW na podstawie uzasadnionych argumentów uzyska pewność, że warunki, o których mowa w ust. 2 i 3, zostały spełnione, może tymczasowo zakazać lub wprowadzić ograniczenia w Unii w zakresie:

a) marketingu, dystrybucji lub sprzedaży pewnych określonych produktów inwestycyjnych, w tym depozytów strukturyzowanych, instrumentów finansowych lub produktów inwestycyjnych, w tym depozytów strukturyzowanych lub instrumentów finansowych o pewnych określonych cechach; lub

b) rodzaju działalności lub praktyki finansowej.

Zakaz lub ograniczenie może mieć zastosowanie w okolicznościach określonych przez EUNGiPW bądź z zastrzeżeniem wyjątków określonych przez EUNGiPW.

2. EUNGiPW podejmuje decyzję na mocy ust. 1 wyłącznie w przypadku, gdy spełnione są wszystkie spośród następujących warunków:

a) proponowane działanie przeciwdziała istotnemu zagrożeniu dla ochrony inwestorów lub dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu;

b) wymogi regulacyjne w ramach prawodawstwa unijnego, które mają zastosowanie do odnośnego produktu inwestycyjnego, instrumentu finansowego lub działalności, nie przeciwdziałają temu zagrożeniu;

c) właściwy organ lub właściwe organy nie podjęły działań w celu przeciwdziałania zagrożeniu lub podjęte działania w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniu.

Jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w akapicie pierwszym, EUNGiPW może zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, przed wprowadzeniem do obrotu lub sprzedażą klientom produktu inwestycyjnego lub instrumentu finansowego.

3. Podejmując działania, o których mowa w niniejszym artykule, EUNGiPW bierze pod uwagę stopień, w jakim działanie to:

a) nie ma niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych ani na inwestorów, który to wpływ byłby niewspółmierny do korzyści płynących z tego działania; oraz

b) nie stwarza ryzyka arbitrażu regulacyjnego.

Jeżeli właściwy organ lub właściwe organy przyjęły środek, o którym mowa w art. 32, EUNGiPW może przyjąć dowolne spośród środków, o których mowa w ust. 1, bez wydawania opinii, o której mowa w art. 33.

4. Przed podjęciem decyzji o podjęciu działania na mocy niniejszego artykułu EUNGiPW powiadamia właściwe organy o proponowanym działaniu.

4a. Przed podjęciem decyzji, o której mowa w ust. 1, EUNGiPW uprzedza o swoim zamiarze wydania zakazu lub ograniczenia na produkt inwestycyjny lub instrument finansowy, o ile we wskazanym okresie określone zmiany nie zostaną wprowadzone w charakterystyce produktu inwestycyjnego lub instrumentu finansowego.

5. EUNGiPW publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej podjęcia działania na mocy niniejszego artykułu. Komunikat ten zawiera informacje dotyczące zakazu lub ograniczenia oraz określa okres liczony od publikacji komunikatu, po upływie którego środki wchodzą w życie. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie tylko do działań podejmowanych po wejściu w życie środków.

6. EUNGiPW dokonuje przeglądu zakazu lub ograniczenia nałożonego zgodnie z ust. 1 w odpowiednich odstępach, a w każdym razie przynajmniej co trzy miesiące. Zakaz lub ograniczenie, które nie zostały przedłużone po okresie trzech miesięcy, wygasają.

7. Działanie podjęte przez EUNGiPW na mocy niniejszego artykułu ma charakter nadrzędny wobec wcześniejszych działań podjętych przez właściwy organ.

8. Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 41, określające kryteria i czynniki, które powinny być uwzględniane przez EUNGiPW przy podejmowaniu decyzji o wystąpieniu zagrożenia dla ochrony inwestorów lub dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych oraz dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu, o którym mowa w ust. 2 lit. a). W przedmiotowych aktach delegowanych zapewnia się to, by EUNGiPW mógł, o ile to konieczne, podjąć działania zapobiegawcze i nie był zmuszony czekać z podjęciem działań do chwili wprowadzenia produktu lub instrumentu finansowego do obrotu bądź podjęcia danego rodzaju działalności lub rozpoczęcia stosowania danej praktyki.

Artykuł  32

Interwencja produktowa właściwych organów

-1. Właściwe organy monitorują produkty inwestycyjne, w tym depozyty strukturyzowane i instrumenty finansowe wprowadzane do obrotu, dystrybuowane i sprzedawane w ich państwie członkowskim lub przez nie oraz mogą aktywnie sprawdzać nowe produkty inwestycyjne lub instrumenty finansowe, zanim będą one wprowadzane do obrotu, dystrybuowane lub sprzedawane w państwie członkowskim lub przez nie. Szczególną uwagę należy poświęcić instrumentom finansowym oferującym powielanie indeksów towarowych.

1. Właściwy organ może wprowadzić w państwie członkowskim lub z państwa członkowskiego zakaz lub ograniczenie dotyczące:

a) marketingu, dystrybucji lub sprzedaży pewnych określonych produktów inwestycyjnych, w tym depozytów strukturyzowanych, instrumentów finansowych lub produktów inwestycyjnych, w tym depozytów strukturyzowanych lub instrumentów finansowych o pewnych określonych cechach; lub

b) rodzaju działalności lub praktyki finansowej.

2. Właściwy organ może podjąć działania, o których mowa w ust. 1, jeżeli na podstawie uzasadnionych argumentów uzyska pewność, że:

a) produkt inwestycyjny, instrument finansowy lub działalność bądź praktyka powodują poważne obawy dotyczące ochrony inwestorów lub stwarzają poważne zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub stabilności całego systemu finansowego lub części tego systemu w jednym lub kilku państwach członkowskich, w tym poprzez marketing, dystrybucję, wynagrodzenie lub dostarczanie zachęt związanych z produktem inwestycyjnym lub instrumentem finansowym;

ab) produkt instrumentu pochodnego ma negatywny wpływ na mechanizm kształtowania cen na rynku bazowym;

b) istniejące wymogi regulacyjne w ramach prawodawstwa unijnego, które mają zastosowanie do produktu inwestycyjnego, instrumentu finansowego lub działalności lub praktyki, w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniom, o których mowa w lit. a), a problem nie zostanie lepiej rozwiązany dzięki lepszemu nadzorowi lub egzekwowaniu istniejących wymogów;

c) działanie jest proporcjonalne, biorąc pod uwagę charakter zidentyfikowanych zagrożeń, poziom wiedzy zainteresowanych inwestorów lub uczestników rynku oraz prawdopodobny skutek działania dla inwestorów i uczestników rynku, którzy mogą posiadać lub wykorzystywać dany instrument finansowy lub działalność lub odnosić z nich korzyści;

d) właściwy organ przeprowadził należyte konsultacje z właściwymi organami w innych państwach członkowskich, na które dane działanie może wywrzeć znaczący wpływ; oraz

e) działanie nie ma skutku dyskryminującego w odniesieniu do usług świadczonych lub działalności prowadzonej z innego państwa członkowskiego.

Jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w akapicie pierwszym, właściwy organ może zapobiegawczo wydać zakaz lub ograniczenie wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży klientom produktu inwestycyjnego lub instrumentu finansowego.

Zakaz lub ograniczenie mogą mieć zastosowanie w okolicznościach określonych przez właściwy organ bądź z zastrzeżeniem wyjątków określonych przez właściwy organ.

2a. Przed wydaniem zakazu lub ograniczenia, o których mowa w ust. 1, właściwy organ uprzedza o swoim zamiarze wydania zakazu lub ograniczenia na produkt inwestycyjny lub instrument finansowy, o ile we wskazanym okresie nie zostaną wprowadzone określone zmiany w charakterystyce produktu inwestycyjnego lub instrumentu finansowego.

3. Właściwy organ nie nakłada zakazu lub ograniczenia na mocy niniejszego artykułu, chyba że najpóźniej na jeden tydzień przed podjęciem działań przekaże pisemnie lub w inny sposób do wszystkich pozostałych zaangażowanych właściwych organów oraz do EUNGiPW szczegółowe informacje dotyczące:

a) instrumentu finansowego lub działalności bądź praktyki, do której odnosi się planowane działanie;

b) dokładnego charakteru planowanego zakazu lub ograniczenia oraz planowanego momentu jego wejścia w życie; oraz

c) dowodów, na których oparł swoją decyzję oraz na podstawie których uzyskał pewność, że spełniony jest każdy z warunków określonych w ust. 1.

3a. Jeżeli czas potrzebny na konsultacje zgodnie z ust. 2 lit. d) oraz miesięczne opóźnienie, o którym mowa w ust. 3, mogą spowodować nieodwracalne szkody dla konsumentów, właściwy organ może podjąć doraźnie działania na mocy niniejszego artykułu, nieprzekraczające okresu trzech miesięcy. W takim przypadku właściwy organ niezwłocznie powiadamia wszystkie pozostałe organy i EUNGiPW o podjętych działaniach.

4. Właściwy organ publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej nałożenia zakazu lub ograniczenia, o których mowa w ust. 1. Komunikat zawiera szczegóły zakazu lub ograniczenia, okres liczony od publikacji komunikatu, po upływie którego środki wchodzą w życie, a także dowody, na podstawie których organ uzyskał pewność, że spełniony jest każdy z warunków, o których mowa w ust. 1. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie tylko do działań podejmowanych po opublikowaniu komunikatu.

5. Właściwy organ cofa zakaz lub ograniczenie, jeżeli warunki, o których mowa w ust. 1, nie mają już dłużej zastosowania.

6. Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 41, określające kryteria i czynniki, które powinny być uwzględniane przez właściwe organy przy podejmowaniu decyzji o wystąpieniu zagrożenia dla ochrony inwestorów lub dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych oraz dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu, o którym mowa w ust. 2 lit. a).

Artykuł  33

Działania koordynujące prowadzone przez EUNGiPW

1. EUNGiPW odgrywa rolę mediatora i koordynatora w odniesieniu do działań podejmowanych przez właściwe organy zgodnie z art. 32. W szczególności EUNGiPW dopilnowuje, aby działania podejmowane przez właściwy organ były uzasadnione i proporcjonalne oraz aby właściwe organy przyjmowały spójne podejście tam, gdzie jest to stosowne.

2. Po otrzymaniu, zgodnie z art. 32, powiadomienia o dowolnym działaniu, które ma zostać podjęte na mocy tego artykułu, EUNGiPW wydaje opinię, w której stwierdza, czy uznaje zakaz lub ograniczenie za uzasadnione i proporcjonalne. Jeżeli EUNGiPW uzna, że dla przeciwdziałania zagrożeniu konieczne jest podjęcie środka przez inne właściwe organy, stwierdza to również w swojej opinii. Opinia jest publikowana na stronach internetowych EUNGiPW.

3. Jeżeli właściwy organ planuje podjąć lub podejmuje działanie wbrew opinii przyjętej przez EUNGiPW, o której mowa w ust. 2, lub jeżeli odmawia podjęcia działania wbrew tej opinii, niezwłocznie publikuje na swoich stronach internetowych komunikat wyjaśniający przyczyny takiego postępowania.

ROZDZIAŁ  2

POZYCJE

Artykuł  34

Działania koordynujące prowadzone przez EUNGiPW w zakresie krajowych środków zarządzania pozycjami i limitów pozycji

1. EUNGiPW odgrywa rolę mediatora i koordynatora w odniesieniu do środków podejmowanych przez właściwe organy zgodnie z art. 71 ust. 2 lit. i) oraz art. 72 ust. 1 lit. f) i g) dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID]. W szczególności EUNGiPW dopilnowuje, aby właściwe organy przyjmowały spójne podejście w odniesieniu do momentu wykonywania tych uprawnień, charakteru i zakresu nakładanych środków oraz czasu trwania środków i działań następczych.

2. Po otrzymaniu powiadomienia o dowolnym środku przewidzianym w art. 83 ust. 5 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID] EUNGiPW odnotowuje środek oraz przyczyny jego nałożenia. W odniesieniu do środków przewidzianych w art. 72 ust. 1 lit. f) i g) dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID], EUNGiPW prowadzi i publikuje na swoich stronach internetowych bazę danych ze streszczeniami obowiązujących środków, wraz z informacjami na temat osoby lub klasy osób, których dotyczą, stosownych instrumentów finansowych, odnośnych wskaźników ilościowych lub progów, jak na przykład maksymalna liczba pozycji netto, którą może zawrzeć lub zachowywać przez dany okres dana osoba lub klasa osób do wyczerpania limitu, wszelkich zwolnień, a także odpowiednim uzasadnieniem.

Artykuł  35

Uprawnienia EUNGiPW w zakresie zarządzania pozycjami

1. Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, o ile spełniony jest jeden z warunków określonych w ust. 2, EUNGiPW przyjmuje co najmniej jeden z następujących środków: [Popr. 2]

a) zażądanie od dowolnej osoby informacji, w tym wszelkich odnośnych dokumentów, dotyczących wielkości i celu pozycji lub ekspozycji dotyczącej instrumentu pochodnego;

b) po przeanalizowaniu uzyskanych informacji zażądanie od takiej osoby lub klasy osób podjęcia kroków zmierzających do zmniejszenia wielkości lub zlikwidowania pozycji lub ekspozycji;

c) ograniczenie możliwości zawarcia przez osobę transakcji obejmującej towarowy instrument pochodny.

2. EUNGiPW może podjąć decyzję na mocy ust. 1 wyłącznie w przypadku, gdy spełniony jest jeden z następujących warunków: [Popr. 9]

a) środki wymienione w ust. 1 lit. a)-c) przeciwdziałają zagrożeniu dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych, w tym w odniesieniu do sposobów fizycznej dostawy towarów i czynników wymienionych w art. 59 ust. 1 lit. a)-cb) dyrektywy .../.../UE [nowa dyrektywa w sprawie rynków instrumentów finansowych], lub stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu; [Popr. 10]

b) właściwy organ lub właściwe organy nie przyjęły środków w celu przeciwdziałania zagrożeniu lub przyjęte środki w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniu.

Środki dotyczące produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym są przyjmowane po konsultacji z Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki, ustanowioną na mocy rozporządzenia (WE) nr 713/2009.

3. Przyjmując środki, o których mowa w ust. 1, EUNGiPW bierze pod uwagę stopień, w którym dany środek:

a) znacząco przeciwdziała zagrożeniu dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych, z uwzględnieniem czynników wymienionych w art. 59 ust. 1 lit. a)-cb) dyrektywy .../.../UE [nowa dyrektywa w sprawie rynków instrumentów finansowych], lub sposobów fizycznej dostawy towarów bądź stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu lub znacznie zwiększa zdolność właściwych organów do monitorowania tego zagrożenia; [Popr. 11]

b) nie stwarza ryzyka arbitrażu regulacyjnego;

c) nie ma niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych, w tym nie powoduje ograniczenia płynności na tych rynkach ani niepewności wśród uczestników rynku, które byłyby niewspółmierne do korzyści płynących z tego środka.

4. Przed podjęciem decyzji o nałożeniu lub przedłużeniu środka, o którym mowa w ust. 1, EUNGiPW powiadamia odnośne właściwe organy o proponowanym środku. W przypadku żądania, o którym mowa w ust. 1 lit. a) lub b), powiadomienie to zawiera informacje na temat tożsamości osoby lub osób, do których środek został skierowany, a także jego szczegóły i uzasadnienie. W przypadku środka przewidzianego w ust. 1 lit. c), powiadomienie zawiera informacje dotyczące osoby lub klasy osób, których środek ten dotyczy, stosownych instrumentów finansowych, odnośnych wskaźników ilościowych, takich jak na przykład maksymalna liczba pozycji netto, którą może zawrzeć lub zachowywać przez dany okres dana osoba lub klasa osób, a także odpowiednie uzasadnienie.

5. Powiadomienia należy dokonać najpóźniej na 24 godziny przed planowanym wejściem w życie lub przedłużeniem środka. W wyjątkowych okolicznościach EUNGiPW może dokonać powiadomienia z wyprzedzeniem krótszym niż 24 godziny przed planowanym wejściem w życie środka, jeżeli dochowanie 24-godzinnego terminu jest niemożliwe.

6. EUNGiPW publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej nałożenia lub przedłużenia środka, o którym mowa w ust. 1 lit. c). Komunikat ten zawiera informacje dotyczące osoby lub klasy osób, których środek ten dotyczy, stosownych instrumentów finansowych, odnośnych wskaźników ilościowych, jak na przykład maksymalna liczba pozycji netto, którą może zawrzeć lub zachowywać przez dany okres dana osoba lub klasa osób, a także odpowiednie uzasadnienie.

7. Środek wchodzi w życie z chwilą opublikowania komunikatu lub we wskazanym w nim późniejszym momencie i ma zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do transakcji zawartych po wejściu środka w życie.

8. W odpowiednich odstępach, a w każdym razie przynajmniej co trzy miesiące, EUNGiPW dokonuje przeglądu środków, o których mowa w ust. 1 lit. c). Środek, który nie został przedłużony po okresie trzech miesięcy, automatycznie wygasa. Ustępy 2-8 mają zastosowanie do przedłużenia środka.

9. Środek przyjęty przez EUNGiPW na mocy niniejszego artykułu ma charakter nadrzędny wobec wcześniejszych środków podjętych przez właściwy organ na mocy art. 72 lit. f), g) i ha) dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID].

10. Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 41, określające kryteria i czynniki, które powinny być uwzględniane przez EUNGiPW przy podejmowaniu decyzji o wystąpieniu zagrożenia dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych, w tym w odniesieniu do sposobów fizycznej dostawy towarów, bądź dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu, o którym mowa w ust. 2 lit. a). W odniesieniu do tych kryteriów i czynników uwzględnia się projekty regulacyjnych standardów technicznych, opracowane zgodnie z art. 59 ust. 3 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID] oraz wprowadza się rozróżnienie między sytuacjami, w których EUNGiPW podejmuje działania ze względu na bezczynność właściwego organu, a takimi, w których EUNGiPW bierze pod uwagę dodatkowe zagrożenie, którego nie jest w stanie uwzględnić właściwy organ zgodnie z art. 72 lit. f), g) i ha) dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID].

TYTUŁ  VIII

ŚWIADCZENIE USŁUG LUB PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI PRZEZ FIRMY Z PAŃSTW TRZECICH NIEPOSIADAJĄCE ODDZIAŁU

Artykuł  36

Przepisy ogólne

1. Firma z państwa trzeciego może świadczyć usługi inwestycyjne lub prowadzić działalność na rzecz uprawnionych kontrahentów i klientów profesjonalnych w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID] mających siedzibę w Unii bez tworzenia oddziału wyłącznie w przypadku, gdy jest ona zarejestrowana w rejestrze firm z państw trzecich prowadzonym przez EUNGiPW zgodnie z art. 37.

2. EUNGiPW zarejestruje firmę z państwa trzeciego, która złożyła wniosek o świadczenie usług inwestycyjnych i prowadzenie działalności inwestycyjnej w Unii zgodnie z ust. 1 wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:

a) Komisja przyjęła decyzję zgodnie z art. 37 ust. 1;

b) firma posiada zezwolenie w jurysdykcji, w której ma swoją główną siedzibę, do świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia rodzajów działalności inwestycyjnej, które mają być świadczone lub prowadzone w Unii, i podlega skutecznemu nadzorowi oraz egzekwowaniu prawa zapewniającemu pełną zgodność z wymogami mającymi zastosowanie w tym państwie trzecim;

c) ustalenia dotyczące współpracy zostały dokonane zgodnie z art. 37 ust. 2.

2a. Jeżeli firma z państwa trzeciego jest zarejestrowana zgodnie z niniejszym artykułem, państwa członkowskie nie nakładają żadnych dodatkowych wymogów na firmę z państwa trzeciego w odniesieniu do zagadnień objętych niniejszym rozporządzeniem lub dyrektywą .../.../UE [nowa MiFID].

3. Firma z państwa trzeciego, o której mowa w ust. 1, składa swój wniosek do EUNGiPW po przyjęciu przez Komisję decyzji, o której mowa w art. 37, określającej, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego, w którym posiada zezwolenie firma z państwa trzeciego, są równoważne wymogom opisanym w art. 37 ust. 1.

Składająca wniosek firma z państwa trzeciego przekazuje do EUNGiPW wszystkie informacje niezbędne do jej zarejestrowania. W terminie 30 dni roboczych od otrzymania wniosku EUNGiPW ocenia kompletność wniosku. Jeżeli wniosek nie jest kompletny, EUNGiPW określa termin przekazania dodatkowych informacji przez składającą wniosek firmę z państwa trzeciego.

Decyzja w sprawie rejestracji opiera się na warunkach określonych w ust. 2.

W terminie 180 dni roboczych od złożenia kompletnego wniosku EUNGiPW informuje składającą wniosek firmę spoza UE na piśmie o udzieleniu lub odmowie rejestracji i podaje pełne uzasadnienie swojej decyzji.

4. Firmy z państw trzecich świadczące usługi zgodnie z niniejszym artykułem przed rozpoczęciem świadczenia jakichkolwiek usług inwestycyjnych informują klientów mających siedzibę w Unii, że nie posiadają zezwolenia na świadczenie usług na rzecz klientów innych niż uprawnieni kontrahenci i klienci profesjonalni w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID] oraz że nie podlegają nadzorowi w Unii. Wskazują one nazwę i adres właściwego organu odpowiedzialnego za nadzór w państwie trzecim.

Informacje określone w akapicie pierwszym są przekazywane na piśmie i w wyraźny sposób.

Osoby mające siedzibę w Unii mogą otrzymywać usługi inwestycyjne od firmy z państwa trzeciego niezarejestrowanej zgodnie z ust. 1 jedynie ze swojej własnej wyłącznej inicjatywy. Podjęcie przez osobę fizyczną inicjatywy nie uprawnia firmy z państwa trzeciego do wprowadzania do obrotu nowych kategorii produktów inwestycyjnych lub usług inwestycyjnych dla tej osoby.

5. Firmy z państw trzecich świadczące usługi lub prowadzące działalność zgodnie z niniejszym artykułem, przed świadczeniem jakichkolwiek usług lub działalności na rzecz klienta mającego siedzibę w Unii, oferują poddanie wszelkich sporów dotyczących tych usług lub działalności jurysdykcji sądu lub trybunału arbitrażowego w danym państwie członkowskim.

6. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających informacje przedstawiane przez firmę z państwa trzeciego we wniosku o rejestrację składanym do EUNGiPW zgodnie z ust. 3 oraz format informacji przekazywanych zgodnie z ust. 4.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia ...* ^* .

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym |, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  37

Decyzja w sprawie równoważności

1. Komisja przyjmuje decyzję zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 42 ust. 2, w odniesieniu do państwa trzeciego, jeżeli ramy prawne i nadzorcze tego państwa trzeciego gwarantują, iż firmy posiadające zezwolenie w danym państwie trzecim spełniają prawnie wiążące wymogi o skutku równoważnym wymogom określonym w niniejszym rozporządzeniu, w dyrektywie 2006/49/WE i w dyrektywie nr .../.../UE [MiFID] oraz w środkach wykonawczych przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i ww. dyrektyw.

Ramy ostrożnościowe i prowadzenia działalności państwa trzeciego uznaje się za mające równoważne skutki w przypadku, gdy spełniają one wszystkie spośród następujących warunków

a) firmy świadczące usługi inwestycyjne i prowadzące działalność inwestycyjną w tym państwie trzecim podlegają obowiązkowi uzyskania zezwolenia oraz bieżącemu skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu prawa;

b) firmy świadczące usługi inwestycyjne i prowadzące działalność inwestycyjną w danym państwie trzecim podlegają wystarczającym wymogom kapitałowym oraz odpowiednim wymogom mającym zastosowanie do akcjonariuszy bądź udziałowców oraz członków organu zarządzającego;

c) firmy świadczące usługi inwestycyjne i prowadzące działalność inwestycyjną podlegają właściwym wymogom organizacyjnym w obszarze funkcji kontroli wewnętrznej;

d) firmy świadczące usługi inwestycyjne i prowadzące działalność inwestycyjną podlegają odpowiednim zasadom prowadzenia działalności gospodarczej;

e) zapewniają przejrzystość i integralność rynku, przeciwdziałając nadużyciom na rynku w postaci wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku.

Decyzja Komisji określona w niniejszym ustępie może ograniczać się do jednej lub kilku kategorii firm inwestycyjnych lub operatorów rynkowych. Firma z państwa trzeciego może zostać zarejestrowana zgodnie z art. 36, jeśli wchodzi w zakres kategorii określonej w decyzji Komisji.

2. EUNGiPW dokonuje ustaleń dotyczących współpracy z odnośnymi właściwymi organami państw trzecich, których ramy prawne i nadzorcze zostały uznane za równoważne zgodnie z ust. 1. W ramach takich ustaleń określa się przynajmniej:

a) mechanizm wymiany informacji między EUNGiPW a właściwymi organami zainteresowanych państw trzecich, w tym dostęp do wszystkich informacji dotyczących firm spoza UE posiadających zezwolenie w państwach trzecich, których żąda EUNGiPW;

b) mechanizm natychmiastowego powiadamiania EUNGiPW w przypadku, gdy właściwy organ państwa trzeciego uznaje, że firma z państwa trzeciego podlegająca jego nadzorowi i zarejestrowana przez EUNGiPW w rejestrze, o którym mowa w art. 38, narusza warunki posiadanego zezwolenia lub inne przepisy prawa, których ma obowiązek przestrzegać;

c) procedury dotyczące koordynacji działalności nadzorczej, w tym, gdzie jest to stosowne, kontroli na miejscu.

Artykuł  38

Rejestr

EUNGiPW prowadzi rejestr firm z państw trzecich posiadających zezwolenie na świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie działalności inwestycyjnej w Unii zgodnie z art. 36. Rejestr jest dostępny publicznie na stronach internetowych EUNGiPW i zawiera informacje dotyczące usług lub rodzajów działalności, na świadczenie lub prowadzenie których firmy z państw trzecich posiadają zezwolenie, a także wskazanie właściwego organu odpowiedzialnego za nadzór nad nimi w państwie trzecim.

Artykuł  39

Wycofanie rejestracji

1. ▐ EUNGiPW wycofuje rejestrację firmy z państwa trzeciego w rejestrze utworzonym zgodnie z art. 38 w przypadku, gdy:

a) EUNGiPW ma uzasadnione, oparte na udokumentowanych dowodach podstawy, aby sądzić, że w ramach świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej w Unii firma z państwa trzeciego działa w sposób, który jawnie szkodzi interesom inwestorów lub prawidłowemu funkcjonowaniu rynków, lub

b) EUNGiPW ma uzasadnione, oparte na udokumentowanych dowodach podstawy, aby sądzić, że w ramach świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej w Unii firma z państwa trzeciego poważnie naruszyła przepisy mające do niej zastosowanie w państwie trzecim, na podstawie których Komisja przyjęła decyzję zgodnie z art. 37 ust. 1.

2. EUNGiPW podejmuje decyzję na mocy ust. 1 ▐ w przypadku, gdy spełnione są wszystkie spośród następujących warunków:

a) EUNGiPW przekazał sprawę do właściwego organu państwa trzeciego, a właściwy organ państwa trzeciego nie podjął stosownych środków niezbędnych dla ochrony inwestorów oraz prawidłowego funkcjonowania rynków Unii lub nie wykazał, że firma z państwa trzeciego spełnia wymogi mające do niej zastosowanie w tym państwie trzecim; oraz

b) EUNGiPW poinformował właściwy organ państwa trzeciego o swoim zamiarze wycofania rejestracji firmy z państwa trzeciego przynajmniej 30 dni przed jej wycofaniem.

3. EUNGiPW niezwłocznie informuje Komisję o wszystkich środkach przyjętych zgodnie z ust. 1 i ogłasza swoją decyzję na swoich stronach internetowych.

4. Komisja ocenia, czy w odniesieniu do danego państwa trzeciego nadal spełnione są warunki, na podstawie których przyjęta została decyzja zgodnie z art. 37 ust. 1.

TYTUŁ  IX

AKTY DELEGOWANE I WYKONAWCZE

ROZDZIAŁ  1

AKTY DELEGOWANE

Artykuł  40

Akty delegowane

Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 41 w odniesieniu do art. 2 ust. 3, art. 4 ust. 3, art. 6 ust. 2, art. 8 ust. 4, art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 7, art. 14 ust. 5, art. 14 ust. 6, art. 16 ust. 3, art. 18 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 3, art. 20 ust. 3, art. 28 ust. 6, art. 29 ust. 6, art. 30 ust. 3, art. 31 ust. 8, art. 32 ust. 6 i art. 35 ust. 10 ▐ .

Artykuł  41

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do ▐ przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 2 ust. 3, art. 4 ust. 3, art. 6 ust. 2, art. 8 ust. 4, art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 7, art. 14 ust. 5, art. 14 ust. 6, art. 16 ust. 3, art. 18 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 3, art. 20 ust. 3, art. 28 ust. 6, art. 29 ust. 6, art. 30 ust. 3, art. 31 ust. 8, art. 32 ust. 6 i art. 35 ust. 10, powierza się na czas nieokreślony od daty, o której mowa w art. 41 ust. 1.

3. Przekazanie uprawnienia, o którym mowa w art. 2 ust. 3, art. 4 ust. 3, art. 6 ust. 2, art. 8 ust. 4, art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 7, art. 14 ust. 5, art. 14 ust. 6, art. 16 ust. 3, art. 18 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 3, art. 20 ust. 3, art. 28 ust. 6, art. 29 ust. 6, art. 30 ust. 3, art. 31 ust. 8, art. 32 ust. 6 i art. 35 ust. 10 może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub od późniejszej daty, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

5. Akt delegowany wchodzi w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od powiadomienia o tym akcie Parlamentu Europejskiego i Rady lub jeżeli przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie zamierzają wyrażać sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o trzy miesiące.

ROZDZIAŁ  2

AKTY WYKONAWCZE

Artykuł  42

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga Europejski Komitet Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2001/528/WE. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 |.

TYTUŁ  X

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  43

Sprawozdania i przegląd

1. Do dnia ...* ^* Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat praktycznych skutków obowiązywania wymogów przejrzystości ustanowionych na mocy art. 3-12 |, w szczególności na temat zastosowania i dalszej stosowności zwolnień z wymogów przejrzystości przedtransakcyjnej ustanowionych na mocy art. 3 ust. 2, | art. 4 ust. 2 i 3 oraz art. 8.

2. Do dnia ...* ^* Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat funkcjonowania art. 23, wskazując między innymi, czy treść i forma zgłoszeń transakcji otrzymywanych i wymienianych między właściwymi organami pozwalają na kompleksowe monitorowanie działalności firm inwestycyjnych zgodnie z art. 23 ust. 1. Komisja może przedstawić odpowiednie wnioski, w tym przewidujące, aby transakcje były zgłaszane do systemu wskazanego przez EUNGiPW zamiast do właściwych organów, co pozwoli odnośnym właściwym organom uzyskać dostęp do wszystkich informacji zgłaszanych zgodnie z tym artykułem do celów niniejszego rozporządzenia oraz dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID] i wykrywania wykorzystywania poufnych informacji oraz nadużyć na rynku zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr .../.... [MAR].

2a. Do dnia ...* ^* Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat możliwości stworzenia europejskiego systemu najlepszych stawek i ofert dla kwot skonsolidowanych, informujące, czy mogłoby to stanowić odpowiednie rozwiązanie komercyjne w celu zmniejszenia asymetrii informacyjnej między uczestnikami rynku, a dla organów regulacyjnych będące narzędziem lepszego monitorowania działalności w zakresie notowań w systemach obrotu.

Do dnia ...* ^* Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat postępów w zakresie przenoszenia obrotu standaryzowanymi instrumentami pochodnymi z rynku pozagiełdowego na giełdy lub elektroniczne platformy obrotu zgodnie z art. 22 i 24.

Artykuł  44

Zmiana rozporządzenia (UE) nr 648/2012

W art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 dodaje się akapit w brzmieniu:

"Repozytorium transakcji przekazuje dane właściwym organom zgodnie z wymogami art. 23 rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR]⁽¹⁾.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L ..."

Artykuł  45

Przepisy przejściowe

Firmy z państw trzecich mogą kontynuować świadczenie usługi i prowadzenie działalności w państwach członkowskich zgodnie z krajowymi systemami do roku po przyjęciu przez Komisję decyzji odnoszącej się do danego państwa trzeciego zgodnie z art. 41 ust. 3 dyrektywy .../.../UE [nowa MiFID]. |

Artykuł  46

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia ...* ^* , z wyjątkiem art. 2 ust. 3, art. 4 ust. 3, art. 6 ust. 2, art. 8 ust. 4, art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 7, art. 14 ust. 5, art. 14 ust. 6, art. 16 ust. 3, art. 18 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 3, art. 20 ust. 3, art. 23 ust. 8, art. 24 ust. 5, art. 26, art. 28 ust. 6, art. 29 ust. 6, art. 30 ust. 3, art. 31, art. 32, art. 33, art. 34 i art. 35, które mają zastosowanie natychmiast po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w ...

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

1 Sprawa została odesłana do właściwej komisji w celu ponownego rozpatrzenia zgodnie z art. 57 ust. 2 akapit drugi Regulaminu (A7-0303/2012).

* Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony kursywą i wytłuszczonym drukiem; symbol sygnalizuje

2 Dz.U C 143 z 22.5.2012, s. 74.

3 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 26 października 2012 r.

4 Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.

5 Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1.

6 Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

7 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 809/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. wykonujące dyrektywę 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie informacji zawartych w prospektach emisyjnych oraz formy, włączenia przez odniesienie i publikacji takich prospektów emisyjnych oraz rozpowszechniania reklam (Dz.U. L 149 z 30.4.2004, s. 1).

8 Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1.

9 Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

10 Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

11 Dz.U. L 86 z 24.3.2012, s. 1.

12 Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

13 Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

14 Dz.U. L 96 z 12.4.2002, s. 16.

15 Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

* 18 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

** 42 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.[Popr. 4]

* 24 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

** 24 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. [Popr. 5]

* 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* 12 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.[Popr. 6]

* 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* 42 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* 42 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* 42 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* 42 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* 18 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2014.72E.254
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 26 października 2012 r. do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie [EMIR] w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji (COM(2011)0652 - C7-0359/2011 - 2011/0296(COD)).
• Data aktu: 26/10/2012
• Data ogłoszenia: 11/03/2014