IranP6_TA(2008)0314
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie Iranu
(2009/C 286 E/14)
(Dz.U.UE C z dnia 27 listopada 2009 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Iranu, w szczególności rezolucje dotyczące praw człowieka,
– uwzględniając oświadczenia prezydencji UE z 4 i 10 czerwca 2008 r. w sprawie zbliżającej się egzekucji młodocianych przestępców w Iranie,
– uwzględniając oświadczenie prezydencji, złożone w imieniu Unii Europejskiej w dniu 13 czerwca 2008 r., w sprawie egzekucji Mohammada Hassanzadeha,
– uwzględniając rezolucje Zgromadzenia Ogólnego ONZ, a w szczególności rezolucję nr 62/168 z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Islamskiej Republice Iranu oraz rezolucję nr 62/149 z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie moratorium na stosowanie kary śmierci,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka ONZ, Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych oraz Konwencję praw dziecka, których stroną jest Iran,
– uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że od 2005 r. ogólna sytuacja w zakresie praw człowieka w Iranie nieustannie się pogarsza, a także mając na uwadze, że w 2007 r. liczba samych egzekucji niemalże się podwoiła,
B. mając na uwadze, że Iran i kilka innych krajów wciąż dokonują egzekucji nieletnich, przy czym liczba egzekucji młodocianych przestępców w Iranie jest wyższa niż w jakimkolwiek innym kraju na świecie i według raportów ponad sto osób oczekuje w Iranie na wykonanie wyroków śmierci za przestępstwa rzekomo popełnione w okresie niepełnoletności,
C. mając na uwadze, że Mohammad Hassanzadeh, młodociany przestępca, który został stracony w dniu 10 czerwca 2008 r., był niepełnoletni w chwili egzekucji,
D. mając na uwadze, że co najmniej czterem innym młodocianym przestępcom: Behnoudowi Shojaee, Mohammadowi Fedaei, Saeedowi Jazee i Behnamowi Zaare grozi wkrótce wykonanie egzekucji, a władze irańskie nakazały odroczenie egzekucji dwu młodocianych przestępców Behnouda Shojaee i Mohammada Fedaei o jeden miesiąc,
E. mając na uwadze, że w dniu 10 czerwca 2008 r. Wysoki Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka przypomniał władzom irańskim o całkowitym zakazie stosowania kary śmierci do młodocianych przestępców na mocy prawa międzynarodowego,
F. mając na uwadze, że do irańskich młodocianych przestępców należą również osoby oskarżone o stosunki seksualne z osobami tej samej płci, za które orzeka się karę śmierci w Iranie,
1. zdecydowanie potępia wyroki śmierci i egzekucje w Iranie, zwłaszcza wyroki orzekane wobec młodocianych przestępców i nieletnich lub wykonywane na nich egzekucje, i nalega, by władze irańskie stosowały do nieletnich uznane na arenie międzynarodowej gwarancje prawne;
2. podkreśla, że wyroki śmierci dla młodocianych są sprzeczne z międzynarodowymi zobowiązaniami, wynikającymi w szczególności z Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych oraz Konwencji o prawach dziecka, których Islamska Republika Iranujest stroną i które wyraźnie zakazują wykonywania egzekucji osób nieletnich bądź osób, które skazano za przestępstwa popełnione w okresie niepełnoletności;
3. stanowczo potępia egzekucję Mohammada Hassanzadeha, który był niepełnoletni w dniu egzekucji;
4. wzywa władze irańskie do wstrzymania egzekucji Behnouda Shojaee, Mohammada Fedaei, Saeeda Jazee, Behnama Zaare i wszystkich innych młodocianych przestępców skazanych na karę śmierci;
5. wzywa posłów do nowo wybranego Medżlisu (Parlamentu Iranu) o szybkie zatwierdzenie oczekującej reformy irańskiego kodeksu karnego, która ma na celu zwłaszcza zniesienie kary ukamienowania i egzekucji nieletnich przestępców, dążenie do wprowadzenia moratorium na karę śmieci oraz dostosowanie irańskiego prawodawstwa do międzynarodowych zobowiązań w zakresie praw człowieka;
6. domaga się dekryminalizacji stosunków seksualnych z osobami tej samej płci w Iranie;
7. wzywa państwa członkowskie, aby zaprzestały wydalania do Iranu osób, którym grozi w tym kraju egzekucja lub tortury;
8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, sekretarzowi generalnemu ONZ, Radzie Praw Człowieka ONZ, prezesowi Sądu Najwyższego Iranu oraz rządowi i parlamentowi Islamskiej Republiki Iranu.
