Międzynarodowa Konwencja o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami. Bruksela.1971.12.18.

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA

o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, 1971,

sporządzona w Brukseli dnia 18 grudnia 1971 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 18 grudnia 1971 r. sporządzona została w Brukseli Międzynarodowa konwencja o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 26 lipca 1985 r.

(Tekst konwencji zawiera załącznik do niniejszego numeru)

ZAŁĄCZNIK

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Zmiany niniejszej konwencji, wprowadzone przez Protokół z dnia 27 listopada 1992 r. w sprawie zmiany Międzynarodowej Konwencji o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami, sporządzonej w Brukseli dnia 18 grudnia 1971 r. (Dz.U.01.136.1529) nie zostały naniesione na tekst, gdyż data wejścia w życie tych zmian jest taka sama jak data utraty mocy przez niniejszą konwencję.

..................................................

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA

o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami, 1971,

sporządzona w Brukseli dnia 18 grudnia 1971 r.

(uzupełniająca Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, 1969).

Państwa - Strony niniejszej konwencji:

będąc Stronami Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzonej w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r.,

świadome niebezpieczeństw zanieczyszczenia wiążących się ze światowym przewozem morskim oleju luzem,

przekonane o potrzebie zapewnienia należytego odszkodowania osobom, które poniosły szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem wynikającym z wycieku lub usunięcia oleju ze statków,

uznając, że Międzynarodowa konwencja z dnia 29 listopada 1969 r. o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, wprowadzając zasady odpowiedzialności z tytułu szkód spowodowanych zanieczyszczeniem w Umawiających się Państwach oraz z tytułu gdziekolwiek poniesionych kosztów środków zapobiegawczych lub zmniejszających taką szkodę, stanowi poważny postęp w kierunku osiągnięcia tego celu,

uznając jednak, iż zasady te nie zapewniają ofiarom zanieczyszczenia pełnego odszkodowania we wszystkich przypadkach, co wymaga nałożenia na właścicieli statków dodatkowego obciążenia finansowego,

uznając ponadto, że ekonomiczne skutki szkody spowodowanej zanieczyszczeniem olejami w następstwie wycieku lub usunięcia do morza oleju przewożonego luzem przez statki nie powinny obciążać wyłącznie żeglugi, lecz częściowo również zainteresowanych ładunkiem oleju,

przekonane o potrzebie stworzenia systemu odszkodowań uzupełniającego Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, mając na uwadze zapewnienie ofiarom wypadków zanieczyszczenia olejami pełnego odszkodowania, a jednocześnie przyznanie właścicielom statków ulg w związku z nałożonymi na nich przez wymienioną konwencję dodatkowymi obciążeniami finansowymi,

uwzględniając rezolucję o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami, przyjętą dnia 29 listopada 1969 r. przez międzynarodową konferencję prawniczą w sprawie szkód spowodowanych zanieczyszczeniem morza,

uzgodniły, co następuje:

Postanowienia ogólne.

Artykuł  1

W rozumieniu niniejszej konwencji:

1. "Konwencja o odpowiedzialności" oznacza Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzoną w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r.

2. "Statek", "osoba", "właściciel", "olej", "szkoda spowodowana zanieczyszczeniem", "środki" zapobiegawcze", "wypadek" i "Organizacja" mają to samo znaczenie co w artykule I Konwencji o odpowiedzialności, z zastrzeżeniem jednak, że "olej" w rozumieniu niniejszych postanowień ograniczać się będzie do trwałych węglowodorowych olejów mineralnych.

3. "Olej kontrybucyjny" oznacza ropę naftową i olej opałowy, tak jak zostały określone niżej pod lit. a) i b):

a) "ropa naftowa" oznacza każdą płynną mieszaninę węglowodorową, występującą w stanie naturalnym w ziemi, niezależnie od tego, czy została odpowiednio przystosowana do przewozu. Pojęcie to obejmuje również ropę naftową, z której usunięte zostały pewne frakcje destylacyjne (określane czasami jako lotne składniki ropy naftowej - "topped crudes") lub do której pewne frakcje destylacyjne zostały dodane (określane czasami jako ropa wzbogacona -"spiked" lub "odtworzona" - "reconstituted"),

b) "olej opałowy" oznacza ciężkie destylaty lub pozostałości z ropy naftowej albo mieszanki tych składników, przeznaczone do użytku jako paliwo do wytwarzania ciepła lub energii o właściwościach odpowiadających według "American Society for Testing and Materials' Specification" gatunkowi 4 (oznaczonej D-396-69*), lub paliwa ciężkiego.

4. "Frank" oznacza jednostkę określoną w artykule V ust. 9 Konwencji o odpowiedzialności.

5. "Tonaż statku" ma to samo znaczenie, co w artykule V ust. 10 Konwencji o odpowiedzialności.

6. "Tona" w odniesieniu do oleju oznacza tonę metryczną.

7. "Gwarant" oznacza każdą osobę, która ubezpiecza właściciela lub udziela mu innego rodzaju zabezpieczenia finansowego w celu pokrycia jego odpowiedzialności wynikającej z artykułu VII ust. 1 Konwencji o odpowiedzialności.

8. "Stacja przeładunkowa na morzu" oznacza każde miejsce przeznaczone do magazynowania oleju luzem, które jest przystosowane do przyjęcia oleju dostarczonego transportem wodnym, wraz z każdym urządzeniem usytuowanym na morzu, połączonym z takim miejscem.

9. Jeżeli na wypadek składa się seria zdarzeń, to za datę wypadku przyjmuje się datę pierwszego zdarzenia.

______

*) Obecnie norma ta ma symbol D-396-73.

Artykuł  2

1. Niniejszym tworzy się międzynarodowy fundusz odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem, pod nazwą "Międzynarodowy Fundusz Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami", określany dalej jako "Fundusz", który ma na celu:

a) wypłatę odszkodowania za szkody spowodowane zanieczyszczeniem w takiej wysokości, w jakiej ochrona przewidziana w Konwencji o odpowiedzialności jest niewystarczająca;

b) udzielanie pomocy właścicielom statków w związku z nałożonym na nich przez Konwencję o odpowiedzialności dodatkowym obciążeniem finansowym, pod warunkiem że spełniają one wymagania bezpieczeństwa na morzu oraz innych konwencji;

c) zapewnienie skutecznej realizacji celów określonych w niniejszej konwencji.

2. Fundusz uznany będzie w każdym Umawiającym się Państwie za osobę prawną, mającą na podstawie ustawodawstwa tego Państwa zdolność do nabywania praw i zaciągania zobowiązań oraz występowania jako strona w postępowaniu prawnym przed sądami tego Państwa. Każde Umawiające się Państwo uzna Dyrektora Funduszu (zwanego dalej "Dyrektorem") za prawnego przedstawiciela Funduszu.

Artykuł  3

Niniejsza konwencja ma zastosowanie:

1. W odniesieniu do odszkodowania stosownie do artykułu 4 - wyłącznie do szkód spowodowanych zanieczyszczeniem, powstałych na terytorium Umawiającego się Państwa, łącznie z morzem terytorialnym, i do środków zapobiegawczych, podjętych w celu zapobieżenia takiej szkodzie lub jej zmniejszenia.

2. W odniesieniu do przejęcia odpowiedzialności finansowej armatorów i ich gwarantów stosownie do artykułu 5 - wyłącznie do szkód spowodowanych zanieczyszczeniem, powstałych na terytorium, łącznie z morzem terytorialnym, Państwa będącego Stroną Konwencji o odpowiedzialności, przez statek zarejestrowany lub podnoszący banderę Umawiającego się Państwa, oraz do środków zapobiegawczych, podjętych w celu zapobieżenia takiej szkodzie lub jej zmniejszenia.

Odszkodowanie i przejęcie odpowiedzialności finansowej.

Artykuł  4

1. Wykonując swoje zadania określone w artykule 2 ust. 1 lit a) Fundusz będzie wypłacał odszkodowanie każdej osobie, która poniosła szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem, jeżeli osoba ta nie zdołała uzyskać pełnego i należytego odszkodowania za szkodę na podstawie przepisów Konwencji o odpowiedzialności ponieważ:

a) nie ma odpowiedzialności za szkodę w myśl Konwencji o odpowiedzialności;

b) właściciel odpowiedzialny za szkodę na podstawie Konwencji o odpowiedzialności jest finansowo zdolny do wypełnienia w całości swych zobowiązań, a jakiekolwiek zabezpieczenie finansowe, które może być udzielone na podstawie artykułu VII tej Konwencji, nie pokrywa roszczeń odszkodowawczych i jest nie wystarczające do ich zaspokojenia. Właściciel traktowany jest jako finansowo niezdolny do wypełnienia swoich zobowiązań, a zabezpieczenie finansowe jako nie wystarczające do zaspokojenia roszczeń odszkodowawczych, jeżeli osoba, która poniosła szkodę, nie zdołała uzyskać pełnej kwoty odszkodowania należnego na mocy Konwencji o odpowiedzialności, mimo podjęcia wszelkich rozsądnych kroków w celu uzyskania przysługującego jej wynagrodzenia strat;

c) wysokość szkody przekracza odpowiedzialność właściciela na podstawie Konwencji o odpowiedzialności ograniczoną zgodnie z artykułem V ust. 1 tej Konwencji, lub przekracza odpowiedzialność właściciela na podstawie przepisów każdej innej międzynarodowej konwencji będącej w mocy bądź otwartej do podpisu, ratyfikacji lub przystąpienia w dacie niniejszej konwencji.

Wydatki lub poświęcenia poniesione przez właściciela rozsądnie i dobrowolnie w celu uniknięcia lub zmniejszenia szkody spowodowanej zanieczyszczeniem uważane będą w rozumieniu niniejszego artykułu za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem.

2. Fundusz nie ponosi żadnej odpowiedzialności na podstawie poprzedniego ustępu, jeżeli:

a) udowodni, że szkoda spowodowana zanieczyszczeniem wynikła z aktów wojennych, działań zbrojnych wojny domowej lub powstania albo że spowodowana została wyciekiem lub usunięciem oleju z okrętu wojennego lub innego statku będącego własnością Państwa lub przez nie eksploatowanego i używanego w czasie wypadku tylko w rządowej służbie niehandlowej; albo

b) poszkodowany nie może udowodnić, że szkoda jest wynikiem wypadku spowodowanego przez jeden lub więcej statków.

3. Jeżeli Fundusz udowodni, że szkoda spowodowana zanieczyszczeniem powstała w całości lub w części wskutek działania lub zaniechania osoby, która poniosła szkodę, z zamiarem wywołania szkody, albo wskutek niedbalstwa tej osoby, to może być zwolniony w całości lub części ze swoich zobowiązań do zapłacenia odszkodowania tej osobie, z zastrzeżeniem jednak, że zwolnienie takie nie może dotyczyć środków zapobiegawczych, za które przysługuje odszkodowanie na podstawie ust. *. W każdym razie Fundusz zwolniony będzie od zapłacenia odszkodowania w takiej wysokości, w jakiej może być zwolniony właściciel statku na podstawie artykułu III ust. 3 Konwencji o odpowiedzialności.

4. a) Z wyjątkiem odrębnego postanowienia lit. b) łączna kwota odszkodowania płatnego przez Fundusz na podstawie niniejszego artykułu będzie ograniczona w stosunku do każdego pojedynczego wypadku w taki sposób, aby ogólna suma tej kwoty oraz kwoty rzeczywiście wypłaconego na podstawie Konwencji o odpowiedzialności odszkodowania za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem, powstała na terytorium Umawiającego się Państwa, łącznie z każdą sumą, którą Fundusz zobowiązany jest zapłacić właścicielowi zgodnie z artykułem 5 ust. 1 niniejszej konwencji, nie przekroczyła 450 milionów franków.

b) Łączna kwota odszkodowania płatnego przez Fundusz na podstawie niniejszego artykułu za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem, wynikłą ze zjawisk natury mających wyjątkowy, nieunikniony i nieodparty charakter, nie może przekraczać 450 milionów franków.

5. Jeżeli kwota ustalonych roszczeń w stosunku do Funduszu przekracza łączną kwotę odszkodowania płatnego na podstawie ust. 4, to dostępna kwota powinna być rozdzielona w taki sposób, aby proporcja pomiędzy każdym ustalonym roszczeniem a kwotą odszkodowania rzeczywiście otrzymanego przez poszkodowanego na podstawie Konwencji o odpowiedzialności oraz niniejszej konwencji była taka sama dla wszystkich poszkodowanych.

6. Zgromadzenie Funduszu (zwane dalej "Zgromadzeniem"), biorąc pod uwagę doświadczenie w związku z powstałymi już wypadkami, a w szczególności wielkość wynikłych z nich szkód, oraz zmiany wartości walut, może podjąć decyzję, że kwota 450 milionów franków określona w ust. 4 lit. a) i b) może być zmieniona, z zastrzeżeniem jednak, że kwota ta w żadnym przypadku nie może być wyższa niż 900 milionów franków ani też niższa niż 450 milionów franków. Kwota w zmienionej wysokości może być przyznana w związku z wypadkami, które nastąpiły po decyzji wprowadzającej tę zmianę.

7. Fundusz, na wniosek Umawiającego się Państwa, udzieli swych dobrych usług, jakie będą konieczne, aby pomóc temu Państwu w natychmiastowym zapewnieniu personelu, materiałów i usług niezbędnych do umożliwienia Państwu podjęcia środków w celu zapobieżenia lub zmniejszenia szkody spowodowanej zanieczyszczeniem wynikającym z wypadku, z tytułu którego Fundusz może być wezwany do zapłaty odszkodowania na podstawie niniejszej konwencji.

8. Fundusz może na warunkach określonych w przepisach wewnętrznych udzielić ułatwień kredytowych w celu podjęcia środków zapobiegających szkodzie spowodowanej zanieczyszczeniem, wynikłej ze szczególnego wypadku, z tytułu którego Fundusz może być wezwany do zapłaty odszkodowania na podstawie niniejszej konwencji.

Artykuł  5

1. Wykonując swoje zadania określone w artykule 2 ust. 1 lit. b) Fundusz przejmie odpowiedzialność finansową właściciela i jego gwaranta w takiej części łącznej kwoty odpowiedzialności określonej w Konwencji o odpowiedzialności, która:

a) przekracza kwotę stanowiącą równowartość 1500 franków za każdą tonę pojemności statku lub kwotę 125 milionów franków, zależnie od tego, która z tych kwot jest mniejsza, i

b) nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 2000 franków za każdą tonę wspomnianej pojemności lub kwoty 210 milionów franków, zależnie od tego, która z tych kwot jest mniejsza,

z zastrzeżeniem jednak, że Fundusz nie ponosi żadnej odpowiedzialności na podstawie niniejszego ustępu, jeżeli szkoda spowodowana zanieczyszczeniem wynikła wskutek umyślnego złego działania samego właściciela.

2. Zgromadzenie może podjąć decyzję, że Fundusz, na warunkach określonych w przepisach wewnętrznych, przejmie zobowiązania gwaranta w stosunku do statków określonych w artykule 3 ust. 2 co do części odpowiedzialności określonej w ust. 1 niniejszego artykułu. Jednakże Fundusz przejmie takie zobowiązanie tylko na wyraźną prośbę właściciela, jeśli posiada on odpowiednie ubezpieczenie lub innego rodzaju zabezpieczenie finansowe, pokrywające odpowiedzialność właściciela na podstawie Konwencji o odpowiedzialności, do kwoty stanowiącej równowartość 1500 franków za każdą tonę pojemności statku lub do kwoty 125 milionów franków, w zależności od tego, która z nich jest mniejsza. Jeżeli Fundusz przejmie takie zobowiązanie, to w każdym Umawiającym się Państwie będzie się uznawać, że właściciel spełnił wymagania artykułu VII Konwencji o odpowiedzialności w odniesieniu do wspomnianej wyżej części jego odpowiedzialności.

3. Fundusz może być całkowicie lub częściowo zwolniony ze swoich zobowiązań wobec właściciela i jego gwaranta określonych w ust. 1, jeżeli udowodni, że w wyniku istotnego błędu lub za wiedzą właściciela:

a) statek, z którego nastąpił wyciek oleju powodujący szkodę, nie spełniał wymagań określonych w:

i) Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza olejami, 1954, z poprawkami z 1962 r.; lub

ii) Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1960; lub

iii) Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, 1966 r.; lub

iv) Międzynarodowych przepisach o zapobieganiu zderzeniom na morzu, 1960 r.; lub

v) jakichkolwiek poprawkach do wyżej wymienionych konwencji, które uznano za mające istotne znaczenie, zgodnie z artykułem XVI ust. 5 konwencji wymienionej w punkcie i), artykułem IX lit. e) konwencji wymienionej w punkcie ii) lub artykułem 29 ust. 3 lit. d) bądź artykułem 4 lit. d) konwencji wymienionej w punkcie iii), pod warunkiem jednak, iż w chwili wypadku poprawki te obowiązywały co najmniej od 12 miesięcy;

oraz że

b) wypadek lub szkoda spowodowane zostały całkowicie lub częściowo na skutek nieprzestrzegania tych wymagań.

Postanowienia niniejszego ustępu stosowane będą niezależnie od tego, czy Umawiające się Państwo, w którym statek był zarejestrowany lub którego flagę podnosił, jest Stroną danego aktu międzynarodowego.

4. Po dacie wejścia w życie nowej konwencji, która ma zastąpić w całości lub w części którykolwiek z aktów wymienionych w ust. 3, Zgromadzenie może zdecydować, co najmniej na 6 miesięcy wcześniej, od jakiej daty, w rozumieniu ust. 3, nowa konwencja zastępować będzie taki akt lub jego część. Jednakże Państwo-Strona niniejszej konwencji może przed tą datą oświadczyć Dyrektorowi Funduszu, że nie akceptuje tego zastąpienia; w takim przypadku decyzja Zgromadzenia nie będzie miała żadnego skutku w odniesieniu do statku zarejestrowanego w tym Państwie lub podnoszącego jego banderę w chwili wypadku. Oświadczenie takie może być odwołane później w każdym czasie i w każdym przypadku utraci swą moc, gdy dane Państwo stanie się Stroną tej nowej konwencji.

5. Statek, który spełnia wymagania zawarte w poprawkach do aktu wymienionego w ust. 3 lub wymagania nowej konwencji, jeżeli poprawka lub konwencja zastąpić ma w całości lub w części taki akt, w rozumieniu ust. 3 uważany będzie za spełniający wymagania zawarte w tym akcie.

6. Jeżeli Fundusz, działając jako gwarant na mocy ust. 2, zapłacił odszkodowanie za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem zgodnie z Konwencją o odpowiedzialności, to ma on prawo regresu do właściciela w takim zakresie, w jakim byłyby na podstawie ust. 3 zwolniony z obowiązku odszkodowania wobec właściciela określonego w ust. 1.

7. Wydatki i poświęcenia poniesione przez właściciela rozsądnie i dobrowolnie w celu uniknięcia lub zmniejszenia szkody spowodowanej zanieczyszczeniem uważane będą w rozumieniu niniejszego artykułu za objęte odpowiedzialnością właściciela.

Artykuł  6

1. Prawa do odszkodowania na podstawie artykułu 4 lub do żądania przejęcia przez Fundusz odpowiedzialności finansowej na podstawie artykułu 5 przedawniają się, jeżeli powództwa nie wniesiono lub nie zawiadomiono ono Funduszu, zgodnie z artykułem 7 ust. 6, w ciągu 3 lat od daty powstania szkody. Jednakże w żadnym przypadku powództwo nie może być wniesione po upływie 6 lat od daty wypadku, który spowodował szkodę.

2. Niezależnie od postanowień ust. 1 prawo właściciela lub jego gwaranta do żądania od Funduszu przejęcia odpowiedzialności finansowej zgodnie z artykułem 5 ust. 1 w żadnym przypadku nie wygasa przed upływem sześciu miesięcy od dnia, w którym właściciel lub jego gwarant dowiedzieli się o wniesieniu przeciwko nim powództwa na podstawie Konwencji o odpowiedzialności.

Artykuł  7

1. Z zastrzeżeniem dalszych postanowień niniejszego artykułu, jakiekolwiek postępowanie przeciwko Funduszowi w sprawie dotyczącej odszkodowania na podstawie artykułu 4 lub przejęcia odpowiedzialności finansowej przez Fundusz na podstawie artykułu 5 niniejszej konwencji może być wszczęte wyłącznie przed sądem właściwym w myśl artykułu IX Konwencji o odpowiedzialności dla postępowania przeciwko właścicielowi, który jest odpowiedzialny za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem w wyniku wypadku lub byłby odpowiedzialny za nią, gdyby nie postanowienia artykułu III ust. 2 tej konwencji.

2. Każde Umawiające się Państwo zapewni, aby jego sądy miały jurysdykcję niezbędną do rozpoznawania takich powództw przeciwko Funduszowi, jakie zostały określone w ust. 1.

3. Jeżeli powództwo o odszkodowanie za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem wniesione zostało przeciwko właścicielowi lub jego gwarantowi do sądu właściwego w myśl artykułu IX Konwencji o odpowiedzialności, to sąd ten będzie miał wyłączną jurysdykcję w stosunku do każdego powództwa przeciwko Funduszowi o odszkodowanie lub o przejęcie odpowiedzialności finansowej na podstawie artykułu 4 lub 5 niniejszej konwencji, dotyczącego tej samej szkody. Jeżeli jednak powództwo o odszkodowanie za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem na podstawie Konwencji o odpowiedzialności wniesione zostało do sądu Państwa będącego Stroną Konwencji o odpowiedzialności, lecz nie będącego Stroną niniejszej konwencji, to każde powództwo przeciwko Funduszowi, na podstawie artykułu 4 lub artykułu 5 ust. 1 niniejszej konwencji, może być według uznania powoda wniesione albo do sądu Państwa, w którym Fundusz ma swoją siedzibę, albo do jakiegokolwiek sądu Państwa będącego Stroną niniejszej konwencji, właściwego w myśl artykułu IX Konwencji o odpowiedzialności.

4. Każde Umawiające się Państwo zapewni Funduszowi prawo do występowania jako strona w postępowaniu prawnym wszczętym zgodnie z artykułem IX Konwencji o odpowiedzialności we właściwym sądzie tego Państwa przeciwko właścicielowi statku lub jego gwarantowi.

5. Z wyjątkiem odrębnych postanowień ust. 6, Fundusz nie będzie związany jakimkolwiek orzeczeniem lub decyzją wydaną w postępowaniu, w którym nie był stroną, bądź jakąkolwiek ugodą, której nie jest stroną.

6. Bez uszczerbku dla postanowień ust. 4, jeżeli na podstawie Konwencji o odpowiedzialności powództwo o odszkodowanie za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem wniesione zostało przeciwko właścicielowi albo gwarantowi do właściwego sądu w Umawiającym się Państwie, to każda strona w tym postępowaniu uprawniona będzie na podstawie prawa wewnętrznego tego Państwa do zawiadomienia Funduszu o tym postępowaniu. Jeżeli takie zawiadomienie dokonane zostało w formie przewidzianej przez prawo właściwe dla sądu oraz w takim terminie i w taki sposób, że Fundusz był rzeczywiście w stanie skutecznie przystąpić do procesu w charakterze strony, to każdy wyrok wydany przez sąd w takim postępowaniu, po uzyskaniu prawomocności i wykonalności w Państwie, w którym został wydany, staje się wiążący dla Funduszu w tym znaczeniu, że fakty i ustalenia w nim zawarte nie mogą być podważane przez Fundusz, nawet jeżeli nie brał on udziału w postępowaniu.

Artykuł  8

Z zastrzeżeniem jakiejkolwiek decyzji dotyczącej podziału, o której mowa w artykule 4 ust. 5, każde orzeczenie wydane przeciwko Funduszowi przez sąd mający jurysdykcję zgodnie z artykułem 7 ust. 1 i 3 niniejszej konwencji, gdy stało się wykonalne w Państwie, w którym zostało wydane, i nie jest dalej zaskarżalne, będzie uznawane i wykonalne w każdym Umawiającym się Państwie na tych samych warunkach, jakie przewidziane są w artykule X Konwencji o odpowiedzialności.

Artykuł  9

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 5, Fundusz wobec każdej kwoty odszkodowania za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem, wypłaconej zgodnie z artykułem 4 ust. 1 niniejszej konwencji, nabywa przez subrogację takie prawa, jakie w stosunku do właściciela i jego gwaranta przysługują osobie, której Fundusz wypłacił odszkodowanie na podstawie Konwencji o odpowiedzialności.

2. Nic w niniejszej konwencji nie przesądza prawa Funduszu do regresu lub subrogacji w stosunku do innych osób niż wymienione w poprzednim ustępie. W każdym jednak przypadku prawo Funduszu do subrogacji wobec takiej osoby nie będzie mniej korzystne niż prawo ubezpieczyciela osoby, która otrzymała wypłatę z tytułu odszkodowania lub przyjęcia odpowiedzialności finansowej przez Fundusz.

3. Bez uszczerbku dla wszelkich innych praw subrogacji lub regresu, jakie mogą wyniknąć w stosunku do Funduszu, Umawiające się Państwo lub jego organ, który zapłacił odszkodowanie za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem na podstawie przepisów prawa wewnętrznego, nabywa przez subrogację takie prawa, jakie na podstawie niniejszej konwencji przysługiwałyby osobie, której wypłacono odszkodowanie.

Wkłady.

Artykuł  10

1. Wkłady do Funduszu dotyczące każdego Umawiającego się Państwa dokonywane będą przez każdą osobę, która w roku kalendarzowym określonym w artykule 11 ust. 1 w stosunku do wkładów początkowych oraz w artykule 12 ust. 2 lit. a) lub b) w stosunku do wkładów rocznych otrzymała olej kontrybucyjny w ilości przekraczającej łącznie 150.000 ton:

a) w portach lub stacjach przeładunkowych na morzu, znajdujących się na terytorium tego Państwa - przewieziony morzem do takich portów lub stacji przeładunkowych na morzu; oraz

b) w jakichkolwiek stacjach znajdujących się na terytorium tego Umawiającego się Państwa - przewieziony morzem i wyładowany w porcie lub stacji przeładunkowej na morzu Państwa nie będącego Umawiającym się Państwem, z tym jednak że na podstawie niniejszej litery uwzględniać się będzie jedynie olej kontrybucyjny z pierwszego przyjęcia w Umawiającym się Państwie, po jego wyładowaniu w Państwie nie będącym Umawiającym się Państwem.

2. a) W rozumieniu ust. 1, jeżeli ilość oleju kontrybucyjnego otrzymanego w roku kalendarzowym na terytorium Umawiającego się Państwa przez jakąkolwiek osobę, zsumowana z ilością oleju kontrybucyjnego otrzymanego w danym roku w tym samym Umawiającym się Państwie przez jakąkolwiek osobę lub osoby stowarzyszone, przekracza 150.000 ton, to osoba taka wpłaci wkłady zgodnie z rzeczywiście otrzymaną przez nią ilością oleju, pomimo że ilość ta nie przekroczyła 150.000 ton.

b) "Osoba stowarzyszona" oznacza filię lub jakąkolwiek jednostkę pozostającą pod wspólną kontrolą. O tym, czy dana osoba odpowiada tej definicji, decydować będzie prawo wewnętrzne danego Państwa.

Artykuł  11

1. Wkłady początkowe dotyczące każdego Umawiającego się Państwa będą dokonywane w wysokości, która dla każdej osoby określonej w artykule 10 obliczana będzie na podstawie stałej stawki za każdą tonę oleju kontrybucyjnego otrzymanego przez nią w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wejścia w życie niniejszej konwencji w stosunku do tego Państwa.

2. Stawka, o której mowa w ust. 1, określona zostanie przez Zgromadzenie w ciągu dwóch miesięcy po wejściu w życie niniejszej konwencji. Wykonując to zadanie Zgromadzenie ustali, w możliwym zakresie, tę stawkę w taki sposób, aby globalna suma wkładów początkowych, jeżeli byłyby one dokonane w odniesieniu do 90% wielkości światowych przewozów oleju kontrybucyjnego morzem, wyniosła 75 milionów franków.

3. Wkłady początkowe dotyczące każdego Umawiającego się Państwa wpłacane będą w ciągu trzech miesięcy od daty, w której konwencja weszła w życie w stosunku do tego Państwa.

Artykuł  12

1. W celu ustalenia dla każdej osoby, o której mowa w artykule 10, kwoty należnych wkładów rocznie oraz biorąc pod uwagę potrzebę utrzymania wystarczających płynnych funduszów, Zgromadzenie dokona wyceny szacunkowej w formie budżetu na każdy rok kalendarzowy:

i) wydatków:

a) kosztów i wydatków administracyjnych Funduszu w danym roku i ewentualnego deficytu z tytułu operacji dokonanych w roku poprzednim;

b) płatności, jakie będą dokonane przez Fundusz w danym roku dla zaspokojenia roszczeń do Funduszu na podstawie artykułu 4 lub 5, łącznie ze spłatą pożyczek zaciągniętych poprzednio przez Fundusz na zaspokojenie takich roszczeń, w takim wymiarze, że łączna kwota tych roszczeń w odniesieniu do każdego pojedynczego wypadku nie przekracza 15 milionów franków;

c) płatności, jakie będą dokonane przez Fundusz w danym roku dla zaspokojenia roszczeń do Funduszu na podstawie artykułu 4 lub 5, łącznie ze spłatą pożyczek zaciągniętych poprzednio przez Fundusz na zaspokojenie takich roszczeń, w takim wymiarze, że łączna kwota tych roszczeń w odniesieniu do każdego pojedynczego wypadku przekracza 15 milionów franków.

ii) dochodów:

a) dodatkowych funduszów uzyskanych z operacji dokonanych w latach poprzednich, ze wszystkimi odsetkami włącznie;

b) wkładów początkowych płatnych w ciągu roku bieżącego;

c) wkładów rocznych, jeśli wymaga tego zrównoważenie budżetu;

d) jakichkolwiek innych wpływów.

2. Dla każdej osoby, o której mowa w artykule 10, kwota jej rocznego wkładu zostanie ustalona przez Zgromadzenie i obliczona będzie w stosunku do każdego Umawiającego się Państwa:

a) jeśli chodzi o wkład w celu pokrycia płatności określonych w ust. 1 i) lit. a) i b), na podstawie stałej stawki za każdą tonę oleju kontrybucyjnego otrzymanego w danym Państwie przez taką osobę w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego oraz

b) jeśli chodzi o wkład w celu pokrycia płatności określonych w ust. 1 i) lit. c) niniejszego artykułu, na podstawie stałej stawki za każdą tonę oleju kontrybucyjnego otrzymanego przez taką osobę w ciągu roku poprzedzającego rok, w którym powstał dany wypadek, jeśli Państwo było w chwili wypadku Stroną niniejszej konwencji.

3. Stawki, o których mowa w ust. 2, ustalane będą w drodze podzielenia potrzebnej globalnej kwoty wkładów przez globalną ilość oleju kontrybucyjnego otrzymanego w danym roku we wszystkich Umawiających się Państwach.

4. Zgromadzenie ustalać będzie wielkość rocznego wkładu płatnego niezwłocznie w gotówce oraz termin płatności. Pozostała część każdego rocznego wkładu będzie płatna po zawiadomieniu przez Dyrektora.

5. Dyrektor może w przypadkach wymienionych w przepisach wewnętrznych Funduszu i na warunkach w nich określonych zażądać od płatnika wkładu złożenia zabezpieczania finansowego na należną od niego kwotę.

6. Żądanie zapłaty na podstawie ust. 4 wymagane będzie proporcjonalnie od wszystkich indywidualnych płatników.

Artykuł  13

1. Od sumy jakiegokolwiek zaległego wkładu należnego na podstawie artykułu 12 pobierane będą odsetki w wysokości, która będzie określona przez Zgromadzenie na każdy rok kalendarzowy, z tym że wysokość odsetek może różnić się w zależności od okoliczności.

2. Każde Umawiające się Państwo zapewni, aby każde zobowiązanie wpłacenia wkładu na rzecz Funduszu, wynikające z niniejszej konwencji, dotyczące oleju otrzymanego na terytorium tego Państwa, zostało wypełnione, oraz podejmie wszelkie właściwe środki, zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym, włącznie z nałożeniem takich sankcji, jakie mogą być uznane za niezbędne do skutecznego wypełnienia tych zobowiązań, z tym jednak, że środki te będą skierowane wyłącznie przeciwko tym osobom, które mają obowiązek wpłacenia wkładu na rzecz Funduszu.

3. Gdy osoba, która zgodnie z postanowieniami artykułów 10 i 11 jest zobowiązana do wpłacenia wkładów na rzecz Funduszu, nie wypełnia swych zobowiązań odnośnie do każdego takiego wkładu lub jego części i pozostaje w zwłoce przez okres przekraczający trzy miesiące, wówczas Dyrektor podejmie w imieniu Funduszu wszelkie stosowne działania przeciwko takiej osobie w celu uzyskania należnej kwoty. Jeżeli jednak osoba zalegająca z wkładem jest w sposób oczywisty niewypłacalna lub gdy uzasadniają to okoliczności, Zgromadzenie na wniosek Dyrektora może zadecydować, aby nie podejmować żadnych działań wobec takiej osoby lub ich nie kontynuować.

Artykuł  14

1. Każde Umawiające się Państwo może w czasie składania dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia albo w dowolnym terminie późniejszym oświadczyć, że przejmuje na siebie zobowiązania obciążające na mocy niniejszej konwencji jakąkolwiek osobę, która jest zobowiązana do wpłacenia wkładu na rzecz Funduszu zgodnie z artykułem 10 ust. 1 z tytułu otrzymania oleju na terytorium tego Państwa. Oświadczenie takie powinno być złożone na piśmie i powinno określać zakres przyjętych zobowiązań.

2. Jeżeli oświadczenie określone w ust. 1 złożone zostanie przed wejściem w życie niniejszej konwencji zgodnie z artykułem 40, powinno być ono złożone Sekretarzowi Generalnemu Organizacji, który po wejściu w życie konwencji powiadomi o nim Dyrektora.

3. Oświadczenie określone w ust. 1, złożone po wejściu w życie niniejszej konwencji, powinno być złożone Dyrektorowi.

4. Oświadczenie złożone zgodnie z niniejszym artykułem może być przez dane Państwo odwołane przez pisemne zawiadomienie Dyrektora. Zawiadomienie takie staje się skuteczne po upływie trzech miesięcy od jego otrzymania przez Dyrektora.

5. Każde Państwo, które jest związane oświadczeniem złożonym na podstawie niniejszego artykułu, w razie wszczęcia przeciwko niemu we właściwym sądzie postępowania dotyczącego jakiegokolwiek zobowiązania określonego w tym oświadczeniu, zrzeknie się wszelkich immunitetów, na które w innym przypadku miałoby prawo się powołać.

Artykuł  15

1. Każde Umawiające się Państwo zapewni, aby każda osoba, która otrzymuje na jego terytorium olej kontrybucyjny w ilościach zobowiązujących ją do wpłacenia wkładu na rzecz Funduszu, wpisana była na specjalną listę, sporządzoną i prowadzoną na bieżąco przez Dyrektora Funduszu, zgodnie z dalszymi postanowieniami niniejszego artykułu.

2. W celach wymienionych w ust. 1 każde Umawiające się Państwo poda Dyrektorowi, w terminie i w sposób przewidziany w przepisach wewnętrznych, nazwę i adres każdej osoby, która w odniesieniu do tego Państwa jest zobowiązana do wpłacenia wkładów na rzecz Funduszu stosownie do artykułu 10, jak również dane o ilościach oleju kontrybucyjnego otrzymanego przez każdą taką osobę w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego.

3. W celu ustalenia, kto jest w danym czasie osobą zobowiązaną do wpłacenia wkładów, na rzecz Funduszu stosownie do artykułu 10 ust. 1, oraz ustalenia ilości oleju podlegającego zaliczeniu na konto każdej takiej osoby przy określaniu wysokości jej wkładu lista będzie stanowiła dowód co do faktów w niej stwierdzonych.

Organizacja i administracja.

Artykuł  16

Fundusz posiada Zgromadzenie, Sekretariat kierowany przez Dyrektora oraz, stosownie do postanowień artykułu 21, Komitet Wykonawczy.

Zgromadzenie.

Artykuł  17

Zgromadzenie składa się ze wszystkich Umawiających się Państw niniejszej konwencji.

Artykuł  18

Funkcje Zgromadzenia, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 26, są następujące:

1) wybieranie na każdej sesji zwyczajnej przewodniczącego i dwóch wiceprzewodniczących, którzy pełnić będą swe funkcje do następnej sesji zwyczajnej;

2) określanie swoich zasad proceduralnych, z zastrzeżeniem postanowień Konwencji;

3) przyjmowanie przepisów wewnętrznych koniecznych dla właściwego funkcjonowania Funduszu,

4) mianowanie Dyrektora i ustalanie zasad mianowania pozostałego niezbędnego personelu, a także określanie zasad i warunków pracy Dyrektora i pozostałego personelu;

5) przyjmowanie rocznego budżetu i ustalanie wkładów rocznych;

6) mianowanie rewidentów i zatwierdzanie rachunków Funduszu;

7) zatwierdzanie rozliczeń z tytułu roszczeń przeciwko Funduszowi, podejmowanie decyzji dotyczących podziału między poszkodowanych dostępnej kwoty odszkodowania stosownie do postanowień artykułu 4 ust. 5 oraz określanie zasad i warunków płatności tymczasowych z tytułu roszczeń w tym celu, aby ofiarom szkód spowodowanych zanieczyszczeniem zapewnić odszkodowanie tak szybko, jak to będzie możliwe;

8) wybieranie członków Zgromadzenia do Komitetu Wykonawczego, jak to przewidziano w artykułach 21, 22 i 23;

9) ustanawianie czasowego lub stałego organu pomocniczego, jaki uzna za potrzebny;

10) określanie, które z Państw nie będących Umawiającymi się Państwami oraz które organizacje pozarządowe oraz międzynarodowe organizacje pozarządowe będą mogły uczestniczyć bez prawa głosu w posiedzeniach Zgromadzenia, Komitetu Wykonawczego i organów pomocniczych;

11) wydawanie instrukcji dotyczących administrowania Funduszem Dyrektorowi, Komitetowi Wykonawczemu oraz organom pomocniczym;

12) sprawdzanie i zatwierdzanie sprawozdań z działalności Komitetu Wykonawczego;

13) nadzorowanie właściwego wykonywania postanowień konwencji oraz swych własnych decyzji;

14) wykonywanie innych zadań wynikających z konwencji albo niezbędnych do właściwego funkcjonowania Funduszu.

Artykuł  19

1. Zwyczajne sesje Zgromadzenia zwoływane będą przez Dyrektora raz w roku kalendarzowym; jeżeli jednak Zgromadzenie przekaże Komitetowi Wykonawczemu funkcje określone w artykule 18 ustęp 5, zwyczajne sesje Zgromadzenia odbywać się będą raz na dwa lata.

2. Nadzwyczajne sesje Zgromadzenia będą zwoływane przez Dyrektora na wniosek Komitetu Wykonawczego lub co najmniej 1/3 liczby członków Zgromadzenia, a także z własnej inicjatywy Dyrektora po konsultacji z przewodniczącym Zgromadzenia. Dyrektor zawiadomi członków o takich sesjach co najmniej 30 dni wcześniej.

Artykuł  20

Większość członków Zgromadzenia stanowić będzie kworum na jego posiedzeniach.

Komitet Wykonawczy.

Artykuł  21

Komitet wykonawczy zostanie powołany na pierwszej zwyczajnej sesji Zgromadzenia następującej po dacie, w której liczba Umawiających się Państw osiągnie 15.

Artykuł  22

1. Komitet Wykonawczy będzie się składał z jednej trzeciej liczby członków Zgromadzenia, lecz będzie liczył nie mniej niż 7 członków i nie więcej niż 15 członków. Gdy liczba członków Zgromadzenia jest niepodzielna przez 3, jedna trzecia odnosić się będzie do kolejnej większej liczby podzielnej przez 3.

2. Wybierając członków Komitetu Wykonawczego, Zgromadzenie:

a) zagwarantuje sprawiedliwy podział geograficzny miejsc w Komitecie, zapewniając właściwą reprezentację zarówno tych Umawiających się Państw, które są szczególnie narażone na ryzyko zanieczyszczenia olejami, jak i tych umawiających się Państw, które posiadają duże floty zbiornikowców, oraz

b) wybierze połowę członków Komitetu lub, w razie gdy ogólna liczba członków jest nieparzysta, taką liczbę członków, która odpowiada połowie ogólnej liczby pomniejszonej o jeden, spośród tych Umawiających się Państw, na których terytorium zostaną zaliczone, na podstawie artykułu 10, największe ilości oleju w poprzednim roku kalendarzowym, z tym że liczba Państw kandydujących na podstawie niniejszej litery będzie ograniczona w sposób, jaki ilustruje poniższa tabela:

Ogólna liczba członków Komitetu	Liczba Państw kandydujących na podstawie lit. b)	Liczba Państw wybieranych na podstawie lit. b)
7	5	3
8	6	4
9	6	4
10	8	5
11	8	5
12	9	6
13	9	6
14	11	7
15	11	7

3. Członek Zgromadzenia, który kandydował, lecz nie został wybrany na podstawie lit. b), nie będzie kandydował, aby być wybrany na wakujące miejsce w Komitecie Wykonawczym.

Artykuł  23

1. Członkowie Komitetu Wykonawczego pełnić będą swoje funkcje do zakończenia następnej sesji zwyczajnej Zgromadzenia.

2. Żadne Państwo będące członkiem Zgromadzenia nie może być członkiem Komitetu Wykonawczego dłużej niż przez dwie kolejne kadencje, chyba że będzie to konieczne do spełnienia wymagań wynikających z artykułu 22.

Artykuł  24

Komitet Wykonawczy będzie odbywał posiedzenia przynajmniej raz w roku kalendarzowym, zwoływane przez Dyrektora z jego własnej inicjatywy albo na wniosek przewodniczącego Komitetu lub co najmniej jednej trzeciej liczby jego członków; Dyrektor zawiadomi o terminie posiedzenia na 30 dni wcześniej. Komitet będzie zbierał się w miejscach, które uzna za dogodne.

Artykuł  25

Co najmniej dwie trzecie członków Komitetu Wykonawczego stanowić będzie kworum na jego posiedzeniach.

Artykuł  26

1. Funkcje Komitetu Wykonawczego są następujące:

a) wybieranie przewodniczącego i przyjmowanie swoich własnych zasad proceduralnych, z wyjątkiem tych, które przewidziano w niniejszej konwencji;

b) zastępowanie Zgromadzenia w sprawach:

i) ustalania zasad mianowania personelu, jaki może być potrzebny, oprócz Dyrektora, oraz określania warunków pracy tego personelu;

ii) zatwierdzania rozliczeń z tytułu roszczeń przeciwko Funduszowi i podejmowania w związku z tymi roszczeniami wszelkich innych kroków na podstawie artykułu 18 ust. 7;

iii) wydawania Dyrektorowi instrukcji dotyczących administrowania Funduszem oraz nadzoru nad należytym wykonywaniem przez niego konwencji, decyzji Zgromadzenia i Komitetu oraz

c) wykonywanie innych zadań zleconych mu przez Zgromadzenie.

2. Komitet Wykonawczy będzie corocznie przygotowywał i publikował sprawozdanie z działalności Funduszu w poprzednim roku kalendarzowym.

Artykuł  27

Członkowie Zgromadzenia, którzy nie są członkami Komitetu Wykonawczego, mają prawo uczestniczenia w jego posiedzeniach w charakterze obserwatorów.

Sekretariat.

Artykuł  28

1. Sekretariat składa się z Dyrektora i takiego personelu, jakiego wymagać będzie administrowanie Funduszem.

2. Dyrektor jest prawnym przedstawicielem Funduszu.

Artykuł  29

1. Dyrektor jest głównym funkcjonariuszem administracji Funduszu i będzie stosowanie do instrukcji wydawanych mu przez Zgromadzenie i Komitet Wykonawczy wykonywał funkcje wyznaczone mu przez konwencję, przepisy wewnętrzne, Zgromadzenie oraz Komitet Wykonawczy.

2. Dyrektor w szczególności:

a) powołuje personel niezbędny do administrowania Funduszem;

b) podejmuje stosowne środki dla zapewnienia należytego administrowania majątkiem Funduszu;

c) przyjmuje wkłady należne na podstawie niniejszej konwencji, wykonując w szczególności postanowienia artykułu 13 ust. 3;

d) zatrudnia ekspertów prawnych, finansowych i innych w zakresie niezbędnym do załatwienia roszczeń wobec Funduszu oraz wykonania innych zadań Funduszu;

e) podejmuje wszelkie stosowne kroki w związku z załatwianiem roszczeń wobec Funduszu, w ramach limitów i na warunkach określonych w przepisach wewnętrznych, włącznie z ostatecznym regulowaniem roszczeń bez uprzedniej aprobaty Zgromadzenia lub Komitetu Wykonawczego, jeśli przewidują to przepisy;

f) przygotowuje i przedstawia Zgromadzeniu lub Komitetowi Wykonawczemu, zależnie od przypadku, sprawozdania finansowe oraz preliminarze budżetowe na każdy rok kalendarzowy;

g) pomaga Komitetowi Wykonawczemu w przygotowaniu sprawozdania, o którym mowa w artykule 26 ust. 2;

h) przygotowuje, zbiera i rozsyła pisma, dokumenty, notatki, protokoły i informacje, jakie mogą być potrzebne w pracach Zgromadzenia, Komitetu Wykonawczego i organów pomocniczych.

Artykuł  30

Dyrektor oraz personel i eksperci mianowani przez niego nie będą przy wykonywaniu swoich obowiązków służbowych zwracać się o instrukcje lub je przyjmować od jakiegokolwiek rządu lub władzy spoza Funduszu. Będą oni powstrzymywać się od wszelkich działań, które mogłyby wpływać na ich pozycje jako urzędników międzynarodowych. Każde Umawiające się Państwo zobowiązuje się ze swej strony respektować wyłącznie międzynarodowy charakter odpowiedzialności Dyrektora oraz personelu i ekspertów mianowanych przez niego i nie będzie usiłowało wywierać wpływu na nich przy wykonywaniu przez nich swoich obowiązków.

Finanse.

Artykuł  31

1. Każde Umawiające się Państwo pokrywa koszty z tytułu wynagrodzenia, podróży i innych wydatków swej delegacji na Zgromadzenie oraz swoich przedstawicieli do Komitetu Wykonawczego i organów pomocniczych.

2. Wszelkie inne wydatki wynikłe z działalności Funduszu będą pokrywane przez Fundusz.

Głosowanie.

Artykuł  32

Głosowanie w Zgromadzeniu i Komitecie Wykonawczym odbywać się będzie według następujących zasad:

a) każdy członek będzie miał jeden głos;

b) decyzje Zgromadzenia i Komitetu Wykonawczego, z wyjątkiem decyzji, co do których przewidziano inaczej w artykule 33, podejmowane będą większością głosów członków obecnych i biorących udział w głosowaniu;

c) decyzje, do których podjęcia wymagana jest większość 3/4 lub 2/3, podejmowane będą, zależnie od przypadku, większością 3/4 lub 2/3 głosów członków obecnych;

d) w rozumieniu niniejszego artykułu określenie "członkowie obecni" oznacza "członków obecnych na posiedzeniu podczas głosowania", a określenie "członkowie obecni i biorący udział w głosowaniu" oznacza "członków obecnych i głosujących za lub przeciw". Członkowie wstrzymujący się od głosowania uznani będą za nie głosujących.

Artykuł  33

1. Większość 3/4 głosów wymagana będzie do podjęcia decyzji Zgromadzenia dotyczących:

a) podwyższenia, zgodnie z artykułem 4 ust. 6 maksymalnej kwoty odszkodowania wypłacanego przez Fundusz;

b) postanowienia, na podstawie artykułu 5 ust. 4, o zastąpieniu aktów międzynarodowych, o których mowa w tym ustępie;

c) przekazania Komitetowi Wykonawczemu funkcji wymienionych w artykule 18 ust. 5.

2. Większość 2/3 głosów wymagana będzie do podjęcia decyzji Zgromadzenia dotyczących:

a) na podstawie artykułu 13 ust. 3 niepodejmowania lub niekontynuowania przewidzianych w nim działań przeciwko osobie zobowiązanej do wpłacenia wkładu;

b) mianowania Dyrektora na podstawie artykułu 18 ust. 4;

c) powołania organów pomocniczych na podstawie artykułu 18 ust. 9.

Artykuł  34

1. Fundusz, jego aktywa i dochody, z wkładami włącznie, oraz inny majątek korzystać będą we wszystkich Umawiających się Państwach ze zwolnień od wszelkich podatków bezpośrednich.

2. W razie dokonywania przez Fundusz poważnych zakupów ruchomości lub nieruchomości albo przy prowadzeniu ważnych prac koniecznych do wykonania zadań statutowych, których koszt obejmuje podatki pośrednie lub podatki od kupna, rządy Państw-członków podejmą, jeśli będzie to możliwe, odpowiednie kroki w celu zmniejszenia lub zrefundowania takich opłat i podatków.

3. Żadne zwolnienia od opłat, podatków i należności stanowiących jedynie płatności na rzecz służb użyteczności publicznej nie będą udzielane.

4. Fundusz będzie korzystał ze zwolnień od wszelkich celnych i innych opłat związanych z importem lub eksportem towarów, dokonywanym przez sam Fundusz lub w jego imieniu na potrzeby swej działalności statutowej. Towary importowane w tym celu nie mogą być przekazywane odpłatnie lub nieodpłatnie na terytorium Państwa, do którego zostały sprowadzone, chyba że na takich warunkach, na jakie wyraził zgodę rząd tego Państwa.

5. Osoby wnoszące wkład na rzecz Funduszu, poszkodowani oraz właściciele statków otrzymujący odszkodowanie od Funduszu podlegają przepisom finansowym Państwa, w którym są podatnikami, i nie będą im przyznane żadne specjalne zwolnienia ani inne przywileje w tym zakresie.

6. Informacje dotyczące poszczególnych płatników, udzielane dla celów niniejszej konwencji, nie będą przekazywane poza Fundusz, chyba że tylko w takim zakresie, jaki okaże się ściśle niezbędny do umożliwienia Funduszowi wykonywania jego funkcji, włączając w to wniesienie powództwa i obronę w postępowaniu prawnym.

7. Umawiające się Państwa, niezależnie od istniejących lub przyszłych przepisów dotyczących walut i przelewów, honorować będą bez żadnych ograniczeń przelewy i płatności z tytułu wkładów na rzecz Funduszu oraz odszkodowań wypłacanych przez Fundusz.

Przepisy przejściowe.

Artykuł  35

1. Fundusz nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności na podstawie artykułu 4 lub 5 z tytułu wypadków powstałych w okresie stu dwudziestu dni od wejścia w życie niniejszej konwencji.

2. Roszczenia odszkodowawcze na podstawie artykułu 4 i roszczenia dotyczące przejęcia odpowiedzialności finansowej przez Fundusz na podstawie artykułu 5, wynikające z wypadków powstałych po upływie stu dwudziestu dni, lecz przed upływem dwustu czterdziestu dni od daty wejścia w życie niniejszej konwencji, nie mogą być wnoszono przeciwko Funduszowi przed upływem dwustu czterdziestu dni od daty wejścia w życie niniejszej konwencji.

Artykuł  36

Pierwszą sesję Zgromadzenia zwoła Sekretarz Generalny Organizacji. Sesja ta odbędzie się po wejściu w życie niniejszej konwencji tak szybko, jak to będzie możliwe, lecz w żadnym przypadku nie później niż w ciągu trzydziestu dni po wejściu konwencji w życie.

Klauzule końcowe.

Artykuł  37

1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu dla Państw, które podpisały Konwencję o odpowiedzialności lub do niej przystąpiły, oraz dla wszystkich Państw reprezentowanych na konferencji w sprawie utworzenia Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami, 1971. Konwencja pozostanie otwarta do podpisu do dnia 31 grudnia 1972 r.

2. Z zastrzeżeniem postanowień ust. 4, niniejsza konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez Państwa, które ją podpisały.

3. Z zastrzeżeniem postanowień ust. 4, niniejsza konwencja będzie otwarta do przystąpienia dla Państw, które jej nie podpisały.

4. Tylko te Państwa, które ratyfikowały, przyjęły, zatwierdziły Konwencję o odpowiedzialności lub do niej przystąpiły, mogą ratyfikować, przyjąć lub zatwierdzić niniejszą konwencję albo do niej przystąpić.

Artykuł  38

1. Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie następuje przez złożenie w tym celu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji odpowiedniego dokumentu.

2. Każdy dokument ratyfikacyjny albo dokument przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, złożony po wejściu w życie poprawki do niniejszej konwencji w stosunku do wszystkich Umawiających się Państw lub po spełnieniu wszystkich warunków wymaganych do wejścia w życie poprawki w stosunku do tych Stron, będzie uważany za odnoszący się do konwencji ze zmianami wprowadzonymi przez poprawkę.

Artykuł  39

Państwo, składając przed wejściem w życie niniejszej konwencji dokument określony w artykule 38 ust. 1, a następnie corocznie w terminie ustalonym przez Sekretarza Generalnego Organizacji, poda mu nazwę i adres każdej osoby, która w odniesieniu do tego Państwa będzie odpowiedzialna za wnoszenie wkładów na rzecz Funduszu zgodnie z artykułem 10, a także dane dotyczące ilości oleju kontrybucyjnego otrzymanego przez każdą taką osobę na terytorium tego Państwa w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego.

Artykuł  40

1. Niniejsza konwencja wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia od daty, w której zostaną spełnione następujące warunki:

a) co najmniej osiem Państw złożyło Sekretarzowi Generalnemu Organizacji dokumenty ratyfikacyjne albo dokumenty przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia i

b) Sekretarz Generalny Organizacji otrzymał informację, zgodnie z artykułem 39, że osoby w tych Państwach, które na podstawie artykułu 10 zobowiązane są do wnoszenia wkładów, otrzymały w poprzednim roku kalendarzowym łącznie co najmniej 750 milionów ton oleju kontrybucyjnego.

2. Jednakże niniejsza konwencja nie wejdzie w życie dopóty, dopóki nie wejdzie w życie Konwencja o odpowiedzialności.

3. W stosunku do Państwa, które następnie ratyfikuje, przyjmie, zatwierdzi niniejszą konwencję lub do niej przystąpi, wejdzie ona w życie dziewięćdziesiątego dnia od daty złożenia przez to Państwo odpowiedniego dokumentu.

Artykuł  41

1. Niniejsza konwencja może być wypowiedziana przez każde Umawiające się Państwo w każdym czasie po dacie jej wejścia w życie w stosunku do tego Państwa.

2. Wypowiedzenie nastąpi przez złożenie odpowiedniego dokumentu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

3. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od daty złożenia Sekretarzowi Generalnemu Organizacji dokumentu wypowiedzenia lub po upływie innego dłuższego okresu, który zostanie podany w tym dokumencie.

4. Wypowiedzenie konwencji o odpowiedzialności uważane będzie za wypowiedzenie niniejszej konwencji. Wypowiedzenie takie nabierze mocy z tą samą datą, co wypowiedzenie Konwencji o odpowiedzialności, stosownie do artykułu XVI ust. 3 tej konwencji.

5. Mimo wypowiedzenia konwencji przez Umawiające się Państwo zgodnie z niniejszym artykułem wszystkie jej postanowienia dotyczące obowiązku wnoszenia wkładów na podstawie artykułu 10 będą nadal miały zastosowanie w odniesieniu do wypadku, o którym mowa w artykule 12 ust. 2 lit. b) i który powstał, zanim wypowiedzenie nabrało mocy.

Artykuł  42

1. Każde Umawiające się Państwo może w ciągu dziewięćdziesięciu dni od daty złożenia dokumentu wypowiedzenia zażądać od Dyrektora zwołania nadzwyczajnej sesji Zgromadzenia, jeżeli uzna, że w wyniku wypowiedzenia wzrośnie poważnie wysokość wkładów dla pozostałych Umawiających się Państw. Dyrektor zwoła sesję Zgromadzenia nie później niż w ciągu sześćdziesięciu dni od otrzymania żądania.

2. Dyrektor, jeżeli uzna, że w wyniku wypowiedzenia wzrośnie poważnie wysokość wkładów dla pozostałych Umawiających się Państw, może z własnej inicjatywy w ciągu sześćdziesięciu dni od złożenia dokumentu wypowiedzenia zwołać nadzwyczajną sesję Zgromadzenia.

3. Jeżeli Zgromadzenie na nadzwyczajnej sesji zwołanej stosownie do ust. 1 lub 2 uzna, że wypowiedzenie spowoduje dla pozostałych Umawiających się Państw poważny wzrost wysokości wkładów, to każde takie Państwo może, nie później niż w ciągu stu dwudziestu dni przed datą, w której takie wypowiedzenie nabierze mocy, także wypowiedzieć niniejszą konwencję ze skutkiem od tej samej daty.

Artykuł  43

1. Niniejsza konwencja utraci moc w dniu, w którym liczba Umawiających się Państw wyniesie mniej niż trzy.

2. Umawiające się Państwa, które są związane niniejszą konwencję przed utratą przez nią mocy, powinny umożliwić Funduszowi wykonanie jego funkcji określonych w artykule 44 i jedynie w tym zakresie pozostaną związane niniejszą konwencją.

Artykuł  44

1. Jednakże niezależnie od tego, że konwencja utraciła moc, Fundusz:

a) wypełni swoje zobowiązania z tytułu wypadków powstałych przed wygaśnięciem konwencji;

b) będzie uprawniony do wykonania swoich praw dotyczących wkładów w takiej wysokości, jaka jest niezbędna do wypełnienia zobowiązań na podstawie lit. a), włączając w to koszty administracyjne Funduszu niezbędne do tego celu.

2. Zgromadzenie podejmie wszelkie właściwe kroki związane z likwidacją Funduszu, włączając w to sprawiedliwe rozdzielenie pozostałych aktywów pomiędzy osoby, które dokonały wkładów na rzecz Funduszu.

3. W rozumieniu niniejszego artykułu Fundusz pozostanie osobą prawną.

Artykuł  45

1. Organizacja może zwołać konferencję w celu rewizji lub wprowadzenia poprawek do niniejszej konwencji.

2. Organizacja zwoła konferencję Umawiających się Państw w celu rewizji lub wprowadzenia poprawek do niniejszej konwencji na żądanie co najmniej 1/3 wszystkich Umawiających się Państw.

Artykuł  46

1. Niniejsza konwencja zostanie złożona na przechowanie Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

2. Sekretarz Generalny Organizacji będzie:

a) zawiadamiał wszystkie Państwa, które podpisały niniejszą konwencję lub do niej przystąpiły, o:

i) każdym nowym podpisaniu lub złożeniu dokumentu oraz o dacie tego podpisania lub złożenia;

ii) dacie wejścia w życie niniejszej konwencji;

iii) każdym wypowiedzeniu konwencji oraz o dacie, od której wypowiedzenie nabiera mocy;

b) przekazywał uwierzytelnione odpisy niniejszej konwencji wszystkim Państwom-sygnatariuszom oraz wszystkim Państwom, które przystąpiły do konwencji.

Artykuł  47

Z chwilą wejścia w życie niniejszej konwencji jej uwierzytelniony odpis zostanie przekazany przez Sekretarza Generalnego Organizacji do Sekretariatu Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania i ogłoszenia, zgodnie z art. 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  48

Niniejsza konwencja została sporządzona w jednym egzemplarzu w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne. Oficjalne tłumaczenia na języki rosyjski i hiszpański zostaną sporządzone i złożone wraz z podpisanym oryginałem.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Brukseli dnia osiemnastego grudnia tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego pierwszego roku.

• Identyfikator: Dz.U.1986.14.79
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Międzynarodowa Konwencja o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami. Bruksela.1971.12.18.
• Data aktu: 18/12/1971
• Data ogłoszenia: 30/04/1986
• Data wejścia w życie: 15/12/1985