Jugosławia-Polska. Umowa o współpracy w dziedzinie weterynarii. Warszawa.1960.05.05.

UMOWA
MIĘDZY RZĄDEM POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ A RZĄDEM FEDERACYJNEJ LUDOWEJ REPUBLIKI JUGOSŁAWII O WSPÓŁPRACY W DZIEDZINIE WETERYNARII, *
podpisana w Warszawie dnia 5 maja 1960 r.

W Imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 5 maja 1960 r. podpisana została w Warszawie Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii, o współpracy w dziedzinie weterynarii o następującym brzmieniu dosłownym:

UMOWA

między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii o współpracy w dziedzinie weterynarii.

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rząd Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii, kierując się pragnieniem pogłębienia współpracy w dziedzinie weterynarii w celu zapobiegania i zwalczania zaraźliwych chorób wśród zwierząt i ochrony zdrowia ludzi oraz w przekonaniu, że współpraca ta będzie służyć dalszemu wzmacnianiu przyjaznych stosunków między obu Państwami, postanowiły zawrzeć Umowę o współpracy w dziedzinie weterynarii i w tym celu wyznaczyły swych Pełnomocników, a mianowicie: (pominięto),

którzy po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1

Umawiające się Strony będą popierać rozwój wzajemnej współpracy naukowej i organizacyjnej w dziedzinie weterynarii, a w szczególności przez:

a)
wymianę doświadczeń w zakresie nauki weterynaryjnej, studiów i doskonalenia kadr służby weterynaryjnej, z uwzględnieniem wymiany odpowiednich planów i programów studiów;
b)
wymianę naukowych i innych pracowników weterynaryjnych;
c)
wzajemne informowanie się o naukowych kongresach lekarzy weterynarii, a także o innych ważniejszych naradach weterynaryjnych;
d)
wzajemne informowanie się o wydawanych fachowych książkach i publikacjach z zakresu weterynarii;
e)
przekazywanie na żądanie przepisów weterynaryjnych i informacji dotyczących organizacji służby weterynaryjnej.
Artykuł  2

Celem zapobiegania i zwalczania zaraźliwych chorób zwierzęcych centralne władze weterynaryjne Umawiających się Stron będą:

a)
wzajemnie informować się telegraficznie co 14 dni aż do likwidacji zarazy o każdym wystąpieniu księgosuszu, zarazy płucnej bydła lub pryszczycy, z podaniem nazw dotkniętych zarazą miejscowości i powiatów, ilości dotkniętych zarazą zagród oraz ilości chorych zwierząt, jak również podawać środki zastosowane dla likwidacji zarazy, a odnośnie pryszczycy ponadto typy wirusa oraz charakter choroby;
b)
na żądanie centralnej władzy weterynaryjnej jednej z Umawiających się Stron przekazywać dane o środkach stosowanych w celu zapobiegania i zwalczania innych zaraźliwych chorób zwierzęcych;
c)
wymieniać dwa razy w miesiącu biuletyny o stanie zaraźliwych chorób zwierzęcych podlegających obowiązkowi zgłaszania z podaniem nazw dotkniętych zarazą województw i powiatów, ilości miejscowości oraz zagród w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a ludowych republik i powiatów, ilości gmin oraz zagród w Federacyjnej Ludowej Republice Jugosławii;
d)
wzajemnie udzielać sobie pomocy przy produkcji i nabywaniu środków potrzebnych dla zwalczania chorób zwierząt i ich leczenia;
e)
wymieniać szczepy bakterii lub wirusów chorobotwórczych w przypadkach, gdy będzie to potrzebne;
f)
rozwijać współpracę w zakresie badań naukowych nad chorobami zwierzęcymi, jak również nad chorobami przenoszącymi się na człowieka (zoonozami);
g)
wzajemnie udzielać sobie informacji o metodach stosowanych przy rozpoznawaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych;
h)
udzielać sobie informacji dotyczących metod kontroli biopreparatów weterynaryjnych, jak również innych środków farmaceutycznych, używanych w lecznictwie zwierząt.
Artykuł  3
1.
Centralne władze weterynaryjne Umawiających się Stron będą wzajemnie informować się o pojawieniu się innych chorób powodujących duże straty wśród zwierząt lub zmniejszających ich produktywność oraz o metodach zwalczania tych chorób.
2.
Centralne władze weterynaryjne Umawiających się Stron będą również informować się o środkach stosowanych w celu zwiększenia produkcji zwierzęcej.
Artykuł  4
1.
Umawiające się Strony uzgodniły, że przesyłki zwierząt, surowców, produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, będą poddawane na przejściach granicznych przewidzianych dla międzynarodowego obrotu towarowego weterynaryjno-sanitarnej kontroli, przy wwozie, wywozie lub tranzycie z terytorium jednej Umawiającej się Strony na terytorium względnie przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Graniczną kontrolę weterynaryjno-sanitarną wykonywać będą graniczni lekarze weterynarii.
2.
Umawiające się Strony przekażą sobie nawzajem wykazy przejść granicznych przewidzianych dla międzynarodowego obrotu towarowego oraz będą informować się o ewentualnych zmianach i uzupełnieniach tych wykazów.
Artykuł  5
1.
Zwierzęta wwozi się po uprzednim zezwoleniu centralnych władz weterynaryjnych strony wwożącej. Zezwolenie takie, jeśli zajdzie potrzeba, może być wymagane także przy wwozie surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych.
2.
Przy wwozie zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, z terytorium jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, strona wwożąca powinna uzyskać zezwolenia na tranzyt poprzez inne kraje.
Artykuł  6

Obowiązkowej kontroli weterynaryjno-sanitarnej przewidzianej niniejszą Umową podlegają:

A. zwierzęta:

a)
jednokopytowe wszystkich gatunków,
b)
racicowe wszystkich gatunków,
c)
mięsożerne wszystkich gatunków,
d)
ptaki domowe i dzikie wszystkich gatunków,
e)
inne zwierzęta, jak na przykład zwierzęta łowne, zwierzęta futerkowe, zwierzęta egzotyczne, ryby, pszczoły;

B. surowce i produkty pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do spożycia przez ludzi oraz dla celów paszowych i technicznych;

C. przedmioty mogące być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, a w szczególności siano i słoma.

Artykuł  7
1.
Przy wwozie, wywozie i tranzycie zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów mogących być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych przesyłki muszą być zaopatrzone w następujące dokumenty:

A. przesyłki:

a)
zwierząt jednokopytowych i racicowych wszystkich gatunków - w świadectwo miejsca pochodzenia w myśl przepisów polskich, względnie paszport zwierzęcy w myśl przepisów jugosłowiańskich (w dalszym tekście obydwa te dokumenty nazywane są "paszportem zwierzęcym"), wystawione przez właściwy organ administracji, oraz w urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne w myśl przepisów polskich, względnie zaświadczenie sanitarno-weterynaryjne w myśl przepisów jugosłowiańskich (w dalszym tekście obydwa te dokumenty nazywane są "zaświadczeniem"), wystawione przez państwowego lekarza weterynarii,
b)
ptaków i innych zwierząt - w zaświadczenie wystawione przez państwowego lekarza weterynarii;

B. przesyłki surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów mogących być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych - w zaświadczenie wystawione przez państwowego lekarza weterynarii.

2.
Paszporty zwierzęce oraz zaświadczenia będą wystawiane na wzorach ustalonych przez centralne władze wetrynaryjne każdej z Umawiających się Stron.
Artykuł  8
1.
Paszport zwierzęcy powinien zawierać: nazwę miejscowości pochodzenia zwierząt, gromady, powiatu i województwa w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, a miejscowości pochodzenia zwierząt, gminy, powiatu i ludowej republiki w Federacyjnej Ludowej Republice Jugosławii, jak również ilość, gatunek i dokładny opis zwierząt z podaniem znaków szczególnych i znakowania oraz nazwisko posiadacza zwierząt. W paszporcie zwierzęcym powinno być ponadto zaznaczone, że miejscowość pochodzenia jest wolna od zaraźliwych chorób zwierzęcych podlegających obowiązkowi zgłaszania oraz że zwierzęta przebywały w niej nieprzerwanie co najmniej 21 dni przed załadowaniem.
2.
Dla zwierząt jednokopytowych, bydła i bawołów wydaje się paszport zwierzęcy dla każdej sztuki oddzielnie. Dla kóz, owiec i świń mogą być wydawane również wspólne paszporty zwierzęce, jeżeli zwierzęta należą do tego samego gatunku, pochodzą z tej samej zagrody oraz mają być przesłane tym samym środkiem przewozowym i do tego samego miejsca przeznaczenia.
3.
Ważność paszportu zwierzęcego określa się na 10 dni. Jeżeli termin ten upłynie przed przybyciem zwierząt do stacji granicznej, państwowy lekarz weterynarii może przedłużyć ważność paszportu zwierzęcego na 10 następnych dni, pod warunkiem, że przy ponownym badaniu zwierząt nie zostaną stwierdzone jakiekolwiek objawy wzbudzające podejrzenie choroby zaraźliwej i że wynik powtórnego badania zostanie odnotowany w tym paszporcie.
Artykuł  9
1.
Zaświadczenie powinno być wystawione przez państwowego lekarza weterynarii po zbadaniu zwierząt przy ich załadowaniu dla każdego środka przewozowego oddzielnie. Zaświadczenie to powinno zawierać: nazwę województwa względnie ludowej republiki, nazwę powiatu, nazwę stacji oraz datę załadowania, nazwę względnie numer środka przewozowego, ilość i gatunek załadowanych zwierząt, nazwisko i adres nadawcy, miejsce przeznaczenia, ilość załączonych paszportów zwierzęcych, a dla zwierząt, dla których nie został wystawiony paszport zwierzęcy, również ich opis.
2.
Zaświadczenie powinno stwierdzać, że zwierzęta:
a)
zostały przy załadowaniu zbadane przez państwowego lekarza weterynarii i uznane w chwili badania za zdrowe oraz że pochodzą z miejscowości wolnych od podlegających obowiązkowi zgłaszania zaraźliwych chorób zwierzęcych, przenoszących się na dany gatunek zwierząt;
b)
były transportowane z miejsca pochodzenia do miejsca załadowania przez miejscowości wolne od podlegających obowiązkowi zgłaszania zaraźliwych chorób zwierzęcych, przenoszących się na dany gatunek zwierząt.
3.
Poza danymi wymienionymi w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu w zaświadczeniu należy podać, że nie stwierdzono następujących zaraźliwych chorób zwierzęcych:
a)
u zwierząt jednokopytowych - niedokrwistości zakaźnej i zarazy stadniczej w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 30 km od miejsca pochodzenia zwierząt, nosacizny i świerzbu w okresie ostatnich 40 dni w promieniu 10 km od miejsca pochodzenia zwierząt oraz leptospirozy w okresie ostatnich 40 dni w zagrodzie pochodzenia zwierząt;
b)
u przeżuwaczy - pryszczycy w okresie ostatnich 3 miesięcy w promieniu 30 km od miejsca pochodzenia zwierząt oraz ospy owczej, świerzbu owiec, leptospirozy i gorączki, a w okresie ostatnich 40 dni w zagrodzie pochodzenia zwierząt;
c)
u świń - zarazy cieszyńskiej w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 30 km od miejsca pochodzenia zwierząt, pryszczycy w okresie ostatnich 3 miesięcy w promieniu 30 km od miejsca pochodzenia zwierząt oraz pomoru świń w okresie ostatnich 40 dni w promieniu 10 km od miejsca pochodzenia zwierząt;
d)
u zwierząt mięsożernych - wścieklizny w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 30 km od miejsca pochodzenia zwierząt;
e)
u ptaków grzebiących - pomoru drobiu w okresie ostatnich 40 dni w promieniu 10 km od miejsca pochodzenia ptaków oraz pulorozy w okresie ostatnich 40 dni w zagrodzie pochodzenia tych ptaków;
f)
u ptaków wodnych - salmonelozy w okresie ostatnich 40 dni w zagrodzie pochodzenia tych ptaków;
g)
u ptaków ozdobnych - ornitozy - psitakozy w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 50 km od miejsca pochodzenia tych ptaków;
h)
u zwierząt łownych i futerkowych - tularemii myksomatozy w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 50 km od miejsca odłowu względnie od miejsca pochodzenia tych zwierząt;
i)
u zwierząt egzotycznych - żadnej choroby, przenoszącej się na dany gatunek zwierząt, a zwierzęta te pochodzą z ogrodu zoologicznego lub z cyrku, znajdującego się pod nadzorem lekarsko-weterynaryjnym;
j)
u pszczół - żadnej choroby pszczół, która na podstawie przepisów kraju wywożącego uważana jest za chorobę zaraźliwą, w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 5 km od miejsca pochodzenia pasieki;
k)
u ryb przeznaczonych na zarybienie wód śródlądowych - żadnej choroby ryb, która na podstawie przepisów kraju wywożącego uważana jest za chorobę zaraźliwą, a gospodarstwo rybne i wody, z których ryby pochodzą, są wolne od tych chorób.
4.
Zaświadczenie powinno ponadto zawierać stwierdzenie, że:
a)
zwierzęta jednokopytowe były poddane maleinizacji nie wcześniej niż 15 dni przed wysyłką z wynikiem negatywnym, a odnośnie hodowlanych zwierząt jednokopytowych, że nie upłynęło więcej niż 21 dni od ostatniego, trzeciego badania serologicznego na zarazę stadniczą z wynikiem negatywnym;
b)
hodowlane bydło, kozy i świnie były tuberkulinizowane metodą śródskórną z wynikiem negatywnym i że od ostatniej tuberkulinizacji nie upłynęło więcej niż 8-20 dni oraz że zwierzęta pochodzą z zagrody wolnej od gruźlicy w okresie ostatnich 12 miesięcy;
c)
hodowlane bydło, owce, kozy i świnie dwukrotnie zbadano serologicznie w odstępie 21 dni na brucelozę z wynikiem negatywnym, a badanie serologiczne było przeprowadzone w laboratorium państwowym, że od drugiego badania nie upłynęło więcej niż 20 dni oraz że zwierzęta pochodzą z zagrody wolnej od brucelozy w okresie co najmniej ostatnich 12 miesięcy;
d)
u krów hodowlanych wynik badania bakteriologicznego mleka na zakaźne zapalenie wymienia był negatywny i że od tego badania do czasu załadowania nie upłynęło więcej niż 14 dni;
e)
hodowlane owce i bydło zostało zbadane serologicznie na gorączkę na 14 dni przed załadowaniem z wynikiem negatywnym;
f)
hodowlane zwierzęta są wolne od objawów wzbudzających podejrzenie chorób narządów płciowych.
5.
Przy tranzycie zwierząt zaświadczenie musi zawierać także i inne dane, o ile wymagają ich kraje, przez które zwierzęta są przewożone.
Artykuł  10
1.
Zaświadczenie dla przesyłek mięsa i przetworów mięsnych powinno stwierdzać, że:
a)
rzeźnie i przetwórnie, w których mięso było wyprodukowane lub przerobione, znajdują się pod stałym nadzorem lekarsko-weterynaryjnym i odpowiadają warunkom weterynaryjno-sanitarnym;
b)
zwierzęta przed i po uboju (zwierzęta łowne i ryby po zabiciu lub złowieniu) zostały zbadane przez upoważnionego, państwowego lekarza weterynarii i uznane za wolne od zaraźliwych chorób zwierzęcych, a mięso i przetwory mięsne z tych zwierząt zostały uznane za zdatne do spożycia dla ludzi, oraz że mięso świń, dzików i nutrii zostało zbadane na włośnie z wynikiem negatywnym;
c)
mięso i przetwory mięsne nie zawierają składników, których używanie zabronione jest przez przepisy kraju wwożącego.
2.
Każde zaświadczenie powinno odnosić się tylko do mięsa lub przetworów mięsnych tego samego rodzaju, pochodzących od tego samego dostawcy i wysyłanych do tego samego odbiorcy.
3.
Mięso można wywozić po przygotowaniu w następujący sposób:
a)
mięso wołowe i ze zwierząt jednokopytowych - oskórowane, w całości, w połówkach lub w ćwierciach;
b)
mięso cielęce - w skórze lub oskórowane, w całości lub w połówkach;
c)
mięso baranie i kozie - oskórowane, w całości lub w połówkach;
d)
mięso wieprzowe - w całości, w połówkach, w ćwierciach albo w częściach ze słoniną lub bez;
e)
drób - z wnętrznościami lub bez, w całości lub w częściach;
f)
dziczyznę - z wnętrznościami lub bez;
g)
ryby oraz przetwory rybne przeznaczone do spożycia - świeże, mrożone, solone lub wędzone.
4.
Mięso powinno być oznaczone pieczęcią rzeźni, z której pochodzi, z podaniem jej nazwy.
Artykuł  11

Przesyłki jaj muszą być zaopatrzone zaświadczeniem, w którym stwierdza się, że jaja pochodzą z zagrody wolnej od pomoru drobiu w okresie ostatnich 21 dni. W zaświadczeniu dla jaj wylęgowych musi być poza tym stwierdzenie, że zagroda pochodzenia ich jest wolna od pulorozy i salmonelozy.

Artykuł  12
1.
Przesyłki surowców oraz produktów pochodzenia zwierzęcego, nie wymienionych w art. 10 i 11 niniejszej Umowy, muszą posiadać zaświadczenie stwierdzające, że:
a)
pochodzą ze zwierząt wolnych od zaraźliwych chorób;
b)
zostały wyprodukowane w przetwórniach pozostających pod nadzorem lekarsko-weterynaryjnym;
c)
zostały przerobione w sposób zgodny z zasadami profilaktyki weterynaryjnej.
2.
Bez zaświadczenia można wwozić, wywozić i przewozić następujące artykuły:
a)
wełnę i pierze - prane w zakładach przemysłowych, jeżeli są zapakowane w podwójne worki;
b)
skóry i futra - przerobione lub garbowane;
c)
sierść, włosie, szczecinę i odpady skórzane - o ile poddane były gotowaniu albo działaniu pary lub wapna;
d)
rogi, kopyta, racice i kości - o ile poddane były gotowaniu, odtłuszczeniu, oczyszczeniu z części miękkich i wysuszeniu.
Artykuł  13

Do przesyłki przedmiotów, które mogą być przenosicielami chorób zwierzęcych podlegających obowiązkowi zgłaszania, a zwłaszcza siana i słomy, należy dołączyć zaświadczenie stwierdzające, że przesyłka ta pochodzi z miejscowości, w której w okresie ostatnich 3 miesięcy nie występowała pryszczyca.

Artykuł  14

Konie wyścigowe, psy sportowe i gołębie przeznaczone do wzięcia udziału w zawodach sportowych mogą być wwożone i przewożone, jeżeli posiadają świadectwo odpowiedniej organizacji sportowej. Świadectwo to powinno zawierać imię, nazwisko i miejsce zamieszkania posiadacza, dokładny opis zwierząt, miejsce pochodzenia i miejsce przeznaczenia oraz stwierdzenie państwowego lekarza weterynarii, że zwierzęta są zdrowe, a stajnia, psiarnia lub gołębiarnia oraz miejscowość, z której zwierzęta pochodzą, są co najmniej od 40 dni wolne od zaraźliwych chorób zwierzęcych przenoszących się na dany gatunek zwierząt. Świadectwo powinno ponadto stwierdzać, że konie były poddane maleinizacji nie wcześniej niż 15 dni przed wysyłką, z wynikiem negatywnym oraz że psy były poddane szczepieniu przeciwko wściekliźnie.

Artykuł  15
1.
W czasie przewozu do stacji granicznej kraju wwożącego wyładowanie, przeładowanie lub doładowanie przesyłki zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, jest niedozwolone. Jeżeli ze względu na wyjątkowo ważne okoliczności zajdzie konieczność przeładowania przesyłki, to przeładunek powinien być dokonany w obecności państwowego lekarza weterynarii, który przesyłkę ponownie zbada, a wynik badania i przyczynę przeładunku wpisze do zaświadczenia.
2.
W razie padnięcia w czasie transportu jakiegoś zwierzęcia zwłoki jego należy wyładować w obecności państwowego lekarza weterynarii, który dla ustalenia przyczyny śmierci dokona sekcji, a w razie potrzeby przeprowadzi dalsze badania rozpoznawcze. Wynik badania powinien być odnotowany w zaświadczeniu z podaniem dokładnego opisu padłego zwierzęcia.
Artykuł  16

Jeżeli państwowy lekarz weterynarii w czasie wykonywania kontroli weterynaryjno-sanitarnej na granicznej stacji wywozowej ustali, że w przesyłce przeznaczonej do wywozu znajdują się zwierzęta dotknięte chorobami zaraźliwymi lub podejrzane o te choroby, albo stwierdzi, że warunki weterynaryjno-sanitarne przesyłki nie odpowiadają wymaganiom niniejszej Umowy, to przesyłka ta nie zostanie dopuszczona do wywozu.

Artykuł  17

Jeżeli po przybyciu przesyłki zwierząt na terytorium jednej z Umawiających się Stron stwierdzi się w przesyłce zaraźliwą chorobę zwierzęcą, wówczas należy podać to w protokole sporządzonym przez państwowego lekarza weterynarii. O stwierdzeniu choroby zaraźliwej należy niezwłocznie zawiadomić centralne władze weterynaryjne drugiej Umawiającej się Strony i dostarczyć im odpis protokołu. Z przesyłką tą należy postąpić zgodnie z przepisami Umawiającej się Strony, na której terytorium stwierdzono chorobę.

Artykuł  18
1.
W przypadku gdy na terytorium jednej z Umawiających się Stron wystąpi księgosusz lub zaraza płucna bydła, centralne władze weterynaryjne tej Umawiającej się Strony zobowiązane są do natychmiastowego wstrzymania z całego terytorium wysyłki zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów, które mogą być przenosicielami tych chorób, do czasu uzyskania odpowiedniej decyzji centralnych władz weterynaryjnych drugiej Umawiającej się Strony. Wstrzymanie wwozu nie może trwać dłużej niż 6 miesięcy od chwili wygaszenia ostatniego ogniska tych zaraz.
2.
Jeżeli na terytorium jednej z Umawiających się Stron wystąpi pryszczyca, centralne władze weterynaryjne tej Umawiającej się Strony są zobowiązane do natychmiastowego wstrzymania wywozu lub transportu przez terytorium drugiej Umawiającej się strony wszystkich zwierząt wrażliwych na tę chorobę, jak również surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów, które mogą być przenosicielami zarazków, w okresach czasu i z obszarów ustalonych w artykule 9 ust. 3 lit. b) i c) niniejszej Umowy.
Artykuł  19
1.
Jeżeli wskutek wwozu lub przewozu zwierząt na terytorium jednej z Umawiających się Stron zostanie zawleczona zaraźliwa choroba zwierząt podlegająca obowiązkowi zgłaszania, to centralne władze weterynaryjne tej Umawiającej się Strony mają prawo w okresie istnienia niebezpieczeństwa zarazy ograniczyć lub całkowicie wstrzymać wwóz i tranzyt zwierząt wrażliwych na tę chorobę pochodzących z obszaru, z którego zostały wysłane chore zwierzęta. Ograniczenia te należy stosować zgodnie z zasadami określonymi w art. 9 niniejszej Umowy. Przy powstaniu tych samych okoliczności ograniczenia te mogą być rozszerzone także na surowce i produkty pochodzenia zwierzęcego oraz na przedmioty, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych. Centralne władze weterynaryjne Umawiającej się Strony, które wprowadziły ograniczenia, powinny sporządzić wykaz artykułów podlegających ograniczeniom oraz dostarczyć go niezwłocznie i bezpośrednio centralnym władzom weterynaryjnym drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Wwóz i tranzyt zwierząt rzeźnych w przypadku wystąpienia w miejscowości pochodzenia zwierząt wąglika, szelestnicy, pasterelozy oraz różycy świń jest dozwolony pod warunkiem, że zwierzęta nie pochodzą z zagród dotkniętych tymi zarazami. Bydło rzeźne może być wwożone i przewożone także wówczas, gdy pochodzi ono z zagród dotkniętych gruźlicą i zarazą rzęsistkową.
Artykuł  20

Oczyszczanie i odkażanie środków przewozowych przeznaczonych do transportu zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów mogących być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych będzie przeprowadzane zgodnie z wewnętrznymi przepisami każdej z Umawiających się Stron.

Artykuł  21
1.
Centralne władze weterynaryjne Umawiających się Stron są uprawnione do bezpośredniego komunikowania się w sprawach wykonywania niniejszej Umowy.
2.
W razie potrzeby centralne władze weterynaryjne ustalą dodatkowo szczegółowe warunki dotyczące wwozu, wywozu lub tranzytu zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów mogących być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych.
3.
W celu wymiany doświadczeń Umawiające się Strony zgodziły się, aby centralne władze weterynaryjne organizowały narady swoich przedstawicieli. Narady te będą się odbywały na przemian na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii.
Artykuł  22

Koszty wynikające z realizacji postanowień niniejszej Umowy będą regulowane w każdym przypadku po uprzednim porozumieniu się właściwych władz Umawiających się Stron.

Artykuł  23

Umowa niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która odbędzie się w Belgradzie.

Artykuł  24

Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony i może być wypowiedziana w drodze dyplomatycznej przez każdą z Umawiających się Stron. Traci ona wtedy swą moc obowiązującą po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania przez drugą Umawiającą się Stronę notyfikacji o jej wypowiedzeniu.

Umowę niniejszą sporządzono w Warszawie dnia 5 maja 1960 r., w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i serbskochorwackim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc obowiązującą.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 1 lipca 1960 r.

* Z dniem 19 lutego 2008 r. nin. umowa traci moc obowiązującą w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Bośnią i Hercegowiną, zgodnie z pkt 8 załącznika nr 2 do Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Radą Ministrów Bośni i Hercegowiny o sukcesji prawnej Bośni i Hercegowiny w stosunku do umów zawartych między Rzecząpospolitą Polską a Socjalistyczną Federacyjną Republiką Jugosławii, zawartego w Sarajewie dnia 22 grudnia 2006 r (M.P.08.52.462).

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024
Wszystkie wyroby tytoniowe wkrótce trafią do systemu Track&Trace

Punkty sprzedaży wyrobów tytoniowych czekają nowe obowiązki. Unijnym Systemem Śledzenia Ruchu i Pochodzenia Wyrobów Tytoniowych (Track&Trace) obecnie objęte są papierosy i tytoń do samodzielnego skręcania papierosów. Od 20 maja trafią do niego także wszystkie inne wyroby zawierające w swoim składzie tytoń. W systemie muszą się również zarejestrować punkty sprzedaży wyrobów tytoniowych.

Krzysztof Koślicki 05.02.2024