Szwajcaria-Polska. Układ w sprawie płatności związanych z wierzytelnościami finansowymi. Berno.1937.06.30.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 9 listopada 1937 r.

o tymczasowym wprowadzeniu w życie układu z dnia 30 czerwca 1937 r. między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie płatności związanych z wierzytelnościami finansowymi.

Na podstawie art. 52 ust. (2) ustawy konstytucyjnej postanawiam co następuje:

Art.  1.

(1) Wprowadza się tymczasowo w życie postanowienia układu między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie płatności związanych z wierzytelnościami finansowymi, podpisanego w Bernie dnia 30 czerwca 1937 r.

(2) Tekst wspomnianego układu zawarty jest w załączniku do rozporządzenia niniejszego.

Art.  2.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrom: Spraw Zagranicznych, Skarbu oraz Przemysłu i Handlu.

Art.  3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

Przekład.

UKŁAD

między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie płatności związanych z wierzytelnościami finansowymi.

W wykonaniu układu zawartego między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w dniu 31 grudnia 1936 r. Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Związkowy Szwajcarski zgodziły się na to, co następuje:

Art. 1.

Zablokowane konta szwajcarskie w złotych.

1. Procenty, dywidendy i udziały w zyskach spółek jawnych lub komandytowych, procenty hipoteczne, komorne i czynsze dzierżawne, renty gruntowe oraz wszelkie inne czyste dochody, które należne są od osób fizycznych i prawnych oraz od spółek handlowych, mających swoje miejsce zamieszkania względnie swoją siedzibę w Polsce, lub które dłużne jest Państwo Polskie osobom fizycznym i prawnym oraz spółkom handlowym, mającym swoje miejsce zamieszkania względnie swoją siedzibę w Szwajcarii, winny być na żądanie wierzyciela wpłacane na konta specjalne w bankach dewizowych lub za zgodą Banku Polskiego w tymże Banku.

2. Te konta specjalne będą określone jako: "Zablokowane konta szwajcarskie w złotych".

Art.  2.

Zastawy.

To samo prawo zastrzeżone jest wierzycielom zamieszkałym w Szwajcarii, odnośnie do dochodów z papierów wartościowych lub innych wierzytelności finansowych w Polsce, które byłyby im oddane w zastaw w zakresie, w którym te dochody przeznaczone są na pokrycie procentów dłużnych.

Art.  3.

Prawo wyboru.

1. Wierzyciel będzie, w każdym poszczególnym wypadku, miał możność przyjęcia pokrycia swoich dochodów według postanowień niniejszego układu; wpłaty uskutecznione za zgodą wierzyciela będą miały skutek zwalniający dla dłużnika.

2. Wierzyciel będzie w każdym poszczególnym wypadku, poza wypadkiem specjalnego porozumienia między stronami, miał także możność żądania od swego dłużnika polskiego, by przypadające procenty były skapitalizowane w walucie umowne i na warunkach kontraktowych istniejących między stronami. Jednakowoż stopa procentowa skapitalizowanych sum nie będzie mogła być wyższa od 1 % ponad oficjalną stopę dyskontową Banku Polskiego, niemniej wierzyciel nie będzie mógł być zmuszony do obniżenia stopy procentowej poniżej 5 %.

3. Wierzyciel będzie w każdym poszczególnym wypadku także miał możność zrzeczenia się pokrycia swoich pretensyj według postanowień układu.

Art.  4.

Charakter wierzyciela finansowego szwajcarskiego.

1. Postanowienia niniejszego układu mają zastosowanie do wszystkich dochodów i kapitałów należących do osób fizycznych i prawnych oraz do spółek handlowych, powołanych wyżej w art. 1, jeżeli własność lub prawo użytkowania datuje się sprzed 26 kwietnia 1936 r. Te postanowienia mają również zastosowanie do papierów wartościowych, wierzytelności lub innych aktywów i dochodów, które zostały nabyte po 26 kwietnia 1936 r. przy przestrzeganiu niniejszego układu lub na podstawie specjalnego zezwolenia udzielonego za zgodą umawiających się stron.

2. Charakter wierzyciela finansowego szwajcarskiego lub banku szwajcarskiego będzie w razie potrzeby ustalony przez przedłożenie świadectwa zamieszkania właściwych władz w Szwajcarii. Jednakże właściwe władze szwajcarskie zastrzegają sobie w pewnych wypadkach prawo wykluczenia w porozumieniu z właściwymi władzami polskimi, z korzystania z niniejszego układu spółek finansowych mających swoją siedzibę w Szwajcarii.

3. Konta wymienione w art. 1 mogą być otwierane na imię samego wierzyciela lub na jego żądanie, na imię jednego z banków szwajcarskich.

4. Banki szwajcarskie zaręczają wobec właściwych władz polskich, że sumy wpłacone na ich konta pochodzą z wierzytelności należących do wierzycieli finansowych zamieszkałych w Szwajcarii.

5. Właściwe władze polskie zastrzegają sobie możność przystąpienia w razie potrzeby do sprawdzeń za pomocą spółki powierniczej dopuszczonej przez Federalną Komisję bankową do kontroli banków szwajcarskich.

Art.  5.

Waluty obce.

Wpłaty oparte na zobowiązaniach zaciągniętych w obcych walutach, będą uskuteczniane według kursu oficjalnego Giełdy Warszawskiej z dnia poprzedniego ustalonego dla odnośnej waluty.

Art.  6.

Cesja.

Sumy posiadane na "zablokowanych kontach szwajcarskich w złotych" mogą być swobodnie odstąpione bankom mającym swoją siedzibę w Szwajcarii lub za ich pośrednictwem osobom zamieszkałym w Szwajcarii.

Art.  7.

Użytkowanie zablokowanych kont szwajcarskich w złotych.

Sumy na "zablokowanych kontach szwajcarskich w złotych" mogą być używane do:

a) zapłaty eksporterom polskich równowartości towarów wywożonych z Polski do Szwajcarii z zastrzeżeniem zezwoleń przewidzianych w protokole końcowym układu z 31 grudnia 1936 r. ad art. 2;

b) zapłaty równowartości towarów przeznaczonych do wywozu z Polski do krajów trzecich z zastrzeżeniem udzielenia zezwoleń przez właściwe władze polskie w każdym poszczególnym wypadku. To zezwolenie będzie udzielone, gdy chodzi o wywóz mający charakter uzupełniający. Jako wywóz uzupełniający będzie uważany:

1. wywóz na pewne rynki dokąd Polska dotąd nie wywoziła lub też wywoziła tylko nieznaczne ilości;

2. wywóz na pewne inne rynki towarów nie wywożonych przez Polskę na te rynki;

c) pokrycia wszelkich kosztów podróży i pobytu w Polsce, gdy chodzi o właściciela konta i jego rodzinę lub wspólników i kierowników łącznie z pracownikami przedsiębiorstwa, posiadającego konto.

W tym celu będzie można podejmować na każdy miesiąc i każdą osobę: złotych 3.000 od dnia przybycia do Polski, kwotę uzupełniającą złotych 1.500 po ukończeniu 10 dni pobytu w Polsce, i trzecią kwotę zł 1.500 będzie można podjąć po dwudziestym dniu pobytu w Polsce. Jednakże w specjalnych wypadkach, właściwe władze polskie na żądanie udzielą zezwoleń na dalsze kwoty najpóźniej w przeciągu 48 godzin po otrzymaniu żądania, o ile będą uznane za usprawiedliwione przez wspomniane władze polskie;

d) zakup papierów wartościowych, wewnętrznych pożyczek publicznych, obligacyj i akcyj towarzystw polskich, wywóz tych papierów wartościowych z Polski dozwolony jest tylko za zezwoleniem specjalnych właściwych władz polskich. Papiery wartościowe, na które specjalnego zezwolenia nie żądano i nie uzyskano, muszą być składane w banku dewizowym lub za zgodą Banku Polskiego w tymże Banku;

e) udzielanie pożyczek lub zaliczek z gwarancją lub bez gwarancji hipotecznej lub innych gwarancyj, przy czym te pożyczki lub zaliczki mogą być udzielone w złotych lub w obcych walutach; warunki tych pożyczek lub zaliczek mogą być swobodnie uzgadniane między stronami z zastrzeżeniem obowiązującego ustawodawstwa polskiego dotyczącego pożyczek z gwarancją hipoteczną;

f) pokrycia kosztów konserwacji, naprawy, melioracyj i instalacyj etc. własności nieruchomej należącej do osób powołanych w art. 4;

g) zakupu własności ziemskiej i nieruchomości wszelkiego rodzaju z zastrzeżeniem obowiązującego ustawodawstwa polskiego;

h) uiszczenia opłat, podatków, należności i komornego w Polsce, obowiązujących osoby fizyczne i prawne oraz spółki handlowe, powołane w art. 4 niniejszego układu;

i) 1. pokrycia wsparć, świadczeń alimentacyjnych i wszelkich dyspozycyj bezpłatnych na rzecz obywateli szwajcarskich, zamieszkałych w Polsce oraz szwajcarskich towarzystw dobroczynności w Polsce;

2. pokrycia wsparć, świadczeń alimentacyjnych i wszelkich dyspozycyj bezpłatnych na rzecz osób fizycznych i towarzystw dobroczynności w Polsce, poza powołanymi wyżej pod liczbą 1, z zastrzeżeniem specjalnych zezwoleń właściwych władz polskich co do osoby korzystającej i co do sumy;

j) pokrycia honorariów zawodowych z zastrzeżeniem postanowień układu z dnia 31 grudnia 1936 r.;

k) pokrycia uposażeń i płac pracowników właściciela konta z zastrzeżeniem postanowień układu powołanego wyżej (pod lit. j).

Art.  8.

Aktywa kapitałowe.

1. Jeżeli kapitał wierzytelności staje się płatny, niezależnie od tego czy chodzi o zwrot w całości, części, czy periodyczny, wierzyciel będzie miał możność żądania od dłużnika uskutecznienia spłaty na "konto reinwestycyjne" w złotych w bankach wymienionych w art. 1, liczba l niniejszego układu.

2. Jeżeli właściciel rezygnuje z możności powołanej wyżej pod liczbą 1, kredyt będzie uważany za prolongowany na warunkach umownych istniejących między stronami z wyjątkiem wypadku zawarcia specjalnej umowy między stronami.

3. W wypadku sprzedaży lokaty uskutecznionej w Polsce przez wierzyciela finansowego szwajcarskiego, ten ostatni będzie mógł spowodować wpłatę równowartości w złotych na "konto reinwestycyjne".

4. Wierzyciel będzie w każdym poszczególnym wypadku także miał możność zrzeczenia się załatwienia przewidzianego w tym artykule.

Art.  9.

Konta reinwestycyjne.

1. Konta reinwestycyjne mogą być otworzone na imię wierzyciela samego lub na jego żądanie na imię banku takiego jak określono w artykule 1 i 4 niniejszego układu.

2. Aktywum tych kont może być zużytkowane dla celów przewidzianych w art. 7 c, d, e, f, g, niniejszego układu.

3. Aktywa na kontach reinwestycyjnych mogą być swobodnie cedowane bankom mającym swoją siedzibę w Szwajcarii lub za ich pośrednictwem osobom trzecim zamieszkałym w Szwajcarii.

4. Banki szwajcarskie zaręczają wobec właściwych władz polskich, że sumy wpłacone na ich konta pochodzą z wierzytelności należących do wierzycieli finansowych zamieszkałych w Szwajcarii.

5. Właściwe władze polskie zastrzegają sobie możność przystąpienia w razie potrzeby do sprawdzeń za pomocą towarzystwa powierniczego dopuszczonego przez Federalną Komisję bankową do kontroli banków szwajcarskich.

Art.  10.

Upoważnienie ogólne.

Istnieje zgoda co do tego, że wszystkie transakcje przewidziane w niniejszym układzie będą przeprowadzane w każdym poszczególnym wypadku bez specjalnego zezwolenia z wyjątkiem wypadków, gdzie ono jest wyraźnie przewidziane.

Art.  11.

Zewnętrzne pożyczki polskie.

Prawa, które obligacje i umowy pożyczkowe nadają posiadaczom szwajcarskim zewnętrznych pożyczek polskich, nie są w żaden sposób dotknięte przez postanowienia niniejszego układu. W każdym razie posiadacze szwajcarscy obligacyj zewnętrznych pożyczek polskich korzystać będą z transferu w wolnych dewizach w tej samej mierze jak posiadacze innych przynależności państwowych, o ile będzie chodziło o obligacje tej samej kategorii podlegające tym samym warunkom.

Art.  12.

Upoważnienia specjalne.

Postanowienia niniejszego układu nie mają zastosowania do płatności, których transfer w wolnych dewizach został lub będzie zezwolony i przeprowadzony przez właściwe władze polskie.

Art.  13.

Lichtenstein.

Stosownie do traktatu Unii Celnej zawartego 29 marca 1923 r. między Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Lichtenstein, niniejszy układ będzie stosowany także do terytorium Księstwa Lichtenstein.

Art.  14.

Czas trwania układu.

1. Niniejszy układ będzie ratyfikowany możliwie jak najprędzej. Wejdzie on w życie 15 dni po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych, która winna mieć miejsce w Warszawie.

2. Będzie on trwał tak długo, jak układ z 31 grudnia 1936 r. i dzielić będzie jego losy co do wypowiedzenia. Jednakże, gdyby potrzeba odpowiedniej przeróbki niniejszego układu miałaby dać się odczuć, każda z układających się stron będzie mogła żądać zejścia się na naradę, która powinna się rozpocząć najpóźniej w przeciągu 15 dni licząc od dnia wystosowania żądania. Jeżeli rokowania nie miałyby doprowadzić do zadawalającego wyniku w przeciągu jednego miesiąca od chwili postawienia wniosku, ta z układających się stron, która uważać się będzie za poszkodowaną, będzie mogła wymówić niniejszy układ, który wygaśnie 15 dni później.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Bernie w dniu 30 czerwca 1937 r.

• Identyfikator: Dz.U.1937.78.569
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Szwajcaria-Polska. Układ w sprawie płatności związanych z wierzytelnościami finansowymi. Berno.1937.06.30.
• Data aktu: 30/06/1937
• Data ogłoszenia: 17/11/1937
• Data wejścia w życie: 17/11/1937