RZECZPOSPOLITA POLSKAMINISTERSTWO SPRAW
ZAGRANICZNYCH
Nr. P. V. 3482/31.
Warszawa, dn. 4 listopada 1931 r.
Panie Chargé d'Affaires,
Powołując się na rozmowy, które niedawno miały miejsce między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Węgierskiego w sprawie ochrony w Polsce nazw regjonalnych i specjalnych nazw gatunków produktów winnych węgierskich i takich samych nazw produktów winnych polskich na Węgrzech i mając na względzie życzenie naszych odnośnych Rządów uregulowania pomienionej kwestji, mam zaszczyt zaproponować w imieniu Rządu Polskiego stosowanie w tym celu następujących postanowień:
Rząd Polski i Rząd Węgierski zobowiązują się przedsięwziąć wszelkie zarządzenia niezbędne celem zwalczania na swych terytorjach nadużywania nazw geograficznych regjonalnych i specjalnych nazw gatunków produktów winnych drugiej Strony, byle te nazwy były należycie chronione przez nią i zostały przez nią notyfikowane.
Będą uważane za użyte niewłaściwie nazwy regjonalne i specjalne nazwy gatunków jednego z dwóch krajów o ile są one stosowane do produktów, którym postanowienia ustaw lub rozporządzeń tego kraju odmawiają korzystania z tych nazw.
Przewidziana wyżej notyfikacja powinna precyzować dokumenty wydane przez władze kompetentne kraju pochodzenia i stwierdzające prawo do nazw regjonalnych.
Poprzedzające postanowienia nie stoją na przeszkodzie temu, aby sprzedawca umieszczał swe nazwisko i swój adres na opakowaniu produktu; będzie on wszakże obowiązany w braku nazwy regjonalnej lub lokalnej uzupełnić tę wzmiankę wskazując widocznemi literami na kraj pochodzenia produktu, za każdym razem, gdy, przez umieszczenie nazwiska lub adresu, mogłoby nastąpić pomieszanie z okręgiem lub miejscowością znajdującą się w innym kraju.
Zajęcie zaskarżonych produktów lub inne sankcje będą stosowane bądź na wniosek władzy bądź na prośbę każdego zainteresowanego, osoby fizycznej, zrzeszenia lub syndykatu, zgodnie z odnośnem ustawodawstwem każdego z obydwóch krajów.
Używanie fałszywych nazw regjonalnych, jak to określone jest w poprzednich ustępach, będzie uważane za czyn nieuczciwej konkurencji i będzie karane zgodnie z przepisami ustaw i rozporządzeń, będących w mocy w Polsce i na Węgrzech.
Powyższe postanowienia przyjęte przez jedną i drugą Stronę uważa się za ustanawiające między Polską a Węgrami niniejsze porozumienie, które będzie ratyfikowane, gdy tylko to będzie możliwe.
Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych tego porozumienia nastąpi w Budapeszcie.
Wejdzie ono w życie 15-go dnia po dacie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych i będzie miało moc obowiązującą dopóki trwać będzie konwencja handlowa między Polską a Węgrami, podpisana w Budapeszcie 26 marca 1926 r.
Byłbym obowiązany, gdyby Pan zechciał potwierdzić mi niniejszą notę.
Zechce Pan, Panie Charge d'Affaires, przyjąć zapewnienia mego należnego poważania.
Beck
Pan Baron
Eugenjusz Miske Gerstenberger
Chargé d'Affaires ad interim Węgier
w Warszawie.
KRÓLEWSKIE POSELSTWO
WĘGIERSKIE W WARSZAWIE
Nr. 4550/Kig/31.
Warszawa, dn. 4 listopada 1931 r.
Panie Ministrze.
Notą Nr. P. V. 3482/31 z dnia 4 listopada 1931 r. zechciał Pan zakomunikować mi, co następuje:
"Powołując się na rozmowy, które niedawno miały miejsce między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Węgierskiego w sprawie ochrony w Polsce nazw regionalnych i specjalnych nazw gatunków produktów winnych węgierskich i takich samych nazw produktów winnych polskich na Węgrzech i mając na względzie życzenie naszych odnośnych Rządów uregulowania pomienionej kwestji, mam zaszczyt zaproponować w imieniu Rządu Polskiego stosowanie w tym celu następujących postanowień:
Rząd Polski i Rząd Węgierski zobowiązują się przedsięwziąć wszelkie zarządzenia niezbędne celem zwalczania na swych terytorjach nadużywania nazw geograficznych regjonalnych i specjalnych nazw gatunków produktów winnych drugiej Strony, byle te nazwy były należycie chronione przez nią i zostały przez nią notyfikowane.
Będą uważane za użyte niewłaściwie nazwy regionalne i specjalne nazwy gatunków jednego z dwóch krajów o ile są one stosowane do produktów, którym postanowienia ustaw lub rozporządzeń tego kraju odmawiają korzystania z tych nazw.
Przewidziana wyżej notyfikacja powinna precyzować dokumenty wydane przez władze kompetentne kraju pochodzenia i stwierdzające prawo do nazw regjonalnych.
Poprzedzające postanowienia nie stoją na przeszkodzie temu, aby sprzedawca umieszczał swe nazwisko i swój adres na opakowaniu produktu; będzie on wszakże obowiązany w braku nazwy regjonalnej lub lokalnej uzupełnić tę wzmiankę wskazując widocznemi literami na kraj pochodzenia produktu, za każdym razem, gdy, przez umieszczenie nazwiska lub adresu, mogłoby nastąpić pomieszanie z okręgiem lub miejscowością znajdującą się w innym kraju.
Zajęcie zaskarżonych produktów lub inne sankcje będą stosowane bądź na wniosek władzy bądź na prośbę każdego zainteresowanego, osoby fizycznej, zrzeszenia, lub syndykatu, zgodnie z odnośnem ustawodawstwem każdego z obydwóch krajów.
Używanie fałszywych nazw regionalnych, jak to określone jest w poprzednich ustępach, będzie uważane za czyn nieuczciwej konkurencji i będzie karane zgodnie z przepisami ustaw i rozporządzeń, będących w mocy w Polsce i na Węgrzech.
Powyższe postanowienia przyjęte przez jedną i drugą Stronę uważa się za ustanawiające między Polską a Węgrami niniejsze porozumienie, które będzie ratyfikowane, gdy tylko to będzie możliwe.
Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych tego porozumienia nastąpi w Budapeszcie.
Wejdzie ono w życie 15-go dnia po dacie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych i będzie miało moc obowiązującą dopóki trwać będzie konwencja handlowa między Polską a Węgrami, podpisana w Budapeszcie 26 marca 1926 r.
Byłbym obowiązany, gdyby Pan zechciał potwierdzić mi niniejszą notę".
Zechce Pan, Panie Ministrze, przyjąć zapewnienia mego bardzo wysokiego poważania.
B. E. Miske Gerstenberger
J. E. Pan Józef Beck
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
w Warszawie.
Zaznajomiwszy się z powyższem porozumieniem, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w niem postanowień; oświadczamy, że jest przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywane.
NA DOWÓD CZEGO wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 15 czerwca 1932 r.
