Zgodnie z ustawą o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, kwotę maksymalnej wysokości opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień ustala minister właściwy do spraw zdrowia, w terminie do 15 lutego na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, w poprzednim roku kalendarzowym. 

Do kogo trafia opłata

Wysokość opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień jest określana przez organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego w drodze uchwały. Rada w wyjątkowych przypadkach, kierując się szczególnym charakterem placówki, może też postanowić w drodze uchwały o rezygnacji z pobierania opłat. Opłata za pobyt w izbie wytrzeźwień lub placówce stanowi dochód jednostki samorządu terytorialnego.

Według obowiązujących przepisów izby wytrzeźwień mogą organizować i prowadzić organy samorządu terytorialnego w miastach liczących ponad 50 tys. mieszkańców oraz organy powiatu. Jednostka samorządu terytorialnego może też zlecić wykonywanie zadań izby wytrzeźwień innej placówce.

Do zadań tej izby należy m.in. sprawowanie opieki nad osobami w stanie nietrzeźwości, wykonywanie zabiegów higieniczno-sanitarnych oraz udzielanie pierwszej pomocy. Izby podejmują współpracę z właściwymi gminnymi komisjami rozwiązywania problemów alkoholowych oraz innymi instytucjami, których działalność ma na celu przeciwdziałanie problemom alkoholowym i ich skutkom.