Janina S. domagała się od Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi aby udostępnił jej dane osobowe oraz pracownicze profesora Mariana P. Wyjaśniła, że lekarz został skazany w jej sprawie, na co przedstawiła wyrok sądu karnego. W odpowiedzi szpital poinformował, że nie dysponuje jego zgodą na udostępnianie danych. Janina S. wniosła skargę na bezczynność organu do sądu.
W odpowiedzi szpital wyjaśnił, że udostępnienie danych, o które wnosiła Janina S. w sposób rażący naruszałoby prawa pracownika, w tym prawo do prywatności. O współpracy z profesorem Marianem P. może natomiast decydować wyłącznie szefostwo szpitala. Wyrok skazujący nie ma natomiast dla pracodawcy znaczenia, jeżeli nie nakłada na skazanego zakazu wykonywania określonej pracy lub zajmowania stanowiska. Zdaniem organu, sprawy pracownicze, w tym ewentualne kary i zwolnienia dyscyplinarne nie stanowią informacji publicznej. Skarga na bezczynność jest natomiast bezzasadna - skarżąca została poinformowana na piśmie o odmowie udzielenia żądanych informacji.
Czytaj w LEX: Dostęp do informacji publicznej a ochrona danych osobowych >
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał skargę w całości za zasadną. Wyjaśnił, że bezczynność organu w sprawach o dostęp do informacji publicznej polega na tym, że organ nie udostępnia żądanej informacji i jednocześnie nie wydaje decyzji o odmowie jej udostępnienia bądź o umorzeniu postępowania, albo też udziela informacji niepełnej, czy też niezgodnej z wnioskiem.
Czy dane osobowe i pracownicze lekarza to informacja publiczna
W tej sprawie sporny był przedmiot wnioskowanej informacji - czy dane osobowe i pracownicze lekarza stanowią informację publiczną. W ocenie sądu, co najmniej kwestia zatrudnienia oraz przebywania lekarza na urlopie bezpłatnym były pytaniami dotyczącymi informacji publicznej. Dotyczyły bowiem osoby pełniącej funkcje publiczne w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawa o dostępie do informacji publicznej, a ponadto wydatkowania środków publicznych na zatrudnienie lekarzy przez publiczny szpital. Pojęcie "osoby pełniącej funkcje publiczne" nie ogranicza się bowiem wyłącznie do funkcjonariuszy publicznych, lecz także osób mających związek z realizacją zadań publicznych. Nie zawęża się też do definicji "funkcjonariuszy publicznych" zawartej w kodeksie karnym (art. 115 par. 19). Z powyższego wynika, że w podmiocie leczniczym prowadzącym zakład leczniczy osobami pełniącymi funkcje publiczne będą także zatrudnieni w placówce lekarze. To bowiem lekarze podejmują decyzje w stosunku do osób ubiegających się o uzyskanie konkretnego świadczenia zdrowotnego albo już korzystających ze świadczeń. Oni decydują o przyjętym sposobie leczenia, jak też o tym czy dana osoba dostanie skierowanie do szpitala, bądź też o tym, kiedy dana osoba zostanie do niego przyjęta. Tym samym skarżąca ma rację, że szpital, jako zakład jest obowiązany do stosowania właściwych przepisów o dostępie do informacji publicznej. Spośród żądanych od szpitala informacji, te dotyczące zatrudnienia lekarza na danym stanowisku powinny zatem zostać udzielone, jako dotyczące osoby pełniącej funkcje publiczną i dysponującej środkami publicznymi.
Zobacz procedurę: Badanie przesłanek odmowy udostępnienia informacji publicznej >
Należało wydać decyzję odmowną
Zdaniem sądu, w pozostałym zakresie organ powinien wydać decyzję odmowną. Wbrew swojej opinii, szpital nie mógł załatwić sprawy przez poinformowanie skarżącej o odmowie udzielenia informacji publicznej. Odpowiedź przesłana w takiej formie jest bowiem nieadekwatna do treści wniosku. O bezczynności podmiotu zobowiązanego świadczy nie tylko brak udzielenia informacji, ale także przedstawienie informacji zupełnie innej niż ta, na którą oczekuje wnioskodawca, informacji niepełnej lub też wymijającej czy nieadekwatnej do treści wniosku.
Wyrok WSA w Łodzi z dnia 31 sierpnia 2023 r. II SAB/Łd 63/23
