19 sierpnia 2009 r. wchodzi w życie ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1007).
Celem nowelizacji jest utworzenie centrów urazowych współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego. Stworzenie tego rodzaju wyspecjalizowanych ośrodków zapewnić ma szybszą i skuteczniejszą pomoc ofiarom urazów. Centra urazowe stanowić będą również bazę dydaktyczną i szkoleniową dla kadry medycznej.
Akt nowelizujący wprowadza definicję centrów urazowych, zasady ich tworzenia i funkcjonowania. Centrum urazowe przypadać ma na populację nie mniejszą niż milion mieszkańców zamieszkującą obszar pozwalający na dotarcie z miejsca zdarzenia do centrum urazowego w ciągu półtorej godziny oraz zapewniać działanie w swojej strukturze specjalistycznych oddziałów zabiegowych i pracowni diagnostycznych.
W nowelizacji określono jednolite wymagania organizacyjne, jakie powinny spełniać centra urazowe oraz sprecyzowano zadania lekarzy specjalistów udzielających świadczeń zdrowotnych w centrum urazowym (zespołu urazowego).
Przyjęto również nowe zasady podziału środków na finansowanie zespołów ratownictwa medycznego. Uwzględniono nowe kryteria obliczenia wysokości środków na finansowanie zespołów ratownictwa medycznego tj.:
1) liczbę zespołów ratownictwa medycznego ustaloną w wojewódzkim planie działania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne,
2) proporcję średniego kosztu zespołu podstawowego do średniego kosztu zespołu specjalistycznego równą 0,75,
3) liczbę sezonowych zespołów ratownictwa medycznego.
Do dnia 31 grudnia 2013 r. przewidziano okres przejściowy, umożliwiający dostosowanie się szpitali do wymogów organizacyjnych określonych dla centrów urazowych.
Celem nowelizacji jest utworzenie centrów urazowych współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego. Stworzenie tego rodzaju wyspecjalizowanych ośrodków zapewnić ma szybszą i skuteczniejszą pomoc ofiarom urazów. Centra urazowe stanowić będą również bazę dydaktyczną i szkoleniową dla kadry medycznej.
Akt nowelizujący wprowadza definicję centrów urazowych, zasady ich tworzenia i funkcjonowania. Centrum urazowe przypadać ma na populację nie mniejszą niż milion mieszkańców zamieszkującą obszar pozwalający na dotarcie z miejsca zdarzenia do centrum urazowego w ciągu półtorej godziny oraz zapewniać działanie w swojej strukturze specjalistycznych oddziałów zabiegowych i pracowni diagnostycznych.
W nowelizacji określono jednolite wymagania organizacyjne, jakie powinny spełniać centra urazowe oraz sprecyzowano zadania lekarzy specjalistów udzielających świadczeń zdrowotnych w centrum urazowym (zespołu urazowego).
Przyjęto również nowe zasady podziału środków na finansowanie zespołów ratownictwa medycznego. Uwzględniono nowe kryteria obliczenia wysokości środków na finansowanie zespołów ratownictwa medycznego tj.:
1) liczbę zespołów ratownictwa medycznego ustaloną w wojewódzkim planie działania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne,
2) proporcję średniego kosztu zespołu podstawowego do średniego kosztu zespołu specjalistycznego równą 0,75,
3) liczbę sezonowych zespołów ratownictwa medycznego.
Do dnia 31 grudnia 2013 r. przewidziano okres przejściowy, umożliwiający dostosowanie się szpitali do wymogów organizacyjnych określonych dla centrów urazowych.