Jak należy postępować w sytuacji zgonu w przychodni publicznego zakładu opieki zdrowotnej (nie w szpitalu i nie w przychodni przyszpitalnej)? Kto w tym przypadku stwierdza zgon? Kto ma obowiązek zawiadomić rodzinę? Czy należy wezwać pogotowie ratunkowe lub policję (nie chodzi o sekcję zwłok)? Czy można w tej sytuacji zawiadomić zakład pogrzebowy? Kto odpowiada za transport zwłok ?


Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym do stwierdzenia zgonu i wypisania karty zgonu jest uprawniony:

1. POZ, który ostatni w okresie 30 dni przed dniem zgonu udzielał choremu świadczeń lekarskich, lub lekarz innej specjalności leczący pacjenta w okresie 30 dni przed zgonem.

2. lekarz, który stwierdził zgon będąc wezwany do nieszczęśliwego wypadku lub nagłego zachorowania,

W takim przypadku kartę zgonu powinien wystawić, lekarz u którego leczył się pacjent, a jeżeli jest to niemożliwe, wówczas lekarz pogotowia ratunkowego.

Podstawa prawna: par. 2 ust. 1 i par. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 3 sierpnia 1961 r. w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny (Dz. U. Nr 39, poz. 202).

W przypadku śmierci pacjenta, należy zawiadomić o tym policję, która w dalszej wiadomości zawiadamia prokuratora. Prokurator podejmie decyzję o przeprowadzeniu lub nie, sekcji zwłok.

Nie ma przepisu prawnego jasno regulującego, kto w takim przypadku zawiadamia rodzinę zmarłego. Posiłkując się pomocniczo przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z 31 października 2006 r. w sprawie postępowania ze zwłokami osób zmarłych w szpitalach (Dz. U. z 2006 nr 203 poz. 1503), można by przyjąć że obowiązek ten spoczywałby na lekarzu wyznaczonym do tego rodzaju czynności (w ramach regulaminu przychodni). Z drugiej strony przyjęte jest, ze w przypadku śmierci w miejscu publicznym, o fakcie tym zawiadamia policja.

W przypadku zgonu w miejscach publicznych za organizację transportu zwłok odpowiada powiat. Policja dysponuje informacją, która firma ma podpisaną umowę z powiatem oraz zawiadamia ją.

Podstawa prawna art. 11 i art. 13 ustawy z 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 23, poz. 295 z późn. zm.).