Tym samym ustawa zapewniła ciągłość funkcjonowania tych podmiotów po 1 listopada 2015 roku.

Ustawa (zgodnie z art. 48 ust. 1 oraz w art. 57 ust. 1) nakłada na te podmioty obowiązek posiadania pozwolenia na pobieranie komórek rozrodczych od dawców i stosowanie ich w procedurze in vitro – w przypadku klinik; gromadzenie, przechowywanie i dystrybucję komórek rozrodczych oraz zarodków przeznaczonych do zastosowanie w procedurze in vitro – w przypadku banków. Wymóg posiadania tych pozwoleń wynika z prawa UE, które zostało wdrożone ustawą o leczeniu niepłodności.

Podmioty wykonujące w dniu wejścia w życie ustawy czynności polegające na gromadzeniu, przetwarzaniu, przechowywaniu, dystrybucji komórek rozrodczych lub zarodków przeznaczonych do zastosowania u ludzi w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji, wywozie komórek rozrodczych lub zarodków z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przywozie komórek rozrodczych lub zarodków na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będą mogły wykonywać te czynności po 1 listopada 2015 roku, do czasu uzyskania stosownego w tym zakresie pozwolenia, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy (czyli do 2 listopada 2016 roku).

Czytaj: Osiem projektów rozporządzeń do ustawy o in vitro>>>

 

Analogiczne rozwiązanie zostało przyjęte wobec podmiotów, które w dniu wejścia w życie ustawy wykonywały czynności medycznie wspomaganej prokreacji polegające na pobieraniu komórek rozrodczych od dawców lub stosowaniu komórek rozrodczych i zarodków u ludzi w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji. Będą one mogły wykonywać te czynności po 1 listopada 2015 – do czasu uzyskania stosownego w tym zakresie pozwolenia, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy (również do 2 listopada 2016 roku).

Nowe przepisy obligują obecnie funkcjonujące kliniki leczenia niepłodności i banki komórek rozrodczych i zarodków do stworzenia  programu postępowania z dotychczas zgromadzonymi komórkami rozrodczymi i zarodkami. W tzw. programie dostosowawczym zostanie ustalony sposób postępowania, który ma zapewnić jakość przechowywania komórek rozrodczych i zarodków, zdrowie i bezpieczeństwo biorczyni oraz zdrowie dzieci, które mogą się urodzić w wyniku zastosowania tych komórek rozrodczych lub zarodków w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji, bezpieczeństwo komórek rozrodczych lub zarodków gromadzonych, przetwarzanych, przechowywanych lub dystrybuowanych.

Przepis dotyczący utworzenia programów dostosowawczych nie jest błędem. Ich przygotowanie daje gwarancję odpowiedniego postępowania z komórkami rozrodczymi i zarodkami oraz zapewnia bezpieczeństwo wszystkim zarodkom. Zapewnia także właściwą implementację dyrektyw UE.

 
Czytaj: Od 1 listopada 2015: in vitro nie dla samotnych kobiet>>>

Ministerstwo Zdrowia informuje też, że podmioty, które przed dniem wejścia w życie ustawy prowadziły leczenie metodą medycznie wspomaganej prokreacji, miały możliwość spotkania się z przedstawicielami Ministerstwa i zapoznania się z wszystkimi informacjami koniecznymi do właściwego wdrożenia ustawy. Ministerstwo Zdrowia podkreśla, że cały czas służy pomocą w tych kwestiach.