Czy pacjent ponosi koszty transportu jeśli ze względu na stan zdrowia lub dysfunkcję narządu ruchu nie może korzystać ze środków transportu publicznego?
Transport odbywa się ze szpitala do domu pacjenta po zakończonym leczeniu i nie jest związany z koniecznością pilnego udzielenia pomocy ani kontynuacją leczenia.
Kwestie związane z transportem sanitarnym pacjenta regulują przepisy:
•\ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.; dalej jako: u.ś.o.z.);
•\rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego (Dz. U. Nr 140, poz. 1143);
•\rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 81, poz. 484; dalej jako: r.o.w.u.).
Z artykułu 41 u.ś.o.z. wynika, że świadczeniobiorcy, na podstawie zlecenia lekarskiego, przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego - w przypadku dysfunkcji ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, w celu odbycia leczenia - do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie, i z powrotem.
Szpital, w ramach środków finansowych określonych w umowie, jest zobowiązany do zapewnienia usług transportu sanitarnego w przypadkach określonych w ustawie (§ 8 ust. 2 r.o.w.u.).
Wobec powyższego, świadczeniobiorcy posiadającemu dysfunkcję narządu ruchu uniemożliwiającą mu korzystanie z transportu publicznego, po zakończonym leczeniu szpitalnym, świadczeniodawca ma obowiązek zapewnić bezpłatny transport "powrotny".
Natomiast w przypadku osób niewymienionych w art. 41 u.ś.o.z. (nieposiadających dysfunkcji narządu ruchu), zdolnych do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale wymagającej przy korzystaniu ze środków transportu publicznego pomocy innej osoby lub środka transportu dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych, przejazd środkami transportu sanitarnego zapewnia świadczeniodawca za 40% odpłatnością pacjenta (§ 6 rozporządzenia w sprawie świadczeń gwarantowanych).
Katarzyna Słodka
Transport odbywa się ze szpitala do domu pacjenta po zakończonym leczeniu i nie jest związany z koniecznością pilnego udzielenia pomocy ani kontynuacją leczenia.
Kwestie związane z transportem sanitarnym pacjenta regulują przepisy:
•\ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.; dalej jako: u.ś.o.z.);
•\rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego (Dz. U. Nr 140, poz. 1143);
•\rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 81, poz. 484; dalej jako: r.o.w.u.).
Z artykułu 41 u.ś.o.z. wynika, że świadczeniobiorcy, na podstawie zlecenia lekarskiego, przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego - w przypadku dysfunkcji ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, w celu odbycia leczenia - do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie, i z powrotem.
Szpital, w ramach środków finansowych określonych w umowie, jest zobowiązany do zapewnienia usług transportu sanitarnego w przypadkach określonych w ustawie (§ 8 ust. 2 r.o.w.u.).
Wobec powyższego, świadczeniobiorcy posiadającemu dysfunkcję narządu ruchu uniemożliwiającą mu korzystanie z transportu publicznego, po zakończonym leczeniu szpitalnym, świadczeniodawca ma obowiązek zapewnić bezpłatny transport "powrotny".
Natomiast w przypadku osób niewymienionych w art. 41 u.ś.o.z. (nieposiadających dysfunkcji narządu ruchu), zdolnych do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale wymagającej przy korzystaniu ze środków transportu publicznego pomocy innej osoby lub środka transportu dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych, przejazd środkami transportu sanitarnego zapewnia świadczeniodawca za 40% odpłatnością pacjenta (§ 6 rozporządzenia w sprawie świadczeń gwarantowanych).
Katarzyna Słodka