Czy pacjent ponosi koszty transportu jeśli ze względu na stan zdrowia lub dysfunkcję narządu ruchu nie może korzystać ze środków transportu publicznego?
Transport odbywa się ze szpitala do domu pacjenta po zakończonym leczeniu i nie jest związany z koniecznością pilnego udzielenia pomocy ani kontynuacją leczenia.
Kwestie związane z transportem sanitarnym pacjenta regulują przepisy:
• ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.; dalej jako: u.ś.o.z.);
• rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 grudnia 2004 r. w sprawie wykazu grup jednostek chorobowych, stopni niesprawności oraz wysokości udziału własnego świadczeniodawcy w kosztach przejazdu środkami transportu sanitarnego (Dz. U. Nr 275, poz. 2731);
• rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 81, poz. 484; dalej jako: r.o.w.u.).
Z artykułu 41 u.ś.o.z. wynika, że świadczeniobiorcy, na podstawie zlecenia lekarskiego, przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego - w przypadku dysfunkcji ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, w celu odbycia leczenia - do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie, i z powrotem.
Szpital, w ramach środków finansowych określonych w umowie, jest zobowiązany do zapewnienia usług transportu sanitarnego w przypadkach określonych w ustawie (§ 8 ust. 2 r.o.w.u.).
Z powyższego wynika, że po zakończonym leczeniu, świadczeniodawca ma obowiązek zapewnić świadczeniobiorcy transport "powrotny", o ile stan zdrowia pacjenta w ocenie lekarza, kwalifikuje go do bezpłatnego przejazdu środkami transportu sanitarnego.
W przypadku osób nieposiadających dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej korzystanie z transportu publicznego, kwalifikowanie do transportu sanitarnego następuje na zasadach określonych w rozporządzeniu w sprawie wykazu grup jednostek chorobowych, stopni niesprawności oraz wysokości udziału własnego świadczeniodawcy w kosztach przejazdu środkami transportu sanitarnego (ustalenie stopnia niesprawności). Wówczas przewóz odbywa się odpłatnie lub za częściową odpłatnością świadczeniobiorcy.
Transport odbywa się ze szpitala do domu pacjenta po zakończonym leczeniu i nie jest związany z koniecznością pilnego udzielenia pomocy ani kontynuacją leczenia.
Kwestie związane z transportem sanitarnym pacjenta regulują przepisy:
• ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.; dalej jako: u.ś.o.z.);
• rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 grudnia 2004 r. w sprawie wykazu grup jednostek chorobowych, stopni niesprawności oraz wysokości udziału własnego świadczeniodawcy w kosztach przejazdu środkami transportu sanitarnego (Dz. U. Nr 275, poz. 2731);
• rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 81, poz. 484; dalej jako: r.o.w.u.).
Z artykułu 41 u.ś.o.z. wynika, że świadczeniobiorcy, na podstawie zlecenia lekarskiego, przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego - w przypadku dysfunkcji ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, w celu odbycia leczenia - do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie, i z powrotem.
Szpital, w ramach środków finansowych określonych w umowie, jest zobowiązany do zapewnienia usług transportu sanitarnego w przypadkach określonych w ustawie (§ 8 ust. 2 r.o.w.u.).
Z powyższego wynika, że po zakończonym leczeniu, świadczeniodawca ma obowiązek zapewnić świadczeniobiorcy transport "powrotny", o ile stan zdrowia pacjenta w ocenie lekarza, kwalifikuje go do bezpłatnego przejazdu środkami transportu sanitarnego.
W przypadku osób nieposiadających dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej korzystanie z transportu publicznego, kwalifikowanie do transportu sanitarnego następuje na zasadach określonych w rozporządzeniu w sprawie wykazu grup jednostek chorobowych, stopni niesprawności oraz wysokości udziału własnego świadczeniodawcy w kosztach przejazdu środkami transportu sanitarnego (ustalenie stopnia niesprawności). Wówczas przewóz odbywa się odpłatnie lub za częściową odpłatnością świadczeniobiorcy.
