Czy SP ZOZ, który posiada umowę z NFZ na leczenie ambulatoryjne, ma obowiązek wysłać lekarza chirurga na wizytę domową, jeśli żąda tego pacjent?
Czy SP ZOZ ma obowiązek wysłać lekarza specjalistę na wizytę domową do pacjenta?
Lekarz chirurg wykonuje zabiegi w poradni.
Czy zatem wizyta w domu zapewni odpowiednie warunki sanitarne?
Czy nie lepiej dowieźć chorego do poradni na koszt poradni?
Świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej mogą być realizowane zarówno w poradni specjalistycznej, jak i, w przypadkach wynikających ze stanu zdrowia świadczeniobiorcy, w domu świadczeniobiorcy (w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy albo miejscu jego czasowego pobytu). Co istotne jednak, okoliczności związane ze stanem zdrowia świadczeniobiorcy kreujące po stronie świadczeniodawcy obowiązek udzielania porad w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy albo w miejscu jego czasowego pobytu, winny być oceniane również i z punktu widzenia zasad wykonywania przez lekarza badania stanu zdrowia pacjenta, rozpoznawania chorób czy samego leczenia. W konsekwencji uznać należy, iż świadczeniodawca zobowiązany będzie realizować świadczenia z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w przypadkach wynikających ze stanu zdrowia świadczeniobiorcy także i w domu świadczeniobiorcy, chyba, że charakter świadczeń zdrowotnych (np. niektóre świadczenia zabiegowe i związana z nimi konieczność zachowania reguł aseptyki) wyklucza, z medycznego punktu widzenia, możliwość ich udzielenia poza pomieszczeniem podmiotu wykonującego działalność leczniczą. W takiej sytuacji na świadczeniodawcy ciążył będzie obowiązek zapewnienia świadczeniobiorcy transportu sanitarnego do poradni i z powrotem.
Zgodnie z przepisem § 7 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, w przypadkach wynikających ze stanu zdrowia świadczeniobiorcy świadczenia gwarantowane są udzielane w domu świadczeniobiorcy. Co istotne, przez poradę udzielaną w miejscu pobytu świadczeniobiorcy rozumieć należy, po myśli § 2 ust. 1 pkt 20 zarządzenia Nr 79/2014/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 5 grudnia 2014 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna, poradę udzielaną w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy albo miejscu jego czasowego pobytu.
Jednocześnie zauważyć należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, świadczeniobiorcy, na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego, przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego, w tym lotniczego, do najbliższego podmiotu leczniczego, o którym mowa w przepisach o działalności leczniczej, udzielającego świadczeń we właściwym zakresie, i z powrotem, w przypadkach konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia w podmiocie leczniczym oraz wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia. Ponadto jak stanowi art. 41 ust. 2 u.ś.o.z., świadczeniobiorcy, na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego, przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego w przypadku dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, w celu odbycia leczenia - do najbliższego podmiotu leczniczego udzielającego świadczeń we właściwym zakresie, i z powrotem.
Uwzględniając powyższe ustalenia w zakresie przepisów obowiązującego prawa oraz odnosząc je kolejno do treści sformułowanego pytania stwierdzić należy, iż świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej mogą być realizowane zarówno w poradni specjalistycznej, jak i, w przypadkach wynikających ze stanu zdrowia świadczeniobiorcy, w domu świadczeniobiorcy (w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy albo miejscu jego czasowego pobytu). Co istotne jednak, okoliczności związane ze stanem zdrowia świadczeniobiorcy kreujące po stronie świadczeniodawcy obowiązek udzielania porad w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy albo w miejscu jego czasowego pobytu, winny być oceniane również i z punktu widzenia zasad wykonywania przez lekarza badania stanu zdrowia pacjenta, rozpoznawania chorób czy samego leczenia. W konsekwencji uznać należy, iż świadczeniodawca zobowiązany będzie realizować świadczenia z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w przypadkach wynikających ze stanu zdrowia świadczeniobiorcy także i w domu świadczeniobiorcy, chyba, że charakter świadczeń zdrowotnych (np. niektóre świadczenia zabiegowe i związana z nimi konieczność zachowania reguł aseptyki) wyklucza, z medycznego punktu widzenia, możliwość ich udzielenia poza pomieszczeniem podmiotu wykonującego działalność leczniczą. W takiej sytuacji na świadczeniodawcy ciążył będzie obowiązek zapewnienia świadczeniobiorcy transportu sanitarnego do poradni i z powrotem.