Pytanie
Czy pacjent chory na gruźlicę, musi okazać ubezpieczenie zdrowotne w celu przyjęcia do poradni gruźlicy?
Odpowiedź
odpowiedzi udzielono: 3 lutego 2012 r.
Zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) - dalej u.ś.o.z. świadczeniobiorca ubiegający się o udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej jest obowiązany przedstawić kartę ubezpieczenia zdrowotnego lub inny dokument potwierdzający prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Co istotne, obowiązek artykułowany treścią cytowanego przepisu obejmuje swoim zakresem wszystkie świadczenia opieki zdrowotnej, a więc również i świadczenia z zakresu gruźlicy i chorób płuc. Ponadto użycie sformułowania "świadczeniobiorca ubiegający się o udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej" rozstrzyga w sposób niebudzący wątpliwości, iż przedstawienie dokumentu potwierdzającego uprawnienie pacjenta winno nastąpić przed skorzystaniem ze świadczeń opieki zdrowotnej.
Wyjątkiem od zasady, zgodnie z którą świadczeniobiorca przedstawia dokument potwierdzający status osoby ubezpieczonej jeszcze przed udzieleniem świadczenia zdrowotnego jest sytuacja powstania stanu nagłego. W takim przypadku dokument ubezpieczenia może zostać przedstawiony w innym czasie.
Wskazać również należy, iż jak stanowi art. 57 ust. 2 pkt 8 u.ś.o.z. świadczenia dla osób chorych na gruźlicę udzielane są bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 2 ust. 1 u.ś.o.z. korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych na zasadach określonych w ustawie mają prawo osoby objęte powszechnym, obowiązkowym i dobrowolnym, ubezpieczeniem zdrowotnym, inne, niż ubezpieczeni, osoby posiadające obywatelstwo polskie i posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które spełniają kryterium dochodowe, o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) oraz inne niż wskazane wyżej osoby posiadające obywatelstwo polskie i posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie ukończyły 18. roku życia lub są w okresie ciąży, porodu i połogu. Osoby wskazane wyżej mają, w rozumieniu przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, status świadczeniobiorców.
Jak stanowi z kolei art. 50 u.ś.o.z. świadczeniobiorca ubiegający się o udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej jest obowiązany przedstawić kartę ubezpieczenia zdrowotnego lub inny dokument potwierdzający prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Co istotne, obowiązek artykułowany treścią cytowanego przepisu obejmuje swoim zakresem wszystkie świadczenia opieki zdrowotnej, a więc również i świadczenia z zakresu gruźlicy i chorób płuc. Ponadto użycie sformułowania "świadczeniobiorca ubiegający się o udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej" rozstrzyga w sposób niebudzący wątpliwości, iż przedstawienie dokumentu potwierdzającego uprawnienie pacjenta winno nastąpić przed skorzystaniem ze świadczeń opieki zdrowotnej.
Wyjątkiem od zasady, zgodnie z którą świadczeniobiorca przedstawia dokument potwierdzający status osoby ubezpieczonej jeszcze przed udzieleniem świadczenia zdrowotnego jest przepis art. 50 ust. 2 i 3 u.ś.o.z., po myśli którego w przypadku stanu nagłego dokument ubezpieczenia może zostać przedstawiony w innym czasie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia udzielania świadczenia opieki zdrowotnej, o ile chory nadal przebywa w szpitalu. Jeżeli jednak przedstawienie dokumentu w terminie 30-dniowym nie jest możliwe, dokument ten może być przedstawiony w terminie 7 dni od dnia zakończenia udzielania świadczeń opieki zdrowotnej. Pamiętać jednak należy, iż przedłożenie dokumentu potwierdzającego prawo świadczeniobiorcy do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej już po udzieleniu świadczenia zdrowotnego dotyczy wyłącznie sytuacji, w których pacjent znajduje się w stanie nagłym. Rzecz jasna w każdym przypadku o wystąpieniu stanu nagłego decyduje lekarz, jednak przypomnieć należy, iż zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 z późn. zm.) stanem nagłym jest stan polegający na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu się objawów pogarszania zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia, wymagający podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia.
Na zakończenie podkreślenia wymaga, iż niezależnie od wskazania, zgodnie z którym pacjent chory na gruźlicę zobowiązany jest przed udzieleniem mu świadczenia w poradni gruźlicy i chorób płuc okazać dokument potwierdzający prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (chyba że znajduje się w stanie nagłym), to zgodnie z przepisem art. 57 ust. 2 pkt 8 u.ś.o.z. świadczenia dla osób chorych na gruźlicę udzielane są bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
Artur Paszkowski