Odpowiedź:
Nie ma przeszkód, by lekarz prowadzący indywidualną praktykę lekarską prowadził działalność polegającą na pobieraniu krwi do badań diagnostycznych, winien jednak spełniać określone wymagania. Ten sam wniosek odnosi się do podmiotów leczniczych.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 332) - dalej u.p.s.k. pobieranie krwi i oddzielanie jej składników jest dopuszczalne wyłącznie przez jednostki organizacyjne publicznej służby krwi, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-4 u.p.s.k., po uzyskaniu akredytacji, a w zakresie pobierania krwi w celu wytwarzania produktów krwiopochodnych, po uzyskaniu zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego. Przepis ten jednak, zgodnie z ust. 2, nie dotyczy pobrania krwi w celach diagnostycznych. Postawione zagadnienie należy ocenić zatem w świetle przepisów dotyczących diagnostyki laboratoryjnej.
Stosownie do treści art. 6b ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1384 z późn. zm.) osoby uprawnione, o których mowa w art. 6 i 6a, w zależności od posiadanych kwalifikacji zawodowych, mogą wykonywać zabiegi i czynności polegające na pobraniu od pacjenta materiału do badań laboratoryjnych. Kwalifikacje wymagane do wykonywania poszczególnych czynności w tym zakresie określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z 3 listopada 2004 r. w sprawie wykazu zabiegów i czynności polegających na pobraniu od pacjenta materiału do badań laboratoryjnych (Dz. U. Nr 247, poz. 2481), stanowiąc w tym zakresie, że pobieranie krwi żylnej z żył obwodowych kończyn zgodnie z aktualnym stanem wiedzy medycznej oraz pobieranie krwi włośniczkowej z opuszki palca i palucha, z piętki i płatka ucha zgodnie z aktualnym stanem wiedzy medycznej może być wykonywane przez osobę posiadającą uprawnienia diagnosty laboratoryjnego, licencjata na kierunku analityka medyczna lub technika analityki medycznej. Uprawnienie takie posiada także lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie przydatnej do wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej, oraz , na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 listopada 2007 r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie bez zlecenia lekarskiego (Dz. U. Nr 210, poz. 1540) pielęgniarka i położna może pobierać krew, pod warunkiem uzyskania tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa.
Z kolei odnośnie warunków lokalowych rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 marca 2004 r. w sprawie wymagań, jakim powinno odpowiadać medyczne laboratorium diagnostyczne (Dz. U. Nr 43, poz. 408 z późn. zm.) - dalej r.s.w. w § 4 ust. 1 pkt 4 wymaga aby na terenie laboratorium wyodrębnione było pomieszczenie służące do obsługi pacjentów, w przypadku gdy na terenie laboratorium jest również pobierany materiał do badań. W takiej jednak sytuacji, zgodnie z § 5 ust 1 r.s.w. laboratorium winno posiadać wyposażenie właściwe dla zakresu prowadzonej działalności, w tym wyposażenie umożliwiające pobieranie materiału. Wynika stąd, iż nie każde laboratorium diagnostyczne musi zapewniać pobór materiału do badań, jednak pobór taki nie może następować w innych warunkach, niż określone dla laboratoriów. Wniosek taki płynie ponadto również z treści rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie standardów jakości dla medycznych laboratoriów diagnostycznych i mikrobiologicznych (Dz. U. Nr 61, poz. 435 z późn. zm.). Określa ono warunki pobierania materiału do badań, warunki transportu takich materiałów oraz ich przechowywania.
Nie ma przeszkód, by lekarz prowadzący indywidualną praktykę lekarską prowadził działalność polegającą na pobieraniu krwi do badań diagnostycznych, winien jednak spełniać opisane wyżej wymagania. Ten sam wniosek odnosi się do podmiotów leczniczych. Działalność w tym zakresie, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885), stanowi pozostałą działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowaną (86.90.E). 
Iwona Kaczorowska-Kossowska, autorka współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie
Odpowiedzi udzielono 25 lutego 2015 r.