Pytanie pochodzi z publikacji Serwis Prawo i Zdrowie
Wykonujemy badania preluksacyjne dla noworodków.
Na podstawie jakiego przepisu prawnego należy przyjąć dziecko bez nr PESEL, jeżeli żadne z rodziców nie jest ubezpieczone?
Jakie dokumenty powinniśmy wymagać od rodzica, by NFZ nie zakwestionował świadczenia?
Odpowiedź:
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) - dalej u.ś.o.z., osoba posiadająca obywatelstwo polskie, która nie ukończyła 18 roku życia, nawet jeśli nie jest ubezpieczona jest świadczeniobiorcą i jest uprawniona do świadczeń, dlatego też na podstawie tego przepisu należy udzielić świadczeń dziecku, którego rodzice nie są ubezpieczeni. Ponadto, jeżeli numer PESEL nie został dziecku nadany, nie jest on również wymagany. W takim wypadku identyfikatorem podawanym w dokumentacji medycznej i sprawozdawczości NFZ jest identyfikator rodzica.
Ponadto, gdy z systemu weryfikacji uprawnień eWUŚ lub innych okoliczności wynika, że dziecko nie jest ubezpieczone, rodzic dziecka powinien złożyć oświadczenie, o którym mowa w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 grudnia 2012 r. w sprawie wzorów oświadczeń o przysługującym świadczeniobiorcy prawie do świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 1421) - dalej r.w.ś.o.z.
Uzasadnienie:
Sposób i tryb finansowania świadczeń świadczeniobiorcom, którzy nie są ubezpieczeni, jest określony w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 9 kwietnia 2014 r. w sprawie sposobu i trybu finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. poz. 473), które zostało wydane na podstawie art. 13a u.ś.o.z., natomiast zakres danych gromadzonych przez świadczeniodawców określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 czerwca 2008 r. w sprawie zakresu niezbędnych informacji gromadzonych przez świadczeniodawców, szczegółowego sposobu rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych (tekst jedn. Dz. U. poz. 1447) - dalej r.n.i.ś. Świadczenia opieki zdrowotnej udzielone świadczeniobiorcom, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 u.ś.o.z. są finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze środków budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, w formie dotacji. Uruchomienia dotacji celowej wymaga przedstawienia przez Fundusz określonego w wyżej cytowanym rozporządzeniu w sprawie sposobu i trybu finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej sprawozdania, dlatego też postanowienia właściwych przepisów nakładają na świadczeniodawców obowiązek gromadzenia takich danych, aby Fundusz mógł zidentyfikować tytuł uprawnienia osoby korzystającej ze świadczeń. Fundusz żąda informacji o tytule ubezpieczenia, względnie informacji, że świadczenia te zostały udzielone na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 u.ś.o.z., niezależnie od tytułu ubezpieczenia. Wynika to również z rozporządzenia w sprawie zakresu niezbędnych informacji gromadzonych przez świadczeniodawców, szczegółowego sposobu rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych, które wymaga podania od świadczeniodawcy kodu tytułu uprawnienia, zgodnie z załącznikiem nr 3 tabela Nr 8 do r.n.i.ś., w której wskazano kody tytułów uprawnienia do świadczeń. W konsekwencji obowiązkiem świadczeniodawcy udzielającego świadczeń takiej osobie jest gromadzenie określonych danych dotyczących udzielenia świadczenia i przekazywanie ich wraz ze sprawozdaniem do Funduszu. Zgodnie z § 3 r.n.i.ś. rejestr świadczeń obejmujący dane dotyczące udzielonego świadczenia zdrowotnego, zawiera m.in. dane charakteryzujące osobę, której udzielono świadczenia zdrowotnego. Dane te określa § 4 r.n.i.ś., który wskazuje, że dane dotyczące osoby obejmują m.in. identyfikator osoby oraz kod identyfikatora, określone zgodnie z tabelą nr 7 załącznika nr 3 do r.n.i.ś., natomiast identyfikatorem dziecka, któremu nie został nadany numer PESEL, jest identyfikator jednego z rodziców lub identyfikator opiekuna prawnego dziecka. Wobec tego, jeśli zarówno dziecko jak i rodzic nie są ubezpieczeni, nie będą mieli oni możliwości przedstawienia dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń. W konsekwencji rodzic dziecka powinien złożyć oświadczenie, o którym mowa w załączniku nr 2 do r.w.ś.o.z., podając jako tytuł uprawnienia art. 2 ust. 1 pkt 3 lit. a u.ś.o.z. W przypadku dzieci dochodzi do pewnej sprzeczności pomiędzy regulacjami wobec treści wzoru oświadczenia, szczególnie że ani w opisie wypełnienia oświadczenia, ani w przepisach rozporządzenia w sprawie wzorów oświadczeń o przysługującym świadczeniobiorcy prawie do świadczeń opieki zdrowotnej nie ma określonego sposobu zachowania się w przypadku nie posiadania przez dziecko do 7 lat dokumentu tożsamości. W takiej sytuacji należy w miejscu, w którym konieczne jest wpisanie numeru dokumentu wpisać „brak dokumentu – dziecko do 7 lat”.
Agnieszka Pietraszewska-Macheta, autorka współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie
Odpowiedzi udzielono 10 sierpnia 2014 r.
\