Uchwalona w 2001 roku ustawa o diagnostyce laboratoryjnej po raz pierwszy określiła zasady dostępu do wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego, standardy prawne wykonywania tego zawodu, a także określiła obowiązki i prawa diagnosty laboratoryjnego. Ustawa ta uporządkowała także kwestie dotyczące udzielania świadczeń z zakresu medycznej diagnostyki laboratoryjnej i odpowiedzialności zawodowej za ich wykonywanie.
 
Medyczna diagnostyka laboratoryjna to wymagająca wysokich kwalifikacji dziedzina medycyny mająca bezpośredni wpływ na proces leczenia pacjenta. Postawienie prawidłowej diagnozy oraz określenie skuteczności zastosowanej terapii wymaga przeprowadzenia przez diagnostę laboratoryjnego szeregu badań laboratoryjnych i ich interpretacji.

Czytaj: Diagności laboratoryjni od 1 maja 2016 objęci systemem monitorowania kształcenia >>>
  
Aktualnie Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych opracowała projekt nowelizacji ustawy o diagnostyce laboratoryjne, który ma istotne znaczenie dla lepszego funkcjonowania diagnostyki laboratoryjnej, a tym samym dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów.
  
W projekcie uwzględniono najistotniejsze kwestie dotyczące wskazania, iż autoryzacja wyniku badań nie może być realizowana na "odległość", czyli bez obecności diagnosty laboratoryjnego w miejscu wykonywania badania,  zmiany kształcenia przeddyplomowego uprawniającego do wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego, obowiązku finansowania z budżetu państwa kształcenia specjalizacyjnego diagnostów laboratoryjnych w dziedzinach uznanych przez Ministra Zdrowia za priorytetowe dla systemu ochrony zdrowia, odpowiedzialności zawodowej diagnostów laboratoryjnych a także  zakazu reklamy medycznych laboratoriów diagnostycznych oraz ich działalności. (centrum prasowe pap)