Zamawiający może udzielić zamówienia w trybie zapytania o cenę, jeżeli przedmiotem zamówienia są dostawy lub usługi powszechnie dostępne o ustalonych standardach jakościowych, a wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 p.z.p.

Biorąc pod uwagę fakt, że tryb zapytania o cenę nie został wprowadzony do polskiego prawa w wyniku implementacji dyrektyw unijnych, gdyż nie odnosi się do zamówień publicznych realizowanych powyżej progów, z których wynika obowiązek stosowania dyrektyw, to bezpośrednio przesłanek jego stosowania nie można odnaleźć i wywodzić z treści dyrektyw.

Jednak skoro polski ustawodawca przy definiowaniu dynamicznego systemu zakupów także posłużył się pojęciem usług powszechnie dostępnych, a ten tryb jest regulowany na gruncie dyrektywy klasycznej 2004/18/WE, Izba zbadała, czy z treści tej dyrektywy można wywieść, jak powinno być rozumiane pojęcie usług powszechnie dostępnych.

Izba zwróciła uwagę na treść pkt 13 preambuły dyrektywy, z którego wynika, że "z uwagi na szybki rozwój elektronicznych systemów zakupów, należy obecnie wprowadzić odpowiednie reguły, które umożliwią instytucjom zamawiającym pełne wykorzystanie możliwości stwarzanych przez te systemy. W tym kontekście niezbędne jest zdefiniowanie w pełni elektronicznego, dynamicznego systemu zakupów dla zakupów bieżącego użytku, oraz określenie szczególnych reguł tworzenia i funkcjonowania takiego systemu w celu zapewnienia równego traktowania każdego wykonawcy, który chciałby wziąć w nim udział. Każdy wykonawca, który złoży ofertę orientacyjną, zgodnie ze specyfikacją oraz spełni kryteria kwalifikacji powinien mieć możliwość przystąpienia do takiego systemu. Taka technika zakupów umożliwia instytucji zamawiającej, poprzez stworzenie wykazu zakwalifikowanych oferentów oraz umożliwienie udziału nowym oferentom, uzyskanie szczególnie szerokiego wachlarza ofert dzięki dostępnym udogodnieniom elektronicznym, a poprzez to zapewnienie optymalnego wykorzystania środków publicznych dzięki szerokiej konkurencji.".

Ustawodawca unijny zatem przewidział dynamiczny system zakupów do zakupów bieżącego użytku. W tej sytuacji, dokonując wykładni przepisu art. 2 pkt 2a ustawy należy stwierdzić, że dynamiczny system zakupów może być stosowany dla takich powszechnie dostępnych dostaw i usług, które służą bieżącemu użytkowi. Przymiotnik bieżący oznacza obecny, aktualny, teraźniejszy, dzisiejszy, zaś użytek to zastosowanie, posługiwanie się, używanie, użytkowanie. Można zatem powiedzieć, że zakupy bieżącego użytku, to zakupy codziennego, obecnego używania.

Uchwała Krajowej Izby Odwoławczej z 26 marca 2014 r., KIO/KD 21/14