Jedna z mieszkanek gminy wniosła skargę do sądu administracyjnego na bezczynność wójta, w sprawie dotyczącej rozgraniczenia nieruchomości.
Kobieta tłumaczyła, iż postępowanie w tej sprawie, trwa już dwa lata i do chwili obecnej powołany przez wójta geodeta, nie sporządził i nie dostarczył operatu rozgraniczeniowego.
W odpowiedzi wójt wyjaśnił, że przed wniesieniem skargi podejmował szereg czynności zmierzających do załatwienia sprawy, w tym wielokrotnie zwracał się do wyznaczonego geodety o przedłożenie dokumentacji geodezyjnej.
WSA uznał skargę kobiety za zasadną.
W ocenie sądu postawa geodety nie jest przeszkodą. W sytuacji gdy geodeta nie wywiązuje się ze swoich obowiązków wójt powinien go zdyscyplinować lub wyznaczyć innego geodetę do przeprowadzenia rozgraniczenia.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
W toku kontrolowanego postępowania wójt pięciokrotnie (telefonicznie i pisemnie) zwracał się do wyznaczonego geodety o przedłożenie dokumentacji geodezyjnej.
Jednak w żadnym z wezwań nie zastosował jakiegokolwiek środka dyscyplinującego, ani też zastrzeżenia, że niewywiązanie się z nałożonego obowiązku spowoduje wyznaczenie nowego geodety.
Ponadto pierwsza telefoniczna próba nawiązania kontaktu z geodetą nastąpiła po ponad 8 miesiącach od wszczęcia postępowania, co wskazuje na dopuszczenie się bezczynności przez wójta z rażącym naruszeniem prawa.
Rażące naruszenie prawa przy stwierdzonej bezczynności organu wynika również z tego, że niewątpliwie charakter sprawy nie był skomplikowany, a organ miał możliwość podjęcia skutecznych środków do terminowego załatwienia sprawy (np. poprzez zdyscyplinowanie geodety lub wyznaczenie innego geodety).
Sąd zwrócił uwagę, iż z chwilą upoważnienia geodety przez właściwy organ administracji publicznej, to na organie ciąży obowiązek wyegzekwowania od geodety należytego i w rozsądnym czasie, wykonania czynności rozgraniczeniowych i sporządzenia stosownej dokumentacji.
To organ bowiem, który wszczął postępowanie w sprawie rozgraniczenia wiążą terminy jej załatwienia – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Krakowie z 31 marca 2016 r., sygn. akt III SAB/Kr 91/15, nieprawomocny
