Prezydent miasta nie wyraził zgody na umieszczenie przez przedsiębiorcę reklamy w pasie drogowym.

W skardze do sądu administracyjnego przedsiębiorca zarzucił niewyjaśnienie stanu faktycznego i przerzucenie na niego ciężaru udowodnienia okoliczności, które uzasadniałyby umieszczenie w pasie drogowym nośnika reklamowego.

WSA przypomnaił, iż odstępstwo od zakazu z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz.260 ze zm.) jest możliwe tylko wówczas, gdy w ocenie zarządcy drogi zajęcie pasa drogowego nie zagrozi stanowi technicznemu drogi i bezpieczeństwu ruchu drogowego.

Jednak zarządca drogi nie ma obowiązku prowadzić w każdej sprawie osobnego postępowania dowodowego w celu wykazania, że zamieszczenie reklamy zagrozi bezpieczeństwu ruchu drogowego.
Innymi słowy, zarządca drogi może przyjąć swoiste domniemanie, że zamieszczenie reklamy w odległości mniejszej niż 50 m od skrzyżowania zagraża bezpieczeństwu w ruchu drogowym.

Ciężar przedstawienia dowodów pozwalających na jego obalenie ciąży zaś na wnioskodawcy, który zainicjował postępowanie w sprawie wyrażenia zgody na lokalizację urządzenia w pasie drogi – wyjaśnił sąd.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Szczecinie z 16 lipca 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 52/15, nieprawomocny