Sąd okręgowy w trakcie rozpoznawania skargi na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej powziął wątpliwości odnośnie stosowania przepisów Kodeksu postępowania cywilnego z 17.11.1964 r. (Dz.U. z 2016 r., poz. 1822) dalej k.p.c. Skarga została złożona przez prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. 

W kontekście art. 198a ust. 2 Prawa zamówień publicznych z 29.01.2004 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 2164) dalej p.z.p., skład orzekający zastanawiał się nad odpowiednim stosowaniem przepisów k.p.c. przy postępowaniu toczącym się wskutek wniesionej skargi. Konkretnie chodziło o możliwość zastosowania zasady słuszności wynikającą z art. 102 k.p.c. przy orzekaniu o kosztach postępowania sądowego.

Brak doręczenia odpisu skargi na orzeczenie KIO nie powoduje jej odrzucenia >>>

Zgodnie z nią, w uzasadnionych przypadkach sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo zdecydować się na brak obciążenia w ogóle kosztami. Problem dotyczył w głównej mierze zasad rozliczenia kosztów sądowych należnych Skarbowi Państwa w razie ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej. 

Na podstawie art. 390 ust. 1 k.p.c. skład orzekający przedstawił Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne ze względu na to, iż budzi ono poważne wątpliwości.

Sąd Najwyższy, postanowieniem z 30.11.2016 r., III CZP 76/16 uznał, iż można stosować zasadę słuszności w postępowaniu sądowym prowadzonym ze względu na skargę na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej. SN wskazał, iż koszty sądowe uiszczone przez stronę stanowią element kosztów postępowania skargowego. Koszty, które nie zostały uiszczone nie wchodzą w jego zakres i nie podlegają rozliczeniu. 

Skarga na orzeczenie KIO nie jest informacją publiczną >>>

Powołując się na art. 198b ust. 4 p.z.p. wskazano, iż do czynności podejmowanych przez prezesa Urzędu Zamówień Publicznych stosuje się odpowiednio przepisy k.p.c. o prokuratorze. Zgodnie natomiast z art. 96 ust. 1 pkt 6 ustawy z 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 623) dalej u.k.s.c. prokurator nie ma obowiązków uiszczania opłat sądowych. 

Prezes Urzędu Zamówień Publicznych niewątpliwie jest stroną postępowania. Jego udział może powodować obowiązek poniesienia kosztów sądowych przez inne strony lub przez Skarb Państwa. W art. 8 u.k.s.c. znajduje się odwołanie do odpowiedniego stosowania przepisów k.p.c. w postępowaniu dotyczącym kosztów sądowych. Dlatego też, za uprawnione uznać należy stosowanie zasady słuszności wynikającej z art. 102 k.p.c. do postępowania sądowego wszczętego na podstawie skargi na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej.

Postanowienie Sądu Najwyższego z 30.11.2016 r., III CZP 76/16

LEX Zamówienia Publiczne
Artykuł pochodzi z programu LEX Zamówienia Publiczne
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami