Rada gminy podjęła uchwałę w sprawie powołania komisji budżetowej. Wojewoda zarzucił uchwale istotne naruszenie art. 20 ust. 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym . Zdaniem organu postępowanie nadzorcze wykazało, że nadzwyczajna sesja rady została nieprawidłowo zwołana. Z protokołu sesji wynika, że sesję nadzwyczajną zwołał sam przewodniczący z własnej inicjatywy, o sesji i porządku obrad informował telefonicznie, a materiały na sesję miały być dostarczone kurierem. Jak wynika z przesłanego do organu nadzoru streszczenia obrad sesji, część radnych otrzymała materiały na sesję na dzień przed sesją, inni nie otrzymali materiałów w ogóle. W sesji nie brali udziału wszyscy radni i poza twierdzeniami przewodniczącego rady nie ma żadnego dowodu na okoliczność, że osoby nieobecne były zawiadamiane o sesji.

Wojewoda wskazał, że z art. 20 ust. 3  ustawy o samorządzie gminnym  wynika, iż wniosek o zwołanie sesji nadzwyczajnej powinien spełniać wymogi określone dla zawiadomienia o sesji zwyczajnej, tzn. zawierać porządek obrad wraz z projektami uchwał. Zawiadomienie o zwołaniu sesji jak i doręczenie materiałów powinno być skuteczne. Ponieważ nie wszyscy radni zostali poinformowani o sesji i nie wszystkim dostarczono materiały na sesję, zatem naruszony został art. 20 ust. 1 i 3  ustawy o samorządzie gminnym

WSA przypomniał, iż z przepisów  ustawy o samorządzie gminnym  wynika, że wniosek o zwołanie sesji nadzwyczajnej powinien spełniać wymogi określone dla zawiadomienia o sesji zwyczajnej, tzn. zawierać porządek obrad wraz z projektami uchwał, zawiadomienie zaś o zwołaniu sesji, jak i doręczenie materiałów powinno być skuteczne.

Szczegółowy tryb pracy rady gminy (niezależnie od tego czy jest to tryb nadzwyczajny czy zwykły) określa statut gminy, który stanowi akt prawa miejscowego powszechnie obowiązujący na jej terenie. Ponieważ  ustawa o samorządzie gminnym  nie określa terminów, w jakich należy poinformować radnych i mieszkańców o sesji rady, jak też trybu powiadomienia, miarodajne w tym zakresie są wyłącznie przepisy statutu gminy. Na terenie gminy, w dacie wydawania kwestionowanej uchwały, obowiązywał statut, z którego wynikało, iż o sesji rady, jej miejscu, dniu i godzinie oraz porządku obrad przewodniczący rady powiadamia pisemnie radnych oraz wójta na co najmniej 7 dni przed terminem sesji załączając do zawiadomienia projekty uchwał.

W ocenie Sądu, w sytuacji, gdy spornym pozostaje czy wszyscy radni zostali poinformowani o sesji i czy wszystkim dostarczono materiały na sesję, istotnym jest brak dowodu o pisemnym powiadomieniu radnych przez przewodniczącego o sesji rady, jej miejscu, dniu i godzinie oraz porządku obrad. Skoro bowiem brak jest dowodu, że przy zwoływaniu sesji rady gminy dochowano określonych przepisami statutu oraz  ustawy o samorządzie gminnym  terminu i sposobu powiadamiania radnych, a część radnych stawia zarzuty w tym zakresie, to powyższe naruszenie prawa należy uznać za istotne. Dlatego też również podjęta na sesji uchwała w sposób istotny narusza prawo – uznał WSA.

WSA przypomniał również, iż o legalności aktu prawa miejscowego decyduje nie tylko merytoryczna jego treść, a więc formalna zgodność z ustawą, w granicach której został on wydany, ale również ustanowienie tego aktu z dochowaniem norm regulujących procedurę stanowienia prawa przez organ jednostki samorządu terytorialnego. Nie sposób zaś uznać, by w demokratycznym państwie prawnym, jako odpowiadający prawu mógł zostać uznany akt normatywny ustanowiony z pogwałceniem wiążących organ reguł i zasad procesowania nad tym aktem. Innymi słowy warunkiem ważności czy też legalności uchwały jest nie tylko jej zgodność z upoważnieniem ustawowym, wyznaczającym granice przyjmowanej regulacji, ale również uchwalenie aktu w określonej przepisami procedurze – podkreślił WSA.


Na podstawie:

Wyrok WSA w Warszawie z VIII SA/Wa 321/13, nieprawomocny

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)