Prezydent miasta odmówił spółce wydania decyzji zezwalającej na wejście w teren dla przeprowadzenia inwestycji celu publicznego. Organ wyjaśnił, że dokumentacja przedłożona przez wnioskodawcę nie była kompletna, co uniemożliwiało organowi przeanalizowanie wniosku. Chodziło między innymi o dołączenie przez inwestora odpisu księgi wieczystej albo oświadczenia przedstawiającego aktualny stan wpisów w księdze wieczystej założonej dla działki wraz ze wskazaniem numeru księgi wieczystej.
Spółka odwołała się od decyzji. Uznała bowiem, iż organ miał z urzędu ustalać dane wynikające z księgi wieczystej czy zbioru dokumentów założonych dla nieruchomości objętej jej wnioskiem.
WSA przyznał rację spółce.
Zdaniem sądu organ bezzasadnie przerzucił ciężar zbierania materiału dowodowego na wnioskodawcę zapominając, że od dnia 17 czerwca 2010 r., w art. 220 Kodeksu postępowania administracyjnego został poszerzony zakres czynności podejmowanych z urzędu przez organ prowadzący administracyjne postępowanie.
Od tej daty organ samodzielnie powinien zadbać nie tylko o uzyskanie i zabezpieczenie w aktach prowadzonego postępowania określonego potwierdzenia faktów będących w jego rejestrach, ale także faktów będących w posiadaniu innych podmiotów realizujących zadania publiczne, do których ma dostęp przy wykorzystaniu technik elektronicznych.
Sąd podkreślił, iż Centralna Informacja Ksiąg Wieczystych jest rejestrem, poprzez dostęp do którego za pośrednictwem systemu teleinformatycznego prowadzonego przez Ministerstwo Sprawiedliwości, organ miał obowiązek z urzędu zweryfikować informację z ewidencji gruntów nie wykazującą założenia księgi wieczystej dla nieruchomości objętej wnioskiem wywłaszczeniowym.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 26 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Bk 309/15, nieprawomocny