Na stronie internetowej Urzędu Zamówień Publicznych widnieje opinia na temat stosowania ustawy - Prawo zamówień publicznych przy zawieraniu umów grupowego ubezpieczenia pracowniczego. Zgodnie z przywołaną opinią wybór firmy ubezpieczeniowej świadczącej usługi grupowego ubezpieczenia pracowniczego musi nastąpić w oparciu o przepisy p.z.p. Zasadniczym argumentem przemawiającym w ocenie UZP za trafnością takiego stanowiska jest definicja zamówienia publicznego. Usługa ubezpieczeniowa spełnia bowiem wszystkie wymogi definicji, ponieważ jest umową zawieraną między dwoma stronami, a jej przedmiotem są odpłatne usługi.

Niestety opinia nie uwzględnia przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 885 – dalej u.f.p.). Z uwagi na powyższe wdrożenie opinii w życie nie jest możliwe w przypadku wszystkich zamawiających. Zamawiający objęci zakresem podmiotowym ustawy wskazanym w art. 3 ust. 1 pkt 1 p.z.p., a więc jednostki sektora finansów publicznych nie mogą w zgodzie z obowiązującymi ich przepisami przeprowadzić procedury i zawrzeć umowy ubezpieczeniowej.

Jednostki sektora finansów publicznych mogą realizować wyłącznie zadania publiczne, których celem jest zaspokajanie potrzeb społeczności lokalnej, regionalnej lub ogółu obywateli. Jednostka sektora finansów publicznych może zaciągać zobowiązania pieniężne tylko w zakresie dozwolonym przez u.f.p. Zgodnie z art. 216 ust. 2 u.f.p. wydatki budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być przeznaczone na realizację zadań określonych w odrębnych przepisach, wśród których nie można znaleźć regulacji wskazujących na to, by zawarcie umowy na ubezpieczenie pracowników mogło być kwalifikowane jako zadanie publiczne. Z przywołanej ustawy wynika także, że wydatki mogą być realizowane w zakresie określonym w budżecie jednostki. Tymczasem środki z których jest finansowana obsługa ubezpieczeniowa w żadnym przypadku nie są rezerwowane w budżecie zamawiającego, ponieważ pochodzą bezpośrednio z wynagrodzeń pracowników. W tej sytuacji zawarcie umowy ubezpieczeniowej w formule sugerowanej przez Urząd Zamówień Publicznych (dalej: UZP) stanowi naruszenie zarówno art. 44 u.f.p. jak i art. 46 ust. 1 uf.p., zgodnie z którym zamawiający o jakich mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 p.z.p. mogą zaciągać zobowiązania do sfinansowania w danym roku do wysokości wynikającej z planu wydatków.

Co istotne, wdrożenie w życie trybu postępowania sugerowanego przez UZP stanowi także naruszenie ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 168 – dalej o.n.d.f.p.). Zgodnie z art. 15 o.n.d.f.p. naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest zaciągnięcie zobowiązania bez upoważnienia określonego uchwałą budżetową lub planem finansowym albo z przekroczeniem zakresu tego upoważnienia lub z naruszeniem przepisów dotyczących zaciągania zobowiązań przez jednostkę sektora finansów publicznych.

Zestawienie przepisów p.z.p. oraz u.f.p. doprowadza do wniosku, iż wdrożenie przywołanej we wstępie opinii UZP w jednostce sektora finansów publicznych jest w praktyce niewykonalne. Kierownicy jednostek decydujący się na prowadzenie konkurencyjnej procedury wyboru ubezpieczyciela i zawierający umowy naruszające przepisy u.f.p. muszą pamiętać o tym, że opinia UZP nie jest obowiązującym prawem, a jedynie poglądem autorów dokumentu.