RPO w kolejnym wystąpieniu w ministra sprawiedliwości przypomina, że w raporcie z Działalności Krajowego Mechanizmu Prewencji z 2013 r. wskazał na potrzebę uregulowania prawnego zasad konwojowania pacjentów przebywających w ramach środka zabezpieczającego w szpitalach i na oddziałach psychiatrycznych poza teren tych placówek na konsultację lekarską, badanie lub zabieg. Zdaniem Rzecznika należy określić, kto ma organizować i nadzorować transport, jakim środkiem komunikacji powinien się on odbywać oraz określić zasady, które zapobiegną agresji, czy też samowolnemu oddaleniu się pacjenta.
RPO zwraca uwagę, że zarówno w 2013 r., jak i obecnie obowiązek ten spada na administrację szpitali psychiatrycznych, mimo że dyrektorzy placówek w przypadku pacjentów szczególnie niebezpiecznych oczekują pomocy ze strony policji. Konieczność rozwiązania prawnego powyższych kwestii sygnalizowali uczestnicy cyklu seminariów Środki zabezpieczające w psychiatrii, organizowanych przez Klinikę Psychiatrii Sądowej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie w 2013 r. Wskazywano tam na potrzebę określenia zakresu współpracy pracowników medycznych z sądem, który orzekł środek zabezpieczający, oraz funkcjonariuszami policji i służbami ratunkowymi w czasie konwojowania osób psychicznie chorych i potencjalnie niebezpiecznych dla siebie i otoczenia.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Kodeks karny wykonawczy. Komentarz
|
Rzecznik zwraca uwagę, że wobec braku ustaleń możliwa jest sytuacja, w której pacjent szpitala psychiatrycznego będzie konwojowany środkami transportu publicznego, co budzi uzasadnione obawy o bezpieczeństwo pasażerów. W opinii Ministerstwa Zdrowia uzasadnione jest wprowadzenie do ustawy z 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy przepisów dotyczących konwojowania osób, wobec których jest wykonywany środek zabezpieczający. W związku z tym Rzecznik zwraca się do ministra sprawiedliwości o podjęcie inicjatywy legislacyjnej w powyższej kwestii.