W tej kadencji odbyły się dopiero trzy wysłuchania – w sprawie ustawy o nasiennictwie, nowelizacji ustawy o ochronie przyrody i prawa o zgromadzeniach. To kropla w morzu potrzeb, biorąc pod uwagę ogólną liczbę 300 projektów, nad którymi toczą się prace w Sejmie.
 – Instytucja wysłuchania sprawdziła się częściowo. Nieliczne wysłuchania, które się odbyły, dały obywatelom dodatkowe narzędzie nacisku oraz przekazywania swojej wiedzy i potrzeb władzy. Ale skuteczność wysłuchania jest ograniczona z racji kilku wad naszej regulacji – ocenia Paweł Dobrowolski, prezes Fundacji Forum Obywatelskiego Rozwoju, inicjator wprowadzenia tej instytucji.
– Wysłuchanie publiczne zostało uregulowane w ustawie o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa. A to kompletne nieporozumienie. Wysłuchanie publiczne nie jest jednym z instrumentów prowadzenia lobbingu. To sposób realizacji prawa do petycji. Według mnie instytucja ta powinna być opisana w regulaminach Sejmu i Senatu – uważa dr Grzegorz Makowski, szef Programu Społeczeństwa Obywatelskiego z Instytutu Spraw Publicznych.

Źródło: Dziennik Gazeta Prawna