Gmina zwróciła się do spółki z wnioskiem o udostępnienie jej informacji publicznej - umowy na korzystanie z zarządzanego przez nią peronu na dworcu autobusowym. Zobowiązana odmówiła, wskazując na ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa. Stwierdziła ponadto, że żądane informacje, choćby nie przestawiały wartości gospodarczej, nie muszą być udostępnione, gdy podmiot zobowiązany do ich ujawnienia, okazał wolę zachowania informacji jako niepoznawalnej dla osób trzecich. Ona przedsięwzięła natomiast takie środki, które wykluczają dostęp do treści umowy osobom postronnym.

Sąd Administracyjny był jednak innego zdania i uwzględnił skargę gminy. Uznał, że decyzja była przedwczesna.
Wyjaśnił, że dana informacja może stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa, gdy przejawia cechę materialną tj. posiada wartość gospodarczą oraz cechę formalną, polegającą na podjęciu przez zobowiązanego do jej ujawnienia działań niezbędnych w celu zachowania informacji w poufności. Warunkiem uznania, że decyzja odmawiająca ujawnienia takiej informacji była prawidłowa, jest zatem spełnienie przez nią obu tych cech.

LEX Administracja>>

Wnioskowana przez skarżącą informacja była informacją publiczną, jako że dotyczyła sposobu i warunków korzystania z części obiektu użyteczności publicznej – dworca autobusowego. Także spółka, mimo swojej formy organizacyjnoprawnej, była podmiotem zobowiązanym do stosowania przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej. Spółka wykonywała bowiem zadania publiczne, zaspokajając zbiorowe potrzeby w zakresie transportu lokalnego, a Skarb Państwa ma w niej większościowy udział w kapitale zakładowym.

Sąd podkreślił, że spółka w ogóle nie wykazała, że żądane przez skarżącą informacje objęte są tajemnicą przedsiębiorcy. Ujawnienie okresu, na który zawarto umowę o korzystanie z peronu oraz celu zawarcia umowy nie mogło bowiem spowodować ujemnych konsekwencji gospodarczych po stronie przedsiębiorcy. A tylko tego rodzaju potencjalny związek przyczynowy pomiędzy treścią informacji a generowanym przez przedsiębiorcę zyskiem może uzasadniać odmowę, gdyż w przeciwnym razie nie sposób uznać, że wystąpił tu czynnik materialny pozwalający uznać taką informację za tajemnicę przedsiębiorcy. Spółka nie miała zatem racji, że warunek wartości gospodarczej informacji nie jest warunkiem koniecznym uznania jej za tajemnicę przedsiębiorcy. Gdyby tak było w istocie, oznaczałoby to, że prawo do informacji publicznej związanej z działalnością przedsiębiorcy podlega limitacji w zależności wyłącznie od woli przedsiębiorcy, co sprzeczne byłoby zarówno z celem instytucji dostępu do informacji publicznej jak i z celem instytucji ochrony tajemnicy przedsiębiorcy.

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2018 r. IV SA/Wr 803/17.