W postępowaniu sądowoadministracyjnym także doręczenie zastępcze może być skuteczne

W przypadku, gdy doręczenie pisma w ramach postępowania sądowo-administracyjnego, nie może nastąpić do rąk adresata, na mocy art. 72 p.p.s.a., możliwe jest tzw. doręczenie zastępcze, np. w pierwszej kolejności do rąk dorosłego domownika, jeżeli nie ma on z adresatem sprzecznych interesów w sprawie i podjął się oddania pisma.

Na kanwie powyższego rozwiązania, w orzecznictwie zarysował się spór co do tego, czy za skuteczne należy uznać doręczenie pisma w sposób zastępczy, dorosłemu domownikowi, jeżeli na potwierdzeniu odbioru brak jest wskazania imienia i nazwiska tego dorosłego domownika.

Co istotne, identyczna regulacja, jak ta, wyrażona w art. 72 p.p.s.a., obowiązuje na gruncie postępowania cywilnego i uregulowana jest przepisem art. 138 k.p.c. Pozwala to dla zarysowania problemu, odwołać się nie tylko do orzecznictwa sądowo-administracyjnego, lecz również sądów cywilnych.

Zgodnie z jednym z prezentowanych w judykaturze poglądów, wpisanie na potwierdzeniu odbioru imienia i nazwiska dorosłego domownika, jest jedną z podstawowych przesłanek uznania tego doręczenia za skuteczne.

Zgodnie z poglądem przeciwnym, brak wskazania imienia i nazwiska dorosłego domownika odbierającego pismo za adresata, nie będzie miało wpływu na skuteczność takiego doręczenia.
Odpowiedź na pytanie, który z poglądów obecnie należy uznać za pogląd dominujący, znaleźć może w najnowszej linii orzeczniczej autorstwa D. Kucharskiego: Umieszczenie na potwierdzeniu odbioru imienia i nazwiska dorosłego domownika odbierającego pismo, jako przesłanka skuteczności doręczenia tego pisma w postępowaniu sądowoadministracyjnym, LEX/el. 2018.