Wniosek do Trybunału złożył Zarząd Głównego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Techników Medycznych Elektroradiologii.

Argumenty wniosku
Kwestionowane regulacje wprowadziły wydłużony czas pracy techników medycznych elektroradiologii (do 7 godzin 35 minut na dobę i przeciętnie 37 godzin 55 minut na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym) zrównując go z czasem pracy innych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Wcześniej czas pracy dla tej grupy pracowników wynosił – w tych samych okresach rozliczeniowych – do 5 godzin na dobę i przeciętnie 25 godzin na tydzień. Zdaniem wnioskodawcy, za krótszym czasem pracy przemawiało narażenie życia i zdrowia techników, wynikające z pracy w warunkach promieniowania jonizującego. Ponadto wydłużając czas pracy techników medycznych elektroradiologii ustawodawca nie zapewnił im odpowiedniej rekompensaty.

Ochrona nie była wieczna
Trybunał Konstytucyjny nie podzielił tych zarzutów. Stwierdził bowiem, że czas pracy techników nie był objęty ochroną nieprzemijającą o charakterze konstytucyjnym. Technicy na bieżąco korzystali ze swoich uprawnień, ponieważ czas ich pracy był obniżany w każdym okresie rozliczeniowym. Tym samym nie sposób twierdzić, że prawo to „utracili” z naruszeniem konstytucyjnej ochrony praw słusznie nabytych. Trybunał zwrócił też uwagę, że wydłużenie czasu pracy nastąpiło po upływie trzyletniej vacatio legis, co nie pozwoliło na uznanie, że zainteresowani zostali zmianą zaskoczeni.
W ocenie sędziego sprawozdawcy Małgorzaty Pyziak-Szafnickiej., sam fakt wydłużenia czasu pracy określonej grupie pracowników w ten sposób, że ich sytuacja pracownicza zrównuje się z sytuacją ogółu pracowników nie oznacza naruszenia zasady sprawiedliwości społecznej.

Zbigniew Góral,Krzysztof Stefański
Czas pracy


Trybunał stwierdził, że narażenie na promieniowanie jonizujące zostało istotnie zmniejszone od czasu wprowadzenia preferencyjnego czasu pracy w 1974 r., a jego wydłużenie nie zagraża bezpieczeństwu techników elektrokardiologii. Obecnie, wobec spadku zagrożenia związanego z promieniowaniem jonizującym  w wyniku stosowania doskonalszych urządzeń diagnostycznych, lepszych i wygodniejszych w stosowaniu środków ochrony osobistej, praca przy urządzeniach emitujących takie promieniowanie straciła status czynnika różnicującego, który usprawiedliwiałby skróconą normę czasu pracy.

W krajach UE
Trybunał przeanalizował też rozwiązania prawne wprowadzone w innych krajach UE i stwierdził, że w większości krajów czas pracy jest zbliżony do rozwiązań aktualnie obowiązujących w Polsce lub dłuższy. Zauważył też, że rozwiązaniem zalecanym przez Europejską Federację Towarzystw Radiologicznych nie jest skracanie czasu pracy, lecz zachowanie standardów wykonywania badań, szkolenie pracowników w zakresie środków ochrony i procedur postępowania oraz nadzór dozymetryczny.
Zdanie odrębne do wyroku zgłosiła sędzia TK Teresa Liszcz.

Sygnatura akt K 14/14, wyrok z 29 września 2015 r.