Zaniepokojenie członków katowckiego Zgromadzenia wywołują szczególnie proponowane zmiany polegające m. in. na rozszerzeniu kompetencji dyrektora sądu pozbawiające prezesa sądu wpływu na obsadę stanowisk administracyjnych w pionach bezpośrednio współpracujących z sędziami i na odsunięciu sędziów sądów rejonowych od wpływu na kształt sądownictwa w Polsce, poprzez dalsze ograniczenie kompetencji zgromadzeń ogólnych sądów okręgowych. Zdaniem członków Zgromadzenia także wprowadzenie systemu ocen okresowych sędziów ocenić należy jako przedwczesne w wobec braku ustalenia miarodajnych kryteriów takich ocen uwzględniających zróżnicowanie charakteru pracy sędziów orzekających w różnych wydziałach i różnych jednostkach w skali kraju. - Na podkreślenie zasługuje fakt, że instytucja ta - w proponowanym kształcie - stwarza możliwość niedopuszczalnego wpływania na niezawisłość sędziowską a przy tym pozostaje w istocie zbędną, zważywszy na istniejące już w obecnym stanie prawnym liczne formy kontroli pracy sędziów - czytamy w uchwale.
Wprowadzenie nieznanej dotychczas instytucji okresowej oceny pracy sędziów, wzbudza także zaniepokojenie członków zgromadzenia Sądu Okręgowego w Warszawie. Ich zdaniem stać ona będzie w sprzeczności z zasadą niezawisłości sędziowskiej. - Ewentualne wprowadzenie systemu ocen, wymaga przeprowadzenia rzetelnych badań w zakresie obciążenia pracą sędziów w poszczególnych jednostkach, bowiem nie ulega wątpliwości, że ilość, rodzaj spraw rozpoznawanych przez poszczególnych sędziów w skali kraju różni się zasadniczo - czytamy w warszawskiej uchwale.
Z kolei krakowscy sędziowie stwierdzają, że wątpliwości budzą zmiany w strukturze sądów. Ich zdaniem tworzenie w sądach jedynie dwu wydziałów - cywilnego i karnego - to rezygnacja ze specjalizacji sędziów. Odbije się ona na jakości i szybkości postępowania, uniemożliwi skuteczne zarządzanie takimi wydziałami (zwłaszcza w dużych ośrodkach), a uzyskane korzyści finansowe nie zrównoważą kosztów społecznych. Także wykluczenie możliwości przewodniczenia przez sędziów wydziałom tzw. nieorzeczniczym uważamy za rozwiązanie nieuzasadnione.
Natomiast sędziów z Lublina niepokoi brak w proponowanych rozwiązaniach odniesienia do kwestii nierównomiernego obciążenia sędziów pracą, jak też uregulowania ich czasu pracy.
Część podejmowanych przez zgromadzenia sędziów uchwał ma rozbudowaną formę i odnosi się do konkretnych rozwiązań zawartych w rzadowym projekcie ustawy. Inne są krótsze i zawierają tylko apel o podjęcie dyskusji ze środowiskiem sędziowskim o proponowanych zmianach w wymiarze sprawiedliwości. Wspólnym mianownikiem wszystkich tych dokumentów jest stwierdzenie, iż realizacja prawa do sądu wymaga stabilnego ustroju sądownictwa, zaniechania pochopnych, pozbawionych głębszego uzasadnienia zmian prawa ustrojowego. Koniecznym jest natomiast wypracowanie od podstaw trwałych rozwiązań zapewniających społeczeństwu polskiemu właściwe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, przy rzeczywistym, podmiotowym udziale sędziów i konstytucjonalistów oraz przedstawicieli innych środowisk prawniczych, z uwzględnieniem konstytucyjnych gwarancji niezależności sądów i niezawisłości sędziów.
Uchwały są adresowane do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego, prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska, przewodniczącego Krajowej Rady Sądownictwa Antoniego Górskiego, pierwszego prezesa Sądu Najwyższego Stanisława Dąbrowskiego i minista sprawiedliwości Krzysztofa Kwiatkowskiego. Autorzy uchwał zwracają się do nich o podjęcie inicjatywy mającej na celu przeprowadzenie debaty nad kierunkami i zakresem reform wymiaru sprawiedliwości, "tak by ewentualne zmiany prowadziły do poprawy kondycji i wizerunku polskiego sądownictwa". 
 
Czytaj także >>>   MS: zmiany w sądownictwie były konsultowane