W  orzeczeniach zmienione zostały jedynie szczegóły – sygnatury akt sprawy oraz daty wydarzeń - stwierdził przedsiębiorca.
Jego pełnomocnik złożył w imieniu swojego klienta  zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przez sędziów orzekających przestępstwa polegającego na rażącym uchybieniu obowiązków służbowych. Prokuratura uznała, że nie doszło do popełnienia przestępstwa i odmówiła wszczęcia postępowania.
Pełnomocnik złożył więc zażalenie na to postanowienie do sądu rejonowego. Sąd uznał, że „wykorzystanie przez określony skład orzekający danego sądu przy rozstrzyganiu określonej sprawy fragmentów (nawet dosyć znaczących) uzasadnienia orzeczenia tego samego sądu wydanego w innej sprawie stanowi nic innego jak tylko wyrażenie tożsamego poglądu” i utrzymał w mocy postanowienie Prokuratury.
Sprawa trafiła do Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, która skierowała pismo do Krajowej Rady Sądownictwa z prośbą o zajęcie stanowiska w sprawie zgodności z zasadami etyki sędziowskiej praktyki kopiowania przez sędziów fragmentów uzasadnień wyroków.
- Celem Fundacji nie jest ocena opisanej praktyki sądowej z punktu widzenia odpowiedzialności karnej sędziów ani uzyskanie opinii Rady na temat wskazanego stanu faktycznego - czytamy w piśmie. HFPC przedstawiła ten przykład jako sygnał, że sytuacje kopiowania części uzasadnień mają miejsce i nie są zjawiskiem jedynie teoretycznym. Co więcej, praktyka kopiowania części uzasadnień dotyczyła w przedstawionych powyżej sprawach kilku sędziów, a nie jednej osoby, która powtarzała argumentację ze swoich wcześniejszych orzeczeń.
Autorzy wystapienia do KRS wskazują, że przedstawiciele doktryny prawniczej zgodnie uznają, że pisemne motywy orzeczenia sądowego stanowią jedyny materialny dowód przebiegu rozumowania sądu i jako takie pozwalają na jego weryfikację, dając również szansę na ocenę bezstronności sądu. Dodają też, że zgodnie z orzecznictwem ETPCz prawo do uzyskania uzasadnienia orzeczenia jest elementem rzetelności postępowania. Trybunał potwierdził, że art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności zobowiązuje sąd do uzasadniania wydawanych decyzji. W wyroku Assanidze przeciwko Gruzji Trybunał podkreślił, że rola wymiaru sprawiedliwości nie kończy się w momencie wydania orzeczenia. Tylko uzasadnione orzeczenie może prowadzić do wykonywania społecznej kontroli nad wymiarem sprawiedliwość.
W ocenie HFPC powołanie sędziów do stania na straży dobra jakim jest sprawiedliwość wymaga szczególnej troski o przestrzeganie przez tę grupę zawodową staranności i sumienności. Upowszechnienie praktyki kopiowania wyroków może doprowadzić do zagrożenia prawa do rzetelnego postępowania sądowego. Zdaniem HFPC Krajowa Rada Sądownictwa jest organem właściwym do zajęcia stanowiska w sprawie standardu sporządzania uzasadnień przez sędziów.
(Nazwiska oraz nazwa sądu i prokuratury usunięte przez HFPC)

Źródło: HFPC