Nowelizacja ustawy Prawo prasowe została uchwalona w związku z koniecznością dostosowania prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 14 grudnia 2011 r. Trybunał orzekł wtedy, że karanie grzywną lub ograniczeniem wolności za brak rejestracji czasopism jest niekonstytucyjne, bo sankcja karna jest zbyt rygorystyczna.
Niedopełnienie rejestracji czasopisma nie będzie już - jak do tej pory - występkiem zagrożonym grzywną lub karą ograniczenia wolności, lecz jedynie wykroczeniem, za które sąd będzie mógł wymierzyć karę grzywny w wysokości do 5 tys. zł.
Sprawy dotyczące braku rejestracji podlegają rozpoznaniu przez sąd okręgowy, a określone w art. 47-49a oraz o przestępstwa popełnione w prasie - przez sąd rejonowy. Chodzi o takie naruszenia jak uchylanie się od opublikowania komunikatu urzędowego, ogłoszenia sądu lub innego organu państwowego albo listu gończego. Dobrem chronionym jest w tym przypadku „interes publiczny polegający na nformowaniu społeczeñstwa w prasie o komunikatach urzêdowych, ogłoszeniach sądowych oraz listy gończe.
Ponadto sąd rejonowy rozpatrzy sprawy polegajace na ujawnieniu tajenicy zawodowej, brak autoryzacji oraz rozpowszechnianiu materiału prasowego objętego przepadkiem lub prasy zabezpieczonej jako dowód rzeczowy (art. 48 i 49).Przedmiotem ochrony w przypadku przestępstwa z art. 49 jest swoboda drukowania, nabywania i rozpowszechniania publikacji prasowych.

Nowelizacja obliguje ministera sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, wyznaczenia sądów rejonowych właściwych do rozpoznawania spraw o te przestępstwa,  oraz o przestępstwa popełnione w prasie na obszarze właściwości danego sądu okręgowego. Musi uwaględnić przy tym liczbę spraw tego rodzaju i zakres obciążenia poszczególnych sądów rejonowych oraz potrzebę zapewnienia racjonalnej organizacji sądownictwa, ekonomię postępowania sądowego, a także konieczność zagwarantowania realizacji prawa obywatela do rozpoznania jego sprawy w rozsądnym terminie.

Podstawa: Dziennik Ustaw z 4 lipca 2013 poz. 771