Zgodnie z obecnie funkcjonującymi przepisami opiekuna dla osoby całkowicie ubezwłasnowolnionej, a kuratora dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo, ustanawia sąd po uprawomocnieniu się postanowienia w sprawie ubezwłasnowolnienia. Opiekunem takiej osoby co do zasady, zgodnie z art. 176 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, powinni być przede wszystkim jej małżonek, ewentualnie ojciec lub matka.
– Postępowanie o ubezwłasnowolnienie jest długotrwałe, a osoba, której ono dotyczy, nie ma żadnego wpływu na to, kto zostanie ustanowiony jej opiekunem prawnym. Ta decyzja to wyłącznie domena sądu. Trzeba też zauważyć, że liczba osób wymagających pomocy prawnej z uwagi na utratę zdolności do prowadzenia swoich spraw sukcesywnie wzrasta – podkreśla Joanna Greguła, członek Krajowej Rady Notarialnej i rzecznik prasowy rady.
Stąd też, zdaniem rejentów, potrzeba uregulowania nowych zasad wyznaczania opiekunów dla osób, które mogą zostać ubezwłasnowolnione, oraz ustanowienia nowych instytucji pozwalających osobie pełnoletniej na wskazanie pełnomocnika, który mógłby zająć się jej sprawami na wypadek utraty przez nią zdolności do samodzielnego działania. – Wprowadzenie pełnomocnictwa prewencyjnego, to jest możliwości wskazania przyszłego opiekuna czy też zagwarantowania prawa do wydania dyspozycji co do sposobu postępowania medycznego na wypadek choroby, z pewnością zapewni lepszą ochronę praw jednostki i wskazuje na jej samodzielność i suwerenność decydowania o ważnych sprawach osobistych – argumentuje Greguła.
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna