Czy możliwa jest obecnie jednorazowa amortyzacja nowego samochodu typu kombi z homologacją ciężarową (kratką)?
Skutki wyroku ETS w sprawie Magoora odnoszą się tylko i wyłącznie do podatku od towarów i usług.
Samochody z kratką (homologowane jako ciężarowe i mające ponad 500 kg ładowności) na gruncie podatku dochodowemu pozostają samochodami osobowymi, jeśli nie spełniają aktualnej definicji określonej w przepisach o podatku dochodowym.
Kombi z kratką i homologacją ciężarową - dla możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji - musi spełniać dotychczasowy warunek, aby długość części bagażowej samochodu (oddzielonej kratką) musi być dłuższa od długości części osobowej.
Jak rozumiem, "obecnie", o którym mowa w pytaniu, dotyczy sytuacji powstałej po wydaniu przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej ETS) wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r., w sprawie C-414/07, Magoora sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Krakowie (http://www.curia.eu.int).
W wyroku tym - w skrócie rzecz ujmując - ETS stwierdził, że polskie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u., w zakresie w jakim z dniem 1 maja 2004 r. oraz 22 sierpnia 2005 r. wprowadziły nowe ograniczenia w prawie do odliczenia podatku naliczonego od nabycia samochodów i paliwa do samochodów, są niezgodne z prawem wspólnotowym. W konsekwencji, przepisy u.p.t.u. - wprowadzające ograniczenie w odliczaniu podatku naliczonego - w tym zakresie w jakim pogarszają sytuację danego konkretnego podatnika nie powinny być wobec niego stosowane.
Wyrok ETS dotyczył tylko i wyłącznie rozumienia przepisów u.p.t.u. Podatek od wartości dodanej podlega bowiem harmonizacji na szczeblu Unii Europejskiej. Narzędziem tej harmonizacji są dyrektywy UE, wyznaczające przepisom krajowym wzorzec, z którym te przepisy krajowe mają być zgodne. Jeśli przepisy krajowe nie są zgodne z dyrektywami, to wówczas powstaje możliwość odmówienia zastosowania przepisów krajowych, względnie możliwość zastosowania przepisów wspólnotowych w to miejsce.
Powyższe skutki dotyczą wszakże tylko i wyłącznie podatku od towarów i usług. Tylko bowiem w tym zakresie polskie przepisy podatkowe podlegają harmonizacji.
Przepisy dotyczące podatków dochodowych (poza jednym małym wyjątkiem - opodatkowania dochodów z oszczędności) nie podlegają harmonizacji. Nie ma tutaj żadnego wzorca wspólnotowego, z którym przepisy polskie miałyby być zgodne. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i podatku dochodowego od osób prawnych, ustawodawca ma pełną swobodę we wprowadzaniu nowych rozwiązań prawnych. Żadne wspólnotowe zasady go w tym zakresie nie wiążą.
W związku z powyższym skutki wyroku ETS w sprawie Magoora odnoszą się tylko i wyłącznie do podatku od towarów i usług.
Samochody z kratką (homologowane jako ciężarowe i mające ponad 500 kg ładowności) na gruncie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., pozostają samochodami osobowymi, jeśli nie spełniają aktualnej definicji określonej w art. 5a pkt 19 u.p.d.o.f.
Kombi z kratką i homologacją ciężarową - dla możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji - musi spełniać warunek opisany w art. 5a pkt 19 lit. b) u.p.d.o.f., tzn. w skrócie rzecz ujmując, długość części bagażowej samochodu (oddzielonej kratką) musi być dłuższa od długości części osobowej. Wyrok ETS w sprawie Magoora nie ma tu żadnego znaczenia (dla kwestii jednorazowej amortyzacji tego samochodu).
Skutki wyroku ETS w sprawie Magoora odnoszą się tylko i wyłącznie do podatku od towarów i usług.
Samochody z kratką (homologowane jako ciężarowe i mające ponad 500 kg ładowności) na gruncie podatku dochodowemu pozostają samochodami osobowymi, jeśli nie spełniają aktualnej definicji określonej w przepisach o podatku dochodowym.
Kombi z kratką i homologacją ciężarową - dla możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji - musi spełniać dotychczasowy warunek, aby długość części bagażowej samochodu (oddzielonej kratką) musi być dłuższa od długości części osobowej.
Jak rozumiem, "obecnie", o którym mowa w pytaniu, dotyczy sytuacji powstałej po wydaniu przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej ETS) wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r., w sprawie C-414/07, Magoora sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Krakowie (http://www.curia.eu.int).
W wyroku tym - w skrócie rzecz ujmując - ETS stwierdził, że polskie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u., w zakresie w jakim z dniem 1 maja 2004 r. oraz 22 sierpnia 2005 r. wprowadziły nowe ograniczenia w prawie do odliczenia podatku naliczonego od nabycia samochodów i paliwa do samochodów, są niezgodne z prawem wspólnotowym. W konsekwencji, przepisy u.p.t.u. - wprowadzające ograniczenie w odliczaniu podatku naliczonego - w tym zakresie w jakim pogarszają sytuację danego konkretnego podatnika nie powinny być wobec niego stosowane.
Wyrok ETS dotyczył tylko i wyłącznie rozumienia przepisów u.p.t.u. Podatek od wartości dodanej podlega bowiem harmonizacji na szczeblu Unii Europejskiej. Narzędziem tej harmonizacji są dyrektywy UE, wyznaczające przepisom krajowym wzorzec, z którym te przepisy krajowe mają być zgodne. Jeśli przepisy krajowe nie są zgodne z dyrektywami, to wówczas powstaje możliwość odmówienia zastosowania przepisów krajowych, względnie możliwość zastosowania przepisów wspólnotowych w to miejsce.
Powyższe skutki dotyczą wszakże tylko i wyłącznie podatku od towarów i usług. Tylko bowiem w tym zakresie polskie przepisy podatkowe podlegają harmonizacji.
Przepisy dotyczące podatków dochodowych (poza jednym małym wyjątkiem - opodatkowania dochodów z oszczędności) nie podlegają harmonizacji. Nie ma tutaj żadnego wzorca wspólnotowego, z którym przepisy polskie miałyby być zgodne. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i podatku dochodowego od osób prawnych, ustawodawca ma pełną swobodę we wprowadzaniu nowych rozwiązań prawnych. Żadne wspólnotowe zasady go w tym zakresie nie wiążą.
W związku z powyższym skutki wyroku ETS w sprawie Magoora odnoszą się tylko i wyłącznie do podatku od towarów i usług.
Samochody z kratką (homologowane jako ciężarowe i mające ponad 500 kg ładowności) na gruncie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., pozostają samochodami osobowymi, jeśli nie spełniają aktualnej definicji określonej w art. 5a pkt 19 u.p.d.o.f.
Kombi z kratką i homologacją ciężarową - dla możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji - musi spełniać warunek opisany w art. 5a pkt 19 lit. b) u.p.d.o.f., tzn. w skrócie rzecz ujmując, długość części bagażowej samochodu (oddzielonej kratką) musi być dłuższa od długości części osobowej. Wyrok ETS w sprawie Magoora nie ma tu żadnego znaczenia (dla kwestii jednorazowej amortyzacji tego samochodu).