Czy firma ma obowiązek składania deklaracji ORD-U, gdy w ciągu roku podatkowego otrzymała faktury za opłaty licencyjne (około 200.000 euro) oraz faktury wynikające z umowy o centralnej alokacji kosztów (około 120 000 euro)?
Faktury te otrzymujemy od dwóch różnych podmiotów powiązanych. Umowy te zostały zawarte parę lat temu.
Czy w związku z tym, że wartość tych faktur w roku podatkowym nie przekracza 300 000 euro nadal istnieje obowiązek składania deklaracji ORD-U?
Czy próg 300 000 euro - dotyczy należności/zobowiązań za dany rok podatkowy, czy też ustawodawca miał na myśli fakt przekroczenia ww. progu w danym roku podatkowym mimo, iż zobowiązania czy też należności dotyczyły poprzedniego roku podatkowego?
Na podstawie przepisu art. 82 § 1 ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - dalej u.o.p., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji bez wezwania przez organ podatkowy - o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego. Nadal zachował aktualność stworzony w celu przekazywania powyższych informacji druk urzędowy ORD-U.
Szczegółowo kwestię regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie informacji podatkowych (Dz. U. Nr 240, poz. 2061 z późn. zm.). W myśl przepisu § 3 tego rozporządzenia, informacje o ww. umowach sporządza się i przekazuje, jeżeli:
1) jedna ze stron tej umowy, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli drugiej strony umowy albo posiada udział w jej kapitale uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub
2) inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające, w każdym z nich, do co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub
3) nierezydent, będący stroną umowy, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo w rozumieniu odrębnych przepisów
- i jeżeli podmiot obowiązany do sporządzenia i przekazania informacji wiedział lub mógł wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, o fakcie posiadania takich udziałów lub o fakcie posiadania przez nierezydenta przedsiębiorstwa, oddziału lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W informacjach uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300.000 euro. Informacje te sporządza się za rok podatkowy i przesyła się naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na adres siedziby albo miejsce zamieszkania podmiotu sporządzającego informację, w terminie trzech miesięcy, licząc od zakończenia tego roku podatkowego. Zatem próg kwotowy 300.000 euro powoduje obowiązek składania informacji, przy czym z przepisu nie wynika, czy ma to być przekroczenie w danym roku tej kwoty. W mojej ocenie, liczy się także przekroczenie w sposób "narastający" i po przekroczeniu tego progu, należy składać roczne informacje zawierające sumę należności lub zobowiązań za rok, w którym nastąpiło przekroczenie ww. kwoty i za lata następne - oczywiście w zakresie wynikającym z tej samej umowy.
Faktury te otrzymujemy od dwóch różnych podmiotów powiązanych. Umowy te zostały zawarte parę lat temu.
Czy w związku z tym, że wartość tych faktur w roku podatkowym nie przekracza 300 000 euro nadal istnieje obowiązek składania deklaracji ORD-U?
Czy próg 300 000 euro - dotyczy należności/zobowiązań za dany rok podatkowy, czy też ustawodawca miał na myśli fakt przekroczenia ww. progu w danym roku podatkowym mimo, iż zobowiązania czy też należności dotyczyły poprzedniego roku podatkowego?
Na podstawie przepisu art. 82 § 1 ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - dalej u.o.p., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji bez wezwania przez organ podatkowy - o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego. Nadal zachował aktualność stworzony w celu przekazywania powyższych informacji druk urzędowy ORD-U.
Szczegółowo kwestię regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie informacji podatkowych (Dz. U. Nr 240, poz. 2061 z późn. zm.). W myśl przepisu § 3 tego rozporządzenia, informacje o ww. umowach sporządza się i przekazuje, jeżeli:
1) jedna ze stron tej umowy, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli drugiej strony umowy albo posiada udział w jej kapitale uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub
2) inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające, w każdym z nich, do co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub
3) nierezydent, będący stroną umowy, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo w rozumieniu odrębnych przepisów
- i jeżeli podmiot obowiązany do sporządzenia i przekazania informacji wiedział lub mógł wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, o fakcie posiadania takich udziałów lub o fakcie posiadania przez nierezydenta przedsiębiorstwa, oddziału lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W informacjach uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300.000 euro. Informacje te sporządza się za rok podatkowy i przesyła się naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na adres siedziby albo miejsce zamieszkania podmiotu sporządzającego informację, w terminie trzech miesięcy, licząc od zakończenia tego roku podatkowego. Zatem próg kwotowy 300.000 euro powoduje obowiązek składania informacji, przy czym z przepisu nie wynika, czy ma to być przekroczenie w danym roku tej kwoty. W mojej ocenie, liczy się także przekroczenie w sposób "narastający" i po przekroczeniu tego progu, należy składać roczne informacje zawierające sumę należności lub zobowiązań za rok, w którym nastąpiło przekroczenie ww. kwoty i za lata następne - oczywiście w zakresie wynikającym z tej samej umowy.