Najważniejsza z punktu widzenia przedszkola jako instytucji jest jednak promocja. I nie tyle chodzi tu o promocję typową dla placówek prywatnych, gdzie im lepszy marketing, tym lepiej prosperujący biznes. Chodzi o coś więcej.
W przypadku placówek, gdzie zaufanie jest wartością bazową, wizerunek (marka) ma kluczowe znaczenie. Przychodząc do konkretnej placówki, rodzice mają już pewien jej obraz. Mogą go budować na podstawie dostępnych informacji o przedszkolu, rozmów z kadrą przedszkola oraz marketingu szeptanego. Z uwagi na to, że dwa pierwsze elementy przedstawiają punkt widzenia przedszkola, element trzeci wydaje się szczególnie cenny. Jeśli jako rodzice włączamy się w życie przedszkola ze świadomością, że inni rodzice dzieci uczęszczających do danego przedszkola są zadowoleni i polecają placówkę jako godną zaufania, to możemy nie przeszkadzać profesjo-nalistom i z otwartością przystąpić do współpracy. Jeśli zaś informacja w kluczowych punktach nie jest satysfakcjonująca, a my – z jakichkolwiek powodów – decydujemy się mimo wszystko oddać dziecko do tej placówki, to będziemy skupiać się na ochronie dziec-ka, będziemy wyczuleni na potknięcia, roszczeniowi. W pierwszej sytuacji rodzice stają się wspierającymi partnerami placówki, w drugiej – jej krytycznymi superwizorami.
Nastawienie, jakie mają rodzice przed oddaniem dziecka pod opiekę przedszkola, jest ważne, niemniej jednak podlega weryfikacji. Dużą rolę odgrywa tu codzienny kontakt przedstawicieli przedszkola – zazwyczaj nauczycieli grupy dziecka – z rodzicami. Wedle słów Magdy Milczewskiej, nauczycielki przedszkolnej, a jednocześnie doktorantki Wydziału Pedagogicznego UW, przez pierwsze miesiące obecności dziecka w przedszkolu praca z rodzicami jest równie ważna (a może nawet ważniejsza) jak praca z dzieckiem. Rodziców można zaprosić do współpracy, przedstawiając im lub razem sukcesywnie wypracowując zasady działania i wartości, które powinny być wspólne w przedszkolu i w domu. Rodzice powinni mieć zapewnione poczucie bezpieczeństwa, które może bazować na podstawowych zasadach komunikacji.
Rodzice mają szansę być wspierającymi partnerami przedszkola, jeśli znają i akceptują:
- udzi – wiedzą, kim są nauczyciele, jakie wartości wyznają w opiece nad dziećmi, jakie mają przygotowanie do pracy w zawodzie,
- zasady komunikacji – mają możliwość kontaktu z nauczycielami, otrzymują informację zwrotną i mogą jej udzielić,
- zasady współpracy z przedszkolem – mają na nie wpływ w ustalonym wspólnie zakresie,
- proces edukacyjny – znają plan, program, zasady funkcjonowania przedszkola lub w każdej chwili mogą je poznać
oraz mają możliwość:
- uczestniczenia w wybranych aktywnościach i doświadczania atmosfery pracy w przedszkolu, obserwowania swojego dziecka w grupie, rozwijania swoich kompetencji pedagogicznych,
- uzyskania wiedzy na temat aktywności dziecka,
- pytania się i dzielenia wiedzą czy wątpliwościami z kadrą przedszkola.
Kontakt oparty na zaufaniu umożliwia obu stronom otwarte dzielenie się wiedzą na temat aktualnych wydarzeń w życiu dziecka, które mogą mieć wpływ na jego zachowania i reakcje. Dużo mówi się o wadze informacji przekazywanej od nauczyciela do rodziców. Jed-nakże sami rodzice nie zawsze mają świadomość, że o istotnych dla dziecka sprawach – np. wizycie kuzynostwa, hucznych urodzinach taty czy stracie chomika – warto poinformować nauczyciela.
"Przed Szkołą" tłumaczy, kto może uczyć języka obcego w przedszkolu>>
Nauczyciel jako ekspert w kwestiach pedagogicznych powinien zadbać o przestrzeń, w której rodzice będą chcieli się dzielić z nim taką wiedzą wspierającą go w jego pracy.
W tym kontekście warto podkreślić wyjątkowy aspekt współpracy rodziców z przedszkolem – integrowanie zabiegów wychowaw-czych, wedle zasady jedności oddziaływań, począwszy od sposobów reagowania na bodźce, zadania, wymagania w domu i w przedszkolu, poprzez uzgadnianie kierunku działań wychowawczych, aż po opracowywanie koncepcji i warunków swobodnego doświadczania życia przez dziecko. Barierą są tu często przekonania rodziców, rodzinne nawyki i rytuały. W ich dostosowaniu do rze-czywistości pomocne jest uczestnictwo rodziców w zajęciach otwartych lub podawana na bieżąco wiedza o nowych kompetencjach dziecka. Na przykład podczas zajęć otwartych dziecko samodzielnie, przy użyciu stosownych narzędzi, przygotowuje kanapkę i napój, po czym przynosi je na tacy rodzicowi. Jeśli dziecko posiada tę kompetencję w przedszkolu, nie zanika ona w domu – spektrum umiejęt-ności się poszerza, a dziecko powinno mieć w domu możliwość ich wykorzystania.
Godziny ponadwymiarowe czasem nie dla dyrektora>>
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Przed Szkołą. Poradnik Dyrektora Przedszkola
|