Czy w świadectwie pracy należy umieszczać informację o nieobecnościach usprawiedliwionych niepłatnych?
Czy należy okres ten wykazywać w okresach nieskładkowych, uwzględnianych przy ustalaniu prawa do emerytury?
Okres usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za który pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia nie jest okresem nieskładkowym.
Według art. 97 § 2 (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p. w świadectwie pracy należy podać informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych, w tym dotyczące okresów nieskładkowych przypadających w okresie zatrudnienia - § 1 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz. U. Nr 60, poz. 282 z późn. zm.). Z niektórym okresami usprawiedliwionej nieobecności w pracy, bez prawa do wynagrodzenia, przepisy wiążą szczególne uprawnienia i konsekwencje, ale takie okresy są zwykle wyodrębniane, osobno nazywane i traktowane także dla celów wystawienia świadectwa pracy (np. urlop wychowawczy). Natomiast inne okresy niepłatnych usprawiedliwionych nieobecności w pracy, co do zasady nie mają wpływu na uprawnienia pracowników u kolejnego pracodawcy, gdyż związane są ściśle z okolicznościami, w których wystąpiły i które taką nieobecność usprawiedliwiają.
Okresy nieskładkowe są wyczerpująco wymienione w art. 7 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) – dalej u.e.r. Występują w nim okresy niewykonywana pracy z powodu sprawowania opieki nad innymi (art. 7 pkt 5-8 u.e.r.), ale brak jest okresów, które moglibyśmy zakwalifikować jako "nieobecność usprawiedliwioną niepłatną". Dlatego w świadectwie pracy nie należy umieszczać informacji o nieobecnościach usprawiedliwionych niepłatnych i wykazywać ich w okresach nieskładkowych.