Strasburg: pracodawca może czytać prywatne wiadomości pracownika

Europejski Trybunał Praw Człowieka w wyroku z 12 stycznia uznał, iż zwolnienie z pracy za korzystanie z internetu do celów prywatnych, wbrew regulaminowi pracowniczemu, nie stanowiło naruszenia prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego.

Skargę do Trybunału wniósł obywatel Rumunii, zwolniony z pracy za wykorzystywanie firmowego konta na komunikatorze Yahoo Messenger do celów prywatnych (zamiast do kontaktów z klientami). Skarżący został poinformowany przez pracodawcę, iż jego komunikacja była monitorowana przez szereg dni, co pozwoliło odkryć nieprawidłowości. Kiedy skarżący zaprzeczył, przedstawiono mu wydruki jego prywatnych wiadomości do bliskich, dotyczące jego stanu zdrowia i życia seksualnego. Przed Trybunałem skarżący zarzucił, iż zwolnienie z pracy w takich okolicznościach spowodowało naruszenie jego życia prywatnego i korespondencji (art. 8 Konwencji o prawach człowieka).

Trybunał nie zgodził się ze skarżącym i nie stwierdził naruszenia jego praw podstawowych.

Trybunał uznał argument skarżącego, iż sprawdzenie jego prywatnych wiadomości przez pracodawcę i późniejsze wykorzystanie ich w postępowaniu sądowym przed sądem pracy było ingerencją w jego prawo do prywatności i korespondencji. Trybunał uznał jednak tę ingerencję za proporcjonalną i uzasadnioną.

Po pierwsze, pracodawca w uzasadniony sposób może chcieć zweryfikować jakość pracy pracownika i wywiązywanie się przez niego z obowiązków pracowniczych w godzinach pracy. Konto wykorzystywane przez skarżącego nie było jego prywatnym kontem, lecz instrumentem, który miał być używany do kontaktów z klientami. Z tego powodu pracodawca miał prawo dostępu do tego konta.

Po drugie, skarżącemu przysługiwała pełnia gwarancji sądowych w prawie krajowym, a w postępowaniu przed sądem pracy nie odniesiono się w ogóle do treści "przechwyconych" komunikatów. Sąd wykorzystał je jedynie w zakresie, który był niezbędny dla dowiedzenia, iż skarżący korzystał z firmowego komputera w godzinach pracy do celów prywatnych. Tożsamość jego interlokutorów nie miała znaczenia, tak jak i nie miała znaczenia treść ich wiadomości.

W konkluzji Trybunał uznał, iż sądy krajowe zachowały sprawiedliwą równowagę pomiędzy prawem do poszanowania życia prywatnego i korespondencji skarżącego a interesami jego pracodawcy. Nie miało zatem miejsca naruszenie art. 8 Konwencji.

Bărbulescu przeciwko Rumunii - wyrok ETPC z dnia 12 stycznia 2016 r., skarga nr 61496/08.

Katarzyna Warecka