Bezrobotny Z.K. wystąpił do ZUS  o świadczenie przedemerytalne. Pan K. miał 60 lat był przed zwolnieniem zatrudniony przez prywatnego przedsiębiorcę, który w maju 2011 r. rozwiązał z nim umowę o pracę z przyczyn dotyczących pracodawcy. Po zwolnieniu K.

od maja do sierpnia 2011 r. był ubezpieczony w KRUS jako rolnik i dopiero pod koniec sierpnia tego roku zarejestrował się w urzędzie pracy jako bezrobotny. Po upływie 6 miesięcy złożył w ZUS wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego, jednak Zakład odrzucił jego wniosek. Jako przyczynę podał – oprócz niepełnego stażu ubezpieczeniowego – fakt, że zarejestrował się jako bezrobotny dopiero 2 miesiące po utracie pracy. ZUS uznał bowiem, że mężczyzna wykazał jedynie niecałe 38 i pół roku okresów składkowych i nieskładkowych, a ponadto do urzędu pracy powinien zgłosić się i zarejestrować jako bezrobotny zaraz po utracie pracy.
Sąd I instancji, rozpatrujący odwołanie wnioskodawcy, uznał wprawdzie, że ZUS błędnie ustalił okresy ubezpieczenia i doliczył mu do stażu emerytalnego blisko 3 i pół roku pracy w gospodarstwie rolnym. Jednak oddalił jego odwołanie, potwierdzając interpretację ZUS w sprawie obowiązku zarejestrowania się jako bezrobotny. Również sąd uznał, że zainteresowany powinien zgłosić się do urzędu pracy bezpośrednio po zakończeniu zatrudnienia. Apelację złożył wnioskodawca. Sąd II instancji zdecydował się natomiast zadać Sądowi Najwyższemu pytanie prawne: czy w świetle art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. Nr 120, poz. 1252 ze zm.), okres co najmniej 6-ciu miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, warunkujący nabycie prawa do świadczenia przedemerytalnego, powinien przypadać bezpośrednio po rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn wymienionych w art. 2 ust. 1 cytowanej ustawy?
W odpowiedzi Sąd Najwyższy podjął uchwałę, zgodnie z którą okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, określonego w art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych nie musi przypadać bezpośrednio po rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn wymienionych  w art. 2 ust. 1 tej ustawy.
W uzasadnieniu SN wskazał, że w przepisach o świadczeniach przedemerytalnych nie chodzi o promowanie postaw biernych, powinno się zachęcać osoby w wieku przedemerytalnym do aktywności, poszukiwania pracy. Z samej ustawy wynika, że okresowa aktywność zawodowa,  przerywająca okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie może pozbawiać prawa do świadczenia przedemerytalnego. – stwierdził Sąd u uchwale z dnia 2 lipca 2013 r. (sygn. III UZP 2/13).