Przewodnicząca Rady Ochrony Pracy poseł Izabela Katarzyna Mrzygłocka przypomniała, że przed 10 laty Sejm w specjalnej uchwale ustanowił 28 kwietnia Dniem Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Pracy. Posłowie postanowili wówczas zwrócić uwagę na konieczność stałego, kompleksowego działania na rzecz poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracujących i uczcić pamięć współobywateli tracących życie z powodu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
- Wymowa tego przesłania jest dziś niezmiennie aktualna. Nigdy bowiem za dużo troski o człowieka na każdym stanowisku pracy i nie ma ważniejszych wyzwań niż dbanie o ludzkie życie i zdrowie – podkreśliła przewodnicząca ROP. Stwierdziła, że mimo wysiłków Sejmu, Rady Ochrony Pracy i Państwowej Inspekcji Pracy, w tym wzmożonych działań prewencyjnych urzędu – stan bezpieczeństwa pracy w kraju nadal nie jest zadowalający. Uzyskanie wyraźnej i trwałej jego poprawy wymaga partnerskiego udziału i współpracy wszystkich służb, organizacji i instytucji, działających w sferze ochrony pracy, także rządu i parlamentu.
Izabela Katarzyna Mrzygłocka odczytała list do uczestników uroczystego spotkania marszałek Sejmu Ewy Kopacz, która objęła honorowy patronat nad konferencją.
„Dobrą już tradycją stały się kwietniowe konferencje organizowane w Sejmie z okazji Dnia Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Pracy. Rezultatem dotychczasowych spotkań jest lepsza i efektywniejsza współpraca wielu instytucji i organizacji. Znajduje to potwierdzenie w statystycznych badaniach wskazujących, że na przestrzeni lat w naszym kraju zmniejszyła się liczba wypadków w miejscach zatrudnienia. I choć jest to zmiana znacząca, to wciąż liczby budzą niepokój” – napisała marszałek Ewa Kopacz. Wyraziła nadzieję, że „wspólna mozolna praca na rzecz kształtowania optymalnych przepisów prawa i budowania społecznej wyobraźni w zakresie bezpieczeństwa pracy przyczyni się do zmniejszenia liczby wypadków pracujących osób”.
Zwracając się do uczestników spotkania główny inspektor pracy Iwona Hickiewicz zaakcentowała, że nadzorowanie i kontrolowanie stanu przestrzegania prawa pracy, w tym szczególnie przepisów i zasad bezpiecznej pracy należy do podstawowych zadań Państwowej Inspekcji Pracy. Eliminując uchybienia i nieprawidłowości, inspektorzy pracy przywracają stan bezpieczeństwa zgodny z przepisami. W wyniku takich działań tylko w roku ubiegłym zostały zlikwidowane bezpośrednie zagrożenia dla życia i zdrowia ponad 66 tys. pracowników.
Iwona Hickiewicz powiedziała, że zgodnie z założeniami do nowej europejskiej strategii na najbliższe lata na rzecz bezpieczeństwa i higieny pracy, realizowany w bieżącym roku program działania PIP koncentruje się na ograniczeniu skali wypadkowości w miejscu pracy i rozszerzaniu działalności prewencyjnej. Priorytetem pozostają: zmniejszenie liczby wypadków przy pracy i poprawa przestrzegania przepisów bezpieczeństwa pracy.
O wspólnej odpowiedzialności za wypadki przy pracy mówił w swoim wystąpieniu podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Radosław Mleczko. Podkreślił znaczenie dialogu społecznego i porozumienia w zakładach dla tworzenia sytuacji, w której pracownicy utożsamiają się ze swoim miejscem pracy.
- Tworzenie tej kultury wspólnoty, solidarności i współdecydowania jest najlepszym środkiem zapobiegającym wypadkom przy pracy. Przesłanie o współodpowiedzialności, o dialogu społecznym powinno popłynąć od nas w tym dniu – stwierdził wiceminister pracy.
Podczas konferencji zastępca głównego inspektora pracy Leszek Zając przedstawił materiał PIP na temat badania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz kontroli skuteczności stosowania środków zapobiegających tym wypadkom. O społecznych kosztach wypadków mówiły dr Zofia Pawłowska – kierownik Zakładu Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną Pracy w Centralnym Instytucie Ochrony Pracy i Anna Sójka – dyrektor Departamentu Prewencji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W przyjętym apelu uczestnicy konferencji zwrócili uwagę na ciągle aktualną i naglącą potrzebę określenia przyczyn niezadowalającego stanu bezpieczeństwa pracy w naszym kraju i wskazania odpowiednich systemowych działań zapobiegawczych. Wskazali, że zadanie to, realizowane przez organy nadzoru i kontroli warunków pracy, wymaga partnerskiego udziału i współpracy wszystkich służb, organizacji i instytucji, działających w sferze ochrony pracy, także polityków, organów administracji rządowej i samorządowej, pracodawców i pracowników.
Zwrócili się do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej jako najwyższego organu władzy ustawodawczej w państwie o zainicjowanie przedsięwzięć na rzecz poprawy stanu warunków pracy.