Z dniem 1 października 2016 r. nastąpiła zmiana brzmienia § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Zgodnie z nowym brzmieniem tego przepisu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowi część wynagrodzenia pracowników, których przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców, z wyłączeniem członków służby zagranicznej wykonujących obowiązki służbowe w placówce zagranicznej - w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z tym zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia.
Przepis w znowelizowanym brzmieniu ma zastosowanie:
- wyłącznie jeśli przychód pracownika jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie,
- do ustalania podstawy wymiaru składek począwszy od podstawy za październik, wykazywanej w dokumentach rozliczeniowych składanych za ten miesiąc.
Jeśli przychód pracownika nie przekracza przeciętnego wynagrodzenia (w 2016 r. jest to 4055,00 zł) przepisu tego nie stosuje się.
Podstawa prawna:
§ 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 2236), w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 sierpnia 2016 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1381).
Źródło: www.zus.pl, stan z dnia 4 października 2016 r.