Pytanie pochodzi z publikacji Serwisu BHP.
Zgodnie z art. 57b ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227) - dalej u.e.r., za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Jednakże uważa się, że wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z pracy, mimo że droga została przerwana jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wówczas, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla ubezpieczonego, ze względów komunikacyjnych, najdogodniejsza.
Za drogę do pracy lub z pracy uważa się oprócz drogi z domu do pracy lub z pracy do domu również drogę do miejsca lub z miejsca:
1) innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego,
2) zwykłego wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych,
3) zwykłego spożywania posiłków,
4) odbywania nauki lub studiów (art. 57b ust. 2 u.e.r.).
Analizując zdarzenie wypadkowe z pytania, które przydarzyło się pracownikowi w trakcie drogi do domu, gdzie doszło do poślizgnięcia na schodach prowadzących do domu jednorodzinnego ogrodzonego płotem, można stwierdzić, że mamy do czynienia z wypadkiem w drodze do pracy.
Została spełniona definicja wypadku w drodze z pracy, gdyż jest to zdarzenie nagłe, spowodowane najprawdopodobniej przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło na drodze z pracy do domu.
Użyte w definicji wypadku w drodze z pracy pojęcie "droga" nie dotyczy wyłącznie dróg publicznych i dróg znajdujących się na zewnątrz pomieszczeń czy terenów prywatnych. W przypadku domu jednorodzinnego drogą może być droga prowadząca przez teren prywatny, w tym posesję należącą do osoby poszkodowanej. W przypadku budynku wielorodzinnego, drogą jest dostępna dla mieszkańców klatka schodowa na zewnątrz mieszkania. W tym przypadku nie ma znaczenia fakt, ile razy poszkodowany przemieszczał się tą drogą w dniu wypadku.
W orzecznictwie sądowym można spotkać się z różnym podejściem do zagadnienia "drogi do pracy i z pracy". Jednym z takich podejść jest traktowanie drogi do pracy lub z pracy jako odcinka zaczynającego się lub kończącego w miejscu zamieszkania, a którego punktem wyjściowym lub docelowym jest miejsce zatrudnienia.
Jako droga z pracy do domu może być traktowana także droga na obiad (do domu lub innego miejsca) w czasie regulaminowej przerwy na spożycie posiłku.
Nie jest natomiast wypadkiem w drodze do pracy i z pracy, zdarzenie do którego dochodzi na drodze z pracy między miejscem pracy a miejscem załatwiania prywatnej sprawy w sytuacji, gdy nastąpi powrót do pracy, po załatwieniu sprawy. Jest to droga, która pracownik wykonuje w czasie przerwy w świadczeniu pracy.
O drodze z pracy do domu można by mówić w sytuacji, gdyby pracownik wcześniej wychodzi z pracy z zamiarem załatwienia sprawy prywatnej, ale bez powrotu do pracy. Przerwa w drodze do domu może być w tym przypadku potraktowana jako "życiowo uzasadniona" - przerwa na załatwianie spraw osobistych, rodzinnych, zdrowotnych itp.).
Wypadek, do którego może dojść podczas pobytu w podróży służbowej przy pokonywaniu drogi między miejscem wykonywania pracy a miejscem zakwaterowania, jest wypadkiem zrównanym z wypadkiem przy pracy.