Pracownik miał wypadek przy pracy. Dostarczył do zakładu pracy zwolnienie lekarskie, jak również opinię lekarską od lekarza stwierdzającą uraz. Zespół powypadkowy ma wątpliwości, co do tej opinii.
Czy można prosić pracownika, aby zgłosił się na badanie do innego lekarza w celu uzyskania drugiej opinii lekarskiej?
Zakład pracy pokrywa koszt takiej opinii, również znalazł innego obiektywnego lekarza.
Za zgodą pracownika można skierować go do innego lekarza w celu uzyskania opinii
Zgodnie § 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 105, poz. 870) - dalej r.u.o.w., niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o wypadku zespół powypadkowy jest obowiązany przystąpić do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, w szczególności zasięgnąć opinii lekarza, a w razie potrzeby opinii innych specjalistów, w zakresie niezbędnym do oceny rodzaju i skutków wypadku.
Uzyskanie opinii lekarza jest szczególnie konieczne przy tych wydarzeniach, w których zachodzą wątpliwości, czy wypadek nastąpił z przyczyn wewnętrznych czy zewnętrznych oraz czy zaistniałe zdarzenie spowodowało uraz. Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz (uszkodzenie tkanek ciała lub narządów człowieka wskutek działania czynnika zewnętrznego) lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:
Jeśli zespół wypadkowy ma wątpliwości co do opinii lekarza może ale za zgodą pracownika poszkodowanego wystąpić do innego lekarza. Problem polega na tym, że na dzień dzisiejszy nie ma przepisów uprawniających pracodawcę lub zespół wypadkowy do pozyskania wyników badań lekarskich pracownika. Zgoda pracownika jest niezbędna z uwagi na tajemnice lekarską

Zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i dentysty lekarza (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857 z późn. zm.), lekarz ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu.
Powyższego przepisu nie stosuje się, gdy:
1) tak stanowią ustawy,
2) badanie lekarskie zostało przeprowadzone na żądanie uprawnionych, na podstawie odrębnych ustaw, organów i instytucji; wówczas lekarz jest obowiązany poinformować o stanie zdrowia pacjenta wyłącznie te organy i instytucje,
3) zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta lub innych osób,
4) pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę na ujawnienie tajemnicy, po uprzednim poinformowaniu o niekorzystnych dla pacjenta skutkach jej ujawnienia,
5) zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych innemu lekarzowi lub uprawnionym osobom uczestniczącym w udzielaniu tych świadczeń,
6) jest to niezbędne do praktycznej nauki zawodów medycznych,
7) jest to niezbędne dla celów naukowych,
8) zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie lekarzowi sądowemu, ujawnienie tajemnicy może nastąpić wyłącznie w niezbędnym zakresie.
Lekarz nie może podać do publicznej wiadomości danych umożliwiających identyfikację pacjenta bez jego zgody.
Jak widać zapisy zawarte w r.u.o.w. są trochę sprzeczne z ustawą o zawodzie lekarza i dentysty lekarza. Oczywiście, sam poszkodowany, działając w swoim interesie, może zażądać takiej opinii, i zespół powypadkowy w tym wypadku byłby zobowiązany ją pozyskać, wówczas mielibyśmy do czynienia z uwolnieniem lekarza od obowiązku zachowania tajemnicy lekarskiej.

Roman Majer