Czy w sytuacji przerwy pomiędzy okresem pobierania zasiłku macierzyńskiego i zasiłku chorobowego zawsze konieczne jest ustalanie na nowo podstawy wymiaru zasiłku chorobowego?

Pytanie pochodzi z publikacji Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń SpołecznychJaka powinna być podstawa zasiłku chorobowego, jeśli pracownica przez okres 6 miesięcy chorowała, potem była na macierzyńskim, dodatkowym macierzyńskim i rodzicielskim?Po jego zakończeniu pracownica poszła na urlop od połowy grudnia do 10 lutego.Czy podstawa chorobowego powinna być taka sama jak na macierzyńskim czy należy przeliczyć ją od nowa?Pracownica ma wynagrodzenie minimalne. Podstawa z chorobowego była o kilka groszy wyższa od obecnego minimalnego wynagrodzenia.

Odpowiedź:
Jeżeli pomiędzy okresem pobierania zasiłku macierzyńskiego oraz okresem pobierania zasiłku chorobowego przerwa nie przekracza 3 miesięcy kalendarzowych, podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie ustala się na nowo, o ile tak ustalona podstawa wymiaru nie będzie niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia.
Uzasadnienie:
Stosownie do art. 43 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 159) – dalej u.ś.p., podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe. Zgodnie z przyjętą przez ZUS interpretacją art. 43 u.ś.p. przepis ten nie znajduje jednak zastosowania wówczas, gdy pomiędzy okresami pobierania zasiłków następuje zmiana wymiaru czasu pracy pracownika. Należy również odnotować, że Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 5 kwietnia 2005 r., I UK 372/04, OSNP 2005/21/343, stwierdził, że trzymiesięczny termin, o którym mowa w art. 43 u.ś.p., obejmuje pełne miesiące kalendarzowe i do jego obliczania nie ma zastosowania art. 112 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że zgodnie z art. 45 ust. 1 u.ś.p. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia, a w przypadku pracownika w pierwszym roku pracy - od kwoty 80% minimalnego wynagrodzenia, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia. Przepis ten na mocy art. 47 u.ś.p. stosuje się odpowiednio również przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego. Stąd też w piśmiennictwie prezentowany jest pogląd, że „Przeliczenie podstawy zasiłku może nastąpić także po przerwie krótszej niż trzy miesiące w sytuacji, gdy w okresie tej przerwy nastąpiła zmiana wysokości minimalnego wynagrodzenia, a zasiłek chorobowy był wymierzany od tej właśnie podstawy. Jest to konsekwencja zapisu zawartego w art. 45 u.ś.p.” (A. Rzetecka – Gil, Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Komentarz, Oficyna, 2009 r.). Jeżeli zatem przerwa pomiędzy okresem pobierania zasiłku macierzyńskiego a okresem pobierania zasiłku chorobowego nie przekracza 3 miesięcy kalendarzowych, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego nie powinna być ustalana na nowo, o ile tak ustalona podstawa wymiaru nie będzie niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia.
Piotr Kostrzewa, autor współpracuje z publikacją Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Odpowiedzi udzielono 2 marca 2015 r.