Odpowiedź:

Umowa o pracę na czas określony bądź na okres próbny przekraczający 1 miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie 3 miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego przysługującego pracownikowi, który jest zatrudniony krócej niż 12 miesięcy kalendarzowych, stanowi przeciętny miesięczny przychód za pełne miesiące kalendarzowe zatrudnienia.

Uzasadnienie:

Umowa o pracę zawarta na czas określony albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu – art. 177 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1666) – dalej k.p. Powyższe nie odnosi się jednak do umowy o pracę na czas określony zawartej w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy (art. 177 § 3[1] k.p.).Tym samym, jeżeli pracodawca zawarł umowę o pracę na czas określony (umowę o pracę na okres próbny przekraczający 1 miesiąc) z kobietą, która była w 4 miesiącu ciąży, umowa ta z mocy prawa ulega przedłużeniu do dnia porodu. Taka umowa o pracę bez wątpienia uległaby bowiem rozwiązaniu po upływie 3 miesiąca ciąży. Jeżeli jednak zawarta z kobietą w ciąży umowa o pracę jest tzw. umową na zastępstwo, nie ulega ona przedłużeniu do dnia porodu z mocy prawa.  Wynagrodzenie chorobowe oblicza się na zasadach obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego (art. 92 § 2 k.p.). Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego pracownikowi, co do zasady, stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy - art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 372 z późn. zm.) – dalej u.ś.p.  Jeżeli pracownik stał się niezdolny do pracy przed upływem 12 miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia chorobowego (art. 36 ust. 2 u.ś.p.).W konsekwencji, jeżeli pracownica została zatrudniona od 1 września 2016 r., a niezdolna do pracy wskutek choroby stała się w dniu 19 października 2016 r., podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego powinno stanowić wynagrodzenie wypłacone za wrzesień 2016 r. Nadmienić przy tym trzeba, że jeżeli choroba przypada na czas ciąży, pracownica ma prawo do 100% wynagrodzenia (art. 92 § 1 pkt 2 k.p.).

Magdalena Kostrzewa,
autorka współpracuje z publikacją Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych  
Odpowiedzi udzielono  24.10.2016 r.
 

Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Artykuł pochodzi z programu Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami